Hvar værum við án þeirra? – Um mikilvægi Pólverja á Íslandi Svandís Edda Halldórsdóttir skrifar 11. apríl 2025 11:02 Íslenskt samfélag hefur í gegnum tíðina notið góðs af þeim fjölmörgu Pólverjum sem hafa flust hingað til lands, unnið hörðum höndum og lagt sitt af mörkum til samfélagsins. En stundum virðist eins og við gleymum að meta það sem þeir gera – eða verra, lítum niður á þá. Það er bæði ósanngjarnt og vanþakklátt. Ég starfa sjálf í ferðaþjónustu þar sem ég fer reglulega með hópa Íslendinga til Póllands í tannlæknaferðir. Viðskiptavinir mínir fá ekki aðeins fyrsta flokks meðferð heldur eru þau líka alltaf undrandi á því hversu vel okkur er tekið. Pólverjar eru hlýir, hjálpsamir og einstaklega kurteisir. Ég hef aldrei fundið fyrir öðru en vinsemd, og það er einmitt þessi hlýja sem hefur gert það að verkum að ég elska að vinna með þessu fólki. Það er svo merkilegt að upplifa þetta beint – og sjá síðan hvernig sömu Pólverjar sem flytja til Íslands þurfa að kljást við fordóma og vanvirðingu. Hvers vegna? Þeir eru sömu duglegu, góðu einstaklingarnir – bara í öðru landi. Dýrmætt framlag sem við gleymum oft Byggingariðnaður og innviðir: Mörg af stóru framkvæmdaverkunum sem við sjáum í kringum okkur – ný íbúðarhverfi, skólar, sjúkrahús og vegir – hefðu einfaldlega ekki orðið að veruleika án þeirra. Heilbrigðisþjónusta og umönnun: Fjöldi pólskra kvenna starfar í umönnun aldraðra og fatlaðra. Þær sýna hlýju, samviskusemi og umhyggju – en fá sjaldan þá viðurkenningu sem þær eiga skilið. Þjónustustörf og hreinlæti: Hver myndi halda sjúkrahúsunum, skrifstofunum, skólunum og verslunum hreinum ef ekki væri fyrir þetta duglega fólk? Menningarauður og framtíð samfélagsins: Pólsk börn vaxa úr grasi hér og tala bæði íslensku og pólsku. Þau eru hluti af framtíðinni – og fjölmenning er ekki ógn, heldur auður. Tími til kominn að horfa upp til þeirra Við skulum hugsa okkur aðeins: Hverjir eru að byggja ný húsin í hverfinu þínu? Hver annast ömmu þína á hjúkrunarheimilinu? Hverjir mæta í vinnu dag eftir dag – jafnvel þegar þeir fá ekki alltaf virðingu eða réttlæti? Það eru Pólverjar – og margir aðrir innflytjendur – sem halda hjólum samfélagsins gangandi. Það eru þeir sem fylla í skörðin sem Íslendingar hafa ekki viljað fylla sjálfir. Það eru þeir sem mæta með bros á vör, þrátt fyrir að vita að þeir verði kannski ekki teknir alvarlega, þrátt fyrir að íslenskan sé ekki fullkomin eða menntunin ekki viðurkennd. Við ættum ekki bara að þakka þeim – við ættum að fagna þeim. Hvar værum við án þeirra? Og hvenær ætlum við að hætta að horfa niður – og byrja að horfa upp? Höfundur er lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pólland Innflytjendamál Byggingariðnaður Ferðaþjónusta Mest lesið Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Skoðun Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Sjá meira
Íslenskt samfélag hefur í gegnum tíðina notið góðs af þeim fjölmörgu Pólverjum sem hafa flust hingað til lands, unnið hörðum höndum og lagt sitt af mörkum til samfélagsins. En stundum virðist eins og við gleymum að meta það sem þeir gera – eða verra, lítum niður á þá. Það er bæði ósanngjarnt og vanþakklátt. Ég starfa sjálf í ferðaþjónustu þar sem ég fer reglulega með hópa Íslendinga til Póllands í tannlæknaferðir. Viðskiptavinir mínir fá ekki aðeins fyrsta flokks meðferð heldur eru þau líka alltaf undrandi á því hversu vel okkur er tekið. Pólverjar eru hlýir, hjálpsamir og einstaklega kurteisir. Ég hef aldrei fundið fyrir öðru en vinsemd, og það er einmitt þessi hlýja sem hefur gert það að verkum að ég elska að vinna með þessu fólki. Það er svo merkilegt að upplifa þetta beint – og sjá síðan hvernig sömu Pólverjar sem flytja til Íslands þurfa að kljást við fordóma og vanvirðingu. Hvers vegna? Þeir eru sömu duglegu, góðu einstaklingarnir – bara í öðru landi. Dýrmætt framlag sem við gleymum oft Byggingariðnaður og innviðir: Mörg af stóru framkvæmdaverkunum sem við sjáum í kringum okkur – ný íbúðarhverfi, skólar, sjúkrahús og vegir – hefðu einfaldlega ekki orðið að veruleika án þeirra. Heilbrigðisþjónusta og umönnun: Fjöldi pólskra kvenna starfar í umönnun aldraðra og fatlaðra. Þær sýna hlýju, samviskusemi og umhyggju – en fá sjaldan þá viðurkenningu sem þær eiga skilið. Þjónustustörf og hreinlæti: Hver myndi halda sjúkrahúsunum, skrifstofunum, skólunum og verslunum hreinum ef ekki væri fyrir þetta duglega fólk? Menningarauður og framtíð samfélagsins: Pólsk börn vaxa úr grasi hér og tala bæði íslensku og pólsku. Þau eru hluti af framtíðinni – og fjölmenning er ekki ógn, heldur auður. Tími til kominn að horfa upp til þeirra Við skulum hugsa okkur aðeins: Hverjir eru að byggja ný húsin í hverfinu þínu? Hver annast ömmu þína á hjúkrunarheimilinu? Hverjir mæta í vinnu dag eftir dag – jafnvel þegar þeir fá ekki alltaf virðingu eða réttlæti? Það eru Pólverjar – og margir aðrir innflytjendur – sem halda hjólum samfélagsins gangandi. Það eru þeir sem fylla í skörðin sem Íslendingar hafa ekki viljað fylla sjálfir. Það eru þeir sem mæta með bros á vör, þrátt fyrir að vita að þeir verði kannski ekki teknir alvarlega, þrátt fyrir að íslenskan sé ekki fullkomin eða menntunin ekki viðurkennd. Við ættum ekki bara að þakka þeim – við ættum að fagna þeim. Hvar værum við án þeirra? Og hvenær ætlum við að hætta að horfa niður – og byrja að horfa upp? Höfundur er lögfræðingur.
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun