Vaxtalækkun eða neyðarlög Ragnar Þór Ingólfsson og Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifa 16. ágúst 2024 15:31 Það er staðreynd sem engin getur lengur neitað, að með vaxtastefnu sinni er Seðlabankinn að kæfa heimili og fyrirtæki landsins og það er kominn tími til að þau fái að ná andanum aftur. Þau hafa borið nægar byrðar og bankarnir grætt nóg. Hingað og ekki lengra. Ársverðbólga dansar nú í kringum 6% og er svipuð og hún var í ársbyrjun 2022. Þá voru meginvextir Seðlabanka Íslands 2% en hafa síðan hækkað í 9,25% þar sem þeir hafa nú staðið í 12 mánuði þrátt fyrir að verðbólgan hafi lækkað um rúm 40% frá því að hún náði hámarki í febrúar 2023. Seðlabankinn er fyrir löngu komin á algjörar villigötur með hávaxtastefnu sinni sem ekki stenst nokkra skoðun auk þess að valda heimilum og fyrirtækjum landsins stórfelldum skaða, sem þau verða lengi að jafna sig á. Húsnæðisverð hefur verið stærsti drifkraftur verðbólgunnar og eina leiðin til að halda aftur af hækkun þess er að auka framboð húsnæðis. Vegna íþyngjandi fjármagnskostnaðar hefur þvert á móti dregið úr nýbyggingum og vaxtastefnan þannig beinlínis farin að vinna gegn tilgangi sínum. Vaxtahækkanir skaðlegar og auka á vandann Seðlabankinn er á algjörum villigötum. Það er ekki bara okkar skoðun heldur hefur ekki ómerkari maður en Dr. Joseph Stiglitz nóbelsverðlaunahafi í hagfræði tekið undir það. Í viðtali á RÚV í mars á þessu ári staðfesti hann ALLT sem við höfum sagt í gagnrýni okkar á grimmilegar aðgerðir Seðlabankans gegn verðbólgunni, sem svo til eingöngu hafa falist í vaxtahækkunum. Vaxtahækkunum sem hafa bitnað verst á þeim sem mest skulda og minnst eiga og valdið bæði örvæntingu og svefnlausum nóttum hjá þúsundum heimila. Við höfum ekki tölu á þeim skiptum sem við höfum bent á að verðbólgan á Íslandi sé EKKI heimilum landsins að kenna frá því að vaxtabrjálæði Seðlabankans hófst og varað við að það myndi því ekki skila neinu að leggja allar þessar byrðar á venjulegt fólk, nema festa þau í langvarandi fjárhagskreppu. Við höfum einnig bent á að hvernig þessar vaxtahækkanir frysta nær algjörlega alla uppbyggingu á húsnæðismarkaði, sem er verulega alvarlegt og algjörlega á skjön við markmið ríkisstjórnarinnar um fjölgun íbúða. En engu að síður, svo fáránlegt sem það er, hefur það verið sérstakt markmið Seðlabankans að draga úr uppbyggingu á húsnæði, þrátt fyrir viðvarandi húsnæðisskort, ef trúa á orðum varaseðlabankastjóra, sem hann lét falla á opnum fundi Efnahags- og viðskiptanefndar síðasta vetur. Það hefur líka blasað við að fyrirtækin myndu að sjálfsögðu velta auknum vaxtakostnaði beint út í verðlagið og auka þannig á verðbólguna. En aðspurður mótmælti Seðlabankastjóri þessu og sagði að hann hefði ekki áhyggjur af því, hann tryði ekki að þau myndu gera það(!). Hagnaður stórfyrirtækja sýnir ótvírætt fram á að Seðlabankastjóri hafði algjörlega rangt fyrir sér og það er fyrir löngu kominn tími til að hætta þessari tilraunmennsku með vaxtahækkanir! Ef draga má boðskap Nóbelsverðlaunahafans Dr. Joseph Stiglitz saman, eru skilaboð hans að annars vegar hafi Seðlabankar heims of þrönga sýn á verðbólguna og að hins vegar hafi þeir aukið á vandann með vaxtahækkunum sínum, auk þess sem hann sagði að þó að verðbólgan færi vissulega lækkandi, þá væri það ekki aðgerðum Seðlabanka að þakka, þessi verðbólga hefði alltaf verið að lækka núna hvort eð er. Spurningin sem hlýtur að vakna er hvort Seðlabankinn sé búin að leiða öll þessi ósköp yfir heimili og efnahag landsins, algjörlega að óþörfu? Þó að hagfræði sé ekki vísindagrein heldur byggi frekar á ágiskunum en nokkru öðru þannig að menn geti verið ósammála um leiðir, þá þarf Seðlabankinn að vera algjörlega 100% viss í sinni sök til að geta með einhverju móti réttlætt þá aðferðafræði sem hann hefur beitt. Hann getur ekki verið það, og þegar Nóbelsverðlaunahafi heldur því fram að hann sé á rangri leið er kominn ástæða til að grípa í neyðarhemilinn. Ef ekki vaxtalækkun, þá neyðarlög! Í næstu viku þarf myndarlega lækkun vaxta. Núna dugar ekki einhver „aumingjaleg“ lækkun upp á brot úr prósentustigum. Ef koma á í veg fyrir að illa fari, þarf að lækka vexti myndarlega strax, því það tekur langan tíma fyrir áhrif vaxtaákvarðana að koma fram hvort sem þær eru til hækkunar eða lækkunar. Verði það ekki raunin þarf ríkisstjórnin að grípa til neyðarlaga. Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar getur ekki setið aðgerðarlaus hjá. Með fullri virðingu fyrir sjálfstæði Seðlabankans þá hefur hann ekki leyfi til fórna heimilum landsins og valda þeim langvarandi kreppu sem sumir munu aldrei ná sér upp úr. Við erum að tala um líf fólks hér, og það hefur engin leyfi til að spila með líf tugþúsunda með þeim hætti sem Seðlabankinn hefur gert með fullum stuðningi ríkisstjórnarinnar. Skylda ríkisstjórnarinnar til að verja heimili landsins, hlýtur að trompa „sjálfstæði Seðlabankans“ og lækki hann ekki vexti krefjumst við þess að Alþingi verði kallað saman án tafar og sett neyðarlög með skýrri áætlun um lækkun vaxta niður í a.m.k 6% á næsta 6 mánuðum. Það væri góð byrjun! Af 50 milljón króna láni þýða: • 10,75% útlánsvextir 448.000 krónur í vaxtagreiðslur á mánuði. • 8% útlánsvextir 333.000 krónur í vaxtagreiðslur á mánuði. • 6% útlánsvextir 250.000 krónur í vaxtagreiðslur á mánuði. Hvert prósentustig kostar 42.000 krónur á mánuði og það munar hvert heimili um minna. Það þarf að leysa heimilin úr snörunni áður en þau kafna og haldi Seðlabankinn áfram á sömu braut, VERÐUR ríkisstjórn Íslands að grípa í taumanna. Ef ekki vaxtalækkun, þá neyðarlög! Við krefjumst lægri vaxta strax! Ásthildur Lóa er þingmaður Flokks fólksins og formaður Hagsmunasamtaka heimilanna. Ragnar Þór er formaður VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Þór Ingólfsson Ásthildur Lóa Þórsdóttir Mest lesið Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Frelsi fylgir ábyrgð Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Menntakerfi í fremstu röð Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal skrifar Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson skrifar Skoðun Væntingar á villigötum Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Glerþakið brotið á alþjóðlega sjónverndardaginn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson skrifar Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson skrifar Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson skrifar Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Það er staðreynd sem engin getur lengur neitað, að með vaxtastefnu sinni er Seðlabankinn að kæfa heimili og fyrirtæki landsins og það er kominn tími til að þau fái að ná andanum aftur. Þau hafa borið nægar byrðar og bankarnir grætt nóg. Hingað og ekki lengra. Ársverðbólga dansar nú í kringum 6% og er svipuð og hún var í ársbyrjun 2022. Þá voru meginvextir Seðlabanka Íslands 2% en hafa síðan hækkað í 9,25% þar sem þeir hafa nú staðið í 12 mánuði þrátt fyrir að verðbólgan hafi lækkað um rúm 40% frá því að hún náði hámarki í febrúar 2023. Seðlabankinn er fyrir löngu komin á algjörar villigötur með hávaxtastefnu sinni sem ekki stenst nokkra skoðun auk þess að valda heimilum og fyrirtækjum landsins stórfelldum skaða, sem þau verða lengi að jafna sig á. Húsnæðisverð hefur verið stærsti drifkraftur verðbólgunnar og eina leiðin til að halda aftur af hækkun þess er að auka framboð húsnæðis. Vegna íþyngjandi fjármagnskostnaðar hefur þvert á móti dregið úr nýbyggingum og vaxtastefnan þannig beinlínis farin að vinna gegn tilgangi sínum. Vaxtahækkanir skaðlegar og auka á vandann Seðlabankinn er á algjörum villigötum. Það er ekki bara okkar skoðun heldur hefur ekki ómerkari maður en Dr. Joseph Stiglitz nóbelsverðlaunahafi í hagfræði tekið undir það. Í viðtali á RÚV í mars á þessu ári staðfesti hann ALLT sem við höfum sagt í gagnrýni okkar á grimmilegar aðgerðir Seðlabankans gegn verðbólgunni, sem svo til eingöngu hafa falist í vaxtahækkunum. Vaxtahækkunum sem hafa bitnað verst á þeim sem mest skulda og minnst eiga og valdið bæði örvæntingu og svefnlausum nóttum hjá þúsundum heimila. Við höfum ekki tölu á þeim skiptum sem við höfum bent á að verðbólgan á Íslandi sé EKKI heimilum landsins að kenna frá því að vaxtabrjálæði Seðlabankans hófst og varað við að það myndi því ekki skila neinu að leggja allar þessar byrðar á venjulegt fólk, nema festa þau í langvarandi fjárhagskreppu. Við höfum einnig bent á að hvernig þessar vaxtahækkanir frysta nær algjörlega alla uppbyggingu á húsnæðismarkaði, sem er verulega alvarlegt og algjörlega á skjön við markmið ríkisstjórnarinnar um fjölgun íbúða. En engu að síður, svo fáránlegt sem það er, hefur það verið sérstakt markmið Seðlabankans að draga úr uppbyggingu á húsnæði, þrátt fyrir viðvarandi húsnæðisskort, ef trúa á orðum varaseðlabankastjóra, sem hann lét falla á opnum fundi Efnahags- og viðskiptanefndar síðasta vetur. Það hefur líka blasað við að fyrirtækin myndu að sjálfsögðu velta auknum vaxtakostnaði beint út í verðlagið og auka þannig á verðbólguna. En aðspurður mótmælti Seðlabankastjóri þessu og sagði að hann hefði ekki áhyggjur af því, hann tryði ekki að þau myndu gera það(!). Hagnaður stórfyrirtækja sýnir ótvírætt fram á að Seðlabankastjóri hafði algjörlega rangt fyrir sér og það er fyrir löngu kominn tími til að hætta þessari tilraunmennsku með vaxtahækkanir! Ef draga má boðskap Nóbelsverðlaunahafans Dr. Joseph Stiglitz saman, eru skilaboð hans að annars vegar hafi Seðlabankar heims of þrönga sýn á verðbólguna og að hins vegar hafi þeir aukið á vandann með vaxtahækkunum sínum, auk þess sem hann sagði að þó að verðbólgan færi vissulega lækkandi, þá væri það ekki aðgerðum Seðlabanka að þakka, þessi verðbólga hefði alltaf verið að lækka núna hvort eð er. Spurningin sem hlýtur að vakna er hvort Seðlabankinn sé búin að leiða öll þessi ósköp yfir heimili og efnahag landsins, algjörlega að óþörfu? Þó að hagfræði sé ekki vísindagrein heldur byggi frekar á ágiskunum en nokkru öðru þannig að menn geti verið ósammála um leiðir, þá þarf Seðlabankinn að vera algjörlega 100% viss í sinni sök til að geta með einhverju móti réttlætt þá aðferðafræði sem hann hefur beitt. Hann getur ekki verið það, og þegar Nóbelsverðlaunahafi heldur því fram að hann sé á rangri leið er kominn ástæða til að grípa í neyðarhemilinn. Ef ekki vaxtalækkun, þá neyðarlög! Í næstu viku þarf myndarlega lækkun vaxta. Núna dugar ekki einhver „aumingjaleg“ lækkun upp á brot úr prósentustigum. Ef koma á í veg fyrir að illa fari, þarf að lækka vexti myndarlega strax, því það tekur langan tíma fyrir áhrif vaxtaákvarðana að koma fram hvort sem þær eru til hækkunar eða lækkunar. Verði það ekki raunin þarf ríkisstjórnin að grípa til neyðarlaga. Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar getur ekki setið aðgerðarlaus hjá. Með fullri virðingu fyrir sjálfstæði Seðlabankans þá hefur hann ekki leyfi til fórna heimilum landsins og valda þeim langvarandi kreppu sem sumir munu aldrei ná sér upp úr. Við erum að tala um líf fólks hér, og það hefur engin leyfi til að spila með líf tugþúsunda með þeim hætti sem Seðlabankinn hefur gert með fullum stuðningi ríkisstjórnarinnar. Skylda ríkisstjórnarinnar til að verja heimili landsins, hlýtur að trompa „sjálfstæði Seðlabankans“ og lækki hann ekki vexti krefjumst við þess að Alþingi verði kallað saman án tafar og sett neyðarlög með skýrri áætlun um lækkun vaxta niður í a.m.k 6% á næsta 6 mánuðum. Það væri góð byrjun! Af 50 milljón króna láni þýða: • 10,75% útlánsvextir 448.000 krónur í vaxtagreiðslur á mánuði. • 8% útlánsvextir 333.000 krónur í vaxtagreiðslur á mánuði. • 6% útlánsvextir 250.000 krónur í vaxtagreiðslur á mánuði. Hvert prósentustig kostar 42.000 krónur á mánuði og það munar hvert heimili um minna. Það þarf að leysa heimilin úr snörunni áður en þau kafna og haldi Seðlabankinn áfram á sömu braut, VERÐUR ríkisstjórn Íslands að grípa í taumanna. Ef ekki vaxtalækkun, þá neyðarlög! Við krefjumst lægri vaxta strax! Ásthildur Lóa er þingmaður Flokks fólksins og formaður Hagsmunasamtaka heimilanna. Ragnar Þór er formaður VR.
Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar
Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar