Börn eru fjöregg þjóðar Alma D. Möller skrifar 6. september 2024 10:02 Eitt af mikilvægustu verkefnum hvers samfélags er að hlúa vel að börnum því þau eru framtíð þjóðar og okkar mesti fjársjóður. Nóbelsverðlaunahafinn James Heckman hefur jafnframt bent á að það sé ekkert eins arðbært fyrir samfélag og að sinna börnum vel; að fjárfesta í börnum og ungmennum. Þar skyldi engu til sparað og því fyrr, þeim mun betra. Þetta er mikilvægt fyrir einstaklingana en líka samfélagið því það er unga fólkið okkar sem mun erfa landið og takast á við þær miklu áskoranir framtíðar sem blasa við, gleymum því ekki. Bryndís Klara Bryndís Klara átti lífið framundan þegar bundinn var endir á það allt of snemma. Þjóðin er harmi slegin og vaknar nú upp við vondan draum varðandi þann vanda sem blasir við og snýr að börnum og ungmennum. Mörg hafa að vonum tjáð sig en enginn eins vel og faðir hennar, frændi minn Birgir Karl Óskarsson: “Nú þarf að hafa hátt og tryggja með skipulegum og úthugsuðum hætti, að þessi martröð, missir okkar og líf Bryndísar minnar muni leiða til betri veruleika fyrir íslenskt samfélag! Þessi dýra og óbærilega fórn hennar, skal og verður að bjarga mannslífum.“ Þessu ákalli syrgjandi föður verður að svara og því er spurningin, hvað getum við gert? Ljóst er að vandinn er margþættur og flókinn og það eru lausnirnar einnig. Vopnaburður er eitt.... Nýlegar niðurstöður úr Íslensku æskulýðsrannsókninni, sem Menntavísindasvið Háskóla Íslands stýrir, benda til að um fjögur til fimm prósent grunn- og framhaldsskólabarna, mest drengir, koma með vopn í skólann. Eitt prósent þeirra segist gera það til að verjast. Ríkislögreglustjóri birti nýverið skýrslu um ofbeldi barna og er ljóst að gerendur eru yngri en áður og að alvarlegum og ítrekuðum brotum hefur fjölgað. Um 10% barna segjast hafa orðið fyrir ofbeldi. Hvernig má þetta vera, hvað er það í umhverfi og aðstæðum barna sem fær þau til að ganga með vopn og jafnvel beita þeim? Skýringar eru eflaust margþættar og gætu endurspeglað erfiða félagslega stöðu, mismunandi menningaráhrif, áhrif samfélagsmiðla þar sem ofbeldismyndbönd eru sýnd o.fl. Ofbeldi er oftar hluti lífs barna sem búa við ákveðnar aðstæður, t.d. ójöfnuð, erfiðar heimilisaðstæður, jaðarsetningu, misrétti og kynþáttafordóma. Þá kunna löggæsla og dómskerfi að skipta máli. Ráðherrar kynntu í sumar 14 aðgerðir til að bregðast við og hefur aðgerðahópur hafið störf, óskað er alls velfarnaðar í þeirri mikilvægu vinnu. Einnig er víða unnið að ofbeldisforvörnum, hjá Heilsueflandi skólum og víðar, sjá t.d. Örugg saman og Stopp ofbeldi. Þá eru ráð fyrir foreldara á 112.is. Fram hefur komið í umræðu undanfarið að úrræði skortir fyrir þau ungmenni sem eru í hvað mestum vanda, úr því er brýnt að bæta og það er forgangsmál. Reynslan sýnir að ekki verður komið í veg fyrir alvarleg ofbeldisbrot nema með samvinnu lögreglu, félags- og barnaverndarþjónustu sveitarfélaga, heilbrigðis- og menntakerfis auk fleiri lykilaðila. Hér þurfa öll að leggjast á eitt svo við bregðumst ekki þeim ungmennum sem eru í hvað mestri áhættu á að beita ofbeldi og hugsanlegum fórnarlömbum þeirra. ....vaxandi vanlíðan barna er annað Það er ekki nóg að börnin okkar verði ekki fyrir ofbeldi, þeim þarf líka að líða vel. Gögn frá Rannsóknum og greiningu, Íslensku æskulýðsrannsókninni og Ískrá heilsugæslunnar benda til vaxandi vanlíðanar barna. Sú þróun hófst fyrir allnokkrum árum en heimsfaraldurinn bætti ekki úr skák. Depurð og kvíði hefur aukist einkum hjá stúlkum. Færri segjast hamingjusöm eða rétt um fjórðungur stúlkna og tæpur helmingur drengja. Börn meta andlega heilsu sína verri en áður, einungis 40% stúlkna í 10. bekk og tæp 70% drengja telja andlega heilsu sína góða. Þá er lyfjanotkun barna og ungmenna mun meiri hér en á hinum Norðurlöndunum og áfram mætti telja. Margar skýringar eru, en áberandi er að öll einkenni vanlíðanar mælast meiri hjá börnum sem telja fjölskyldu sína búa við slæma fjárhagslega stöðu. Einnig kunna almennar breytingar á samfélaginu með auknum hraða, efnishyggju, samfélagsmiðlum, skjánotkun, og fleira að ýta undir andlega vanlíðan. Þá kunna sífellt meira krefjandi aðstæður í skólum að skipta hér máli. Sérlega mikilvægt er að hlúa vel að hópum eins og hinsegin börnum, fötluðum börnum og þeim með ólíkan menningarbakgrunn. Snemmtæk inngrip þarf að efla Þegar bjátar á hjá barni er brýnt að bregðast við hið fyrsta og oft þarf fjölþætta nálgun. Skoða þarf umhverfi og aðstæður bæði hjá börnum og fjölskyldu auk félagstengsla og aðstæðna í skóla. Kannski er barnið vansælt vegna ófullnægjandi aðbúnaðar á heimili eða skóla. Meta þarf lifnaðarhætti barns og fjölskyldu; svefn, hreyfingu, næringu, notkun orkudrykkja, skjánotkun og tengsl. Styðja þarf foreldra og fjölskyldur eftir þörfum því uppeldishlutverkið getur jú verið krefjandi. Þá kann að þurfa að styrkja bjargráð í skólum til að börnunum verði sem best sinnt. Þá getur þurft að bjóða upp á úrræði í heilbrigðiskerfinu; greiningar, viðtalsmeðferð, hugræna atferlismeðferð og í undantekingartilfellum lyf. Ekki er ólíklegt að meiri lyfjanotkun hérlendis eigi uppruna sinn í skorti á öðrum úrræðum sem formaður Geðhjálpar kallar innviðaskuld. Þótt unnið hafi verið að uppbyggingu geðheilbrigðisþjónustu og bið sumsstaðar styst, þarf að gera mun betur. Sama á við um bið í fjölmörg önnur úrræði. Börn eiga ekki að bíða! Forvarnir eru mál samfélagsins alls Betra er heilt en vel gróið, við þurfum að efla forvarnir og hlúa að börnum og ungmennum hvar sem á er litið og reyna að koma í veg fyrir vanda og vanlíðan. Við þekkjum verndandi þætti eins og gæðastundir með fjölskyldu, skipulagt íþrótta- og tómstundastarf og það að seinka notkun áfengis eins og kostur er. Þá er góður félagsskapur ómetanlegur og mikilvægt að foreldrar fylgist með því hverja börnin umgangast. Ungmennum líður betur og þau eru ólíklegri til að beita ofbeldi ef þau hafa sterk tengsl við foreldra, aðra einstaklinga, skóla og stunda tómstundir sem hafa jákvæð samfélagsleg gildi, viðmið og reglur. Skyldur foreldra eru miklar. Foreldrar og forráðamenn þurfa að vera börnum góðar fyrirmyndir því börnin gera jú ekki eins og við segjum, þau gera eins og við gerum. Þarna má nefna atriði eins og skjátíma, svefn, notkun orkudrykkja, áfengis og nikótíns. Foreldrar þurfa að sýna umhyggju og geta sett heilbrigð mörk um hvaðeina, t.d. útivistartíma og frjálsan skjátíma. Halda þarf farsældarsáttmálanum (áður fjölskyldusáttmáli) betur á lofti. Við hjá lýðheilsusviði embættis landlæknis hyggjumst beina sjónum að hlutverki foreldra og hvernig megi styðja við það í forvarnamánuðinum nú í október. Jafningjastuðningur er einnig mikilvægur, milli foreldra og milli ungmenna. „Ekkert um okkur, án okkar“ gildir hér og er mikilvægt að fá unga fólkið að borðinu. Ætlunin er að gera það og eiga slíkt samtal á forvarnardeginum, 2. október sem forseti Íslands stendur að í samvinnu við embætti landlæknis og fleiri. Vont er að sjá að lesskilningi, stærðfræðilæsi og læsi á náttúruvísindi fer aftur því menntun er ein af grunnforsendum velsældar og heilsu. Við hljótum sem þjóð að geta gert betur. Þá eru skólar mikilvægur vettvangur fyrir geðrækt og aðrar forvarnir. Tryggja þarf að skólar hafi ávallt aðgengi að vönduðu og samræmdu námsefni á sviði geðræktar fyrir börn og ungmenni á öllum aldri með það að markmiði að efla félags- og tilfinningafærni, seiglu og samkennd. Þjóðarátak um velsæld barna og ungmenna Eins og að ofan greinir er hafin mikil vinna til að sporna við ofbeldi barna og er það vel. Undirrituð vill ítreka þá skoðun sína að mikilvægt er einnig að vinna heildaráætlun um velsæld barna þar sem einnig er tekið á vanlíðan barna og ungmenna, með þjóðarátaki. Þar þarf að beina sjónum að mörgum þáttum; fjárhagslegri stöðu barnafjölskyldna ekki síst einstæðra foreldra, stuðningi við foreldra þegar á bjátar, stuðningi við skóla, snemmtækum inngripum og auknum úrræðum í meðferð. Farsældarlögunum er ætlað að samþætta þjónustuna og þarf áfram að þróa verkferla og úrræði svo þau nýtist öllum þeim sem þurfa. Okkur tókst að draga úr reykingum, kannabisnotkun og áfengisdrykkju ungmenna en þar eru blikur á lofti og við þurfum að halda vöku okkar svo ekki fjari undan þeim árangri. Þetta tókst með samstilltu átaki allra sem að koma, yfirfærum þá þekkingu og reynslu til að efla almenna velsæld barna og ungmenna. Það er vandséð að til sé mikilvægara verkefni og sagði Nelson-Mandela að það hvernig samfélag kemur fram við börn sín endurspegli sál samfélagsins. Þegar kemur að því hræðilega ofbeldisatviki sem varð kveikjan að þessum hugleiðingum er ekkert annað í boði en að halda áfram með yfirvegun, samhygð, samstöðu og samvinnu að leiðarljósi. Þannig heiðrum við minningu Bryndísar Klöru því það mikilvægasta þegar svo hörmulegur atburður hefur orðið er að hindra með öllum ráðum að hann fái endurtekið sig. Liður í því er að börnunum okkar líði vel. Höfundur er landlæknir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alma D. Möller Börn og uppeldi Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Eitt af mikilvægustu verkefnum hvers samfélags er að hlúa vel að börnum því þau eru framtíð þjóðar og okkar mesti fjársjóður. Nóbelsverðlaunahafinn James Heckman hefur jafnframt bent á að það sé ekkert eins arðbært fyrir samfélag og að sinna börnum vel; að fjárfesta í börnum og ungmennum. Þar skyldi engu til sparað og því fyrr, þeim mun betra. Þetta er mikilvægt fyrir einstaklingana en líka samfélagið því það er unga fólkið okkar sem mun erfa landið og takast á við þær miklu áskoranir framtíðar sem blasa við, gleymum því ekki. Bryndís Klara Bryndís Klara átti lífið framundan þegar bundinn var endir á það allt of snemma. Þjóðin er harmi slegin og vaknar nú upp við vondan draum varðandi þann vanda sem blasir við og snýr að börnum og ungmennum. Mörg hafa að vonum tjáð sig en enginn eins vel og faðir hennar, frændi minn Birgir Karl Óskarsson: “Nú þarf að hafa hátt og tryggja með skipulegum og úthugsuðum hætti, að þessi martröð, missir okkar og líf Bryndísar minnar muni leiða til betri veruleika fyrir íslenskt samfélag! Þessi dýra og óbærilega fórn hennar, skal og verður að bjarga mannslífum.“ Þessu ákalli syrgjandi föður verður að svara og því er spurningin, hvað getum við gert? Ljóst er að vandinn er margþættur og flókinn og það eru lausnirnar einnig. Vopnaburður er eitt.... Nýlegar niðurstöður úr Íslensku æskulýðsrannsókninni, sem Menntavísindasvið Háskóla Íslands stýrir, benda til að um fjögur til fimm prósent grunn- og framhaldsskólabarna, mest drengir, koma með vopn í skólann. Eitt prósent þeirra segist gera það til að verjast. Ríkislögreglustjóri birti nýverið skýrslu um ofbeldi barna og er ljóst að gerendur eru yngri en áður og að alvarlegum og ítrekuðum brotum hefur fjölgað. Um 10% barna segjast hafa orðið fyrir ofbeldi. Hvernig má þetta vera, hvað er það í umhverfi og aðstæðum barna sem fær þau til að ganga með vopn og jafnvel beita þeim? Skýringar eru eflaust margþættar og gætu endurspeglað erfiða félagslega stöðu, mismunandi menningaráhrif, áhrif samfélagsmiðla þar sem ofbeldismyndbönd eru sýnd o.fl. Ofbeldi er oftar hluti lífs barna sem búa við ákveðnar aðstæður, t.d. ójöfnuð, erfiðar heimilisaðstæður, jaðarsetningu, misrétti og kynþáttafordóma. Þá kunna löggæsla og dómskerfi að skipta máli. Ráðherrar kynntu í sumar 14 aðgerðir til að bregðast við og hefur aðgerðahópur hafið störf, óskað er alls velfarnaðar í þeirri mikilvægu vinnu. Einnig er víða unnið að ofbeldisforvörnum, hjá Heilsueflandi skólum og víðar, sjá t.d. Örugg saman og Stopp ofbeldi. Þá eru ráð fyrir foreldara á 112.is. Fram hefur komið í umræðu undanfarið að úrræði skortir fyrir þau ungmenni sem eru í hvað mestum vanda, úr því er brýnt að bæta og það er forgangsmál. Reynslan sýnir að ekki verður komið í veg fyrir alvarleg ofbeldisbrot nema með samvinnu lögreglu, félags- og barnaverndarþjónustu sveitarfélaga, heilbrigðis- og menntakerfis auk fleiri lykilaðila. Hér þurfa öll að leggjast á eitt svo við bregðumst ekki þeim ungmennum sem eru í hvað mestri áhættu á að beita ofbeldi og hugsanlegum fórnarlömbum þeirra. ....vaxandi vanlíðan barna er annað Það er ekki nóg að börnin okkar verði ekki fyrir ofbeldi, þeim þarf líka að líða vel. Gögn frá Rannsóknum og greiningu, Íslensku æskulýðsrannsókninni og Ískrá heilsugæslunnar benda til vaxandi vanlíðanar barna. Sú þróun hófst fyrir allnokkrum árum en heimsfaraldurinn bætti ekki úr skák. Depurð og kvíði hefur aukist einkum hjá stúlkum. Færri segjast hamingjusöm eða rétt um fjórðungur stúlkna og tæpur helmingur drengja. Börn meta andlega heilsu sína verri en áður, einungis 40% stúlkna í 10. bekk og tæp 70% drengja telja andlega heilsu sína góða. Þá er lyfjanotkun barna og ungmenna mun meiri hér en á hinum Norðurlöndunum og áfram mætti telja. Margar skýringar eru, en áberandi er að öll einkenni vanlíðanar mælast meiri hjá börnum sem telja fjölskyldu sína búa við slæma fjárhagslega stöðu. Einnig kunna almennar breytingar á samfélaginu með auknum hraða, efnishyggju, samfélagsmiðlum, skjánotkun, og fleira að ýta undir andlega vanlíðan. Þá kunna sífellt meira krefjandi aðstæður í skólum að skipta hér máli. Sérlega mikilvægt er að hlúa vel að hópum eins og hinsegin börnum, fötluðum börnum og þeim með ólíkan menningarbakgrunn. Snemmtæk inngrip þarf að efla Þegar bjátar á hjá barni er brýnt að bregðast við hið fyrsta og oft þarf fjölþætta nálgun. Skoða þarf umhverfi og aðstæður bæði hjá börnum og fjölskyldu auk félagstengsla og aðstæðna í skóla. Kannski er barnið vansælt vegna ófullnægjandi aðbúnaðar á heimili eða skóla. Meta þarf lifnaðarhætti barns og fjölskyldu; svefn, hreyfingu, næringu, notkun orkudrykkja, skjánotkun og tengsl. Styðja þarf foreldra og fjölskyldur eftir þörfum því uppeldishlutverkið getur jú verið krefjandi. Þá kann að þurfa að styrkja bjargráð í skólum til að börnunum verði sem best sinnt. Þá getur þurft að bjóða upp á úrræði í heilbrigðiskerfinu; greiningar, viðtalsmeðferð, hugræna atferlismeðferð og í undantekingartilfellum lyf. Ekki er ólíklegt að meiri lyfjanotkun hérlendis eigi uppruna sinn í skorti á öðrum úrræðum sem formaður Geðhjálpar kallar innviðaskuld. Þótt unnið hafi verið að uppbyggingu geðheilbrigðisþjónustu og bið sumsstaðar styst, þarf að gera mun betur. Sama á við um bið í fjölmörg önnur úrræði. Börn eiga ekki að bíða! Forvarnir eru mál samfélagsins alls Betra er heilt en vel gróið, við þurfum að efla forvarnir og hlúa að börnum og ungmennum hvar sem á er litið og reyna að koma í veg fyrir vanda og vanlíðan. Við þekkjum verndandi þætti eins og gæðastundir með fjölskyldu, skipulagt íþrótta- og tómstundastarf og það að seinka notkun áfengis eins og kostur er. Þá er góður félagsskapur ómetanlegur og mikilvægt að foreldrar fylgist með því hverja börnin umgangast. Ungmennum líður betur og þau eru ólíklegri til að beita ofbeldi ef þau hafa sterk tengsl við foreldra, aðra einstaklinga, skóla og stunda tómstundir sem hafa jákvæð samfélagsleg gildi, viðmið og reglur. Skyldur foreldra eru miklar. Foreldrar og forráðamenn þurfa að vera börnum góðar fyrirmyndir því börnin gera jú ekki eins og við segjum, þau gera eins og við gerum. Þarna má nefna atriði eins og skjátíma, svefn, notkun orkudrykkja, áfengis og nikótíns. Foreldrar þurfa að sýna umhyggju og geta sett heilbrigð mörk um hvaðeina, t.d. útivistartíma og frjálsan skjátíma. Halda þarf farsældarsáttmálanum (áður fjölskyldusáttmáli) betur á lofti. Við hjá lýðheilsusviði embættis landlæknis hyggjumst beina sjónum að hlutverki foreldra og hvernig megi styðja við það í forvarnamánuðinum nú í október. Jafningjastuðningur er einnig mikilvægur, milli foreldra og milli ungmenna. „Ekkert um okkur, án okkar“ gildir hér og er mikilvægt að fá unga fólkið að borðinu. Ætlunin er að gera það og eiga slíkt samtal á forvarnardeginum, 2. október sem forseti Íslands stendur að í samvinnu við embætti landlæknis og fleiri. Vont er að sjá að lesskilningi, stærðfræðilæsi og læsi á náttúruvísindi fer aftur því menntun er ein af grunnforsendum velsældar og heilsu. Við hljótum sem þjóð að geta gert betur. Þá eru skólar mikilvægur vettvangur fyrir geðrækt og aðrar forvarnir. Tryggja þarf að skólar hafi ávallt aðgengi að vönduðu og samræmdu námsefni á sviði geðræktar fyrir börn og ungmenni á öllum aldri með það að markmiði að efla félags- og tilfinningafærni, seiglu og samkennd. Þjóðarátak um velsæld barna og ungmenna Eins og að ofan greinir er hafin mikil vinna til að sporna við ofbeldi barna og er það vel. Undirrituð vill ítreka þá skoðun sína að mikilvægt er einnig að vinna heildaráætlun um velsæld barna þar sem einnig er tekið á vanlíðan barna og ungmenna, með þjóðarátaki. Þar þarf að beina sjónum að mörgum þáttum; fjárhagslegri stöðu barnafjölskyldna ekki síst einstæðra foreldra, stuðningi við foreldra þegar á bjátar, stuðningi við skóla, snemmtækum inngripum og auknum úrræðum í meðferð. Farsældarlögunum er ætlað að samþætta þjónustuna og þarf áfram að þróa verkferla og úrræði svo þau nýtist öllum þeim sem þurfa. Okkur tókst að draga úr reykingum, kannabisnotkun og áfengisdrykkju ungmenna en þar eru blikur á lofti og við þurfum að halda vöku okkar svo ekki fjari undan þeim árangri. Þetta tókst með samstilltu átaki allra sem að koma, yfirfærum þá þekkingu og reynslu til að efla almenna velsæld barna og ungmenna. Það er vandséð að til sé mikilvægara verkefni og sagði Nelson-Mandela að það hvernig samfélag kemur fram við börn sín endurspegli sál samfélagsins. Þegar kemur að því hræðilega ofbeldisatviki sem varð kveikjan að þessum hugleiðingum er ekkert annað í boði en að halda áfram með yfirvegun, samhygð, samstöðu og samvinnu að leiðarljósi. Þannig heiðrum við minningu Bryndísar Klöru því það mikilvægasta þegar svo hörmulegur atburður hefur orðið er að hindra með öllum ráðum að hann fái endurtekið sig. Liður í því er að börnunum okkar líði vel. Höfundur er landlæknir.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun