Skilur Kristrún ekki, að stærð kökunnar er mál nr. 1? Ole Anton Bieltvedt skrifar 29. nóvember 2024 06:02 Kristrún Frostadóttir hefur í sinni valdatíð umturnað stefnumálum Samfylkingarinnar. Þessar miklu breytingar, þar sem ESB, Evru, hvalavernd og svo mildi í mannúðarmálum, gagnvart flóttafólki, er varpað fyrir róða, og lítið gert með umhverfismál, græn mál, dýra-, náttúru- og umhverfisvernd - sem allir sannir jafnaðarmannaflokkar gera mikið með og styðja heilshugar - uppstokkun auðlindamála og nýja stjórnarskrá, en gulli og grænum skógum lofað í heilbriðgismálum, húsnæðismálum og samgöngumálum, er undrunar- og áhyggjuefni. Stjórnmálegur þroski og aðferðafræði spurning Heilbrigðis-, húsnæðis- og samgöngumál eru allt málaflokkar stórfelldra útgjalda. Kristrún, gerir enga fullnægjandi grein fyrir því, hvaðan féð á að koma. Segja má, að sú stefna, sem Kristrún hefur innleitt í Samfylkinguna, beri mikinn keim af stefnu Framsóknar, reyndar af stefnu hinna flokkanna um nefnda málaflokka líka, og er af og frá, að Kristrún geti eignað sér þá stefnu, eða, að sérstök ástæða sé til að styja hana, Nýju Samfylkinguna, út á hana. Kristrún er sízt trúverðugri í þessum málum, en hinir flokkarnir, og þá sérstaklega ekki eftir að hún kom til dyranna, eins og hún er klædd, í máli félaga síns, Dags B., en eftir það er staða Kristrúnar, með tilliti til heilinda og trúverðugleika, hjá mér ekki upp á marga fiska. Málefni Þórðar Snæs eru heldur ekki vitnisburður um, að Kristrún búi yfir mikill þekkingu eða reynslu, stjórnmálalegum þroska. Þeim, sem ekki eru nógu vel að sér, hættir til að verða kýldir í magann. Kristrún er, sem sagt, á fullu í því, að skipta kökunni, lofa upp í ermina á sér, án þess að gera mikið með það, hvernig tryggja má stærsta mögulega og bezta mögulega köku. Stærð kökunnar auðvitað mál nr. 1 Til að skapa velferð, þarf fyrst að skapa þannig ramma um efnahagsmálin, að atvinnulífið megi vaxa og dafna. Aukin verðmætasköpun, eða útgjaldalækkun, sem ekki bitnar á velferð, t.a.m. vaxtalækkun, er forsenda aukinnar velsældar. Af útgjaldalækkun þarf heldur ekki að borga skatta. Eftir því, sem þetta er betur gert, verður kakan, sem til skiptanna kemur, stærri. Meira í hvers hlut, hærra framlag til hvers þáttar velferðarsamfélagsins. Þetta er auðvitað mál nr. 1. Þetta virðist Kristrún ekki skilja. Þýðingarmestu efnahagsmál okkar tíma - Evrópumálin, fyrst framhald samninga við ESB um mögulega aðild. Fyrir öðrum flokkum, sem telja sig jafnaðarmannaflokk, er Evrópusamstarfið grunnpunktur. Hér talar Kristrún um, að það vilji hún ekki, því það muni kljúfa þjóðina. Vitaskuld stenzt það ekki. Hvernig gætu slíkar þreifingar og samningaumleitanir klofið þjóðina? Klufu forsetakosningarnar þjóðina? Mismunandi skoðanir og stefnur eru auðvitað líka bara lýðræðið í hnotskurn. - Upptaka Evru, sem þá fyrst kæmi þó til greina, ef/þegar góðir samningar hafa náðst við ESB og meirihluti væri fyrir aðild. Evran myndi færa stöðugleika inn í íslenzkt efnahagslíf, stórlækka vexti og tilkostnað, ekki bara fyrir ríkið, heldur líka fyrir fyrirtæki og allan almenning, og, það, sem afar mikilvægt væri, afgerandi, laða að erlenda fjárfestingu og fyrirtæki; stórskerpa á samkeppni banka og verzlunar- og þjónustufyrirtækja – hvernig litist mönnum á, að fá hér inn t.a.m. Aldi og Lidl – en það myndi færa niður verðlag og auka kaupmátt, án launahækkana. - Auðlindamálin, aukin hlutdeild þjóðarinnar í þeim mikla arði, sem verður til í sjávarútvegi, t.a.m. með umtalsverðu auðlindagjaldi á hagnað, að greiddum sköttum, eins og Norðmenn beita á laxeldisfyrirtæki, fyrir afnot af hafi og strönd; sameign þjóðarinnar. Með þessi stórmál gerir Kristrún lítið eða ekkert. Hvernig meta helztu efnahagssérfræðingar okkar stöðu? IMD í Sviss, er talinn einn hæfasti háskóli heims á sviði efnahagsmála. Hann hefur um árabil framkvæmt úttekt á samkeppnishæfni 63 þjóða. Háskólinn skilgreinir samkeppnishæfi með tilliti til fjögurra þátta: Efnahagsleg frammistaða Skilvirkni hins opinbera Skilvirkni atvinnulífsins Staða samfélagslegra innviða. Fyrir 2022 er Danmörk í heildina tekið nr. 1, Sviss nr. 2, Singapúr nr. 3, Svíþjóð nr. 4 og svo koma Finnland og Noregur í 8. og 9. sæti. Ísland í 16. sæti. Það, sem dregur Ísland stórlega niður, er „efnahagsleg frammistaða“. Fyrsti og þýðingarmesti þátturinn, því efnahagslegar framfarir eru forsenda aukinnar velferðar. Þar er Ísland aftast á merinni, í 56. sæti. Ræður þar mestu um, að erlend fjárfesting og alþjóðaviðskipti eru hér í lágmarki. Hlutfall erlendra fjárfesta í kauphöllinni var fyrir par árum aðeins 5%. Á hverju strandar svo erlend fjárfesting? Svarið er einfalt: Fyrst og fremst á íslenzku krónunni. Allir þekkja sögu gengissviptinga, gengisfellinga og gjaldeyrishafta krónunnar. Það er synd, að Kristrún, vel menntaður hagfræðingur og banka- og efnahags sérfræðingur, sem vill verða leiðandi stjórnmálamaður hér, skuli ekki sjá og skilja, að ESB og Evran gætu tryggt okkur meiri aukningu velferðar, en allar aðrar leiðir. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Öfga-hægrið hefur rétt fyrir sér: Íslensk menning á undir högg að sækja - en skjöldur hennar er fjölbreytileikinn Josie Anne Gaitens Skoðun Að kveikja á síðustu eldspýtunni Sigurður Árni Reynisson Skoðun Endurskoðun vaxtarmarka forsenda frekari uppbyggingar Valdimar Víðisson Skoðun Ísland boðar mannúð en býður útlegð Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun Agaleysi bítur Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Grímulaus aðför að landsbyggðinni Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Börnin eru ekki tölur Bryngeir Valdimarsson Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þjóðarmorð Palestínu Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Agaleysi bítur Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Öfga-hægrið hefur rétt fyrir sér: Íslensk menning á undir högg að sækja - en skjöldur hennar er fjölbreytileikinn Josie Anne Gaitens skrifar Skoðun Ísland boðar mannúð en býður útlegð Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Börnin eru ekki tölur Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Endurskoðun vaxtarmarka forsenda frekari uppbyggingar Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Að kveikja á síðustu eldspýtunni Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Hvað veit Hafró um verndun hafsvæða? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Ógnar stjórnleysi á landamærunum íslensku samfélagi? Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Grímulaus aðför að landsbyggðinni Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Menningarstríð í borginni Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsið Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Austurland lykilhlekkur í varnarmálum Ragnar Sigurðsson skrifar Skoðun Áhyggjur af fyrirhugaðri sameiningu Hljóðbókasafns Íslands Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Fjárfesting í færni Maj-Britt Hjördís Briem skrifar Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir skrifar Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson skrifar Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson skrifar Sjá meira
Kristrún Frostadóttir hefur í sinni valdatíð umturnað stefnumálum Samfylkingarinnar. Þessar miklu breytingar, þar sem ESB, Evru, hvalavernd og svo mildi í mannúðarmálum, gagnvart flóttafólki, er varpað fyrir róða, og lítið gert með umhverfismál, græn mál, dýra-, náttúru- og umhverfisvernd - sem allir sannir jafnaðarmannaflokkar gera mikið með og styðja heilshugar - uppstokkun auðlindamála og nýja stjórnarskrá, en gulli og grænum skógum lofað í heilbriðgismálum, húsnæðismálum og samgöngumálum, er undrunar- og áhyggjuefni. Stjórnmálegur þroski og aðferðafræði spurning Heilbrigðis-, húsnæðis- og samgöngumál eru allt málaflokkar stórfelldra útgjalda. Kristrún, gerir enga fullnægjandi grein fyrir því, hvaðan féð á að koma. Segja má, að sú stefna, sem Kristrún hefur innleitt í Samfylkinguna, beri mikinn keim af stefnu Framsóknar, reyndar af stefnu hinna flokkanna um nefnda málaflokka líka, og er af og frá, að Kristrún geti eignað sér þá stefnu, eða, að sérstök ástæða sé til að styja hana, Nýju Samfylkinguna, út á hana. Kristrún er sízt trúverðugri í þessum málum, en hinir flokkarnir, og þá sérstaklega ekki eftir að hún kom til dyranna, eins og hún er klædd, í máli félaga síns, Dags B., en eftir það er staða Kristrúnar, með tilliti til heilinda og trúverðugleika, hjá mér ekki upp á marga fiska. Málefni Þórðar Snæs eru heldur ekki vitnisburður um, að Kristrún búi yfir mikill þekkingu eða reynslu, stjórnmálalegum þroska. Þeim, sem ekki eru nógu vel að sér, hættir til að verða kýldir í magann. Kristrún er, sem sagt, á fullu í því, að skipta kökunni, lofa upp í ermina á sér, án þess að gera mikið með það, hvernig tryggja má stærsta mögulega og bezta mögulega köku. Stærð kökunnar auðvitað mál nr. 1 Til að skapa velferð, þarf fyrst að skapa þannig ramma um efnahagsmálin, að atvinnulífið megi vaxa og dafna. Aukin verðmætasköpun, eða útgjaldalækkun, sem ekki bitnar á velferð, t.a.m. vaxtalækkun, er forsenda aukinnar velsældar. Af útgjaldalækkun þarf heldur ekki að borga skatta. Eftir því, sem þetta er betur gert, verður kakan, sem til skiptanna kemur, stærri. Meira í hvers hlut, hærra framlag til hvers þáttar velferðarsamfélagsins. Þetta er auðvitað mál nr. 1. Þetta virðist Kristrún ekki skilja. Þýðingarmestu efnahagsmál okkar tíma - Evrópumálin, fyrst framhald samninga við ESB um mögulega aðild. Fyrir öðrum flokkum, sem telja sig jafnaðarmannaflokk, er Evrópusamstarfið grunnpunktur. Hér talar Kristrún um, að það vilji hún ekki, því það muni kljúfa þjóðina. Vitaskuld stenzt það ekki. Hvernig gætu slíkar þreifingar og samningaumleitanir klofið þjóðina? Klufu forsetakosningarnar þjóðina? Mismunandi skoðanir og stefnur eru auðvitað líka bara lýðræðið í hnotskurn. - Upptaka Evru, sem þá fyrst kæmi þó til greina, ef/þegar góðir samningar hafa náðst við ESB og meirihluti væri fyrir aðild. Evran myndi færa stöðugleika inn í íslenzkt efnahagslíf, stórlækka vexti og tilkostnað, ekki bara fyrir ríkið, heldur líka fyrir fyrirtæki og allan almenning, og, það, sem afar mikilvægt væri, afgerandi, laða að erlenda fjárfestingu og fyrirtæki; stórskerpa á samkeppni banka og verzlunar- og þjónustufyrirtækja – hvernig litist mönnum á, að fá hér inn t.a.m. Aldi og Lidl – en það myndi færa niður verðlag og auka kaupmátt, án launahækkana. - Auðlindamálin, aukin hlutdeild þjóðarinnar í þeim mikla arði, sem verður til í sjávarútvegi, t.a.m. með umtalsverðu auðlindagjaldi á hagnað, að greiddum sköttum, eins og Norðmenn beita á laxeldisfyrirtæki, fyrir afnot af hafi og strönd; sameign þjóðarinnar. Með þessi stórmál gerir Kristrún lítið eða ekkert. Hvernig meta helztu efnahagssérfræðingar okkar stöðu? IMD í Sviss, er talinn einn hæfasti háskóli heims á sviði efnahagsmála. Hann hefur um árabil framkvæmt úttekt á samkeppnishæfni 63 þjóða. Háskólinn skilgreinir samkeppnishæfi með tilliti til fjögurra þátta: Efnahagsleg frammistaða Skilvirkni hins opinbera Skilvirkni atvinnulífsins Staða samfélagslegra innviða. Fyrir 2022 er Danmörk í heildina tekið nr. 1, Sviss nr. 2, Singapúr nr. 3, Svíþjóð nr. 4 og svo koma Finnland og Noregur í 8. og 9. sæti. Ísland í 16. sæti. Það, sem dregur Ísland stórlega niður, er „efnahagsleg frammistaða“. Fyrsti og þýðingarmesti þátturinn, því efnahagslegar framfarir eru forsenda aukinnar velferðar. Þar er Ísland aftast á merinni, í 56. sæti. Ræður þar mestu um, að erlend fjárfesting og alþjóðaviðskipti eru hér í lágmarki. Hlutfall erlendra fjárfesta í kauphöllinni var fyrir par árum aðeins 5%. Á hverju strandar svo erlend fjárfesting? Svarið er einfalt: Fyrst og fremst á íslenzku krónunni. Allir þekkja sögu gengissviptinga, gengisfellinga og gjaldeyrishafta krónunnar. Það er synd, að Kristrún, vel menntaður hagfræðingur og banka- og efnahags sérfræðingur, sem vill verða leiðandi stjórnmálamaður hér, skuli ekki sjá og skilja, að ESB og Evran gætu tryggt okkur meiri aukningu velferðar, en allar aðrar leiðir. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Öfga-hægrið hefur rétt fyrir sér: Íslensk menning á undir högg að sækja - en skjöldur hennar er fjölbreytileikinn Josie Anne Gaitens Skoðun
Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Skoðun Öfga-hægrið hefur rétt fyrir sér: Íslensk menning á undir högg að sækja - en skjöldur hennar er fjölbreytileikinn Josie Anne Gaitens skrifar
Skoðun Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar
Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar
Öfga-hægrið hefur rétt fyrir sér: Íslensk menning á undir högg að sækja - en skjöldur hennar er fjölbreytileikinn Josie Anne Gaitens Skoðun
Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun