Innlent

Hug­myndir Ingu séu að­för að kjörum alls vinnandi fólks

Kolbeinn Tumi Daðason skrifar
Hugmyndir Ingu Sæland falla í grýttan jarðveg hjá bæði alþýðufólki og atvinnurekendum.
Hugmyndir Ingu Sæland falla í grýttan jarðveg hjá bæði alþýðufólki og atvinnurekendum. Vísir/grafík

Hugmyndir formanns Flokks fólksins um að sækja níutíu milljarða á ári með aukinni skattheimtu á innborganir í lífeyrissjóði hafa orðið til þess að Alþýðusamband Íslands og Samtök atvinnulífs sameina krafta sína. Það gera forseti ASÍ og formaður SA í aðsendri grein á Vísi. Algengara er að heyra forsvarsfólk samtakanna tveggja tala í kross til dæmis í tengslum við kjarasamninga.

„Lífeyriskerfi Íslendinga stendur vel og er sjálfbært. Við skulum standa vörð um eitt besta lífeyriskerfi í heimi og ekki láta skammtímasjónarmið raska grundvallarstoð kerfisins,“ segja Finnbjörn A. Hermannsson, forseti Alþýðusambands Íslands, og Eyjólfur Árni Rafnsson formaður Samtaka atvinnulífsins í greininni. Hugmyndir um skattheimtu á innborganir séu aðför að kjörum og velferð lífeyristaka og vinnandi fólks til framtíðar.

Þeir segja að undanfarið hafi ýmsar hugmyndir verið reifaðar um hvernig bæta megi afkomu ríkissjóðs og fjármagna brýn verkefni. Inga lýsti áformum sínum í dögunu þegar hún sagðist ætla að „taka níutíu milljarða af líf­eyr­is­sjóðunum á hverju ein­asta, ein­asta, ein­asta ári.“

Þetta sagði hún munu verða gert með því að skattleggja iðgjöld sem greidd eru í lífeyrissjóði þegar þau eru greidd, en ekki við útgreiðslu úr sjóðunum.

Væru afturför lífeyrismála

Finnbjörn og Eyjólfur Árni nefna ekki formann Flokks fólksins nafni en eru augljóslega að vísa til hugmynda hennar.

„Ein þeirra lýtur að því skattleggja iðgjald til lífeyrissjóðanna við inngreiðslu í stað þess að greiða skatt af lífeyri þegar hann kemur til útgreiðslu. Hafa þessar hugmyndir verið kynntar sem einhvers konar töfralausn, fundið fé sem hvorki muni hafa áhrif á afkomu lífeyrisþega né afkomu ríkissjóðs til framtíðar. Það er alrangt. Slíkar hugmyndir væru ekkert minna en afturför lífeyrismála á Íslandi og upptaka á vandamálum sem margar aðrar þjóðir standa frammi fyrir með verulega neikvæðum áhrifum á kjör eldra fólks og útgjöld hins opinbera,“ segja Finnbjörn og Eyjólfur Árni.

Meginkostur íslenska lífeyriskerfisins sé að hver kynslóð standi undir eigin lífeyri og hluta þeirrar þjónustu sem hún njóti með skattgreiðslum af honum.

„Þetta er einkar mikilvægt nú þegar miklar breytingar eru að verða á aldurssamsetningu þjóðarinnar, fólki á vinnualdri fækkar og lífeyristökum fjölgar. Í dag eru um sex vinnandi einstaklingar á móti hverjum eftirlaunataka. Viðbúið er að eftir 25 ár verði einungis þrír vinnandi á móti hverjum eftirlaunataka.“

Lífeyrisgreiðslur yrðu óhjákvæmilega lægri

Í dag greiði atvinnurekendur og launafólk reglulega af launum í lífeyrissjóði fyrir hvern starfsmann.

„Við inngreiðslu er fjárhæðin ekki skattlögð, heldur látin ávaxtast óskert þar til taka lífeyris hefst. Lífeyristakar greiða því skatt þegar þeir taka eftirlaun sín út úr lífeyrissjóðum. Þannig nýtist lífeyrir ekki eingöngu til framfærslu lífeyristaka heldur fjármagnar við útgreiðslu með sköttum samneyslu samfélagsins á hverjum tíma. Sé þessi skattur innheimtur á meðan fólk er á vinnumarkaði er ljóst að framtíðarkynslóðir munu bera mun þyngri skattbyrði en ella eða að opinber þjónusta verður af skornari skammti. Breyting í þessa veru hefði því í reynd í för með sér að hluta lífeyrissparnaðarins yrði breytt úr sjóðsöfnun í gegnumstreymi sem væri í hrópandi mótsögn við tilgang lífeyriskerfisins og allar alþjóðlegar ráðleggingar til áratuga.“

Óhjákvæmilega verði lífeyrisgreiðslur úr lífeyrissjóðum lægri ef lægra hlutfall iðgjalda sé ávaxtað hjá lífeyrissjóðum.

„Þetta mun þýða að framtíðarútgjöld í almannatryggingakerfinu, sem fjármögnuð eru með skatttekjum á hverjum tíma, verða hærri, sem enn mun þyngja skattbyrði komandi kynslóða eða rýra verulega kjör lífeyristaka framtíðarinnar.“

Tilflutningur á skattbyrði milli kynslóða

Þeir minna á að íslenska lífeyriskerfið hafi verið byggt upp af framsýni og hafi staðist tímans tönn.

„Það sést best á því að lífeyrissjóðirnir standa undir meginhluta lífeyristekna almennings sem stöðugt fara vaxandi. Alþjóðlega er litið til okkar þegar kemur að árangri við að tryggja afkomu lífeyristaka og ekki síst hvað varðar sjálfbærni lífeyriskerfisins til framtíðar. Lífeyriskerfið er margþætt og stendur frammi fyrir ýmsum áskorunum og verkefnið nú sem hingað til að halda áfram að bæta kerfið og vera vakandi fyrir því sem gera má betur. Ekki síst þegar kemur að því að standa vörð um hagsmuni sjóðfélaga bæði í nútíð og framtíð.“

Hugmyndir um skattlagningu lífeyrisiðgjalds við inngreiðslu sé ekki hluti af því verkefni því þær séu í reynd tillaga um stórkostlegan tilflutning á skattbyrði á milli kynslóða og aðför að kjörum og velferð hvort tveggja lífeyristaka og vinnandi fólks til framtíðar.


Tengdar fréttir

Inga muni varpa efnahagslegum gjöreyðingarvopnum

Hugmyndir Ingu Sæland um að sækja níutíu milljarða á ári með aukinni skattheimtu á innborganir í lífeyrissjóði hafa farið öfugt ofan í ýmsa. Varaþingmaður segir Ingu lýsa því hvernig hún muni „varpa efnahagslegum gjöreyðingarvopnum á framtíðarkynslóðir“ og formaður Samfylkingar telur áformin feigðarflan.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×