Vopnahlé strax Sigmar Guðmundsson skrifar 14. desember 2023 14:00 Vopnahlé strax. Í tveimur orðum er þetta krafan sem við öll verðum að halda á lofti. Í tvo mánuði hefur eldi og brennisteini rignt yfir íbúa Gaza. Afleiðingin er sú að um tuttugu þúsund hafa dáið, um helmingurinn börn. Ástandið er óbærilegt og svo alvarlegt að aðalritari Sameinuðu þjóðanna metur stöðuna þannig að heimsfriði sé ógnað og óskaði eftir að öryggisráðið myndi grípa inn í. Þar var neitunarvaldi beitt af Bandaríkjunum, eins og svo oft áður, en allsherjarþingið samþykkti með yfirgnæfandi meirihluta að krefjast vopnahlés. Ísland greiddi að þessu sinni atkvæði með því að hlé yrði gert á stríðinu, auðvitað í þeirri von að hægt sé að koma fólki til aðstoðar. Aðalritari sameinuðu þjóðanna lýsir stöðunni sem ólýsanlegum harmleik. Skortur er á mat, vatni, rafmagni og spítalar eru ekki einu sinni griðastaður fyrir óbreytta borgara. Fyrir fáeinum vikum samþykkti Alþingi ályktun sem var efnislega samhljóða þeirri tillögu sem Viðreisn hafði áður lagt fram. Það var mikilvægt skref, eftir hjásetu Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum skömmu áður. Flokkadrættir voru lagðir til hliðar í þágu málstaðar sem engin á nýta sér til pólitískrar upphafningar. Alþingi talaði einni röddu, eitt örfárra þjóðþinga. Þar voru hryðjuverk Hamas fordæmd og einnig aðgerðir Ísraelsstjórnar í framhaldinu. Þess var krafist að öllum gíslum yrði sleppt og að vopnahléi yrði komið á sem fyrst. Þá var kallað eftir rannsókn á öllum brotum stríðandi aðila á alþjóðalögum og að ríkisstjórnin beiti sér fyrir því að fjármagn fylgi í slíka rannsókn og að bætt verði í það framlag sem Íslendingar láta renna til mannúðaraðstoðar til íbúa Palestínu. Við finnum öll fyrir vanmætti og sorg gagnvart þeirri grimmd og hörku sem hefur birst okkur á liðnum vikum. Blóðbaðið er skelfilegt, hryðjuverk Hamas voru skelfileg mannvonska og sömuleiðis eru heiftarleg viðbrögð Ísraels ekkert annað en skelfileg. Því miður er það svo að þessi áratuga vítahringur ofbeldis og morða mun að öllum halda áfram á meðan Hamas ræður för á Gazaströndinni og á meðan ríkisstjórn Netanjahús er við völd í Ísrael. Langvarandi stríð og átök eru forherðandi. Sá yfirgengilegi hefndarþorsti sem fylgir skilar því einu að illt verður verra og verra. Fórnarlömbin í hildarleiknum eru alltaf óbreyttir borgarar, konur og börn. Það er sorglegt að sjá viðbrögðin við þeirri sjálfsögðu og eðlilegu kröfu um vopnahlé sem kom fram hjá Sameinuðu þjóðunum. Sótt verður áfram til fullnaðarsigurs, segir Netanjahú, þrátt fyrir þrýsting alþjóðasamfélagsins. Utanríkisráðherrann segir að Ísraelsher muni halda áfram aðgerðum sínum, með eða án stuðnings annara þjóða. Þetta ber að fordæma því rétturinn til sjálfsvarnar er ekki takmarkalaus. Skefjalaust ofbeldið verður að stöðva. Það er engin málstaður svo góður eða háheilagur að réttlætanlegt sé að drepa börn í þúsundatali. Og undirokun og kúgun eru heldur ekki rök fyrir því að myrða ungmenni í hundraðatali með köldu blóði sem koma sama á hátíð til að dansa fyrir friði. Til lengri tíma blasir engin augljós lausn við sem gæti fært þessum þjóðum langvarandi frið. Áratuga stríð og átök verða ekki leyst í einu vettvangi. Hér togast á með flóknum hætti, svo litið sé til röksemda beggja þjóða, annars vegar sjálfstæðisbarátta fyrir því að stofna eigið ríki á eigin landsvæði og svo trúarlegt tilkall til sama landsvæðis. Eina leiðin til friðar er að báðar þjóðir eigi sér tilverurétt. Bæði ríkin verða að viðurkenna og sýna í verki að öll mannslíf eru verðmæt, óháð uppruna og þjóðerni. Eina lausnin er að lögð verði niður vopn og að raunverulegur samningsvilji, þar sem virðing eins fyrir rétti hins, er í forgrunni. Það verður engin friður nema undirokun, kúgun, harðræði og hryðjuverkum linni. Það breytist ekkert með áframhaldandi sprengjuregni. Það er auðvelt fyrir okkur Íslendinga að tala fyrir friði. Við erum herlaus þjóð sem á allt undir því að alþjóðalög séu virt. Við verðum öll að hafa í huga, hvaða skoðun sem við annars höfum, að blind hollusta við málstað, sem brýtur á rétti annara, er ekki leiðin fram á við. Við eigum að tala fyrir friði og þrýsta á önnur ríki um að gera slíkt hið sama. Ef vinaþjóðir okkar, voldugar vinaþjóðir, sjá ekki þessi augljósu sannindi þá eigum við segja það hátt og skýrt. Rödd okkar skiptir máli og við eigum að beita henni. Vopnahlé strax er krafan. Almenningur í Palestínu og Ísrael á rétt á því að búa við frið. Við eigum alltaf að standa með óbreyttum borgurum. Höfundur er þingmaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Viðreisn Alþingi Hernaður Ísrael Palestína Sigmar Guðmundsson Mest lesið Rekum RUV ohf „að heiman“ Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Hvað með kvótakaupendur? Haukur Eggertsson Skoðun Sögulegar lexíur: Jafnvægi milli sérkennslu fyrir innflytjendur og félagslegrar samþættingar Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Braggablús Ölmu Eyþór Kristleifsson Skoðun StrákaKraftur og Mottumars! Viktoría Jensdóttir Skoðun Vinstri græn gegn íslensku láglaunastefnunni Inga Sigrún Atladóttir Skoðun Niðurgreiðum raforku til grænmetisræktar Eyjólfur Ármannsson Skoðun Að vera treggáfaður: Er píkan greindari en pungurinn? Ágústa Ágústsdóttir Skoðun Stríð í Evrópu Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Siðlaust sinnuleysi í Mjódd Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Heimavinnu lokið – aftur atvinnuuppbygging á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Kemur maður í manns stað? Steinunn Þórðardóttir skrifar Skoðun R-BUGL: Ábyrgðin er okkar allra Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Gleymdu ekki þínum minnsta bróður. Sigurður Fossdal skrifar Skoðun Íslensk tunga þarf meiri stuðning Ármann Jakobsson,Eva María Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sérkennararnir í nýjum lögum um inngildandi menntun? Sædís Ósk Harðardóttir skrifar Skoðun Hjálpum spilafíklum Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Hvað er að vera vók? Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Hvað kennir hugrekki okkur? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Þeir vita sem nota Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hjólhýsabyggð á heima í borginni Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mannréttindi eða plakat á vegg? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Friðartillögur“ Bandaríkjamanna eru svik við Úkraínu Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Styrkur Íslands liggur í grænni orku Sverrir Falur Björnsson skrifar Skoðun Eftir hverju er verið að bíða? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fjölmenningarborgin Reykjavík - með stóru Effi Sabine Leskopf skrifar Skoðun Á öllum tímum í sögunni hafa verið til Pönkarar Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Hlutverk hverfa í borgarstefnu Óskar Dýrmundur Ólafsson skrifar Skoðun Gæludýraákvæðin eru gallagripur Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Glæpamenn í glerhúsi Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Það kostar að menga, þú sparar á að menga minna Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hægagangur í samskiptum við bæjaryfirvöld Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Dagur mannréttinda (sumra) barna Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Sterk ferðaþjónusta skapar sterkara samfélag Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar Skoðun Alvöru tækifæri í gervigreind Halldór Kári Sigurðarson skrifar Skoðun Erum við í ofbeldissambandi við ESB? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Sjá meira
Vopnahlé strax. Í tveimur orðum er þetta krafan sem við öll verðum að halda á lofti. Í tvo mánuði hefur eldi og brennisteini rignt yfir íbúa Gaza. Afleiðingin er sú að um tuttugu þúsund hafa dáið, um helmingurinn börn. Ástandið er óbærilegt og svo alvarlegt að aðalritari Sameinuðu þjóðanna metur stöðuna þannig að heimsfriði sé ógnað og óskaði eftir að öryggisráðið myndi grípa inn í. Þar var neitunarvaldi beitt af Bandaríkjunum, eins og svo oft áður, en allsherjarþingið samþykkti með yfirgnæfandi meirihluta að krefjast vopnahlés. Ísland greiddi að þessu sinni atkvæði með því að hlé yrði gert á stríðinu, auðvitað í þeirri von að hægt sé að koma fólki til aðstoðar. Aðalritari sameinuðu þjóðanna lýsir stöðunni sem ólýsanlegum harmleik. Skortur er á mat, vatni, rafmagni og spítalar eru ekki einu sinni griðastaður fyrir óbreytta borgara. Fyrir fáeinum vikum samþykkti Alþingi ályktun sem var efnislega samhljóða þeirri tillögu sem Viðreisn hafði áður lagt fram. Það var mikilvægt skref, eftir hjásetu Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum skömmu áður. Flokkadrættir voru lagðir til hliðar í þágu málstaðar sem engin á nýta sér til pólitískrar upphafningar. Alþingi talaði einni röddu, eitt örfárra þjóðþinga. Þar voru hryðjuverk Hamas fordæmd og einnig aðgerðir Ísraelsstjórnar í framhaldinu. Þess var krafist að öllum gíslum yrði sleppt og að vopnahléi yrði komið á sem fyrst. Þá var kallað eftir rannsókn á öllum brotum stríðandi aðila á alþjóðalögum og að ríkisstjórnin beiti sér fyrir því að fjármagn fylgi í slíka rannsókn og að bætt verði í það framlag sem Íslendingar láta renna til mannúðaraðstoðar til íbúa Palestínu. Við finnum öll fyrir vanmætti og sorg gagnvart þeirri grimmd og hörku sem hefur birst okkur á liðnum vikum. Blóðbaðið er skelfilegt, hryðjuverk Hamas voru skelfileg mannvonska og sömuleiðis eru heiftarleg viðbrögð Ísraels ekkert annað en skelfileg. Því miður er það svo að þessi áratuga vítahringur ofbeldis og morða mun að öllum halda áfram á meðan Hamas ræður för á Gazaströndinni og á meðan ríkisstjórn Netanjahús er við völd í Ísrael. Langvarandi stríð og átök eru forherðandi. Sá yfirgengilegi hefndarþorsti sem fylgir skilar því einu að illt verður verra og verra. Fórnarlömbin í hildarleiknum eru alltaf óbreyttir borgarar, konur og börn. Það er sorglegt að sjá viðbrögðin við þeirri sjálfsögðu og eðlilegu kröfu um vopnahlé sem kom fram hjá Sameinuðu þjóðunum. Sótt verður áfram til fullnaðarsigurs, segir Netanjahú, þrátt fyrir þrýsting alþjóðasamfélagsins. Utanríkisráðherrann segir að Ísraelsher muni halda áfram aðgerðum sínum, með eða án stuðnings annara þjóða. Þetta ber að fordæma því rétturinn til sjálfsvarnar er ekki takmarkalaus. Skefjalaust ofbeldið verður að stöðva. Það er engin málstaður svo góður eða háheilagur að réttlætanlegt sé að drepa börn í þúsundatali. Og undirokun og kúgun eru heldur ekki rök fyrir því að myrða ungmenni í hundraðatali með köldu blóði sem koma sama á hátíð til að dansa fyrir friði. Til lengri tíma blasir engin augljós lausn við sem gæti fært þessum þjóðum langvarandi frið. Áratuga stríð og átök verða ekki leyst í einu vettvangi. Hér togast á með flóknum hætti, svo litið sé til röksemda beggja þjóða, annars vegar sjálfstæðisbarátta fyrir því að stofna eigið ríki á eigin landsvæði og svo trúarlegt tilkall til sama landsvæðis. Eina leiðin til friðar er að báðar þjóðir eigi sér tilverurétt. Bæði ríkin verða að viðurkenna og sýna í verki að öll mannslíf eru verðmæt, óháð uppruna og þjóðerni. Eina lausnin er að lögð verði niður vopn og að raunverulegur samningsvilji, þar sem virðing eins fyrir rétti hins, er í forgrunni. Það verður engin friður nema undirokun, kúgun, harðræði og hryðjuverkum linni. Það breytist ekkert með áframhaldandi sprengjuregni. Það er auðvelt fyrir okkur Íslendinga að tala fyrir friði. Við erum herlaus þjóð sem á allt undir því að alþjóðalög séu virt. Við verðum öll að hafa í huga, hvaða skoðun sem við annars höfum, að blind hollusta við málstað, sem brýtur á rétti annara, er ekki leiðin fram á við. Við eigum að tala fyrir friði og þrýsta á önnur ríki um að gera slíkt hið sama. Ef vinaþjóðir okkar, voldugar vinaþjóðir, sjá ekki þessi augljósu sannindi þá eigum við segja það hátt og skýrt. Rödd okkar skiptir máli og við eigum að beita henni. Vopnahlé strax er krafan. Almenningur í Palestínu og Ísrael á rétt á því að búa við frið. Við eigum alltaf að standa með óbreyttum borgurum. Höfundur er þingmaður Viðreisnar.
Sögulegar lexíur: Jafnvægi milli sérkennslu fyrir innflytjendur og félagslegrar samþættingar Anna Kristín Jensdóttir Skoðun
Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar
Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar
Sögulegar lexíur: Jafnvægi milli sérkennslu fyrir innflytjendur og félagslegrar samþættingar Anna Kristín Jensdóttir Skoðun