Í morgun var greint frá því að siðanefnd Alþingis hafi komist að þeirri niðurstöðu að Þórhildur Sunna Ævarsdóttir þingmaður Pírata hafi gerst brotleg við siðareglur þingsins. Það gerði hún með ummælum þess efnis að rökstuddur grunur væri á því að Ásmundur Friðriksson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, hafi dregið sér fé með ríflegum akstursgreiðslum sem hann rukkaði skrifstofu þingsins um.

Er hægt að skaða ímynd Alþingis?
Undrun, furða og hneykslan hefur brotist út á Facebook; þar klóra margir sér í kollinum. Og telja hér öllu á haus snúið. Magnús Guðmundsson blaðamaður er einn þeirra sem reynir að fá þetta til að koma heim og saman.„Ég er ekki alveg að átta mig á fréttum dagsins. Var það siðanefnd Alþingis sem þakkaði fyrir sig með því að skíta á dyrapallinn? Er hægt að skaða ímynd Alþingis? Er Óli Jó að ritstýra þessu?“
Hörður Torfason tónlistarmaður segir þetta gersamlega út í hött:
„Hér er verið að beina athyglinni frá kjarna málsins með óþverrahætti. Þórhildur Sunna hefur borið af sem stjórnmálamaður frá því að hún kom á þing. Málefnaleg, á stundum hvöss en þrekmikil og djörf kona. Sú tegund stjórnmálamanns sem við þurfum. Mál Ásmundar Friðrikssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, á að rannsaka og hann sleppur ekki undan grun fyrr en það hefur verið gert. Eins á að rannsaka framkomu Miðflokksmanna á Klaustri, svo eitthvað sé nefnt. Hvar stendur siðanefnd Alþingis í því máli?“
Gamla klíkuverkið gengið af göflunum
Grímur Atlason framkvæmdastjóri reynir einnig að koma þessu heim og saman í kolli sínum:„Við vorum þarna þrír um borð og hundurinn sá fimmti.“ „Ekkert er útilokað allt.“ „Höfuðáttirnar fjórar eru þrjár: Norður og Suður.“ Að þetta skuli vera fyrsti úrskurður þessarar nefndar er vart til þess fallið að breyta mjög litlum staf í alþingi í bara lítinn staf. Þetta er eiginlega algjört met.“

Jón Ólafsson heimspekingur skrifað pistil á sína heimasíðu þar sem hann gagnrýnir það hversu þröngt siðanefndin, og reyndar nefndir af þessu sama tagi, túlka orðin rökstuddur grunur:
„Siðanefnd Alþingis kýs (í máli Ásmundar Friðrikssonar) að skilja orðin „rökstuddur grunur“ svo, að þau hljóti að hafa þá tilteknu lögfræðilegu merkingu, að minnsta kosti í meðförum Alþingismanns, að með þeim fullyrði hann/hún tilvist áþreifanlegra upplýsinga eða gagna um það sem grunurinn beinist að. En lögfræðileg merking þessa orðasambands trompar alls ekki hversdagslega merkingu orðanna rök og grunur í pólitískum umræðum,“ segir Jón meðal annars.
Jón var meðal annarra í nefnd sem Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra skipaði gagngert til að finna út úr því hvernig auka megi virðingu fyrir Alþingi. Honum er þannig málið skylt.
Hjörtur Hjartarson sagnfræðingur er meðal þeirra sem telur niðurstöðuna til marks um samtryggingu pólitíkusa: „Það fyrsta sem kemur frá siðanefnd Alþingis: Þingmaður Pírata ávíttur fyrir að benda á gróf spillingarbrot og krefjast rannsóknar. - Gamla klíkuverkið er endanlega gengið af göflunum. - Takið eftir þingmönnum sem þegja þunnu hljóði.“
Dýpri speki en við getum skilið
Ragnhildur Sverrisdóttir fjölmiðlafulltrúi segir að sjálfsagt sé að gera kröfu um að stjórnmálamenn fullyrði ekki meira um annað fólk en þeir geti staðið fyrir.„Þeir eiga auðvitað ekki að „kasta rýrð á Alþingi og skaða ímynd þess“ með ummælum sem hafa „óneitanlega neikvæð áhrif á traust almennings til Alþingis“. Það er frábært að siðanefnd Alþingis skuli nú vera að móta viðmið sín um hvað telst að kasta rýrð á þingið og draga úr trausti í þess garð. Áherslurnar koma okkur dauðlegum kannski á óvart, en þarna undir býr auðvitað dýpri speki en við getum skilið.“

Dilja Ámundadóttir upplýsingafulltrúi er ein þeirra sem á bágt með að fá þráð í þuluna: „Hvað er þessi siðanefnd Alþingis eiginlega búin að vera að gera sl. mánuði? Leita að fötunum hans Gunnars Braga sem hann týndi í blackout-inu?“
Niðurstaðan til marks um siðleysi þeirra sem að henni komust
Og formaður Eflingar, Sólveig Anna Jónsdóttir, skrifar pistil um málið sem hún birtir á Facebook-síðu sinni. Niðurlagið er svohljóðandi:„Ég fann viðtal við einn af meðlimum Ósýnilegu nefndarinnar, tekið þar sem hann sat í fangelsi fyrir að hafa ekki viljað sætta sig við að vera undirgefinn þegn í ríki fáráðlinga. Ég gleymi aldrei svarinu hans þegar hann var spurður um ásaknir valdhafa um að hann væri hættulegur glæpamaður: Such a pathetic allegation can only be the work of a regime that is on the point of tipping over into nothingness. Ég hugsaði um þetta dásamlega svar í morgun þegar ég las fréttina um að Þórhildur Sunna hefði brotið siðareglur með því að segja satt. Ég styðst við innsýnina sem franski „glæpamaðurinn“ veitti mér og segi: Svona aumkunarverð niðurstaða getur aðeins verið til marks um siðleysi þeirra sem að henni komast.“
Uppfært 16:30
Samantektin hefur verið uppfærð í ljósi nýrra upplýsinga um hverjir stjórnuðu meðferð málsins í siðanefndinni.