„Besta“ heilbrigðiskerfi í heimi? Sölvi Jónsson skrifar 27. september 2011 06:00 Árni Richard Árnason sagði í Fréttablaðinu 19. september frá ótrúlegum samskiptum sínum við lækna í Orkuhúsinu og Landlækni. Svona er mín saga: Ég fór í hnéaðgerð hjá lækni í Orkuhúsinu árið 2007 vegna gruns um liðþófaáverka. Aðgerðin fór mjög illa. Ég vaknaði með miklu meiri verki en var sagt að liðþófinn hefði verið heill. Læknirinn fjarlægði einhverjar fellingar á brjóski sem voru örugglega ekkert að trufla mig. Ég hitti hann aftur eftir aðgerðina og lýsti fyrir honum hvað ég væri kvalinn. Hann hlustaði lítið á mig, það var einsog þetta ætti að vera eðlilegt stuttu eftir aðgerð, og skrifaði upp á Parkódín. Það virkaði ekkert og ekki minnkuðu verkirnir þegar frá leið. Annar læknir í Orkuhúsinu sagði að það væri búið að gera fyrir mig það sem hægt væri! og vísaði mér frá. Ég lagðist fimm vikum síðar inn á geðdeild vegna þunglyndis og talaði við þrjá geðlækna um hnéð sem var að sjálfsögðu komið upp í hausinn. Enginn þeirra stakk upp á því að eitthvað kynni að hafa misfarist í aðgerðinni. Einn spurði hvort ég teldi að verkirnir væru huglægir. Annar sagði að ég þyrfti sennilega að lifa með þessu, ef það væri þá hægt. Það situr enn í mér. Ég fór í aðra rannsókn sem sýndi það sama og sú fyrri, hugsanlega eitthvað að liðþófanum. Þarna hefði ég átt að taka völdin og finna þriðja bæklunarlækninn, en ég var orðinn hræðilega þunglyndur. Það var búið að telja mér trú um að ekkert væri hægt að gera fyrir mig og ég trúði því ekki að lækni gæti yfirsést svona nokkuð í aðgerð. Í staðinn hélt ég mig við sjúkraþjálfun og leitaði í alls kyns óhefðbundið. Ekkert hjálpaði, heldur ekki Contalgin og morfínplástrar sem heimilislæknirinn skrifaði upp á. Kannski sem betur fer, annars væri ég pillufíkill í ofanálag. Ekki stakk hann upp á því að þetta væri óeðlilegt ástand eftir hnéaðgerð. Passa ekki læknar upp á lækna? Þegar ég svo loksins var kominn til þriðja bæklunarskurðlæknisins var ég í ofanálag orðinn sárkvalinn í bakinu sökum misbeitingar. Hann sendi mig í beinaskann þar sem sást gat á liðþófanum og í aðgerðinni reyndist liðþófinn rifinn á TVEIMUR stöðum. Þetta átti að sjást í fyrri aðgerðinni! Fjórum mánuðum síðar var mér boðið pláss á Reykjalundi, sem er það versta sem hefur fyrir mig komið á eftir misheppnuðu aðgerðinni. Þangað mætti ég í mjög viðkvæmu ástandi bæði í baki og hné og var án tillits til forsögunnar settur í þyngstu vatnsleikfimina og tækjasal á hverjum degi. Ég þoldi ekki æfingaálagið og fór inn í jólafríið mun verri í bakinu. Þegar ég kom til baka eftir áramótin átti ég fund með yfirlækninum á Verkjasviði, hjúkrunarfræðingi og sjúkraþjálfara til að lýsa ástandi mínu. Sjúkraþjálfarinn hélt sig við fyrra prógram og var einráður í þeirri ákvörðun. Þegar mér versnaði svo enn meira í bakinu, sagði hann mér samt að halda áfram sömu þungu æfingunum. Hversu faglegur í starfi er sjúkraþjálfari sem ekki tekur tillit til framvindu skjólstæðings síns? Ég hef svo mátt erfa það við sjálfan mig að hafa sett allt mitt traust á hann. Eftir sjö vikur á Reykjalundi var mér skilað til baka óvinnufærum og sárkvöldum í bakinu og á þeim reit var ég í yfir ár! Ég gekk á milli sjúkraþjálfara og kírópraktora uns mér var vísað á sjúkraþjálfara sem tókst að hjálpa mér. Ástandið á mér er allt annað í dag en ég hef samt mátt þola endurtekin slæm bakverkjaköst og ljóst að ég þarf að glíma í einhverri mynd við afleiðingarnar af mistökum læknisins í Orkuhúsinu og sjúkraþjálfarans á Reykjalundi út lífið. Lífið hefur bara verið endurhæfing og kostnaðurinn við að reyna að koma mér í lag, fyrir utan örorku og vinnutap, er nálægt tveimur milljónum. Snúum okkur þá að Landlækni. Í svarbréfinu við kæru minni var talið líklegt að læknirinn hefði ekki séð skemmdina á liðþófanum og þetta kallað „óheppilegt,“ ekki „mistök“. Þetta orðalag hefur nægt til að tveir lögfræðingar hafa vísað málinu frá sér og nú er það komið til þess þriðja sem hefur þó svo lítið sem sent inn umsókn til Sjúkratrygginga fyrir mig. Þegar kemur neikvætt svar þaðan, sem er nánast öruggt, er ég ekki vongóður um að lögfræðingurinn vilji taka málið að sér. Þannig stend ég trúlegast uppi bótalaus. Framkoma heilbrigðiskerfisins við mig hefur verið með ólíkindum og einsog Árni Richard, velti ég því fyrir mér hversu margir Íslendingar hafa orðið fyrir vanhæfni, ábyrgðarleysi og yfirhylmingu íslenska heilbrigðiskerfisins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson Skoðun Meira fyrir minna: Bætt nýting opinberra fjármuna Álfrún Tryggvadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson skrifar Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir skrifar Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Blóðmeramálið til umboðsmanns Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Meira fyrir minna: Bætt nýting opinberra fjármuna Álfrún Tryggvadóttir skrifar Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Sex af níu flokkum á móti hvalveiðum Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Allt fyrir listina Brynhildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tryggjum nýliðun bændastéttarinnar Þórdís Bjarnleifsdóttir skrifar Skoðun Óskalisti minn SIgurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin stuðningur við ferðasjóð íþróttafélaga dregur úr ójöfnuði Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Það er þetta með traustið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun 6000 íbúðirnar sem vantar - í boði borgarinnar Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Samvinnufélög - sóknarfæri á húsnæðismarkaði? Elín H. Jónsdóttir,Guðrún Johnsen skrifar Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Það er enginn á vakt Áslaug Ýr Hjartardóttir skrifar Skoðun Svalur, Valur og Hvalur Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Opið bréf til samninganefnda KÍ og SÍS Guðrún Eik Skúladóttir skrifar Skoðun Ungt fólk og þörfin fyrir skjótar aðgerðir í menntun Fannar Logi Waldorff Sigurðsson skrifar Skoðun Mikilvægasta launaviðtalið Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Leikskólaverkfall - slæmur draumur Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Burt með baráttusöngva úr virkjunarkafla stóriðjustefnunnar Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Meiri árangur…fyrir útvalda Aðalheiður Marta Steindórsdóttir skrifar Skoðun Ertu karlmaður á miðjum aldri á breytingarskeiðinu? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson skrifar Sjá meira
Árni Richard Árnason sagði í Fréttablaðinu 19. september frá ótrúlegum samskiptum sínum við lækna í Orkuhúsinu og Landlækni. Svona er mín saga: Ég fór í hnéaðgerð hjá lækni í Orkuhúsinu árið 2007 vegna gruns um liðþófaáverka. Aðgerðin fór mjög illa. Ég vaknaði með miklu meiri verki en var sagt að liðþófinn hefði verið heill. Læknirinn fjarlægði einhverjar fellingar á brjóski sem voru örugglega ekkert að trufla mig. Ég hitti hann aftur eftir aðgerðina og lýsti fyrir honum hvað ég væri kvalinn. Hann hlustaði lítið á mig, það var einsog þetta ætti að vera eðlilegt stuttu eftir aðgerð, og skrifaði upp á Parkódín. Það virkaði ekkert og ekki minnkuðu verkirnir þegar frá leið. Annar læknir í Orkuhúsinu sagði að það væri búið að gera fyrir mig það sem hægt væri! og vísaði mér frá. Ég lagðist fimm vikum síðar inn á geðdeild vegna þunglyndis og talaði við þrjá geðlækna um hnéð sem var að sjálfsögðu komið upp í hausinn. Enginn þeirra stakk upp á því að eitthvað kynni að hafa misfarist í aðgerðinni. Einn spurði hvort ég teldi að verkirnir væru huglægir. Annar sagði að ég þyrfti sennilega að lifa með þessu, ef það væri þá hægt. Það situr enn í mér. Ég fór í aðra rannsókn sem sýndi það sama og sú fyrri, hugsanlega eitthvað að liðþófanum. Þarna hefði ég átt að taka völdin og finna þriðja bæklunarlækninn, en ég var orðinn hræðilega þunglyndur. Það var búið að telja mér trú um að ekkert væri hægt að gera fyrir mig og ég trúði því ekki að lækni gæti yfirsést svona nokkuð í aðgerð. Í staðinn hélt ég mig við sjúkraþjálfun og leitaði í alls kyns óhefðbundið. Ekkert hjálpaði, heldur ekki Contalgin og morfínplástrar sem heimilislæknirinn skrifaði upp á. Kannski sem betur fer, annars væri ég pillufíkill í ofanálag. Ekki stakk hann upp á því að þetta væri óeðlilegt ástand eftir hnéaðgerð. Passa ekki læknar upp á lækna? Þegar ég svo loksins var kominn til þriðja bæklunarskurðlæknisins var ég í ofanálag orðinn sárkvalinn í bakinu sökum misbeitingar. Hann sendi mig í beinaskann þar sem sást gat á liðþófanum og í aðgerðinni reyndist liðþófinn rifinn á TVEIMUR stöðum. Þetta átti að sjást í fyrri aðgerðinni! Fjórum mánuðum síðar var mér boðið pláss á Reykjalundi, sem er það versta sem hefur fyrir mig komið á eftir misheppnuðu aðgerðinni. Þangað mætti ég í mjög viðkvæmu ástandi bæði í baki og hné og var án tillits til forsögunnar settur í þyngstu vatnsleikfimina og tækjasal á hverjum degi. Ég þoldi ekki æfingaálagið og fór inn í jólafríið mun verri í bakinu. Þegar ég kom til baka eftir áramótin átti ég fund með yfirlækninum á Verkjasviði, hjúkrunarfræðingi og sjúkraþjálfara til að lýsa ástandi mínu. Sjúkraþjálfarinn hélt sig við fyrra prógram og var einráður í þeirri ákvörðun. Þegar mér versnaði svo enn meira í bakinu, sagði hann mér samt að halda áfram sömu þungu æfingunum. Hversu faglegur í starfi er sjúkraþjálfari sem ekki tekur tillit til framvindu skjólstæðings síns? Ég hef svo mátt erfa það við sjálfan mig að hafa sett allt mitt traust á hann. Eftir sjö vikur á Reykjalundi var mér skilað til baka óvinnufærum og sárkvöldum í bakinu og á þeim reit var ég í yfir ár! Ég gekk á milli sjúkraþjálfara og kírópraktora uns mér var vísað á sjúkraþjálfara sem tókst að hjálpa mér. Ástandið á mér er allt annað í dag en ég hef samt mátt þola endurtekin slæm bakverkjaköst og ljóst að ég þarf að glíma í einhverri mynd við afleiðingarnar af mistökum læknisins í Orkuhúsinu og sjúkraþjálfarans á Reykjalundi út lífið. Lífið hefur bara verið endurhæfing og kostnaðurinn við að reyna að koma mér í lag, fyrir utan örorku og vinnutap, er nálægt tveimur milljónum. Snúum okkur þá að Landlækni. Í svarbréfinu við kæru minni var talið líklegt að læknirinn hefði ekki séð skemmdina á liðþófanum og þetta kallað „óheppilegt,“ ekki „mistök“. Þetta orðalag hefur nægt til að tveir lögfræðingar hafa vísað málinu frá sér og nú er það komið til þess þriðja sem hefur þó svo lítið sem sent inn umsókn til Sjúkratrygginga fyrir mig. Þegar kemur neikvætt svar þaðan, sem er nánast öruggt, er ég ekki vongóður um að lögfræðingurinn vilji taka málið að sér. Þannig stend ég trúlegast uppi bótalaus. Framkoma heilbrigðiskerfisins við mig hefur verið með ólíkindum og einsog Árni Richard, velti ég því fyrir mér hversu margir Íslendingar hafa orðið fyrir vanhæfni, ábyrgðarleysi og yfirhylmingu íslenska heilbrigðiskerfisins.
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun
Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson skrifar
Skoðun Kæri oddviti Samfylkingarnar í Reykjavíkurkjördæmi suður Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Örugg skref Samfylkingar í geðheilbrigðismálum Alma Möller,Elín Anna Baldursdóttir,Sævar Már Gústavsson skrifar
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun