Um hirðfífl Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar 7. janúar 2014 06:00 Eitthvað virðist jólasteikin hafa farið þversum ofan í kokið á Sighvati Björgvinssyni, fv. ráðherra og „jafnaðarmanni“. Í kostulegri grein sem hann skrifar í áramótablað Fréttablaðsins fer hann hamförum í skömmum og lítilsvirðingu gagnvart formönnum stéttarfélaga innan Starfsgreinasambands Íslands sem voru ekki tilbúnir að setja nafn sitt undir þann gjörning sem skrifað var undir eftir næturbrölt forsvarsmanna ASÍ og Samtaka atvinnulífsins þann 21. desember. Hann leyfir sér að kalla menn lýðskrumara og reyndar skrumara líka í grein sem hann nefnir „Um lýðskrumara“. Það fór vel á því að skrifað væri undir samninginn í svartasta skammdeginu enda verkafólk sjaldan eða aldrei séð það svartara í kjaramálum. Á meðan þessar samningaviðræður fóru fram voru fyrirtæki víða um land að verðlauna sína starfsmenn með góðum launahækkunum þvert á markmið nýju kjarasamninganna. Sem dæmi má nefna Samherja sem greiddi hverjum og einum starfsmanni fyrirtækisins í landi allt að hálfa milljón í launaauka á árinu 2013. Fór þetta alveg fram hjá „jafnaðarmanninum“. Menn eru greinilega of uppteknir við skrif þessa dagana til að hlusta á daglegar fréttir. Það verður hins vegar að virða Sighvati „jafnaðarmanni“ það til vorkunnar að hann virðist ekkert inni í þessum málum og skrifar því af mikilli vanþekkingu svo ekki sé meira sagt. Hefur hann lesið yfir kjaramálaályktun þings Starfsgreinasambandsins sem fram fór á Akureyri í október? Þar stendur m.a.: „Þing Starfsgreinasambandsins fordæmir skattabreytingar sem færa tekjuhæstu hópum samfélagsins umtalsverða skattalækkun á meðan skattbyrði láglaunahópa helst óbreytt og krefst þess að því svigrúmi sem er til skattalækkana verði ráðstafað til þeirra sem minnst hafa milli handanna… Þing Starfsgreinasambandsins vill brjóta á bak aftur þá láglaunastefnu sem hefur ríkt hér á landi á undanförnum árum og áratugum.“ Svokallaðir lýðskrumarar hafa unnið eftir þessari samþykkt þingsins enda kjörnir til þess meðan aðrir formenn stukku frá borði. Það eina rétta í greininni hjá Sighvati er að samningsrétturinn er hjá hverju félagi. En eftirfarandi fullyrðing er úr lausu lofti gripin: „Forystumenn þessara félaga ákváðu sjálfir að afhenda samningsrétt félaganna í hendur sameiginlegs vettvangs þeirra í Starfsgreinasambandinu. Það gátu þeir gert án þess að sækja til þess leyfi til nokkurs annars aðila en sjálfra sín.“ Er von að spurt sé, er ekki allt í lagi? Formenn stéttarfélaga hafa ekki þennan rétt. Þeir verða að sjálfsögðu að sækja umboð til sinna félagsmanna. Ég neita að trúa því að maður eins og Sighvatur sé ekki betur inni í þessum málum en þetta. Sighvatur hafðu skömm fyrir svona fullyrðingar. Það má vel vera að gáfnafar mitt og annarra formanna sem skrifuðu ekki undir kjarasamninginn sé af skornum skammti þrátt fyrir að við höfum sloppið ágætlega frá námi. Sighvatur orðar það svo „smekklega“ að við höfum ekki getu til að svara spurningum fjölmiðlamanna af skynsömu viti, ekki nokkra minnstu getu, skrifar „jafnaðarmaðurinn“ og hallar sér aftur í leðurstólnum á góðum öruggum lífeyri frá ríkinu. Um leið póstar hann greininni og ASÍ birtir hana strax á Facebook-síðu sambandsins. Nokkuð sérstakt en hverju trúir maður ekki upp á talsmenn ASÍ sem eru í nauðvörn þessa dagana. Í leiðinni skammast „jafnaðarmaðurinn“ út í Egil Helgason sem ásamt valinkunnum Íslendingum hefur skrifað málefnalegar greinar um gjörninginn án þess að valta yfir mann og annan með rógburði í neðanbeltisgreinum eins og „jafnaðarmaðurinn“. Sighvatur, eru þessar fullyrðingar dæmi um lýðskrumara? Formenn sem barist hafa fyrir því að jafna lífeyrisréttindi landsmanna. Formenn sem barist hafa fyrir því að skattalækkanir ríkistjórnarinnar næðu ekki bara til millitekjufólks og hátekjufólks heldur einnig til lágtekjufólks. Formenn sem barist hafa fyrir því að lægstu mánaðarlaun á Íslandi verði ekki lægri en kr. 225.000. Það er lágmarkstekjur fyrir fullt starf á mánuði. Formenn sem barist hafa gegn ójöfnuði og vaxandi fátækt á Íslandi. Sem birtist meðal annars í því að fólk hefur ekki lengur efni á því að sækja sér læknisþjónustu, versla í matinn eða kosta börnin sín í framhaldsnám. Þú vilt kannski meina að lágtekjufólkið sé hluti af sjálfhverfu kynslóðinni sem þér hefur orðið svo tíðrætt um? Lágtekjufólkið sem getur keypt sér 79 lítra af mjólk fyrir hækkunina á mánuði meðan þeir sem tala mest fyrir samþykkt samninganna og leiða Alþýðusamband Íslands og Samtök atvinnulífsins geta keypt sér allt að 667 lítra af mjólk fyrir hækkunina sem þeim er ætluð. Þessir menn telja sér trú um að hafa gert vel við tekjulægsta fólkið. Sighvatur, getur verið að þetta séu lýðskrumararnir sem þú áttir við? Til fróðleiks fyrir Sighvat má geta þess að einn af þessum svokölluðum lýðskrumurum og skrifar þessa grein er formaður í rúmlega tvöþúsund manna stéttarfélagi í Þingeyjarsýslum. Samkvæmt könnunum sem gerðar hafa verið m.a. af Starfsgreinasambandi Íslands nýtur Framsýn – stéttarfélag Þingeyinga mestrar virðingar meðal félagsmanna innan aðildarfélaga sambandsins sem telur um 50 þúsund félagsmenn. Niðurstaða könnunarinnar er að 97% félagsmanna Framsýnar bera traust til félagsins og 3% tóku ekki afstöðu til starfsemi félagsins. Miðað við þín skrif eru Þingeyingar upp til hópa lýðskrumarar, hverjir aðrir en sjálfhverfir lýðskrumarar kjósa sér lýðskrumara, eða skrumara til formennsku. En skyldi Sighvatur „jafnaðarmaður“ hafa heyrt talað um hirðfífl, spyr sá sem ekki veit? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Aðalsteinn Árni Baldursson Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Eitthvað virðist jólasteikin hafa farið þversum ofan í kokið á Sighvati Björgvinssyni, fv. ráðherra og „jafnaðarmanni“. Í kostulegri grein sem hann skrifar í áramótablað Fréttablaðsins fer hann hamförum í skömmum og lítilsvirðingu gagnvart formönnum stéttarfélaga innan Starfsgreinasambands Íslands sem voru ekki tilbúnir að setja nafn sitt undir þann gjörning sem skrifað var undir eftir næturbrölt forsvarsmanna ASÍ og Samtaka atvinnulífsins þann 21. desember. Hann leyfir sér að kalla menn lýðskrumara og reyndar skrumara líka í grein sem hann nefnir „Um lýðskrumara“. Það fór vel á því að skrifað væri undir samninginn í svartasta skammdeginu enda verkafólk sjaldan eða aldrei séð það svartara í kjaramálum. Á meðan þessar samningaviðræður fóru fram voru fyrirtæki víða um land að verðlauna sína starfsmenn með góðum launahækkunum þvert á markmið nýju kjarasamninganna. Sem dæmi má nefna Samherja sem greiddi hverjum og einum starfsmanni fyrirtækisins í landi allt að hálfa milljón í launaauka á árinu 2013. Fór þetta alveg fram hjá „jafnaðarmanninum“. Menn eru greinilega of uppteknir við skrif þessa dagana til að hlusta á daglegar fréttir. Það verður hins vegar að virða Sighvati „jafnaðarmanni“ það til vorkunnar að hann virðist ekkert inni í þessum málum og skrifar því af mikilli vanþekkingu svo ekki sé meira sagt. Hefur hann lesið yfir kjaramálaályktun þings Starfsgreinasambandsins sem fram fór á Akureyri í október? Þar stendur m.a.: „Þing Starfsgreinasambandsins fordæmir skattabreytingar sem færa tekjuhæstu hópum samfélagsins umtalsverða skattalækkun á meðan skattbyrði láglaunahópa helst óbreytt og krefst þess að því svigrúmi sem er til skattalækkana verði ráðstafað til þeirra sem minnst hafa milli handanna… Þing Starfsgreinasambandsins vill brjóta á bak aftur þá láglaunastefnu sem hefur ríkt hér á landi á undanförnum árum og áratugum.“ Svokallaðir lýðskrumarar hafa unnið eftir þessari samþykkt þingsins enda kjörnir til þess meðan aðrir formenn stukku frá borði. Það eina rétta í greininni hjá Sighvati er að samningsrétturinn er hjá hverju félagi. En eftirfarandi fullyrðing er úr lausu lofti gripin: „Forystumenn þessara félaga ákváðu sjálfir að afhenda samningsrétt félaganna í hendur sameiginlegs vettvangs þeirra í Starfsgreinasambandinu. Það gátu þeir gert án þess að sækja til þess leyfi til nokkurs annars aðila en sjálfra sín.“ Er von að spurt sé, er ekki allt í lagi? Formenn stéttarfélaga hafa ekki þennan rétt. Þeir verða að sjálfsögðu að sækja umboð til sinna félagsmanna. Ég neita að trúa því að maður eins og Sighvatur sé ekki betur inni í þessum málum en þetta. Sighvatur hafðu skömm fyrir svona fullyrðingar. Það má vel vera að gáfnafar mitt og annarra formanna sem skrifuðu ekki undir kjarasamninginn sé af skornum skammti þrátt fyrir að við höfum sloppið ágætlega frá námi. Sighvatur orðar það svo „smekklega“ að við höfum ekki getu til að svara spurningum fjölmiðlamanna af skynsömu viti, ekki nokkra minnstu getu, skrifar „jafnaðarmaðurinn“ og hallar sér aftur í leðurstólnum á góðum öruggum lífeyri frá ríkinu. Um leið póstar hann greininni og ASÍ birtir hana strax á Facebook-síðu sambandsins. Nokkuð sérstakt en hverju trúir maður ekki upp á talsmenn ASÍ sem eru í nauðvörn þessa dagana. Í leiðinni skammast „jafnaðarmaðurinn“ út í Egil Helgason sem ásamt valinkunnum Íslendingum hefur skrifað málefnalegar greinar um gjörninginn án þess að valta yfir mann og annan með rógburði í neðanbeltisgreinum eins og „jafnaðarmaðurinn“. Sighvatur, eru þessar fullyrðingar dæmi um lýðskrumara? Formenn sem barist hafa fyrir því að jafna lífeyrisréttindi landsmanna. Formenn sem barist hafa fyrir því að skattalækkanir ríkistjórnarinnar næðu ekki bara til millitekjufólks og hátekjufólks heldur einnig til lágtekjufólks. Formenn sem barist hafa fyrir því að lægstu mánaðarlaun á Íslandi verði ekki lægri en kr. 225.000. Það er lágmarkstekjur fyrir fullt starf á mánuði. Formenn sem barist hafa gegn ójöfnuði og vaxandi fátækt á Íslandi. Sem birtist meðal annars í því að fólk hefur ekki lengur efni á því að sækja sér læknisþjónustu, versla í matinn eða kosta börnin sín í framhaldsnám. Þú vilt kannski meina að lágtekjufólkið sé hluti af sjálfhverfu kynslóðinni sem þér hefur orðið svo tíðrætt um? Lágtekjufólkið sem getur keypt sér 79 lítra af mjólk fyrir hækkunina á mánuði meðan þeir sem tala mest fyrir samþykkt samninganna og leiða Alþýðusamband Íslands og Samtök atvinnulífsins geta keypt sér allt að 667 lítra af mjólk fyrir hækkunina sem þeim er ætluð. Þessir menn telja sér trú um að hafa gert vel við tekjulægsta fólkið. Sighvatur, getur verið að þetta séu lýðskrumararnir sem þú áttir við? Til fróðleiks fyrir Sighvat má geta þess að einn af þessum svokölluðum lýðskrumurum og skrifar þessa grein er formaður í rúmlega tvöþúsund manna stéttarfélagi í Þingeyjarsýslum. Samkvæmt könnunum sem gerðar hafa verið m.a. af Starfsgreinasambandi Íslands nýtur Framsýn – stéttarfélag Þingeyinga mestrar virðingar meðal félagsmanna innan aðildarfélaga sambandsins sem telur um 50 þúsund félagsmenn. Niðurstaða könnunarinnar er að 97% félagsmanna Framsýnar bera traust til félagsins og 3% tóku ekki afstöðu til starfsemi félagsins. Miðað við þín skrif eru Þingeyingar upp til hópa lýðskrumarar, hverjir aðrir en sjálfhverfir lýðskrumarar kjósa sér lýðskrumara, eða skrumara til formennsku. En skyldi Sighvatur „jafnaðarmaður“ hafa heyrt talað um hirðfífl, spyr sá sem ekki veit?
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar