Sérfræðiálit bónda Ágústa Ágústsdóttir skrifar 19. október 2020 15:01 Hvað er sérfræðingur? Þessi spurning hefur verið mér ofarlega í huga eftir að landbúnaðarráðherra vor sagði í viðtali við þáttastjórnendur Bítisins á Bylgjunni í kjölfar ummæla sinna um lífstíl bænda, að aldrei hefðu verið jafn margir sérfræðingar að störfum í landbúnaðarráðuneytinu eins og núna. Sérfræðingur hlýtur að vera sá sem unnið hefur sér inn þau réttindi annað hvort með sér menntun í ákveðnu fagi eða með starfi í ákveðinni starfsgrein til lengri tíma. Við sem þjóðfélag virðumst vilja trúa því í blindni að allt sé slétt og fellt ef „sérfræðingarnir“ eru nógu margir. Álíka og þegar miði eða skilti sem á stendur „tilboð“ er sett á eða framan við ákveðna matvörutegund eða flík. Við trúum því að við séum að gera betri kaup en ella og verslunin sé að gefa eitthvað eftir af álagningunni. Þetta er þekkt markaðssálfræði. Ef á skiltinu stendur „útsala“ þá almennt trúir fólk því, sem um leið eykur líkur á sölu. En við trúum því, ekki vegna þess að við erum vitlaus og einföld. Heldur vegna þess að í eðli okkar erum við gott fólk sem hneigjumst ekki til þeirrar hugsunar að halda að allir séu ávallt að ljúga og pretta. Við trúum að það sé undantekning. En kannski má líkja innfellingu landbúnaðarráðuneytisins inn í atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið sem markaðssálfræðilegri útsölu. Byrjað er á að losa sig við þá elstu og reyndustu enda að mati ráðamanna komnir yfir síðasta söludag og því ekki hægt að bjóða neinn afslátt af þeim. Smám saman er þeim sem einhverja þekkingu hafa af landbúnaðarmálum í innanbúðum, fækkað þar til nánast enginn stendur eftir. Innfellingin sjálf er kynnt sem hagræðing í stjórnsýslunni sem á að bæta skipulag og utanumhald. En hagræðing er bara fínt orð yfir niðurskurð og ennþá flóknara kerfi. Svo koma sérfræðingarnir ! Einn af öðrum eru þeir ráðnir inn, nýútskrifaðir og reynslulausir án allrar tengingar við landbúnaðinn. Manni finndist það góð stjórnsýsla ef sérfræðingar landbúnaðarráðuneytis væru t.d. útskrifaðir frá Landbúnaðarháskóla Íslands eða sérfræðingar sem starfað hafa lengi við landbúnaðarmál. Þetta er fólkið sem býr með tenginguna sem þarf í þetta embætti. Það er slæm stjórnsýsla að safna eingöngu fyrir „gömlum risaeðlum“ sem verða vanafastar og fylgja illa breytingum samtímans. Þá er það einnig arfaslæm stjórnsýsla ef allri gamalli reynslu og mikilli þekkingu er sópað út nánast samtímis. Að ráða nær eingöngu reynslu- og þekkingarlítið starfsfólk með litla sem enga tengingu við málefnið er ávísun á næsta vísa dauðdóm. Innanbúðar þarf bæði að þrífast hið nýja og gamla. Þannig teymi búa til bestu mögulegu útkomu sem völ er á. Til að setja dæmið upp á annan hátt, er þetta álíka jafn gáfulegt eins og ef leitað yrði til útrskrifaðra meistaranema úr landbúnaðarháskólanum til að skipa í fagráð skurðlækninga á Landsspítalanum. Eða í fagráð siglingamála. Það sér það hver maður hversu galinn slíkur verknaður væri. Það væri fróðlegt að vita hversu margir þessara sérfræðinga innan ráðuneytisins koma frá landbúnaðarháskólanum eða til þess gerðu menntastofnunum. Búnaðarstofa var stofnuð árið 2015 þegar stjórnsýsluverkefni sem voru á hendi Bændasamtaka Íslands færðust yfir til Matvælastofnunar. Eftirfarandi er lýsing á starfi og tilgangi Búnaðarstofu: „ Hún fer nú með stjórnsýsluverkefni í tengslum við búvörusamninga og rammasamning ríkis og bænda í samræmi við búvöru- og búnaðarlög. Hún annast fag- og fjárhagslega framkvæmd verkefna á sviði landbúnaðar sem snúa að framkvæmd á stjórnvaldsákvörðunum um opinberar greiðslur til bænda, útreikningi, afgreiðslu og eftirliti með framkvæmd þeirra. Skrifstofan heldur utan um skrá um handhafa beingreiðslna og greiðslumark mjólkur og sauðfjárafurða auk þess að sjá um greiðslur til bænda samkvæmt samningum um starfsskilyrði í mjólkur-, sauðfjár- og grænmetisframleiðslu. Það sama á við um umsýslu og úthlutun vatnsveitustyrkja á lögbýlum. Skrifstofan fer einnig með verkefni við öflun hagtalna og upplýsinga um fóðurbirgðir á býlum. Þá safnar hún upplýsingum og birtir árlega skýrslu um framleiðslu búvara, vinnslu þeirra og sölu og gerir áætlanir um framleiðslu og sölu búvara. Þá heldur skrifstofan utan um hjarðbækur. Á tíu ára afmæli MAST í nóvember 2018 fagnaði Kristján Þór með þeirri tilkynningu að ákveðið hefði verið að færa Búnaðarstofu undir atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið. Orð landbúnaðarráðherra voru eftirfarandi „Þetta væri liður í áætlun hans í að styrkja landbúnaðarhluta atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytisins“. Síðan þessum gjörningi var hrundið af stað hefur allt farið til verri vegar. Og þó Kristján Þór haldi öðru fram, þá er það eins langt frá sannleikanum og hugsast getur. Ráðunautar og aðrir tengiliðir bænda eru algjörlega uppgefnir á samskiptum við ráðuneytið því þetta er orðinn svo mikill hrærigrautur að enginn veit neitt. Bóndinn hringir í Matvælastofnun til að fá upplýsingar og aðstoð. „Nei því miður þá er þetta ekki í okkar höndum lengur, þú verður að hafa samband við ráðuneytið“. Bóndinn hringir í ráðuneytið. „Nei, því miður við vitum ekkert um þessi mál, þú ættir að heyra í Bændasamtökunum“. Bóndinn hringir í Bændasamtökin. „Nei því miður þetta var fært frá okkur yfir til Búnaðarstofu, þú verður að tala við þau þar“. Og allt þetta annars ágæta fólk sem starfar við þetta reynir eins og það getur að aðstoða og leiðbeina mönnum rétta leið. En flækjurnar eru orðnar svo yfirgengilega vitlausar og flóknar að hver höndin virðist tala upp á móti hvor annarri. Vegna þekkingarleysis og lélegrar stjórnsýslu ! Það hefur ekki farið fram hjá neinum sem sjá vill, hversu ofboðsleg fjölgun opinberra starfsmanna hefur orðið á undanförnum árum innan ríkisbáknsins. Það mætti nánast líkja því saman við margfeldisáhrif Covid-19 (kannski er það ósanngjörn samlíking en lái mér hver sem vill). Á sama tíma er endalaust seilst dýpra ofan í vasa skattgreiðenda til þess að standa straum af öllum kostnaði ríkisbatterísins. Þurfum við alla þessa „sérfræðinga“ ? Er tilvist þeirra öll byggð í nafni þessarar hagræðingar ? Er ekki kominn tími til að stöðugildum sé skilað aftur í hendur þeirra sem sannarlega hafa þekkingu til ? Það er eina leiðin til að einfalda kerfið og gera það skilvirkt. Höfundur er sauðfjárbóndi í Reistarnesi á Melrakkasléttu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Landbúnaður Ágústa Ágústsdóttir Mest lesið Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson skrifar Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad skrifar Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson skrifar Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Sjá meira
Hvað er sérfræðingur? Þessi spurning hefur verið mér ofarlega í huga eftir að landbúnaðarráðherra vor sagði í viðtali við þáttastjórnendur Bítisins á Bylgjunni í kjölfar ummæla sinna um lífstíl bænda, að aldrei hefðu verið jafn margir sérfræðingar að störfum í landbúnaðarráðuneytinu eins og núna. Sérfræðingur hlýtur að vera sá sem unnið hefur sér inn þau réttindi annað hvort með sér menntun í ákveðnu fagi eða með starfi í ákveðinni starfsgrein til lengri tíma. Við sem þjóðfélag virðumst vilja trúa því í blindni að allt sé slétt og fellt ef „sérfræðingarnir“ eru nógu margir. Álíka og þegar miði eða skilti sem á stendur „tilboð“ er sett á eða framan við ákveðna matvörutegund eða flík. Við trúum því að við séum að gera betri kaup en ella og verslunin sé að gefa eitthvað eftir af álagningunni. Þetta er þekkt markaðssálfræði. Ef á skiltinu stendur „útsala“ þá almennt trúir fólk því, sem um leið eykur líkur á sölu. En við trúum því, ekki vegna þess að við erum vitlaus og einföld. Heldur vegna þess að í eðli okkar erum við gott fólk sem hneigjumst ekki til þeirrar hugsunar að halda að allir séu ávallt að ljúga og pretta. Við trúum að það sé undantekning. En kannski má líkja innfellingu landbúnaðarráðuneytisins inn í atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið sem markaðssálfræðilegri útsölu. Byrjað er á að losa sig við þá elstu og reyndustu enda að mati ráðamanna komnir yfir síðasta söludag og því ekki hægt að bjóða neinn afslátt af þeim. Smám saman er þeim sem einhverja þekkingu hafa af landbúnaðarmálum í innanbúðum, fækkað þar til nánast enginn stendur eftir. Innfellingin sjálf er kynnt sem hagræðing í stjórnsýslunni sem á að bæta skipulag og utanumhald. En hagræðing er bara fínt orð yfir niðurskurð og ennþá flóknara kerfi. Svo koma sérfræðingarnir ! Einn af öðrum eru þeir ráðnir inn, nýútskrifaðir og reynslulausir án allrar tengingar við landbúnaðinn. Manni finndist það góð stjórnsýsla ef sérfræðingar landbúnaðarráðuneytis væru t.d. útskrifaðir frá Landbúnaðarháskóla Íslands eða sérfræðingar sem starfað hafa lengi við landbúnaðarmál. Þetta er fólkið sem býr með tenginguna sem þarf í þetta embætti. Það er slæm stjórnsýsla að safna eingöngu fyrir „gömlum risaeðlum“ sem verða vanafastar og fylgja illa breytingum samtímans. Þá er það einnig arfaslæm stjórnsýsla ef allri gamalli reynslu og mikilli þekkingu er sópað út nánast samtímis. Að ráða nær eingöngu reynslu- og þekkingarlítið starfsfólk með litla sem enga tengingu við málefnið er ávísun á næsta vísa dauðdóm. Innanbúðar þarf bæði að þrífast hið nýja og gamla. Þannig teymi búa til bestu mögulegu útkomu sem völ er á. Til að setja dæmið upp á annan hátt, er þetta álíka jafn gáfulegt eins og ef leitað yrði til útrskrifaðra meistaranema úr landbúnaðarháskólanum til að skipa í fagráð skurðlækninga á Landsspítalanum. Eða í fagráð siglingamála. Það sér það hver maður hversu galinn slíkur verknaður væri. Það væri fróðlegt að vita hversu margir þessara sérfræðinga innan ráðuneytisins koma frá landbúnaðarháskólanum eða til þess gerðu menntastofnunum. Búnaðarstofa var stofnuð árið 2015 þegar stjórnsýsluverkefni sem voru á hendi Bændasamtaka Íslands færðust yfir til Matvælastofnunar. Eftirfarandi er lýsing á starfi og tilgangi Búnaðarstofu: „ Hún fer nú með stjórnsýsluverkefni í tengslum við búvörusamninga og rammasamning ríkis og bænda í samræmi við búvöru- og búnaðarlög. Hún annast fag- og fjárhagslega framkvæmd verkefna á sviði landbúnaðar sem snúa að framkvæmd á stjórnvaldsákvörðunum um opinberar greiðslur til bænda, útreikningi, afgreiðslu og eftirliti með framkvæmd þeirra. Skrifstofan heldur utan um skrá um handhafa beingreiðslna og greiðslumark mjólkur og sauðfjárafurða auk þess að sjá um greiðslur til bænda samkvæmt samningum um starfsskilyrði í mjólkur-, sauðfjár- og grænmetisframleiðslu. Það sama á við um umsýslu og úthlutun vatnsveitustyrkja á lögbýlum. Skrifstofan fer einnig með verkefni við öflun hagtalna og upplýsinga um fóðurbirgðir á býlum. Þá safnar hún upplýsingum og birtir árlega skýrslu um framleiðslu búvara, vinnslu þeirra og sölu og gerir áætlanir um framleiðslu og sölu búvara. Þá heldur skrifstofan utan um hjarðbækur. Á tíu ára afmæli MAST í nóvember 2018 fagnaði Kristján Þór með þeirri tilkynningu að ákveðið hefði verið að færa Búnaðarstofu undir atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið. Orð landbúnaðarráðherra voru eftirfarandi „Þetta væri liður í áætlun hans í að styrkja landbúnaðarhluta atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytisins“. Síðan þessum gjörningi var hrundið af stað hefur allt farið til verri vegar. Og þó Kristján Þór haldi öðru fram, þá er það eins langt frá sannleikanum og hugsast getur. Ráðunautar og aðrir tengiliðir bænda eru algjörlega uppgefnir á samskiptum við ráðuneytið því þetta er orðinn svo mikill hrærigrautur að enginn veit neitt. Bóndinn hringir í Matvælastofnun til að fá upplýsingar og aðstoð. „Nei því miður þá er þetta ekki í okkar höndum lengur, þú verður að hafa samband við ráðuneytið“. Bóndinn hringir í ráðuneytið. „Nei, því miður við vitum ekkert um þessi mál, þú ættir að heyra í Bændasamtökunum“. Bóndinn hringir í Bændasamtökin. „Nei því miður þetta var fært frá okkur yfir til Búnaðarstofu, þú verður að tala við þau þar“. Og allt þetta annars ágæta fólk sem starfar við þetta reynir eins og það getur að aðstoða og leiðbeina mönnum rétta leið. En flækjurnar eru orðnar svo yfirgengilega vitlausar og flóknar að hver höndin virðist tala upp á móti hvor annarri. Vegna þekkingarleysis og lélegrar stjórnsýslu ! Það hefur ekki farið fram hjá neinum sem sjá vill, hversu ofboðsleg fjölgun opinberra starfsmanna hefur orðið á undanförnum árum innan ríkisbáknsins. Það mætti nánast líkja því saman við margfeldisáhrif Covid-19 (kannski er það ósanngjörn samlíking en lái mér hver sem vill). Á sama tíma er endalaust seilst dýpra ofan í vasa skattgreiðenda til þess að standa straum af öllum kostnaði ríkisbatterísins. Þurfum við alla þessa „sérfræðinga“ ? Er tilvist þeirra öll byggð í nafni þessarar hagræðingar ? Er ekki kominn tími til að stöðugildum sé skilað aftur í hendur þeirra sem sannarlega hafa þekkingu til ? Það er eina leiðin til að einfalda kerfið og gera það skilvirkt. Höfundur er sauðfjárbóndi í Reistarnesi á Melrakkasléttu.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh skrifar
Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun