Sameinumst gegn þjóðarmorði Ingólfur Steinsson skrifar 26. ágúst 2024 07:31 Síonistar ætla ekki að hætta fjöldamorðum sínum á Palestínumönnum. Þeir eru studdir til þessa morðæðis af Bandaríkjunum á leið í kosningar þar sem stuðningur innlendra gyðinga virðist geta ráðið úrslitum. Og síonistar ráða miklu í þeim samtökum. Frambjóðendur Demókrata halda nú innihaldslitlar ræður um frelsi og þjóðarást meðan frambjóðandi Repúblíkana níðir andstæðinginn niður en talar að venju mest um sjálfan sig af mikilli aðdáun. Alþjóðasamfélagið er klofið; almenningur virðist í auknum mæli átta sig á því að það verður að stöðva fjöldamorðin sem hafa nú staðið yfir á ellefta mánuð. En stjórnvöld margra vestrænna ríkja virðast fylgja síonistum í blindni af ástæðum sem erfitt er að skilja, þar sem þeir haga sér nú á svipaðan hátt og þeirra gömlu kvalarar gerðu. Aðeins fáeinar vestrænar þjóðir hafa viðurkennt Palestínu sem ríki og erum við sem betur fer í þeim hópi. Ríki standi saman Mig langar að koma á framfæri hugmynd sem er kannski ekki ný af nálinni. Ef arabalöndin gætu staðið saman. Einnig þau lönd sem hafa viðkennt Palestínu. Þau eru alls 146 í heimi hér. Ef arabalöndin og hluti þessara landa, kannski flest, þau sem viðurkennt hafa Palestínu, gætu nú komið sér saman um einn hlut til að stöðva morðæðið: Að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael. Og dugi það ekki til, komi hótun um að segja Ísrael stríð á hendur nema þeir hætti sínum árásum. Ef slíkt gerðist færu kannski að renna tvær grímur á hina sannkristnu Kana. Mér segir svo hugur að ef tugir ríkja myndu stíga þetta skref gæti það haft þau áhrif að þeir myndu loks beita síonísku morðingjana þeirri hörku sem þarf. Því þeir hafa ekki beitt þá neinum þrýstingi. Allan tímann hafa þeir aðeins farið með þuluna um að Ísrael hafi rétt til að verja sig og lýst yfir þungum áhyggjum af mannfalli almennings og hvatt morðingjana til að vanda sig meira, minnka mannfallið, drepa færri börn, konur, gamalmenni. Og svo hafa þeir sent þeim nýjustu drápstólin fyrir milljarða dollara. Kaninn er sem sagt meðsekur í þjóðarmorðinu. Það er öllum ljóst sem vilja. Ísrael burt úr Palestínu Nú þykjast þeir vera með samkomulag sem aðeins Hamas eigi eftir að samþykkja. Það er uppsuða á gömlum samningi sem kom frá Biden í vor. Og liðleskjan Blinken er líklega í 9. árangurlausu ferðinni til Mið-austurlanda til að fara með gömlu þulurnar og hafa annars „miklar áhyggjur af föllnum“, að sjálfsögðu. Málið virðist standa þannig núna að síonistar vilji ekki yfirgefa Gazasvæðið að þjóðarmorðinu stöðvuðu sem er auðvitað eini samningurinn sem Hamas getur samþykkt eða Palestínumenn yfirleitt. Allir vita að það verður enginn friður í Landinu helga fyrr en Palestínumenn fá sitt sjálfstæða ríki og áratuga kúgun og aðskilnaðarstefnu Ísraelsmanna lýkur. Nú verður þetta að gerast. Þetta vita meira að segja bandarískir demókratar og hafa haldið á lofti. Þar er e-ð mikið að í veröldinni Þegar glæpadómstóllinn í Haag segir að verið sé að fremja þjóðarmorð í Palestínu og í framhaldinu tekur bandaríska þingið stríðsglæpamanninum Netanjahú með standandi lófataki þá er eitthvað mikið að í veröldinni. Ef tugir þjóða slitu sambandi við Ísrael og hótuðu þeim stríði ef þeir hætti ekki drápum á almenningi, gæti hugsast að mesta morðæðið færi að renna af síonistum. Því ég efast um að Bandaríkin hefðu áhuga á að verja Ísrael gegn hugsanlegri stríðsyfirlýsingu svo margra ríkja, þrátt fyrir allan sinn herafla. Nú þurfa þau lönd sem styðja glæpadómstólinn og rétt Palestínu að sameinast um refsiaðgerðir. Styrkur USA er augljóslega of mikill fyrir t.d. Íran og Líbanon eða Húta í Jemen. En ef fleiri ríki taka sig saman er hugsanlegt að bandarísk stjórnvöld hætti skilyrðislausum stuðningi sínum við ísraelska morðæðið. Við þá sem þykir þetta fáránleg og óraunhæf tillaga vil ég segja að þetta er örþrifaráð og tími þeirra er löngu runninn upp. Höfundur er tónlistarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingólfur Steinsson Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Að vilja meira og meira, meira í dag en í gær Harpa Fönn Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Sjálfboðaliðinn er hornsteinninn Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir skrifar Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Sjá meira
Síonistar ætla ekki að hætta fjöldamorðum sínum á Palestínumönnum. Þeir eru studdir til þessa morðæðis af Bandaríkjunum á leið í kosningar þar sem stuðningur innlendra gyðinga virðist geta ráðið úrslitum. Og síonistar ráða miklu í þeim samtökum. Frambjóðendur Demókrata halda nú innihaldslitlar ræður um frelsi og þjóðarást meðan frambjóðandi Repúblíkana níðir andstæðinginn niður en talar að venju mest um sjálfan sig af mikilli aðdáun. Alþjóðasamfélagið er klofið; almenningur virðist í auknum mæli átta sig á því að það verður að stöðva fjöldamorðin sem hafa nú staðið yfir á ellefta mánuð. En stjórnvöld margra vestrænna ríkja virðast fylgja síonistum í blindni af ástæðum sem erfitt er að skilja, þar sem þeir haga sér nú á svipaðan hátt og þeirra gömlu kvalarar gerðu. Aðeins fáeinar vestrænar þjóðir hafa viðurkennt Palestínu sem ríki og erum við sem betur fer í þeim hópi. Ríki standi saman Mig langar að koma á framfæri hugmynd sem er kannski ekki ný af nálinni. Ef arabalöndin gætu staðið saman. Einnig þau lönd sem hafa viðkennt Palestínu. Þau eru alls 146 í heimi hér. Ef arabalöndin og hluti þessara landa, kannski flest, þau sem viðurkennt hafa Palestínu, gætu nú komið sér saman um einn hlut til að stöðva morðæðið: Að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael. Og dugi það ekki til, komi hótun um að segja Ísrael stríð á hendur nema þeir hætti sínum árásum. Ef slíkt gerðist færu kannski að renna tvær grímur á hina sannkristnu Kana. Mér segir svo hugur að ef tugir ríkja myndu stíga þetta skref gæti það haft þau áhrif að þeir myndu loks beita síonísku morðingjana þeirri hörku sem þarf. Því þeir hafa ekki beitt þá neinum þrýstingi. Allan tímann hafa þeir aðeins farið með þuluna um að Ísrael hafi rétt til að verja sig og lýst yfir þungum áhyggjum af mannfalli almennings og hvatt morðingjana til að vanda sig meira, minnka mannfallið, drepa færri börn, konur, gamalmenni. Og svo hafa þeir sent þeim nýjustu drápstólin fyrir milljarða dollara. Kaninn er sem sagt meðsekur í þjóðarmorðinu. Það er öllum ljóst sem vilja. Ísrael burt úr Palestínu Nú þykjast þeir vera með samkomulag sem aðeins Hamas eigi eftir að samþykkja. Það er uppsuða á gömlum samningi sem kom frá Biden í vor. Og liðleskjan Blinken er líklega í 9. árangurlausu ferðinni til Mið-austurlanda til að fara með gömlu þulurnar og hafa annars „miklar áhyggjur af föllnum“, að sjálfsögðu. Málið virðist standa þannig núna að síonistar vilji ekki yfirgefa Gazasvæðið að þjóðarmorðinu stöðvuðu sem er auðvitað eini samningurinn sem Hamas getur samþykkt eða Palestínumenn yfirleitt. Allir vita að það verður enginn friður í Landinu helga fyrr en Palestínumenn fá sitt sjálfstæða ríki og áratuga kúgun og aðskilnaðarstefnu Ísraelsmanna lýkur. Nú verður þetta að gerast. Þetta vita meira að segja bandarískir demókratar og hafa haldið á lofti. Þar er e-ð mikið að í veröldinni Þegar glæpadómstóllinn í Haag segir að verið sé að fremja þjóðarmorð í Palestínu og í framhaldinu tekur bandaríska þingið stríðsglæpamanninum Netanjahú með standandi lófataki þá er eitthvað mikið að í veröldinni. Ef tugir þjóða slitu sambandi við Ísrael og hótuðu þeim stríði ef þeir hætti ekki drápum á almenningi, gæti hugsast að mesta morðæðið færi að renna af síonistum. Því ég efast um að Bandaríkin hefðu áhuga á að verja Ísrael gegn hugsanlegri stríðsyfirlýsingu svo margra ríkja, þrátt fyrir allan sinn herafla. Nú þurfa þau lönd sem styðja glæpadómstólinn og rétt Palestínu að sameinast um refsiaðgerðir. Styrkur USA er augljóslega of mikill fyrir t.d. Íran og Líbanon eða Húta í Jemen. En ef fleiri ríki taka sig saman er hugsanlegt að bandarísk stjórnvöld hætti skilyrðislausum stuðningi sínum við ísraelska morðæðið. Við þá sem þykir þetta fáránleg og óraunhæf tillaga vil ég segja að þetta er örþrifaráð og tími þeirra er löngu runninn upp. Höfundur er tónlistarmaður.
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar
Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar
Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun