Loksins, loksins Einar Helgason skrifar 25. nóvember 2021 14:31 Loksins, loksins, erum við gamlingjarnir sem er ætlað að lifa á strípuðum ellilaunum og skertum lífeyrisgreiðslum á Íslandi að fá réttlæti. Þetta hugsaði ég með mér fullur lotningar þegar ég hlustaði á setningu alþingis síðastliðinn þriðjudag. Loksins, loksins getur þetta góða fólk sem þarna var kosið farið að taka til hendinni og efna kosningaloforðin. Þið hljótið að muna eftir því þegar það stóð upp á framboðsfundunum og hélt hjartnæmar ræður um þetta hróplega óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar væru beittar í okkar þjóðfélagi. Ég er jafnvel nokkuð viss um að ég hafi séð tárvota hvarma hjá sumum þegar þau minntust á þessa svívirðu. En, nú er bara komið að þessu, þar sem þetta góða fólk getur strunsað upp í ræðustól alþingis með ræðubunkann undir hendinni og hellt úr skálum reiði sinnar yfir óréttlætinu. Hugsið ykkur hvað það verður gaman að sjá þegar það lemur í ræðupúltið og heimtar réttlæti fyrir þessa hópa ekki seinna en strax. Í mínu bjartsýniskasti hafði ég orð á þessu við konu mína þegar ég fylgdist með setningu alþingis. En hún horfði á mig dágóða stund um leið og hún stöðvaðist við að straua en hélt síðan áfram um leið og hún lét þess getið að stundum gæti ég verið óttalega barnalegur. Já kannski er það barnalegt að vera þeirrar skoðunar að fólk eigi af öllum mætti að standa við orð sín. En við þurfum ekki að fara lengra en síðastliðinn sunnudag þegar Guðrún Hafsteinsdóttir sem er einn af þessum nýbökuðum þingmönnum lét þess getið í Silfrinu frami fyrir alþjóð að hún væri manneskja orða sinna. En hún lét einmitt þess getið í grein sem hún skrifaði fyrir tveimur árum að það væri verið að fremja mannréttindabrot á ellilífeyrisþegum þessa lands vegna skerðingar. Og nú er komið að stóru stundinni þar sem hún getur beitt sér kröftulega fyrir því að stöðva þessi mannréttindabrot. Hugsið ykkur bara ef Guðrún gæti komið því til leiðar á örskömmum tíma að gamlingjarnir sem draga fram lífið á þessum sultarlaunum gætu keypt sér ís annað slagið. Ég er viss um að Guðrún getur skilið að þetta er hagstætt fyrir alla. En þar sem ég er bæði sanngjarn og raunsær þá ætla ég að gefa henni smáséns í nokkra daga áður en hún byrjar á því að hella sér yfir þingheim og stunda málþóf fram eftir nóttu til þess að stöðva mannréttindabrotin. Hún gæti jafnvel látið Sigmund Davíð og félaga kenna sér að stunda málþóf en þeir eru í góðri æfingu síðan þeir mótmæltu einhverjum orkupakka sem engin veit lengur hvað er. Og svo má ég til með að minnast á þá félaga Jakop Stuðmann og Tomma á Búllunni sem gengu til liðs við Ingu Sæland til þess að berjast fyrir þeim fátækustu í okkar samfélagi. Reyndar hafði ég ekki hugmynd um að þeir félagar gætu ekki sofið af áhyggjum yfir kjörum þessa fólks en batnandi mönnum er best að lifa. Og nú er bara komið að þessu þar sem þeir geta komið í ræðustólinn aftur og aftur sótrauðir af reiði yfir kjörum sem þessu fólki er boðið upp á. Ég vil ekki trúa því að það komi einhver himnesk værð yfir þá þegar þeir setjast í mjúka stólanna á þinginu og bíði eftir að þessi margföldu laun þeirra verst settu í þjóðfélaginu detti inn á reikninginn þeirra um hver mánaðarmót. Já það er svo sannarlega hægt að vera bjartsýnn nú þegar nýtt þing er að hefjast. Reyndar getur maður ekki neitað því að á þessum rúmlega sjötíu árum sem maður hefur lifað þá hafa komið þær stundir sem maður hefur séð fólk ganga á bak orða sinna. En samt vil ég hanga í barnaskapnum og trúa því að fólk sem maður horfði uppá fyrir örfáum vikum síðan fullt af heilagri réttlætingu halda því fram að það geti engin lifað á launum sem eru undir þrjú hundruð þúsund á mánuði reyna að leiðrétta það ekki seinna en strax. Eða á maður kannski að trúa gömlu konunni sem var amma konu minnar þegar hún þusaði yfir vonsku heimsins. „Iss það er sama rassgatið undir öllu þessu pakki. Það hugsar bara um sjálft sig. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eldri borgarar Lífeyrissjóðir Alþingi Mest lesið Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson Skoðun Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skoðun Skoðun Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson skrifar Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir skrifar Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Blóðmeramálið til umboðsmanns Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Meira fyrir minna: Bætt nýting opinberra fjármuna Álfrún Tryggvadóttir skrifar Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Sex af níu flokkum á móti hvalveiðum Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Allt fyrir listina Brynhildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tryggjum nýliðun bændastéttarinnar Þórdís Bjarnleifsdóttir skrifar Skoðun Óskalisti minn SIgurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin stuðningur við ferðasjóð íþróttafélaga dregur úr ójöfnuði Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Það er þetta með traustið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun 6000 íbúðirnar sem vantar - í boði borgarinnar Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Samvinnufélög - sóknarfæri á húsnæðismarkaði? Elín H. Jónsdóttir,Guðrún Johnsen skrifar Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Það er enginn á vakt Áslaug Ýr Hjartardóttir skrifar Skoðun Svalur, Valur og Hvalur Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Opið bréf til samninganefnda KÍ og SÍS Guðrún Eik Skúladóttir skrifar Skoðun Ungt fólk og þörfin fyrir skjótar aðgerðir í menntun Fannar Logi Waldorff Sigurðsson skrifar Skoðun Mikilvægasta launaviðtalið Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Leikskólaverkfall - slæmur draumur Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Burt með baráttusöngva úr virkjunarkafla stóriðjustefnunnar Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Meiri árangur…fyrir útvalda Aðalheiður Marta Steindórsdóttir skrifar Skoðun Ertu karlmaður á miðjum aldri á breytingarskeiðinu? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson skrifar Sjá meira
Loksins, loksins, erum við gamlingjarnir sem er ætlað að lifa á strípuðum ellilaunum og skertum lífeyrisgreiðslum á Íslandi að fá réttlæti. Þetta hugsaði ég með mér fullur lotningar þegar ég hlustaði á setningu alþingis síðastliðinn þriðjudag. Loksins, loksins getur þetta góða fólk sem þarna var kosið farið að taka til hendinni og efna kosningaloforðin. Þið hljótið að muna eftir því þegar það stóð upp á framboðsfundunum og hélt hjartnæmar ræður um þetta hróplega óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar væru beittar í okkar þjóðfélagi. Ég er jafnvel nokkuð viss um að ég hafi séð tárvota hvarma hjá sumum þegar þau minntust á þessa svívirðu. En, nú er bara komið að þessu, þar sem þetta góða fólk getur strunsað upp í ræðustól alþingis með ræðubunkann undir hendinni og hellt úr skálum reiði sinnar yfir óréttlætinu. Hugsið ykkur hvað það verður gaman að sjá þegar það lemur í ræðupúltið og heimtar réttlæti fyrir þessa hópa ekki seinna en strax. Í mínu bjartsýniskasti hafði ég orð á þessu við konu mína þegar ég fylgdist með setningu alþingis. En hún horfði á mig dágóða stund um leið og hún stöðvaðist við að straua en hélt síðan áfram um leið og hún lét þess getið að stundum gæti ég verið óttalega barnalegur. Já kannski er það barnalegt að vera þeirrar skoðunar að fólk eigi af öllum mætti að standa við orð sín. En við þurfum ekki að fara lengra en síðastliðinn sunnudag þegar Guðrún Hafsteinsdóttir sem er einn af þessum nýbökuðum þingmönnum lét þess getið í Silfrinu frami fyrir alþjóð að hún væri manneskja orða sinna. En hún lét einmitt þess getið í grein sem hún skrifaði fyrir tveimur árum að það væri verið að fremja mannréttindabrot á ellilífeyrisþegum þessa lands vegna skerðingar. Og nú er komið að stóru stundinni þar sem hún getur beitt sér kröftulega fyrir því að stöðva þessi mannréttindabrot. Hugsið ykkur bara ef Guðrún gæti komið því til leiðar á örskömmum tíma að gamlingjarnir sem draga fram lífið á þessum sultarlaunum gætu keypt sér ís annað slagið. Ég er viss um að Guðrún getur skilið að þetta er hagstætt fyrir alla. En þar sem ég er bæði sanngjarn og raunsær þá ætla ég að gefa henni smáséns í nokkra daga áður en hún byrjar á því að hella sér yfir þingheim og stunda málþóf fram eftir nóttu til þess að stöðva mannréttindabrotin. Hún gæti jafnvel látið Sigmund Davíð og félaga kenna sér að stunda málþóf en þeir eru í góðri æfingu síðan þeir mótmæltu einhverjum orkupakka sem engin veit lengur hvað er. Og svo má ég til með að minnast á þá félaga Jakop Stuðmann og Tomma á Búllunni sem gengu til liðs við Ingu Sæland til þess að berjast fyrir þeim fátækustu í okkar samfélagi. Reyndar hafði ég ekki hugmynd um að þeir félagar gætu ekki sofið af áhyggjum yfir kjörum þessa fólks en batnandi mönnum er best að lifa. Og nú er bara komið að þessu þar sem þeir geta komið í ræðustólinn aftur og aftur sótrauðir af reiði yfir kjörum sem þessu fólki er boðið upp á. Ég vil ekki trúa því að það komi einhver himnesk værð yfir þá þegar þeir setjast í mjúka stólanna á þinginu og bíði eftir að þessi margföldu laun þeirra verst settu í þjóðfélaginu detti inn á reikninginn þeirra um hver mánaðarmót. Já það er svo sannarlega hægt að vera bjartsýnn nú þegar nýtt þing er að hefjast. Reyndar getur maður ekki neitað því að á þessum rúmlega sjötíu árum sem maður hefur lifað þá hafa komið þær stundir sem maður hefur séð fólk ganga á bak orða sinna. En samt vil ég hanga í barnaskapnum og trúa því að fólk sem maður horfði uppá fyrir örfáum vikum síðan fullt af heilagri réttlætingu halda því fram að það geti engin lifað á launum sem eru undir þrjú hundruð þúsund á mánuði reyna að leiðrétta það ekki seinna en strax. Eða á maður kannski að trúa gömlu konunni sem var amma konu minnar þegar hún þusaði yfir vonsku heimsins. „Iss það er sama rassgatið undir öllu þessu pakki. Það hugsar bara um sjálft sig. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri.
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson skrifar
Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun