Skoðun

Er for­seta­fram­bjóð­endum um­hugað um dýra­vernd?

Árni Stefán Árnason skrifar

Ég hef það á tilfinningunni að public persons á Íslandi finnist það hallærislegt að tala opinberlega um dýravernd. Í henni gæti falist gagnrýni, sem er ekki til vinsælda fallin hjá stjórnvöldum og neytendum búfjárafurði. Það er fremur hallærisleg sjálfhverfa.

Tveir merkir Íslendingar eru þó ekki undir þá sök seldir, forseti Íslands herra Guðni Th. Jóhannesson og Tryggvi Gunnarsson fyrrverandi þing og athafnamaður. Meira um það síðar.

Forsetaframbjóðendur hafa verið duglegir að gagnrýna ýmsar meinsemdir í íslensku samfélagi sem þeir telja að mikilvægt að bregðast við og beita sér gegn fái þeir kosningu auk þess auðvitað að byggja undir það sem gott er og er fjölmargt.

Sumir ganga lengra en aðrir. Sumir telja það eitt af mikilvægustu hlutverkum forsetans að setja hemil á tvær greinar ríkisvaldsins, löggjafann og framkvæmdarvaldið, láti þjóðin verulega óánægju sína í ljós. Með þessu vilja þeir verða svokölluð brú á milli þings og þjóðar. Ekki er annað að heyra á þeim en að flestir telji þeir verulega spillingu í landsstjórninni og nefna nokkrir ýmsa málaflokka í því sambandi, með réttu, að mínu mati.

Allir eru þeir sammála um að það bera að vernda samfélagið í heild sinni þ.m.t náttúru landsins og einn frambjóðandi hefur gengið svo langt að skilgreina, óbeint, annan frambjóðanda, sem landráðamann með því að stuðla að færslu lands, sjávar og auðlinda til erlendra auðmanna.

Annar frambjóðandi hefur dug og kjark til þess að draga klettinn í þjóðtrú Íslendinga, kristnina, inn í sína kosningabarráttu og hikar ekki við að tengja Jesú Krist við framboð sitt. Það finnst mér persónulega, sem kristnum manni, mjög virðingarvert.

Ég hef hlustað vandlega á málflutning þeirra frambjóðenda, sem nú liggur fyrir að taki þátt í komandi baráttu því ég tel forsetaembættið vanmetið í þeim skilningi að vald forsetans, skv. II kafla stjórnarskrár lýðveldisins sé miklu meira en flestir telja sér trú um.

Ekki einn einasti frambjóðandi, en þeir virðast allir vilja berjast fyrir allt til hinna allra smæstu í samfélaginu, hefur minnst á það að á meðal þeirra allra smæstu er íslenskt búfé, sem meira að segja njóta réttarstöðu skv. ákvörðun Alþingis með setningu laga um velferð dýra. M.ö.o þá er það vilji þingsins og þ.m.t þjóðarinnar að velferðar allra dýra, sem lögin fjalla um, sé gætt til hins ýtrasta.

Greind allra frambjóðanda sýnist mér bara vera með hreinum ágætum og ef þeir vilja láta sig samfélagið allt varða og velferð þess þá blasir það auðvitað við að bæta dýralífinu öllu við í þann pakka og leggja áherslu á það. Sú áhersla er ekki fyrir hendi í dag en nú hefst kosningabarátta og ég ber þá von í brjósti að frambjóðendur taki sig nú á og taki dýrin undir sinn verndarvæng eða eins og einn af okkar virtustu þingmönnum eftir aldamótin 1900, Tryggvi Gunnarsson (1835-1917) gerði en um hann stendur skrifað á minnisvarða í Alþingisgarðinum: Og það er víst, ef dýrin mættu mæla, þá mundi verða blessað nafnið þitt

Tryggvi var upphafsmaður dýraverndar á Íslandi og í Færeyjum. Hann reisti t.d. spjöld meðfram vegunum frá Reykjavík hvar á var ritað: Gefið hestunum að drekka, svo fátt eitt sé nefnt. Lesa má um afrek Tryggva í 100 ára minningargrein um hann í Fálkinn, 8. árgangur 1935 tölublað 42. Máske forsetaframbjóðendur teldur sig hafa gagn af því.(https://timarit.is/page/4354900#page/n3/mode/2up)

Já og þingið sjálft, eftir dauða Tryggva, sá ástæðu til þess að reisa þennan minnisvarða. Því miður hefur áherslum þingsins hrakað í dag.

Ljósmyndir úr umræddri minningargrein í Fálkanum

Forseti Íslands, herra Guðni Th. Jóhannesson gæti þannig verið núverandi frambjóðendum viss fyrirmynd en á vef forsetaembættisins er að finna þessa frétt og ljósmynd frá 10. jan. 2024.

,,Forseti tekur á móti sjálfboðaliðum á vegum dýraverndarsamtaka sem komu að björgun gæludýra og annarra skepna þegar Almannavarnir lýstu yfir neyðarástandi í Grindavík í nóvember. Hátt í 300 dýrum var bjargað úr Grindavík og komið í hendur eigenda þeirra nokkrum dögum eftir að bærinn var rýmdur. Dýraverndunarsamtök héldu utan um lista yfir þau dýr sem urðu eft­ir, auk þess sem sjálf­boðaliðar fengu leyfi til þess að fara inn í bæ­inn, taka þátt í leit að dýr­un­um og í sumum tilfellum fara inn á heimili gæludýraeigenda til að sækja dýrin. Að aðgerðunum stóðu samtökin Dýrfinna, Dýrahjálp Íslands, Villikettir, Villikanínur, Kattholt og The Bambi Foundation, með stuðningi frá Dýraþjónustu Reykjavíkur og Dýraverndarsambandi Íslands. Forseti færði sjálfboðaliðunum þakkir fyrir ósérhlífið starf í þágu dýra og ræddi við gestina um umbætur í dýrahaldi á Íslandi"

Ég ber þá von í brjósti að frambjóðendur taki nú velferð dýra inn í málflutning sinn í komandi kosningabarráttu því það hefur aldrei verið brýnna en nú þegar dýravinir eru fyrir hönd margar dýra að berjast við stjórnvöld sem hreinlega leggja ekki við hlustir lengur. Opinber dýravernd hefur aldrei verið jafn slæm og hún er í dag.

Höfundur er dýraverndarlögfræðingur.




Skoðun

Skoðun

Börnin okkar

Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Valdimar Birgisson skrifar

Sjá meira


×