Það er komið að okkur! Friðjón R. Friðjónsson skrifar 21. ágúst 2024 12:02 Uppfærsla hins svokallaða Samgöngusáttmála felur í sér jákvætt skref fyrir íbúa höfuðborgarsvæðisins. Mikilvægar samgöngubætur verða fjármagnaðar og stórt skref er stigið til að bæta almenningssamgöngur. Það var kominn tími til. Árum saman höfum við, íbúar höfuðborgarsvæðisins, horft upp á þingmenn gera stórkarlalegar áætlanir um stórfelld útgjöld fyrir örfáa bíla utan höfuðborgarsvæðisins. Meirihluti þingflokks Miðflokksins fer nú stórum á síðum Morgunblaðsins af meintri umhyggju fyrir skattgreiðendum. Hvað sagði annars sá ágæti þingmaður þegar rætt var um að setja 45 þúsund milljónir króna til að greiða för 750 bíla á dag? Ekkert! Samflokksfólk hans í Miðflokknum á þingi á síðasta kjörtímabili kurruðu hins vegar bara af ánægju yfir hugmyndinni um Fjarðarheiðargöng. Það væri óskandi að áhyggjufullir landsbyggðarþingmenn sýndu sömu umhyggju fyrir skattgreiðendum vegna verkefna heima í héraði og þeir gera af verkefnum á höfuðborgarsvæðinu. Aðhald á almannafé 311 milljarðar króna yfir 15 ára tímabil er gríðarlega mikið fé og mér dettur ekki í hug að allar þessar áætlanir standist að fullu. Það yrði í fyrsta sinn í sögu mannkyns sem það gerðist. En í rúman áratug hefur höfuðborgarsvæðið vera svelt þannig að fyrir löngu er komið í óefni. Vinstri meirihluti Viðreisnar, Pírata og Samfylkingarinnar, nú undir forystu Framsóknarflokksins, ber þar mesta ábyrgð. Á meðan Píratar stýra skipulagsmálum Reykjavíkur og varaborgarfulltrúi Viðreisnar fer fyrir skipulagi höfuðborgarsvæðisins í skjóli Framsóknarflokksins þá verður varla lengra komist að sinni. Það er því miður staðreyndin. Við þurfum auðvitað að vera árvökul og passa almannafé, sáttmálinn þarf að vera í stöðugri endurskoðun. Í svona verkefni er auðvelt að missa sjónar á verkefninu, það þarf að gæta að hverri krónu og að engu verði eytt í óþarfa prjál. Eins má ekki nota sáttmálann í framtíðinni til að fara í verkefni sem þá skipta ekki lengur máli vegna þess að aðstæður hafi breyst. Tæknin og vísindin eru á fleygiferð og ég treysti mér ekki að spá fyrir um samgönguvenjur eða leiðir fólks verða eftir 15 ár. En við verðum að halda áfram með það sem er hafið og fara í helstu samgöngubætur. Það sér hvert mannsbarn sem fer um höfuðborgarsvæðið. Síðan þegar líður á verkefnið þurfum við að uppfæra, endurskoða og forgangsraða, það sem sem ákveðið er í dag getur breyst eftir þrjú ár eða tíu. Sigur fyrir Kjartan, Mörtu og Björn Uppfærður Samgöngusáttmáli fer langt í að gera margt það sem við Sjálfstæðismenn í borgarstjórn höfum óskað eftir. Almenningssamgöngur verða lagaðar með meiri áherslu á Strætó strax. Hin svokallaða borgarlína er núna Strætó í sérrými með meiri tíðni, það er nákvæmlega það sem Kjartan Magnússon, ötulasti borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í málefnum Strætó hefur kallað ítrekað eftir. Þessi hluti uppfærslunnar er þannig sigur fyrir sjónarmið og málflutning Kjartans. Við ættum að skoða hvort þetta sérrými geti líka nýst leigu- og deilibílum. Ljósa- og umferðarstýring fær aukið vægi í sáttmálanum, það rímar við áherslur borgarfulltrúanna Mörtu Guðjónsdóttur og Björns Gíslasonar á liðnum misserum og árum. Sigur fyrir þau. Við þurfum auðvitað að halda vinstri meirihlutanum í Reykjavík við efnið en skref í rétta átt er stigið og við þurfum auðvitað að gera kröfu um að þessi hluti verði settur fremst í röð verkefna. Því miður er Sundabraut ekki tekin með í sáttmálann, hún er þannig samgöngubót og lykilþáttur í þróun höfuðborgarsvæðisins að það verður að fara í hana strax. En að vera á móti samgöngusáttmála vegna þess að Sundabraut er ekki nefnd er eins og að vera maður sem neitar að fara í hjáveituaðgerð vegna þess að hann er líka fótbrotinn. Það blasir við að það þarf að fara í báðar aðgerðir og ein útilokar ekki hina. Fjölgun kallar á aðgerðir Á næstu 15 árum mun íbúum höfuðborgarsvæðisins að öllum líkindum fjölga um nálega 80 þúsund manns, líklega enn meira. Ef fjölgun bíla síðustu 5 ár heldur línulega áfram næstu 15 ár þá mun bílum fjölga um 45 þúsund á höfuðborgarsvæðinu. Það mun að lágmarki fjölga um 100 þúsund manns á atvinnusvæði höfuðborgarinnar, þ.e.a.s. innan svæðisins frá Akranesi að Árborg og að Suðurnesjabæ, á næstu 15 árum. Tæp 80% þjóðarinnar búa á þessu svæði og það er fyrir löngu kominn tími til að huga að samgöngum hér á Suðvesturhorninu til framtíðar. Alþingi allt, stjórnsýslan og sveitarstjórnarfólk skulda höfuðborginni vega- og samgöngubætur. Nú er komið að okkur. Höfundur er borgarfulltrúi og varaþingmaður Reykjavíkurkjördæmis Suður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðjón Friðjónsson Samgöngur Reykjavík Mest lesið Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Halldór 9.11.2024 Halldór Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn fjölskyldunnar Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Píratar standa með fólki í vímuefnavanda Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Andlát ungrar manneskju hefur gáruáhrif á allt samfélagið Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Báknið burt - hvaða bákn? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll börn! Gunnhildur Jakobsdóttir ,Kolbrún Kristínardóttir skrifar Sjá meira
Uppfærsla hins svokallaða Samgöngusáttmála felur í sér jákvætt skref fyrir íbúa höfuðborgarsvæðisins. Mikilvægar samgöngubætur verða fjármagnaðar og stórt skref er stigið til að bæta almenningssamgöngur. Það var kominn tími til. Árum saman höfum við, íbúar höfuðborgarsvæðisins, horft upp á þingmenn gera stórkarlalegar áætlanir um stórfelld útgjöld fyrir örfáa bíla utan höfuðborgarsvæðisins. Meirihluti þingflokks Miðflokksins fer nú stórum á síðum Morgunblaðsins af meintri umhyggju fyrir skattgreiðendum. Hvað sagði annars sá ágæti þingmaður þegar rætt var um að setja 45 þúsund milljónir króna til að greiða för 750 bíla á dag? Ekkert! Samflokksfólk hans í Miðflokknum á þingi á síðasta kjörtímabili kurruðu hins vegar bara af ánægju yfir hugmyndinni um Fjarðarheiðargöng. Það væri óskandi að áhyggjufullir landsbyggðarþingmenn sýndu sömu umhyggju fyrir skattgreiðendum vegna verkefna heima í héraði og þeir gera af verkefnum á höfuðborgarsvæðinu. Aðhald á almannafé 311 milljarðar króna yfir 15 ára tímabil er gríðarlega mikið fé og mér dettur ekki í hug að allar þessar áætlanir standist að fullu. Það yrði í fyrsta sinn í sögu mannkyns sem það gerðist. En í rúman áratug hefur höfuðborgarsvæðið vera svelt þannig að fyrir löngu er komið í óefni. Vinstri meirihluti Viðreisnar, Pírata og Samfylkingarinnar, nú undir forystu Framsóknarflokksins, ber þar mesta ábyrgð. Á meðan Píratar stýra skipulagsmálum Reykjavíkur og varaborgarfulltrúi Viðreisnar fer fyrir skipulagi höfuðborgarsvæðisins í skjóli Framsóknarflokksins þá verður varla lengra komist að sinni. Það er því miður staðreyndin. Við þurfum auðvitað að vera árvökul og passa almannafé, sáttmálinn þarf að vera í stöðugri endurskoðun. Í svona verkefni er auðvelt að missa sjónar á verkefninu, það þarf að gæta að hverri krónu og að engu verði eytt í óþarfa prjál. Eins má ekki nota sáttmálann í framtíðinni til að fara í verkefni sem þá skipta ekki lengur máli vegna þess að aðstæður hafi breyst. Tæknin og vísindin eru á fleygiferð og ég treysti mér ekki að spá fyrir um samgönguvenjur eða leiðir fólks verða eftir 15 ár. En við verðum að halda áfram með það sem er hafið og fara í helstu samgöngubætur. Það sér hvert mannsbarn sem fer um höfuðborgarsvæðið. Síðan þegar líður á verkefnið þurfum við að uppfæra, endurskoða og forgangsraða, það sem sem ákveðið er í dag getur breyst eftir þrjú ár eða tíu. Sigur fyrir Kjartan, Mörtu og Björn Uppfærður Samgöngusáttmáli fer langt í að gera margt það sem við Sjálfstæðismenn í borgarstjórn höfum óskað eftir. Almenningssamgöngur verða lagaðar með meiri áherslu á Strætó strax. Hin svokallaða borgarlína er núna Strætó í sérrými með meiri tíðni, það er nákvæmlega það sem Kjartan Magnússon, ötulasti borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í málefnum Strætó hefur kallað ítrekað eftir. Þessi hluti uppfærslunnar er þannig sigur fyrir sjónarmið og málflutning Kjartans. Við ættum að skoða hvort þetta sérrými geti líka nýst leigu- og deilibílum. Ljósa- og umferðarstýring fær aukið vægi í sáttmálanum, það rímar við áherslur borgarfulltrúanna Mörtu Guðjónsdóttur og Björns Gíslasonar á liðnum misserum og árum. Sigur fyrir þau. Við þurfum auðvitað að halda vinstri meirihlutanum í Reykjavík við efnið en skref í rétta átt er stigið og við þurfum auðvitað að gera kröfu um að þessi hluti verði settur fremst í röð verkefna. Því miður er Sundabraut ekki tekin með í sáttmálann, hún er þannig samgöngubót og lykilþáttur í þróun höfuðborgarsvæðisins að það verður að fara í hana strax. En að vera á móti samgöngusáttmála vegna þess að Sundabraut er ekki nefnd er eins og að vera maður sem neitar að fara í hjáveituaðgerð vegna þess að hann er líka fótbrotinn. Það blasir við að það þarf að fara í báðar aðgerðir og ein útilokar ekki hina. Fjölgun kallar á aðgerðir Á næstu 15 árum mun íbúum höfuðborgarsvæðisins að öllum líkindum fjölga um nálega 80 þúsund manns, líklega enn meira. Ef fjölgun bíla síðustu 5 ár heldur línulega áfram næstu 15 ár þá mun bílum fjölga um 45 þúsund á höfuðborgarsvæðinu. Það mun að lágmarki fjölga um 100 þúsund manns á atvinnusvæði höfuðborgarinnar, þ.e.a.s. innan svæðisins frá Akranesi að Árborg og að Suðurnesjabæ, á næstu 15 árum. Tæp 80% þjóðarinnar búa á þessu svæði og það er fyrir löngu kominn tími til að huga að samgöngum hér á Suðvesturhorninu til framtíðar. Alþingi allt, stjórnsýslan og sveitarstjórnarfólk skulda höfuðborginni vega- og samgöngubætur. Nú er komið að okkur. Höfundur er borgarfulltrúi og varaþingmaður Reykjavíkurkjördæmis Suður.
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar