Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir skrifar 27. nóvember 2024 13:02 Jæja, þetta gerðist. Stjórnmálafólk var spurt hvort íslenskt samfélag væri orðið of woke. Ég viðurkenni vonbrigði með svör sumra en var viðbúin öðrum. Ég spyr hvernig er hægt að vera þeirrar skoðunar að samfélagið sé orðið „of woke“ þegar 40% allra kvenna á Íslandi hafa orðið fyrir ofbeldi og samfélagið tekur ekki nógu hörðum höndum á því að ein helsta ógn kvenna séu karlar. Klámvæðing er að aukast sem alvarlegt vandamál og 58% stúlkna í 10. bekk hafa orðið fyrir stafrænu kynferðisofbeldi Þolendum er slaufað fyrir að kæra nauðgun á meðan gerendur fá greiðan aðgang að fjölmiðlum til að hreinsa mannorð sitt þrátt fyrir að ekkert liggi fyrir um sakleysi þeirra Meintir ofbeldismenn fá oft meiri spilun í útvarpi en konur eða komast í íþróttalandslið sem fyrirmyndir ungra drengja Öll þekkja þolendur en engin þekkir gerendur Fordómar og hatursorðræða gegn jaðarsettum hópum er að aukast Það má varla ræða þriðju vaktina eða vanmat á kvennastörfum vegna skilningsleysis einstaklinga sem stökkva strax í vörn Þolendur og aktívistar eru beitt ofbeldi fyrir að standa með öðrum þolendum Á meðan kvenmorð er orð sem við notum nú í auknum mæli þá held ég að við ættum að vera meira woke og vinna saman gegn því frekar en að eyða púðri í viðkvæma karla sem staðsetja sig gegn mannréttindabaráttu og stimpla hana sem „of woke“. Í ár hafa jafn mörg morð á stúlkum verið framin á Íslandi og í aldafjórðung þar á undan og þið eruð að grenja yfir woke-isma? Skammist ykkar. Ef við værum svona rosalega woke þá væri kynbundið ofbeldi ekki sá faraldur sem það er, launamunur kynjanna væri ekki til staðar, konum væri ekki að fjölga sem örorkulífeyrisþegum, feitt fólk yrði ekki fyrir líkamssmánun og mismunun innan heilbrigðiskerfisins, það væri ekki verið að gelta að trans fólki úti á götu, réttarkerfið myndi virka í málum er varða kynbundið ofbeldi og svona mætti lengi telja. Að trúa að samfélagið sé orðið „of woke“ því ofbeldismenn eru látnir sæta minniháttar ábyrgð með dómstóli götunnar er fásinna. Sú ábyrgð er oft réttlát krafa um að viðkomandi trani sér ekki fram við öll tækifæri í alla fjölmiðla landsins endalaust. Réttarkerfið er ekki í stakk búið til að gæta hagsmuna þolenda. Það veitir gerendum þar að auki tól til að beita þolendur sína áframhaldandi ofbeldi í formi kæru fyrir meiðyrði og/eða rangar sakargiftir, allt án þess að eitthvað bendi til þess að þolandi hafi logið. Þolendur mega ekki kæra, ræða um eða sækja stuðning vegna gerenda sinna án þess að vera hrakin úr bæjarfélögum, úr landinu, útskúfað, verða fyrir drusluskömmun og þar fram eftir götunum. Án sannana er hægt að slaufa þolendum án dóms og laga en gerendur eru saklausir uns sekt er sönnuð, oft þrátt fyrir sterkar vísbendingar um sekt og þið viljið meina að woke-ismi sé genginn of langt? Ég get lofað ykkur því að vandamál samfélagsins er ekki að meintir gerendur axli ábyrgð á gjörðum sínum. Við skulum leyfa þeim að axla smá sýnishorn af ábyrgð áður en við skælum yfir því að þeir eigi ekki afturkvæmt í samfélagið. Einbeitum okkur heldur að alvarlegri hlutum eins og t.d. af hverju þeir beita ofbeldi. Nei ég segi bara svona. Að taka hugtak sem var búið til af svörtu fólki í Bandaríkjunum til að gera fólk meðvitað um rasisma og misrétti og nota til að réttlæta fordómafullar skoðanir er þrotað. Eru þau sem staðsettu sig „miðlungs til já“ á skalanum „er Ísland orðið of woke?” þá þeirrar skoðunar að mannréttindabarátta sé gengin of langt? Þolendur og aðrir jaðarsettir hópar sem heyja mannréttindabaráttur eins og láglaunafólk, feitt fólk, fólk með fíknivanda, hinsegin fólk, fatlað fólk og fólk af erlendum uppruna á meira og betra skilið en að sjá flokka sem eiga að tala þeirra máli taka eins fjarstæðukennda afstöðu og þessa. Gerið betur, takk. Höfundur er aktívisti með sálfræðigráðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Vegferð menntunar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar Sjá meira
Jæja, þetta gerðist. Stjórnmálafólk var spurt hvort íslenskt samfélag væri orðið of woke. Ég viðurkenni vonbrigði með svör sumra en var viðbúin öðrum. Ég spyr hvernig er hægt að vera þeirrar skoðunar að samfélagið sé orðið „of woke“ þegar 40% allra kvenna á Íslandi hafa orðið fyrir ofbeldi og samfélagið tekur ekki nógu hörðum höndum á því að ein helsta ógn kvenna séu karlar. Klámvæðing er að aukast sem alvarlegt vandamál og 58% stúlkna í 10. bekk hafa orðið fyrir stafrænu kynferðisofbeldi Þolendum er slaufað fyrir að kæra nauðgun á meðan gerendur fá greiðan aðgang að fjölmiðlum til að hreinsa mannorð sitt þrátt fyrir að ekkert liggi fyrir um sakleysi þeirra Meintir ofbeldismenn fá oft meiri spilun í útvarpi en konur eða komast í íþróttalandslið sem fyrirmyndir ungra drengja Öll þekkja þolendur en engin þekkir gerendur Fordómar og hatursorðræða gegn jaðarsettum hópum er að aukast Það má varla ræða þriðju vaktina eða vanmat á kvennastörfum vegna skilningsleysis einstaklinga sem stökkva strax í vörn Þolendur og aktívistar eru beitt ofbeldi fyrir að standa með öðrum þolendum Á meðan kvenmorð er orð sem við notum nú í auknum mæli þá held ég að við ættum að vera meira woke og vinna saman gegn því frekar en að eyða púðri í viðkvæma karla sem staðsetja sig gegn mannréttindabaráttu og stimpla hana sem „of woke“. Í ár hafa jafn mörg morð á stúlkum verið framin á Íslandi og í aldafjórðung þar á undan og þið eruð að grenja yfir woke-isma? Skammist ykkar. Ef við værum svona rosalega woke þá væri kynbundið ofbeldi ekki sá faraldur sem það er, launamunur kynjanna væri ekki til staðar, konum væri ekki að fjölga sem örorkulífeyrisþegum, feitt fólk yrði ekki fyrir líkamssmánun og mismunun innan heilbrigðiskerfisins, það væri ekki verið að gelta að trans fólki úti á götu, réttarkerfið myndi virka í málum er varða kynbundið ofbeldi og svona mætti lengi telja. Að trúa að samfélagið sé orðið „of woke“ því ofbeldismenn eru látnir sæta minniháttar ábyrgð með dómstóli götunnar er fásinna. Sú ábyrgð er oft réttlát krafa um að viðkomandi trani sér ekki fram við öll tækifæri í alla fjölmiðla landsins endalaust. Réttarkerfið er ekki í stakk búið til að gæta hagsmuna þolenda. Það veitir gerendum þar að auki tól til að beita þolendur sína áframhaldandi ofbeldi í formi kæru fyrir meiðyrði og/eða rangar sakargiftir, allt án þess að eitthvað bendi til þess að þolandi hafi logið. Þolendur mega ekki kæra, ræða um eða sækja stuðning vegna gerenda sinna án þess að vera hrakin úr bæjarfélögum, úr landinu, útskúfað, verða fyrir drusluskömmun og þar fram eftir götunum. Án sannana er hægt að slaufa þolendum án dóms og laga en gerendur eru saklausir uns sekt er sönnuð, oft þrátt fyrir sterkar vísbendingar um sekt og þið viljið meina að woke-ismi sé genginn of langt? Ég get lofað ykkur því að vandamál samfélagsins er ekki að meintir gerendur axli ábyrgð á gjörðum sínum. Við skulum leyfa þeim að axla smá sýnishorn af ábyrgð áður en við skælum yfir því að þeir eigi ekki afturkvæmt í samfélagið. Einbeitum okkur heldur að alvarlegri hlutum eins og t.d. af hverju þeir beita ofbeldi. Nei ég segi bara svona. Að taka hugtak sem var búið til af svörtu fólki í Bandaríkjunum til að gera fólk meðvitað um rasisma og misrétti og nota til að réttlæta fordómafullar skoðanir er þrotað. Eru þau sem staðsettu sig „miðlungs til já“ á skalanum „er Ísland orðið of woke?” þá þeirrar skoðunar að mannréttindabarátta sé gengin of langt? Þolendur og aðrir jaðarsettir hópar sem heyja mannréttindabaráttur eins og láglaunafólk, feitt fólk, fólk með fíknivanda, hinsegin fólk, fatlað fólk og fólk af erlendum uppruna á meira og betra skilið en að sjá flokka sem eiga að tala þeirra máli taka eins fjarstæðukennda afstöðu og þessa. Gerið betur, takk. Höfundur er aktívisti með sálfræðigráðu.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun