Ísland yrði betra með aðild að Evrópusambandinu Jón Frímann Jónsson skrifar 9. janúar 2025 12:30 Það er enginn vafi á því að með aðild að Evrópusambandinu yrði Ísland betra. Þá skiptir mestu að gæði lífs fólks á Íslandi mundu aukast til muna frá því sem er í dag. Lífsgæði eru flókið fyrirbæri og þýða margt fyrir fullt af fólki. Það sem ég álít vera lífsgæði eru ekki endilega lífsgæði í augum annara. Það sem mundi breytast við aðild Íslands að Evrópusambandinu má setja í þessa flokka. Þetta er ekki tæmandi og ýmislegt getur breyst í framtíðinni frá þeim tíma sem þessi grein er skrifuð í Janúar 2025. Það verður að lesa þennan lista sem mögulegan, þar sem það er engin leið til þess að spá fyrir um framtíðina og ýmislegt getur breytst á skömmum tíma og án fyrirvara. Sjávarútvegur Það yrðu ekki neinar breytingar á sjávarútvegi á Íslandi við aðild að Evrópusambandinu. Aðild Íslands að Evrópusambandinu breytir engu fyrir stóru sjávarútvegsfyrirtækin á Íslandi, sem eru í dag vernduð með undanþágu í EES samningum á þann hátt að erlent eignarhald má ekki fara yfir 49%. Það er nefnilega staðreynd að stóru íslensku sjávarútvegsfyrirtækin hafa starfað innan Evrópusambandsins í marga áratugi. Það að Ísland yrði aðildarríki að Evrópusambandinu mundi þýða ekki neina breytingu fyrir þessi fyrirtæki. Áhrifin þar yrðu engin. Samt berjast þessi fyrirtæki á Íslandi gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Stærsta breytingin hérna yrði hjá litlum fyrirtækjum og sjómönnum. Þar sem þessi fyrirtæki og þessir sjómenn á Íslandi mundu losna við allt vesenið sem fylgir tollareglum á útflutningi til annara ríkja innan Evrópusambandsins. Það þýðir að fiskur veiddur á strandveiði tímabilinu gæti verið kominn á markaðinn í Frakklandi eða Þýskalandi daginn eftir og sölulaun færu beint til þess sem veiddu fiskinn. Í staðinn fyrir að þurfa að fara í gegnum íslenska milliliði, sem eru í eigu stóru fiskveiði fyrirtækjanna á Íslandi. Þetta mundi einnig einfalda íslenskum sjómönnum að eiga viðskipti við fyrirtæki í Evrópu og þannig sniðganga íslensku sjávarútvegsfyrirtækin ef það hentar þeim. Landbúnaður Í íslenskum landbúnaði yrðu einhverjar breytingar. Þær yrðu ekki stórar. Það sem mundi helst breytast er að staða íslenskra bænda mundi batna. Útflutningur á vörum þeirra yrði einfaldari. Ef hann yrði einhver frá því sem er í dag. Kostnaður mundi lækka, þar sem það yrðu engir tollar á þeim vörum sem bændur þurfa að flytja inn til Íslands í sinn rekstur ef þær koma frá öðru ríki innan Evrópusambandsins og flestar landbúnaðarvörur sem eru seldar til Íslands koma þaðan. Það mundi þýða að bara yrði greiddur virðisauki eins og það væri verið að kaupa vöruna á Íslandi. Samgöngumál Evrópusambandið er með mikla áætlun í gangi varðandi samgöngur og gæði vegakerfisins. Þar sem Ísland er ekki með neinar lestir, þá mundi sá hluti falla niður. Hinsvegar mundu íslendingar eiga þess kost að fá styrki til þess að uppfæra vegakerfið Íslandi upp í staðla Evrópusambandsins og bæta vegi í dreifðari byggðum Íslands. Bændur mundu þá loksins losna við þær holur sem Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn skyldu eftir sig síðustu kjörtímabil á vegum sem þeir nota og höfðu engan áhuga á að laga, það sást á því að viðgerð og viðhald á sumum vegum var sett á dagskrá árið 2030, kannski. Gjaldmiðlar, vextir og verðbólga Við upptöku evrunnar á Íslandi. Þá losna íslendingar við þá þörf og þau fjárútlát að þurfa að eiga gjaldeyrisvarasjóð. Þar sem evran er annar stærsti gjaldmiðill í heiminum. Aðeins bandaríkjadollar er stærri. Það þýðir að viðskipti við umheiminn verða einfaldari, ódýrari og stöðugri. Þar sem gengi evrunnar gagnvart gjaldmiðlum heimsins er miklu stöðugra en íslensku krónunnar. Til þess að taka upp evruna mundi Ísland þurfa að uppfylla fullt af skilyrðum, sem mundi lækka kostnað íslendinga. Þá sérstaklega vaxtakostnað og síðan yrði að koma á fastgengi gagnvart evrunni í tvö ár áður en evran yrði tekin upp sem gjaldmiðill á Íslandi. Þetta er ferli en mundi strax bæta efnahagslega stöðu íslendinga. Ýmis málefni Önnur málefni snúa aðallega að gæðum íslenskrar stjórnsýslu, réttindum íslendinga innan Evrópusambandsins og slíkir hlutir. Ef fólk er að velta því fyrir sér af hverju þetta sé ekki lengra. Þá er það vegna þess að í gegnum EES samninginn. Það þýðir að síðan 1. Janúar 1994 hafa íslendingar lifað með lögum frá Evrópusambandinu. Það eru 31 ár með lögum Evrópusambandsins á Íslandi. Þetta er auðvitað í gegnum EES samninginn sem er EFTA samningur, þannig að það vantar ýmislegt í þetta. Sem dæmi vantar atkvæðisrétt í stofnunum Evrópusambandsins sem er eingöngu fyrir aðildarríkin. Við aðild að Evrópusambandinu. Þá mundi Ísland fá þennan atkvæðisrétt, auk réttinda til þess að koma fram sínum skoðunum í því ferli sem er hjá Evrópusambandinu við lagasetningar. Svo að það sé nefnt á ný, vegna stöðugra blekkinga andstæðinga Evrópusambandsins. Þá starfar Evrópuþingið eftir flokkum, ekki eftir löndum. Eins og þeir gefa í skyn. Síðan eru embættismenn skipaðir af aðildarríkjum og eru síðan samþykktir af Evrópuþinginu eða hafnað ef þeir þykja ekki nógu góðir. Ráðherraráðið starfar eftir málaflokkum ráðherra og þeir eru kosnir eftir reglum viðkomandi aðildarríkis. Ég hef skrifað um það í fyrri greinum sem er hægt að finna hérna á vísir.is. Einnig sem hægt er að kynna sér Evrópusambandið á vefsíðu Evrópusambandsins, auk annara heimilda (Wikipedia). Síðan má benda á það að við aðild að Evrópusambandinu. Þá yrði Íslenska opinbert tungumál Evrópusambandsins og öll lög, vefsíður og slíkt á Íslensku. Það tæki auðvitað talsverðan tíma að þýða öll þessi skjöl, vefsíður og slíkt yfir á Íslensku en það mundi gerast. Höfundur er rithöfundur, búsettur í Evrópusambandinu, Danmörku. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Frímann Jónsson Evrópusambandið Utanríkismál Mest lesið Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson Skoðun Á uppgjör frá TR að koma eldri borgurum á óvart? Björn Snæbjörnsson Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas Skoðun Skoðun Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Stormurinn gegn stóðhryssunni Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Kallið þið þetta fjölbreytni? Hermann Borgar Jakobsson skrifar Sjá meira
Það er enginn vafi á því að með aðild að Evrópusambandinu yrði Ísland betra. Þá skiptir mestu að gæði lífs fólks á Íslandi mundu aukast til muna frá því sem er í dag. Lífsgæði eru flókið fyrirbæri og þýða margt fyrir fullt af fólki. Það sem ég álít vera lífsgæði eru ekki endilega lífsgæði í augum annara. Það sem mundi breytast við aðild Íslands að Evrópusambandinu má setja í þessa flokka. Þetta er ekki tæmandi og ýmislegt getur breyst í framtíðinni frá þeim tíma sem þessi grein er skrifuð í Janúar 2025. Það verður að lesa þennan lista sem mögulegan, þar sem það er engin leið til þess að spá fyrir um framtíðina og ýmislegt getur breytst á skömmum tíma og án fyrirvara. Sjávarútvegur Það yrðu ekki neinar breytingar á sjávarútvegi á Íslandi við aðild að Evrópusambandinu. Aðild Íslands að Evrópusambandinu breytir engu fyrir stóru sjávarútvegsfyrirtækin á Íslandi, sem eru í dag vernduð með undanþágu í EES samningum á þann hátt að erlent eignarhald má ekki fara yfir 49%. Það er nefnilega staðreynd að stóru íslensku sjávarútvegsfyrirtækin hafa starfað innan Evrópusambandsins í marga áratugi. Það að Ísland yrði aðildarríki að Evrópusambandinu mundi þýða ekki neina breytingu fyrir þessi fyrirtæki. Áhrifin þar yrðu engin. Samt berjast þessi fyrirtæki á Íslandi gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Stærsta breytingin hérna yrði hjá litlum fyrirtækjum og sjómönnum. Þar sem þessi fyrirtæki og þessir sjómenn á Íslandi mundu losna við allt vesenið sem fylgir tollareglum á útflutningi til annara ríkja innan Evrópusambandsins. Það þýðir að fiskur veiddur á strandveiði tímabilinu gæti verið kominn á markaðinn í Frakklandi eða Þýskalandi daginn eftir og sölulaun færu beint til þess sem veiddu fiskinn. Í staðinn fyrir að þurfa að fara í gegnum íslenska milliliði, sem eru í eigu stóru fiskveiði fyrirtækjanna á Íslandi. Þetta mundi einnig einfalda íslenskum sjómönnum að eiga viðskipti við fyrirtæki í Evrópu og þannig sniðganga íslensku sjávarútvegsfyrirtækin ef það hentar þeim. Landbúnaður Í íslenskum landbúnaði yrðu einhverjar breytingar. Þær yrðu ekki stórar. Það sem mundi helst breytast er að staða íslenskra bænda mundi batna. Útflutningur á vörum þeirra yrði einfaldari. Ef hann yrði einhver frá því sem er í dag. Kostnaður mundi lækka, þar sem það yrðu engir tollar á þeim vörum sem bændur þurfa að flytja inn til Íslands í sinn rekstur ef þær koma frá öðru ríki innan Evrópusambandsins og flestar landbúnaðarvörur sem eru seldar til Íslands koma þaðan. Það mundi þýða að bara yrði greiddur virðisauki eins og það væri verið að kaupa vöruna á Íslandi. Samgöngumál Evrópusambandið er með mikla áætlun í gangi varðandi samgöngur og gæði vegakerfisins. Þar sem Ísland er ekki með neinar lestir, þá mundi sá hluti falla niður. Hinsvegar mundu íslendingar eiga þess kost að fá styrki til þess að uppfæra vegakerfið Íslandi upp í staðla Evrópusambandsins og bæta vegi í dreifðari byggðum Íslands. Bændur mundu þá loksins losna við þær holur sem Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn skyldu eftir sig síðustu kjörtímabil á vegum sem þeir nota og höfðu engan áhuga á að laga, það sást á því að viðgerð og viðhald á sumum vegum var sett á dagskrá árið 2030, kannski. Gjaldmiðlar, vextir og verðbólga Við upptöku evrunnar á Íslandi. Þá losna íslendingar við þá þörf og þau fjárútlát að þurfa að eiga gjaldeyrisvarasjóð. Þar sem evran er annar stærsti gjaldmiðill í heiminum. Aðeins bandaríkjadollar er stærri. Það þýðir að viðskipti við umheiminn verða einfaldari, ódýrari og stöðugri. Þar sem gengi evrunnar gagnvart gjaldmiðlum heimsins er miklu stöðugra en íslensku krónunnar. Til þess að taka upp evruna mundi Ísland þurfa að uppfylla fullt af skilyrðum, sem mundi lækka kostnað íslendinga. Þá sérstaklega vaxtakostnað og síðan yrði að koma á fastgengi gagnvart evrunni í tvö ár áður en evran yrði tekin upp sem gjaldmiðill á Íslandi. Þetta er ferli en mundi strax bæta efnahagslega stöðu íslendinga. Ýmis málefni Önnur málefni snúa aðallega að gæðum íslenskrar stjórnsýslu, réttindum íslendinga innan Evrópusambandsins og slíkir hlutir. Ef fólk er að velta því fyrir sér af hverju þetta sé ekki lengra. Þá er það vegna þess að í gegnum EES samninginn. Það þýðir að síðan 1. Janúar 1994 hafa íslendingar lifað með lögum frá Evrópusambandinu. Það eru 31 ár með lögum Evrópusambandsins á Íslandi. Þetta er auðvitað í gegnum EES samninginn sem er EFTA samningur, þannig að það vantar ýmislegt í þetta. Sem dæmi vantar atkvæðisrétt í stofnunum Evrópusambandsins sem er eingöngu fyrir aðildarríkin. Við aðild að Evrópusambandinu. Þá mundi Ísland fá þennan atkvæðisrétt, auk réttinda til þess að koma fram sínum skoðunum í því ferli sem er hjá Evrópusambandinu við lagasetningar. Svo að það sé nefnt á ný, vegna stöðugra blekkinga andstæðinga Evrópusambandsins. Þá starfar Evrópuþingið eftir flokkum, ekki eftir löndum. Eins og þeir gefa í skyn. Síðan eru embættismenn skipaðir af aðildarríkjum og eru síðan samþykktir af Evrópuþinginu eða hafnað ef þeir þykja ekki nógu góðir. Ráðherraráðið starfar eftir málaflokkum ráðherra og þeir eru kosnir eftir reglum viðkomandi aðildarríkis. Ég hef skrifað um það í fyrri greinum sem er hægt að finna hérna á vísir.is. Einnig sem hægt er að kynna sér Evrópusambandið á vefsíðu Evrópusambandsins, auk annara heimilda (Wikipedia). Síðan má benda á það að við aðild að Evrópusambandinu. Þá yrði Íslenska opinbert tungumál Evrópusambandsins og öll lög, vefsíður og slíkt á Íslensku. Það tæki auðvitað talsverðan tíma að þýða öll þessi skjöl, vefsíður og slíkt yfir á Íslensku en það mundi gerast. Höfundur er rithöfundur, búsettur í Evrópusambandinu, Danmörku.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun