Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar 12. desember 2024 08:31 Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jól Mest lesið Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Lánið löglega Breki Karlsson skrifar Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Sjá meira
Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir.
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar