Fúskið, letin, hugleysið og spillingin Björn Þorláksson skrifar 27. nóvember 2024 10:01 Handhafar varðhundshlutverksins hjá Rúv þurfa með örfáum undantekningum að gera betur í að greina fyrir þjóðinni hvers vegna við göngum til kosninga á laugardaginn. Við göngum til kosninga í brjáluðu veðri, í myrkri um miðjan vetur vegna þess að ríkisstjórnin sprakk. Og ríkisstjórnin sprakk vegna spillingar, óheilinda og ömurlegrar efnahagsstjórnar. Hún sprakk vegna þess að henni var stýrt undir lokin af spilltasta stjórnmálamanni samtímans samkvæmt fjölmörgum viðhorfskönnunum sem gerðar hafa verið um álit landsmanna. Fjöldi spillingarmála hans talar sínu máli. 45.000 Íslendingar reyndu að afþakka þjónustu þessa manns fyrir skemmstu en án árangurs. Nú horfir þó í að við losnum við hann. Um það má ekki tala Átta milljarða fær Rúv í forgjöf umfram alla aðra fjölmiðla hér á landi. Til þess eins nú um stundir að ræða það ekki sem allur almenningur ræðir frá morgni til kvölds. Til dæmis orsök stjórnarslitanna og óvinsældir formans Sjálfstæðisflokksins. Fjölmiðill sem nýtur svo gríðarlegra forréttinda (en býr því miður ekki lengur yfir faglegum yfirburðum) þarf að leggja einstaka áherslu á varðhundshlutverkið, sem er annað orð yfir eftirlits- og aðhaldshlutverk fjölmiðla. Einkum á tímum mikilla þjóðfélagsbreytinga. En það er eins og rúvarar hafi gleymt allri spillingunni, eins og að Rúv líti undan því að stór hluti landsmanna lepur dauðann úr skel vegna spillingar, kaupmáttur ungs fólks hefur ekki vaxið í tvo áratugi, drjúgur hluti hins íslenska alþýðufólks er í allt að þrefaldri vinnu til að hafa efni á morgunkorninu handa börnunum okkar. Fólk í erfiðisvinnu slítur sér út fyrir sextugt. Afturhvarf til tíma fátæktar og bágrar heilsu hér á landi. Í boði fráfarandi stjórnvalda. Í stað þess að allir hafi nóg og ætti að vera vegna auðlinda landsmanna eru hér tvö þjóðarbrot, þar sem minnihlutinn á næstum allt en meirihlutinn lítið sem ekki neitt. Þegar ég vann á Rúv fyrir tveimur áratugum, áttuðu flestir fréttamenn sig jafnan á því að þegar fólkið í landinu segir hingað og ekki lengra og umbyltir stjórnarfari eins og nú er í pípunum samkvæmt skoðanakönnum, þá hefur eitthvað stórt og hrikalegt gerst í heimi stjórnmálanna, sem almenningi finnst óverjandi. En Rúv segir bara pass. Jafnvel ríkisbankar hafa í skjóli stjórnmálanna hegðað sér undanfarið eins og rányrkjufyrirtæki í einkaeigu. Reist sér stjórnlaust hallir fyrir tugi milljarða. Bankarnir hafa frekjast inn á dýrustu lóðir á sama tíma og hundruð íslenskra ungmenna flýja land. Nú er svo komið að vegna húsnæðisskorts og kostnaðar við húsnsæði gerir Ísland ekki ráð fyrir að önnur börn en útsæði hinna ríku fái þak yfir höfuðið. Þess vegna blasir við bylting í stjórnarfari. Bankarnir planta sér þar sem ætti að rísa menningarrými fyrir svangan almenning. Menningarrými til heiðurs hins lúbarða Íslendings fyrir að hafa þraukað af ömurleg stjórnvöld. Bankarnir nenna ekki lengur að láta eigin arkitekta teikna inn þjónusturými fyrir almenning þegar nýjar hallir eru rissaðar upp. Og fyrir bókelska minni ég á kafla sem allt fjölmiðlafólk ætti að lesa - Að læka Íslandsbanka - í spillingarsögunni Besti vinur aðal, bók sem er nýkomin út en samt nánast uppseld og verið að prenta annað upplag vegna þess að landsmenn þekkja spillinguna og vilja lesa meira um spillinguna þótt Rúvarar skili auðu. Ég ætla rétt að vona að sú stund renni upp og helst í dag að rúvarar geri sér grein fyrir því sem flest fólk í hópi almennings virðist hafa áttað sig á, að þar sem Ísland er orðið eins gjörspillt land og raun ber vitni, þarf viðsnúning í mönnun ráðandi kerfa. Sú er helsta ástæða þess að skoðanakannanir hafa um langt skeið sýnt að landsmenn ætla að gefa spillingu ráðandi afla hér á landi rauða spjaldið á laugardaginn. Ég elska Rúv Fjölmiðlar eru hluti spillingarvandans hér á landi. Rúv gæti verið hluti lausnarinnar en er það alls ekki, þvert á móti. Ég elska Ríkisútvarpið og vil veg Rúv sem mestan, ég vil öflugt og óhrætt, sjálfstætt almannaútvarp. Ekki værukæra starfsmenn sem segja bara pass. Gleymum ekki að þegar fúsk og hugleysi ræður ríkjum er styst í spillinguna. Hefði þeim sem stóðu að Frönsku byltingunni forðum dottið í hug að bjóða almenningi upp á knúz- og hróshring eins og fréttastofa landsmanna bauð okkur upp á eftir fyrri umræðurnar í sjónvarpi meðal leiðtoga flokkanna um daginn? Það sem þau áttu að tala um Það sem þau í Silfrinu síðastliðið mánudagskvöld hefðu átt að ræða er að sjálft tjáningarfrelsið er í hættu vegna þess að sama fólkið er að kaupa allt upp. Og einnig atvinnulíf okkar almúgans. Þess vegna er sérstök ástæða fyrir Rúv að girða sig af krafti í brók. "Til að toppa græðgina og spillinguna hækkuðu bankarnir vexti á verðtryggðum húsnæðislánum sem Seðlabankinn hefur rekið stóran hluta þjóðarinnar í með okurvaxta stefnu sinni. Og þrátt fyrir aumingjalega vaxtalækkun er vaxtamunur bankanna, álagning, að aukast vegna þessa,“ segir Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR. „Bankarnir græða sem aldrei fyrr. Hreinar vaxtatekjur og þjónustugjöld námu 145 milljörðum fyrstu 9 mánuði ársins hjá bönkunum þremur. Þetta er tvöföld sú upphæð sem kostaði að kaupa allt íbúðarhúsnæði í Grindavík. ÞRÍR BANKAR! NÍU MÁNUÐIR!" Um þetta ætti Ríkisútvarpið að fjalla. Ef Rúv ætlar að standa sig í hlutverkinu hornsteinn lýðræðis. Því vegna auðræðis er að okkur sótt um ýmsum áttum þessa dagana og varnir eru minni en ella vegna þess að spilling hefur verið inngróið mein í tíð fráfarandi ríkisstjórnar. Mig langar að lokum að hvetja alla landsmenn til að nýta kosningaréttinn. Höfundur er blaðamaður og rithöfundur, skipar 3. sætið í Reykjavík norður fyrir Flokk fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Flokkur fólksins Mest lesið Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Sjá meira
Handhafar varðhundshlutverksins hjá Rúv þurfa með örfáum undantekningum að gera betur í að greina fyrir þjóðinni hvers vegna við göngum til kosninga á laugardaginn. Við göngum til kosninga í brjáluðu veðri, í myrkri um miðjan vetur vegna þess að ríkisstjórnin sprakk. Og ríkisstjórnin sprakk vegna spillingar, óheilinda og ömurlegrar efnahagsstjórnar. Hún sprakk vegna þess að henni var stýrt undir lokin af spilltasta stjórnmálamanni samtímans samkvæmt fjölmörgum viðhorfskönnunum sem gerðar hafa verið um álit landsmanna. Fjöldi spillingarmála hans talar sínu máli. 45.000 Íslendingar reyndu að afþakka þjónustu þessa manns fyrir skemmstu en án árangurs. Nú horfir þó í að við losnum við hann. Um það má ekki tala Átta milljarða fær Rúv í forgjöf umfram alla aðra fjölmiðla hér á landi. Til þess eins nú um stundir að ræða það ekki sem allur almenningur ræðir frá morgni til kvölds. Til dæmis orsök stjórnarslitanna og óvinsældir formans Sjálfstæðisflokksins. Fjölmiðill sem nýtur svo gríðarlegra forréttinda (en býr því miður ekki lengur yfir faglegum yfirburðum) þarf að leggja einstaka áherslu á varðhundshlutverkið, sem er annað orð yfir eftirlits- og aðhaldshlutverk fjölmiðla. Einkum á tímum mikilla þjóðfélagsbreytinga. En það er eins og rúvarar hafi gleymt allri spillingunni, eins og að Rúv líti undan því að stór hluti landsmanna lepur dauðann úr skel vegna spillingar, kaupmáttur ungs fólks hefur ekki vaxið í tvo áratugi, drjúgur hluti hins íslenska alþýðufólks er í allt að þrefaldri vinnu til að hafa efni á morgunkorninu handa börnunum okkar. Fólk í erfiðisvinnu slítur sér út fyrir sextugt. Afturhvarf til tíma fátæktar og bágrar heilsu hér á landi. Í boði fráfarandi stjórnvalda. Í stað þess að allir hafi nóg og ætti að vera vegna auðlinda landsmanna eru hér tvö þjóðarbrot, þar sem minnihlutinn á næstum allt en meirihlutinn lítið sem ekki neitt. Þegar ég vann á Rúv fyrir tveimur áratugum, áttuðu flestir fréttamenn sig jafnan á því að þegar fólkið í landinu segir hingað og ekki lengra og umbyltir stjórnarfari eins og nú er í pípunum samkvæmt skoðanakönnum, þá hefur eitthvað stórt og hrikalegt gerst í heimi stjórnmálanna, sem almenningi finnst óverjandi. En Rúv segir bara pass. Jafnvel ríkisbankar hafa í skjóli stjórnmálanna hegðað sér undanfarið eins og rányrkjufyrirtæki í einkaeigu. Reist sér stjórnlaust hallir fyrir tugi milljarða. Bankarnir hafa frekjast inn á dýrustu lóðir á sama tíma og hundruð íslenskra ungmenna flýja land. Nú er svo komið að vegna húsnæðisskorts og kostnaðar við húsnsæði gerir Ísland ekki ráð fyrir að önnur börn en útsæði hinna ríku fái þak yfir höfuðið. Þess vegna blasir við bylting í stjórnarfari. Bankarnir planta sér þar sem ætti að rísa menningarrými fyrir svangan almenning. Menningarrými til heiðurs hins lúbarða Íslendings fyrir að hafa þraukað af ömurleg stjórnvöld. Bankarnir nenna ekki lengur að láta eigin arkitekta teikna inn þjónusturými fyrir almenning þegar nýjar hallir eru rissaðar upp. Og fyrir bókelska minni ég á kafla sem allt fjölmiðlafólk ætti að lesa - Að læka Íslandsbanka - í spillingarsögunni Besti vinur aðal, bók sem er nýkomin út en samt nánast uppseld og verið að prenta annað upplag vegna þess að landsmenn þekkja spillinguna og vilja lesa meira um spillinguna þótt Rúvarar skili auðu. Ég ætla rétt að vona að sú stund renni upp og helst í dag að rúvarar geri sér grein fyrir því sem flest fólk í hópi almennings virðist hafa áttað sig á, að þar sem Ísland er orðið eins gjörspillt land og raun ber vitni, þarf viðsnúning í mönnun ráðandi kerfa. Sú er helsta ástæða þess að skoðanakannanir hafa um langt skeið sýnt að landsmenn ætla að gefa spillingu ráðandi afla hér á landi rauða spjaldið á laugardaginn. Ég elska Rúv Fjölmiðlar eru hluti spillingarvandans hér á landi. Rúv gæti verið hluti lausnarinnar en er það alls ekki, þvert á móti. Ég elska Ríkisútvarpið og vil veg Rúv sem mestan, ég vil öflugt og óhrætt, sjálfstætt almannaútvarp. Ekki værukæra starfsmenn sem segja bara pass. Gleymum ekki að þegar fúsk og hugleysi ræður ríkjum er styst í spillinguna. Hefði þeim sem stóðu að Frönsku byltingunni forðum dottið í hug að bjóða almenningi upp á knúz- og hróshring eins og fréttastofa landsmanna bauð okkur upp á eftir fyrri umræðurnar í sjónvarpi meðal leiðtoga flokkanna um daginn? Það sem þau áttu að tala um Það sem þau í Silfrinu síðastliðið mánudagskvöld hefðu átt að ræða er að sjálft tjáningarfrelsið er í hættu vegna þess að sama fólkið er að kaupa allt upp. Og einnig atvinnulíf okkar almúgans. Þess vegna er sérstök ástæða fyrir Rúv að girða sig af krafti í brók. "Til að toppa græðgina og spillinguna hækkuðu bankarnir vexti á verðtryggðum húsnæðislánum sem Seðlabankinn hefur rekið stóran hluta þjóðarinnar í með okurvaxta stefnu sinni. Og þrátt fyrir aumingjalega vaxtalækkun er vaxtamunur bankanna, álagning, að aukast vegna þessa,“ segir Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR. „Bankarnir græða sem aldrei fyrr. Hreinar vaxtatekjur og þjónustugjöld námu 145 milljörðum fyrstu 9 mánuði ársins hjá bönkunum þremur. Þetta er tvöföld sú upphæð sem kostaði að kaupa allt íbúðarhúsnæði í Grindavík. ÞRÍR BANKAR! NÍU MÁNUÐIR!" Um þetta ætti Ríkisútvarpið að fjalla. Ef Rúv ætlar að standa sig í hlutverkinu hornsteinn lýðræðis. Því vegna auðræðis er að okkur sótt um ýmsum áttum þessa dagana og varnir eru minni en ella vegna þess að spilling hefur verið inngróið mein í tíð fráfarandi ríkisstjórnar. Mig langar að lokum að hvetja alla landsmenn til að nýta kosningaréttinn. Höfundur er blaðamaður og rithöfundur, skipar 3. sætið í Reykjavík norður fyrir Flokk fólksins.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun