Kópavogsleiðin – fyrir hverja? Pálína Ósk Kristinsdóttir skrifar 5. september 2024 17:32 Ég er leikskólakennari og foreldri leikskólabarns í Kópavogsbæ. Hið svokallaða Kópavogsmódel hefur verið mikið í umræðunni upp á síðkastið og er þá áherslan nánast eingöngu lögð á neikvæða reynslu foreldra í samtökunum SAMLEIK og að þetta tiltekna módel sé stærsta bakslag í sögu jafnréttisbaráttu kvenna. Mig langar að koma með mína reynslu af þessum stóru og mikilvægu breytingum. Starfsstéttin mín er ,,kvennastétt” og með Kópavogsmódelinu voru starfsaðstæður margra kvenna, sem eiga börn, maka og allt sem því fylgir, gerðar betri. Þegar ég byrjaði að starfa í leikskóla í Kópavogi fyrir tæplega 10 árum síðan voru 22 börn á yngri deild og 27 börn a eldri deild. Rýmið sem þessi hópur hafði fyrir leik og nám var ekki mikið ásamt því að notast var við sameiginleg rými með öðrum deildum. Börnin voru flest, ef ekki öll mætt um 8 leytið á morgnanna og með 8-9 tíma vistun. Ef einn starfsmaður deildar var fjarverandi og ekki til afleysing þá var hlaupið extra hratt, í öllu áreitinu – allan daginn. Það segir sig nokkuð sjálft að þessi fjöldi barna í alltof litlu rými í 8-9 tíma á dag eru aðstæður sem eru ekki ákjósanlegar fyrir neinn, sérstaklega ekki fyrir börnin. Með tímanum hefur börnum fækkað örlítið inni á deildum, þau hafa sama rými og fyrri fjöldi – að mati leikskólakennara og starfsfólks er plássið sem þau hafa samt ekki nóg. Það er efni í annan pistil. Eftir skólaár þar sem allir hlupu á öðru hundraðinu alla daga, þar sem voru töluverð veikindi starfsfólks og mikið álag í starfinu var ég ótrúlega glöð að heyra af áformum Kópavogsbæjar varðandi leikskólamál. Með komu Kópavogsmódelsins byrjar dagurinn rólega og endar rólega. Þeir sem hafa tök á því að hafa börnin sín í gjaldfrjálsum sex tímum (frá kl. 9:00-15:00 - þegar starfið er virkast) eru að nýta sér það, t.d. fólk í fæðingarorlofi. Það er ekki skylda að vera bara með 6 tíma vistun og þau börn sem þurfa lengri vistun en þessa 6 tíma fá einnig rólegheit í upphafi og lok dags. Frá mínu sjónarhorni er ég töluvert betur í stakk búin að vinna vinnuna mína vel ásamt því að vera meira til staðar fyrir mín börn. Þráðurinn minn var oft ansi stuttur seinni partinn fyrir komu Kópavogsmódelsins. Ég held ég tali fyrir hönd flestra á mínum vinnustað að við myndum frekar halda í Kópvogsleiðina í stað þess að fara til baka og fá hærri laun. Starfsaðstæður í leikskólum skipta ofboðslega miklu máli og ef börnin eiga að fá gott nám í daglegu starfi í leikskólanum þarf að huga að fleiri þáttum heldur en hærri launum. Við erum held ég flest meðvituð um stöðu barna þegar kemur að málþroska og lestrarhæfni í grunnskóla svo ég þarf ekki að fara frekar ofan í þá sauma. Aftur að Kópavogsmódelinu og minni persónulegu reynslu en við hjónin áttum gott samtal þegar breytingarnar voru yfirvofandi. Bæði erum við í 100% starfi (hvorugt í hátekjustarfi), ég í námi líka, með tvö börn á leikskólaaldri (eitt byrjað í grunnskóla núna) og ég sá bæði um skutl á morgnanna og að sækja þau seinni partinn. Við sáum rými til breytinga á aðstæðum sem voru með hag barnanna í fyrirrúmi; hann byrjar fyrr að vinna á morgnanna - ég fer með krakkana í skólana sína og byrja seinna að vinna. Hann klárar að vinna um 15 leytið og sækir krakkana (stundum labbandi/hjólandi eða smá bílatilfæringar og skemmtilegheit). Þó svo að við séum ekki að nýta gjaldfrjálsu sex tímana þá tókum við samtalið og skoðuðum hvar við gátum minnkað dvalartíma og hvernig við gætum hagrætt okkar vinnutímum og aðstæðum (já, aðstæður fólks eru misjafnar en þetta er frá mínu sjónarhorni). Maðurinn minn hefur haft orð á því hvað honum finnist æðislegt að sækja krakkana á daginn og hefur það aukið samveru hans með krökkunum og styrkt þeirra samband. Að fórna smá svefni fyrir það dýrmætasta sem við eigum er í sjálfu sér alls engin fórn. Ég vil líka benda á að leikskólagjöld á Íslandi eru ekki há miðað við önnur lönd. Fyrir Kópavogsmódelið borguðu foreldrar örlitla prósentu af því sem leikskólapláss kostar og sveitarfélagið borgaði rest. Hækkunin sem fylgdi Kópavogsmódelinu nema lítilli viðbótarprósentu við það sem áður var og heldur sveitarfélagið áfram að borga meirihlutann. Gagnrýnisraddir hafa talað um að Kópavogsbær hafi farið í þessar aðgerðir til að spara peninga. Ég lít á þetta sem tækifæri til að búa til betri aðstæður fyrir börnin okkar i þennan stutta tíma sem þau eru í leikskóla. Loksins þorði einhver að taka af skarið og setja þarfir barnanna í fyrsta sæti.Stöndum saman fyrir börnin okkar, þau eiga það skilið. Höfundur er leikskólakennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leikskólar Skóla- og menntamál Kópavogur Mest lesið Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Sjá meira
Ég er leikskólakennari og foreldri leikskólabarns í Kópavogsbæ. Hið svokallaða Kópavogsmódel hefur verið mikið í umræðunni upp á síðkastið og er þá áherslan nánast eingöngu lögð á neikvæða reynslu foreldra í samtökunum SAMLEIK og að þetta tiltekna módel sé stærsta bakslag í sögu jafnréttisbaráttu kvenna. Mig langar að koma með mína reynslu af þessum stóru og mikilvægu breytingum. Starfsstéttin mín er ,,kvennastétt” og með Kópavogsmódelinu voru starfsaðstæður margra kvenna, sem eiga börn, maka og allt sem því fylgir, gerðar betri. Þegar ég byrjaði að starfa í leikskóla í Kópavogi fyrir tæplega 10 árum síðan voru 22 börn á yngri deild og 27 börn a eldri deild. Rýmið sem þessi hópur hafði fyrir leik og nám var ekki mikið ásamt því að notast var við sameiginleg rými með öðrum deildum. Börnin voru flest, ef ekki öll mætt um 8 leytið á morgnanna og með 8-9 tíma vistun. Ef einn starfsmaður deildar var fjarverandi og ekki til afleysing þá var hlaupið extra hratt, í öllu áreitinu – allan daginn. Það segir sig nokkuð sjálft að þessi fjöldi barna í alltof litlu rými í 8-9 tíma á dag eru aðstæður sem eru ekki ákjósanlegar fyrir neinn, sérstaklega ekki fyrir börnin. Með tímanum hefur börnum fækkað örlítið inni á deildum, þau hafa sama rými og fyrri fjöldi – að mati leikskólakennara og starfsfólks er plássið sem þau hafa samt ekki nóg. Það er efni í annan pistil. Eftir skólaár þar sem allir hlupu á öðru hundraðinu alla daga, þar sem voru töluverð veikindi starfsfólks og mikið álag í starfinu var ég ótrúlega glöð að heyra af áformum Kópavogsbæjar varðandi leikskólamál. Með komu Kópavogsmódelsins byrjar dagurinn rólega og endar rólega. Þeir sem hafa tök á því að hafa börnin sín í gjaldfrjálsum sex tímum (frá kl. 9:00-15:00 - þegar starfið er virkast) eru að nýta sér það, t.d. fólk í fæðingarorlofi. Það er ekki skylda að vera bara með 6 tíma vistun og þau börn sem þurfa lengri vistun en þessa 6 tíma fá einnig rólegheit í upphafi og lok dags. Frá mínu sjónarhorni er ég töluvert betur í stakk búin að vinna vinnuna mína vel ásamt því að vera meira til staðar fyrir mín börn. Þráðurinn minn var oft ansi stuttur seinni partinn fyrir komu Kópavogsmódelsins. Ég held ég tali fyrir hönd flestra á mínum vinnustað að við myndum frekar halda í Kópvogsleiðina í stað þess að fara til baka og fá hærri laun. Starfsaðstæður í leikskólum skipta ofboðslega miklu máli og ef börnin eiga að fá gott nám í daglegu starfi í leikskólanum þarf að huga að fleiri þáttum heldur en hærri launum. Við erum held ég flest meðvituð um stöðu barna þegar kemur að málþroska og lestrarhæfni í grunnskóla svo ég þarf ekki að fara frekar ofan í þá sauma. Aftur að Kópavogsmódelinu og minni persónulegu reynslu en við hjónin áttum gott samtal þegar breytingarnar voru yfirvofandi. Bæði erum við í 100% starfi (hvorugt í hátekjustarfi), ég í námi líka, með tvö börn á leikskólaaldri (eitt byrjað í grunnskóla núna) og ég sá bæði um skutl á morgnanna og að sækja þau seinni partinn. Við sáum rými til breytinga á aðstæðum sem voru með hag barnanna í fyrirrúmi; hann byrjar fyrr að vinna á morgnanna - ég fer með krakkana í skólana sína og byrja seinna að vinna. Hann klárar að vinna um 15 leytið og sækir krakkana (stundum labbandi/hjólandi eða smá bílatilfæringar og skemmtilegheit). Þó svo að við séum ekki að nýta gjaldfrjálsu sex tímana þá tókum við samtalið og skoðuðum hvar við gátum minnkað dvalartíma og hvernig við gætum hagrætt okkar vinnutímum og aðstæðum (já, aðstæður fólks eru misjafnar en þetta er frá mínu sjónarhorni). Maðurinn minn hefur haft orð á því hvað honum finnist æðislegt að sækja krakkana á daginn og hefur það aukið samveru hans með krökkunum og styrkt þeirra samband. Að fórna smá svefni fyrir það dýrmætasta sem við eigum er í sjálfu sér alls engin fórn. Ég vil líka benda á að leikskólagjöld á Íslandi eru ekki há miðað við önnur lönd. Fyrir Kópavogsmódelið borguðu foreldrar örlitla prósentu af því sem leikskólapláss kostar og sveitarfélagið borgaði rest. Hækkunin sem fylgdi Kópavogsmódelinu nema lítilli viðbótarprósentu við það sem áður var og heldur sveitarfélagið áfram að borga meirihlutann. Gagnrýnisraddir hafa talað um að Kópavogsbær hafi farið í þessar aðgerðir til að spara peninga. Ég lít á þetta sem tækifæri til að búa til betri aðstæður fyrir börnin okkar i þennan stutta tíma sem þau eru í leikskóla. Loksins þorði einhver að taka af skarið og setja þarfir barnanna í fyrsta sæti.Stöndum saman fyrir börnin okkar, þau eiga það skilið. Höfundur er leikskólakennari.
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun