Varlega skal farið í að „skipta um þjóð í þjóðinni“: Fyrri saga Einar G Harðarson skrifar 15. janúar 2024 12:01 Þegar ég var við nám í Svíþjóð 1976 til 1979. Í Svíþjóð var mikil velmegun upp úr árinu 1960; fyrirtækjum fjölgaði og þau uxu og döfnuðu. Vandamál þeirra daga var að ekki var til nægt vinnuafl til að sinna öllum þeim störfum sem sköpuðust við þessa miklu framþróun. Hafist var því handa við að flytja inn fólk til að sinna öllum nýju störfunum sem sérstaklega Svíarnir vildu ekki vinna. Innflutningur á fólki frá Júgóslavíu og Tyrklandi var áberandi og þeir þjóðfélagshópar flykktust til Svíþjóðar. Allt lék í lyndi og gekk vel. Þjóðfélagið dafnaði og í raun spratt út. Áratug eða tveimur síðar fór svo að halla undan fæti. Vöxturinn hafði náð hæstu hæðum og niðursveifla var óumflýjanleg. Fyrirtækjum fækkaði og sum hættu rekstri. Við það fækkaði eðlilega fólki í vinnu og þegar fyrirtæki hættu urðu allir þar atvinnulausir. Þá hófu þeir sem misst höfðu vinnuna atvinnuleit. Þeir komu í hvert fyrirtækið á fætur öðru en fengu ekki vinnu. Frekar var verið að fækka fólki en að ráða nýtt. Þegar Svíarnir skoðuðu málið betur var mikill fjöldi Tyrkja og Júgóslava í vinnu hjá fyrirtækjunum sem enn voru í rekstri. Svíarnir fengu hins vegar ekki vinnu. Umtal og kergja gróf um sig í þjóðfélaginu og fjölskyldur töluðu opinskátt um vanda Svíanna. Þegar betur var að gáð hafði þetta umtal dreift sér um þjóðfélagið svo djúpt að fólk gerði sér ekki grein fyrir afleiðingunum. Afleiðingum sem komu fram í niðrandi framkomu við þessa þjóðfélagsþegna og illa var talað um þá. Gerðar voru kannanir og sjónvarpsþættir um afleiðingarnar sem voru orðnar sýnilegar. T.a.m. var búinn til sjónvarpsþáttur um börn fólks frá öðrum þjóðum. Útkoman var svo sláandi að sagt er að Svíar hafi ekki þorað út úr húsi í marga daga á eftir af skömm. Niðurstaða þessa kannana var að kergjan hafði smitast til barnanna og börnin báru út boðskapinn í skólunum. Niðurstaðan var sem sagt sú að börn fólks frá þessum þjóðum voru lamin og barin á hverjum degi. Á hverjum degi komu þau heim úr skólanum með nýjan marblett eða sár; afleiðingar eineltis, barsmíða og niðurlægingar. Við þetta skapaðist gjá á milli erlendra íbúa og Svía. Gjáin hefur aldrei verið fyllt af nokkru ráði og nú nokkrum tugum ára síðar hófst innflutningur á erlendu fólki á ný, en var það ekki einungis til að útvega atvinnufyrirtækjum vinnuafl heldur einnig af mannúðarástæðum í formi verndar fólks á flótta. Vandinn sem Svíar glíma við núna er af sömu undirrót en útkoman er önnur. Gjá hafði þegar skapast á milli Svía annars vegar og annarra þjóðfélagsþegna hins vegar sem ekki hafði verið fyllt í. Þannig að ekkert nýtt hófst, heldur var bætt ofan á það sem fyrir var. Í þetta sinn kom fólk ekki í leit að vinnu heldur í leit að betra lífi, og oftar en ekki betra lífi á kostnað þjóðarinnar í formi styrkja, bóta og annarra réttinda sem nýtt voru út í ystu æsar. Nú hafa glæpagengi náð að skjóta svo djúpum rótum að spurt er hvort Svíar ráði í raun sínu eigin landi. Höfurndur er löggiltur fasteignasali. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Einar G. Harðarson Svíþjóð Tyrkland Efnahagsmál Ofbeldi gegn börnum Innflytjendamál Tengdar fréttir ONE um allan heim Rafmyntina ONE er nú að finna í 194 löndum og telur milljónir notenda og tólf milljónir reikninga. Hagkerfi hefur því myndast. Myntin byggir á því í kjölinn að fara eftir öllum reglum, reglugerðum og lögum í hverju því landi sem myntin er í. 5. janúar 2024 10:01 Að mála mynd af borg er allt annað en að byggja borg Munurinn á rafmyntinni ONE, One Ecosystem (OES) og öðrum rafmyntum má líkja saman á þann hátt að mála mynd eða byggja borg. 3. janúar 2024 08:01 Ísland eftir 100 ár Fyrir tíu þúsund árum, voru þúsundir samfélaga á jörðinni. Í dag eru hundrað níutíu og fimm þjóðir. Línuritið er skýrt. Samkvæmt þessari þróun verður mannkynið eftir rúm tvö hundruð ár aðeins ein þjóð. Það hljómar einkennilega og einnig sem langur tími en barn sem fæðist í dag getur átt barnabarn sem mun lifa áramótin 2250. 16. september 2023 14:01 Mest lesið Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson Skoðun Ísland, öryggi og almennur viðbúnaður Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun EES: ekki slagorð — heldur réttindi Yngvi Ómar Sigrúnarson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Að þjóna íþróttum Rögnvaldur Hreiðarsson Skoðun Hvernig varð staðan svona í Hafnarfirði? Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Skoðun Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hundrað doktorsgráður Ólafur Eysteinn Sigurjónsson skrifar Skoðun EES: ekki slagorð — heldur réttindi Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Að þjóna íþróttum Rögnvaldur Hreiðarsson skrifar Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir skrifar Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Ísland, öryggi og almennur viðbúnaður Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Leysum húsnæðisvandann Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Hugleiðing um jól, fæðingu Krists og inngilding á Íslandi Nicole Leigh Mosty skrifar Skoðun Betri en við höldum Hjálmar Gíslason skrifar Skoðun Draumurinn um ESB-samning er uppgjöf – Ekki fórna framtíðinni fyrir falsöryggi Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Setjum við Ísland í fyrsta sæti? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Skattahækkanir í felum – árás á heimilin Lóa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Að fyrirgefa sjálfum sér Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hér starfa líka (alls konar) konur Selma Svavarsdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar Skoðun 5 vaxtalækkanir á einu ári Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Falskur finnst mér tónninn Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Treystir Viðreisn þjóðinni í raun? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þingmaður með hálfsannleik um voffann Úffa Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Allt fyrir ekkert – eða ekkert fyrir allt? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Glansmynd án innihalds Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Kæra Kristrún, eru Fjarðarheiðargöng of dýr? Helgi Hlynur Ásgrímsson skrifar Skoðun Samvinna er eitt en samruni allt annað Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Eyðilegging Kvikmyndasafns Íslands Sigurjón Baldur Hafsteinsson skrifar Skoðun Ráðherra sem talar um hlýju en tekur úrræði af veikum Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Saman gegn fúski Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar ég var við nám í Svíþjóð 1976 til 1979. Í Svíþjóð var mikil velmegun upp úr árinu 1960; fyrirtækjum fjölgaði og þau uxu og döfnuðu. Vandamál þeirra daga var að ekki var til nægt vinnuafl til að sinna öllum þeim störfum sem sköpuðust við þessa miklu framþróun. Hafist var því handa við að flytja inn fólk til að sinna öllum nýju störfunum sem sérstaklega Svíarnir vildu ekki vinna. Innflutningur á fólki frá Júgóslavíu og Tyrklandi var áberandi og þeir þjóðfélagshópar flykktust til Svíþjóðar. Allt lék í lyndi og gekk vel. Þjóðfélagið dafnaði og í raun spratt út. Áratug eða tveimur síðar fór svo að halla undan fæti. Vöxturinn hafði náð hæstu hæðum og niðursveifla var óumflýjanleg. Fyrirtækjum fækkaði og sum hættu rekstri. Við það fækkaði eðlilega fólki í vinnu og þegar fyrirtæki hættu urðu allir þar atvinnulausir. Þá hófu þeir sem misst höfðu vinnuna atvinnuleit. Þeir komu í hvert fyrirtækið á fætur öðru en fengu ekki vinnu. Frekar var verið að fækka fólki en að ráða nýtt. Þegar Svíarnir skoðuðu málið betur var mikill fjöldi Tyrkja og Júgóslava í vinnu hjá fyrirtækjunum sem enn voru í rekstri. Svíarnir fengu hins vegar ekki vinnu. Umtal og kergja gróf um sig í þjóðfélaginu og fjölskyldur töluðu opinskátt um vanda Svíanna. Þegar betur var að gáð hafði þetta umtal dreift sér um þjóðfélagið svo djúpt að fólk gerði sér ekki grein fyrir afleiðingunum. Afleiðingum sem komu fram í niðrandi framkomu við þessa þjóðfélagsþegna og illa var talað um þá. Gerðar voru kannanir og sjónvarpsþættir um afleiðingarnar sem voru orðnar sýnilegar. T.a.m. var búinn til sjónvarpsþáttur um börn fólks frá öðrum þjóðum. Útkoman var svo sláandi að sagt er að Svíar hafi ekki þorað út úr húsi í marga daga á eftir af skömm. Niðurstaða þessa kannana var að kergjan hafði smitast til barnanna og börnin báru út boðskapinn í skólunum. Niðurstaðan var sem sagt sú að börn fólks frá þessum þjóðum voru lamin og barin á hverjum degi. Á hverjum degi komu þau heim úr skólanum með nýjan marblett eða sár; afleiðingar eineltis, barsmíða og niðurlægingar. Við þetta skapaðist gjá á milli erlendra íbúa og Svía. Gjáin hefur aldrei verið fyllt af nokkru ráði og nú nokkrum tugum ára síðar hófst innflutningur á erlendu fólki á ný, en var það ekki einungis til að útvega atvinnufyrirtækjum vinnuafl heldur einnig af mannúðarástæðum í formi verndar fólks á flótta. Vandinn sem Svíar glíma við núna er af sömu undirrót en útkoman er önnur. Gjá hafði þegar skapast á milli Svía annars vegar og annarra þjóðfélagsþegna hins vegar sem ekki hafði verið fyllt í. Þannig að ekkert nýtt hófst, heldur var bætt ofan á það sem fyrir var. Í þetta sinn kom fólk ekki í leit að vinnu heldur í leit að betra lífi, og oftar en ekki betra lífi á kostnað þjóðarinnar í formi styrkja, bóta og annarra réttinda sem nýtt voru út í ystu æsar. Nú hafa glæpagengi náð að skjóta svo djúpum rótum að spurt er hvort Svíar ráði í raun sínu eigin landi. Höfurndur er löggiltur fasteignasali.
ONE um allan heim Rafmyntina ONE er nú að finna í 194 löndum og telur milljónir notenda og tólf milljónir reikninga. Hagkerfi hefur því myndast. Myntin byggir á því í kjölinn að fara eftir öllum reglum, reglugerðum og lögum í hverju því landi sem myntin er í. 5. janúar 2024 10:01
Að mála mynd af borg er allt annað en að byggja borg Munurinn á rafmyntinni ONE, One Ecosystem (OES) og öðrum rafmyntum má líkja saman á þann hátt að mála mynd eða byggja borg. 3. janúar 2024 08:01
Ísland eftir 100 ár Fyrir tíu þúsund árum, voru þúsundir samfélaga á jörðinni. Í dag eru hundrað níutíu og fimm þjóðir. Línuritið er skýrt. Samkvæmt þessari þróun verður mannkynið eftir rúm tvö hundruð ár aðeins ein þjóð. Það hljómar einkennilega og einnig sem langur tími en barn sem fæðist í dag getur átt barnabarn sem mun lifa áramótin 2250. 16. september 2023 14:01
Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar
Skoðun Draumurinn um ESB-samning er uppgjöf – Ekki fórna framtíðinni fyrir falsöryggi Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar
Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun