Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar 16. apríl 2025 18:30 Tilvitnunin í fyrirsögn er úr ræðu Karls Gauta Hjaltasonar þingmanns, sem hann flutti þann 18. mars sl. á Alþingi þegar frumvarp Diljár Mistar Einarsdóttur um jafna stöðu og jafnan rétt kynjanna og stjórnsýslu jafnréttismála var til umræðu. Í frumvarpinu er m.a. verið að breyta því að jafnlaunavottun verði skyldubundin í að vera valkvæð. Í ræðu sinni sagði Karl Gauti jafnframt: „Hverjir gætu hugsanlega verið á móti þessu máli og hafa hagsmuni af því? Það er fyrst og fremst ráðgjafafyrirtæki og eftirlitsstofnanir og sérfræðingar sem fá tekjur af úttektum og skýrslugerð. Fyrirtæki og starfsfólk fá hins vegar takmarkaðan ávinning á meðan þau sitja uppi með kostnað og skrifræði.“ Sigríður Á. Andersen sagði við sama tilefni: „ Það verður svo sem ekki annað sagt en að þetta hafi verið atvinnuskapandi, jafnlaunavottunin, fyrir suma. Fyrir ráðgjafarfyrirtæki sem eru auðvitað komin núna á, ég ætla ekki að segja spenann, …, en það er augljóst að einhver fyrirtæki eru kannski orðin háð þessu lögbundna opinbera inngripi sem jafnlaunavottunin er. Og þótt þetta sé atvinnuskapandi, eins og ég nefni, þá ætla ég að leyfa mér að fullyrða að þetta er ekki verðmætaskapandi. Það eru engin verðmæti sem fást fyrir þennan pening sem fyrirtækin eru að eyða til að uppfylla löggjöf um jafnlaunavottun.“ Og lokatilvitnun í þessar umræður er í ræðu Guðlaugs Þórs Þórðarsonar þar sem hann er að svara Sigmari Guðmundssyni, sem virðist vera mjög upptekinn af því að Sjálfstæðisflokkurinn var í ríkisstjórn þegar þetta gæluverkefni Viðreisnar var lögbundið: „Þetta er séríslensk þvæla. Og hver eru rök Viðreisnar fyrir að viðhalda þessu? Jú, við vorum í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Bíddu, ha? Já, við verðum að halda þessu áfram. Af hverju? Af því að við vorum í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Hafið þið lesið atkvæðaskýringarnar? Bíddu, og hvað? Á ég að segja það við atvinnurekandann sem segir við mig: Fyrirgefðu, það er búið að sýna að þetta skilar engu. Þetta kostar ógeðslega mikið, þetta er svakaleg vinna. Við erum með eftirlitsstofnun á bakinu. Við erum að reyna að búa til verðmæti, við erum að þjónusta viðskiptavini okkar, en við erum með eftirlitsmenn á bakinu. Þið settuð þetta á, af hverju fer þetta ekki af? Ja, hv. þingmenn virðast vera að segja að þetta sé út af því að Sjálfstæðisflokkurinn var í ríkisstjórn þegar þetta var samþykkt. Ég er alveg sannfærður um að þá segja atvinnurekendur: Já, að sjálfsögðu, ekkert mál. Auðvitað verðum við áfram með þessa séríslensku ruglreglubyrði, af því að þetta eru svo sterk rök fyrir því.“ Ástæða þess að ég sting niður fingrum á lyklaborð og vitna í þessar þingræður er tölvupóstur sem ég sendi í morgun, 16. apríl, á starfsmann eins af vottunaraðilunum sem græða á skyldunni til jafnlaunavottunar. Þar virðist ég í niðurlagi póstsins hafa haft Viðreisn fyrir rangri sök. Því með því að skoða ræður Sigmars þann 18. mars sl. er ekki annað að sjá en að hann sé sammála öðrum sem tóku til máls um að það þurfi að lagfæra lögin og sníða af þeim vankanta. Og ef ég skyldi orð hans rétt þá er Viðreisn því sammála að jafnlaunavottun eigi ekki að vera lögbundin skylda, þótt honum sé mikið í mun að spyrða Sjálfstæðisflokkinn við þessi ólög, væntanlega til að gera þann flokk samsekan um setningu þeirra. Enda baðst Guðlaugur Þór afsökunar á þátttöku Sjálfstæðisflokksins við að setja lögin með þessum orðum: „En jú, við gerðum þennan stjórnarsáttmála, það er bara þannig. Ég vil bara að biðjast afsökunar á því að hafa verið í ríkisstjórn, ekki hvað annað varðar en alla vega hvað þennan þátt varðar og biðst bara opinberlega afsökunar á því að hafa komið þessu íslenska rugli á.“ Orðaskipti mín við starfsmann vottunaraðilans má rekja til síðasta sumars eftir að fyrirtækið sem ég starfa hjá gerði samning við viðkomandi vottunaraðila um að gera jafnlaunvottun hjá fyrirtækinu. Í samningnum var kveðið á um að fram ætti að fara svokölluð „millivottun“ árin tvö sem líða á milli jafnlaunavottunar og endurnýjunar hennar. Hvor millivottun fyrir sig var verðlögð á rúmlega þrjúhundruðþúsund og er þá ekki talinn með kostnaður fyrirtækisins við vinnu eigin starfsmanna. Ég gerði athugasemd við þessa millivottun og vildi sleppa við hana og þann kostnað sem fylgir. Það vildi vottunaraðilinn ekki samþykkja og benti á Jafnréttisstofu. Mál þróuðust þannig að umboðsmaður Alþingis tók málið til skoðunar, sbr. https://www.umbodsmadur.is/alit-og-bref/mal/nr/10381/skoda/mal/ Niðurstaða umboðsmanns Alþingis var sú að hann lauk máli sínu á grundvelli svara frá forsætisráðuneytinu sem boðaði ráðagerð um að hefja endurskoðun á vottunarferlinu, m.a. að því er lýtur að árlegum milliúttektum og því hvort hægt sé að undanskilja kröfu um millúttektir skv. staðlinum ISO 17021. Um þessa niðurstöðu var vottunaraðilinn upplýstur. Og í síðustu viku barst erindi frá vottunaraðilanum um að nú vildi hann tímasetja millivottun á næstu vikum. Því boði var hafnað og hófust þá nokkur tölvupóstsamskipti um málið og í morgun var staða málsins, eins og hún horfir við fyrirtækinu, útskýrð fyrir vottunaraðilanum með þessum hætti: „… Síðast þegar þú ráðlagðir mér að hafa sambandi við Jafnréttisstofu gerði ég það. Þar var bent á forsætisráðuneytið og ég snéri mér þangað. Fyrsta svar þaðan var afar loðið og ófullnægjandi þannig að ég snéri mér til umboðsmanns Alþingis. Forsætisráðuneytið svaraði honum með skilmerkilegri hætti en mér. Í því svari kom fram að eina lagaskilyrðið sem væri fyrir hendi um jafnlaunvottun kvæði á um að jafnlaunakerfi þyrfti að uppfylla kröfur staðalsins ÍST 85:2012 til að hljóta vottun og að þessa vottun þurfi að endurnýja á þriggja ára fresti. Þið eruð búin að votta að jafnlaunakerfi okkar uppfyllir kröfur staðalsins ÍST 85:2012 og skv. lögunum eigum við að láta endurnýja þá vottun árið 2027. Í svari forsætisráðuneytisins til umboðsmanns Alþingis kom einnig fram að með vísun í staðalinn ISO 17021 í reglugerð nr. 1030/2017, sem snýr að aðkomu vottunaraðila – ykkar, hafi ekki verið stefnt að því að leggja auknar kröfur á fyrirtæki og stofnanir enda þurfi íþyngjandi ákvarðanir stjórnvalda að byggja á skýrri heimild í lögum. Staðan er sú að það er ekki heimild í lögum, eins og þau nú eru, til að íþyngja fyrirtækjum með því að skylda þau til að láta fara fram millivottun með tilheyrandi kostnaði. Sú skrýtna staða er hins vegar uppi að sú krafa er gerð á vottunaraðila skv. staðlinum ISO 17021, sem vísað er til í reglugerð nr. 1030/2017, að vottunaraðilar framkvæmi þessa millivottun. Þetta tvennt stangast á. En nú er ég búinn að fara þá leið sem þú bentir mér á og fá fram þá niðurstöðu að okkur beri ekki að láta þessa millivottun fara fram. Það er því komið að ykkur að fá úr því leyst hvernig dómsmálaráðuneytið vill leysa úr þessu fyrir ykkur og með ykkur. En auðvitað blasir við hvernig pólitíkin mun vilja leysa úr málinu – ekki síst þar sem höfundar lagaskyldunnar, Viðreisn, sitja nú í ríkisstjórn. Þeir munu einfaldlega bæta þessari skyldu við í lögin. En á meðan það hefur ekki verið gert þætti mér vænt um að fá að vera í friði fyrir ykkur.“ Eftir að ég upplýsti um þennan póst innandyra var mér bent á að málið hefði verið á dagskrá Alþingis þann 18. mars sl., en af því hafði ég misst. Ég hvet þingheim til dáða með að afnema þessa lagskyldu sem allra fyrst þannig að þessari vitleysu fari að ljúka. Og fer með hljóða bæn um að engum detti til hugar að lögbinda millvottanir. Höfundur er lögmaður VHE ehf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jafnréttismál Gunnar Ármannsson Kjaramál Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Skoðun Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson skrifar Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Sjá meira
Tilvitnunin í fyrirsögn er úr ræðu Karls Gauta Hjaltasonar þingmanns, sem hann flutti þann 18. mars sl. á Alþingi þegar frumvarp Diljár Mistar Einarsdóttur um jafna stöðu og jafnan rétt kynjanna og stjórnsýslu jafnréttismála var til umræðu. Í frumvarpinu er m.a. verið að breyta því að jafnlaunavottun verði skyldubundin í að vera valkvæð. Í ræðu sinni sagði Karl Gauti jafnframt: „Hverjir gætu hugsanlega verið á móti þessu máli og hafa hagsmuni af því? Það er fyrst og fremst ráðgjafafyrirtæki og eftirlitsstofnanir og sérfræðingar sem fá tekjur af úttektum og skýrslugerð. Fyrirtæki og starfsfólk fá hins vegar takmarkaðan ávinning á meðan þau sitja uppi með kostnað og skrifræði.“ Sigríður Á. Andersen sagði við sama tilefni: „ Það verður svo sem ekki annað sagt en að þetta hafi verið atvinnuskapandi, jafnlaunavottunin, fyrir suma. Fyrir ráðgjafarfyrirtæki sem eru auðvitað komin núna á, ég ætla ekki að segja spenann, …, en það er augljóst að einhver fyrirtæki eru kannski orðin háð þessu lögbundna opinbera inngripi sem jafnlaunavottunin er. Og þótt þetta sé atvinnuskapandi, eins og ég nefni, þá ætla ég að leyfa mér að fullyrða að þetta er ekki verðmætaskapandi. Það eru engin verðmæti sem fást fyrir þennan pening sem fyrirtækin eru að eyða til að uppfylla löggjöf um jafnlaunavottun.“ Og lokatilvitnun í þessar umræður er í ræðu Guðlaugs Þórs Þórðarsonar þar sem hann er að svara Sigmari Guðmundssyni, sem virðist vera mjög upptekinn af því að Sjálfstæðisflokkurinn var í ríkisstjórn þegar þetta gæluverkefni Viðreisnar var lögbundið: „Þetta er séríslensk þvæla. Og hver eru rök Viðreisnar fyrir að viðhalda þessu? Jú, við vorum í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Bíddu, ha? Já, við verðum að halda þessu áfram. Af hverju? Af því að við vorum í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Hafið þið lesið atkvæðaskýringarnar? Bíddu, og hvað? Á ég að segja það við atvinnurekandann sem segir við mig: Fyrirgefðu, það er búið að sýna að þetta skilar engu. Þetta kostar ógeðslega mikið, þetta er svakaleg vinna. Við erum með eftirlitsstofnun á bakinu. Við erum að reyna að búa til verðmæti, við erum að þjónusta viðskiptavini okkar, en við erum með eftirlitsmenn á bakinu. Þið settuð þetta á, af hverju fer þetta ekki af? Ja, hv. þingmenn virðast vera að segja að þetta sé út af því að Sjálfstæðisflokkurinn var í ríkisstjórn þegar þetta var samþykkt. Ég er alveg sannfærður um að þá segja atvinnurekendur: Já, að sjálfsögðu, ekkert mál. Auðvitað verðum við áfram með þessa séríslensku ruglreglubyrði, af því að þetta eru svo sterk rök fyrir því.“ Ástæða þess að ég sting niður fingrum á lyklaborð og vitna í þessar þingræður er tölvupóstur sem ég sendi í morgun, 16. apríl, á starfsmann eins af vottunaraðilunum sem græða á skyldunni til jafnlaunavottunar. Þar virðist ég í niðurlagi póstsins hafa haft Viðreisn fyrir rangri sök. Því með því að skoða ræður Sigmars þann 18. mars sl. er ekki annað að sjá en að hann sé sammála öðrum sem tóku til máls um að það þurfi að lagfæra lögin og sníða af þeim vankanta. Og ef ég skyldi orð hans rétt þá er Viðreisn því sammála að jafnlaunavottun eigi ekki að vera lögbundin skylda, þótt honum sé mikið í mun að spyrða Sjálfstæðisflokkinn við þessi ólög, væntanlega til að gera þann flokk samsekan um setningu þeirra. Enda baðst Guðlaugur Þór afsökunar á þátttöku Sjálfstæðisflokksins við að setja lögin með þessum orðum: „En jú, við gerðum þennan stjórnarsáttmála, það er bara þannig. Ég vil bara að biðjast afsökunar á því að hafa verið í ríkisstjórn, ekki hvað annað varðar en alla vega hvað þennan þátt varðar og biðst bara opinberlega afsökunar á því að hafa komið þessu íslenska rugli á.“ Orðaskipti mín við starfsmann vottunaraðilans má rekja til síðasta sumars eftir að fyrirtækið sem ég starfa hjá gerði samning við viðkomandi vottunaraðila um að gera jafnlaunvottun hjá fyrirtækinu. Í samningnum var kveðið á um að fram ætti að fara svokölluð „millivottun“ árin tvö sem líða á milli jafnlaunavottunar og endurnýjunar hennar. Hvor millivottun fyrir sig var verðlögð á rúmlega þrjúhundruðþúsund og er þá ekki talinn með kostnaður fyrirtækisins við vinnu eigin starfsmanna. Ég gerði athugasemd við þessa millivottun og vildi sleppa við hana og þann kostnað sem fylgir. Það vildi vottunaraðilinn ekki samþykkja og benti á Jafnréttisstofu. Mál þróuðust þannig að umboðsmaður Alþingis tók málið til skoðunar, sbr. https://www.umbodsmadur.is/alit-og-bref/mal/nr/10381/skoda/mal/ Niðurstaða umboðsmanns Alþingis var sú að hann lauk máli sínu á grundvelli svara frá forsætisráðuneytinu sem boðaði ráðagerð um að hefja endurskoðun á vottunarferlinu, m.a. að því er lýtur að árlegum milliúttektum og því hvort hægt sé að undanskilja kröfu um millúttektir skv. staðlinum ISO 17021. Um þessa niðurstöðu var vottunaraðilinn upplýstur. Og í síðustu viku barst erindi frá vottunaraðilanum um að nú vildi hann tímasetja millivottun á næstu vikum. Því boði var hafnað og hófust þá nokkur tölvupóstsamskipti um málið og í morgun var staða málsins, eins og hún horfir við fyrirtækinu, útskýrð fyrir vottunaraðilanum með þessum hætti: „… Síðast þegar þú ráðlagðir mér að hafa sambandi við Jafnréttisstofu gerði ég það. Þar var bent á forsætisráðuneytið og ég snéri mér þangað. Fyrsta svar þaðan var afar loðið og ófullnægjandi þannig að ég snéri mér til umboðsmanns Alþingis. Forsætisráðuneytið svaraði honum með skilmerkilegri hætti en mér. Í því svari kom fram að eina lagaskilyrðið sem væri fyrir hendi um jafnlaunvottun kvæði á um að jafnlaunakerfi þyrfti að uppfylla kröfur staðalsins ÍST 85:2012 til að hljóta vottun og að þessa vottun þurfi að endurnýja á þriggja ára fresti. Þið eruð búin að votta að jafnlaunakerfi okkar uppfyllir kröfur staðalsins ÍST 85:2012 og skv. lögunum eigum við að láta endurnýja þá vottun árið 2027. Í svari forsætisráðuneytisins til umboðsmanns Alþingis kom einnig fram að með vísun í staðalinn ISO 17021 í reglugerð nr. 1030/2017, sem snýr að aðkomu vottunaraðila – ykkar, hafi ekki verið stefnt að því að leggja auknar kröfur á fyrirtæki og stofnanir enda þurfi íþyngjandi ákvarðanir stjórnvalda að byggja á skýrri heimild í lögum. Staðan er sú að það er ekki heimild í lögum, eins og þau nú eru, til að íþyngja fyrirtækjum með því að skylda þau til að láta fara fram millivottun með tilheyrandi kostnaði. Sú skrýtna staða er hins vegar uppi að sú krafa er gerð á vottunaraðila skv. staðlinum ISO 17021, sem vísað er til í reglugerð nr. 1030/2017, að vottunaraðilar framkvæmi þessa millivottun. Þetta tvennt stangast á. En nú er ég búinn að fara þá leið sem þú bentir mér á og fá fram þá niðurstöðu að okkur beri ekki að láta þessa millivottun fara fram. Það er því komið að ykkur að fá úr því leyst hvernig dómsmálaráðuneytið vill leysa úr þessu fyrir ykkur og með ykkur. En auðvitað blasir við hvernig pólitíkin mun vilja leysa úr málinu – ekki síst þar sem höfundar lagaskyldunnar, Viðreisn, sitja nú í ríkisstjórn. Þeir munu einfaldlega bæta þessari skyldu við í lögin. En á meðan það hefur ekki verið gert þætti mér vænt um að fá að vera í friði fyrir ykkur.“ Eftir að ég upplýsti um þennan póst innandyra var mér bent á að málið hefði verið á dagskrá Alþingis þann 18. mars sl., en af því hafði ég misst. Ég hvet þingheim til dáða með að afnema þessa lagskyldu sem allra fyrst þannig að þessari vitleysu fari að ljúka. Og fer með hljóða bæn um að engum detti til hugar að lögbinda millvottanir. Höfundur er lögmaður VHE ehf.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun