Dauðadómur landbúnaðar á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar 22. mars 2024 08:31 Alþingi Íslendinga dæmdi íslenskan landbúnað til dauða í dag. Það var gert með því að koma á einokunarkerfi á Íslandi í allri framleiðslu á matvælum á Íslandi. Núna er mjólkin undanþegin samkeppnislögum og í raun, öllum markaðslögmálum og núna er komið að allri kjötframleiðslu á Íslandi. Undanþága vegna mjólkurframleiðslu frá samkeppnislögum hefur verið hörmung á Íslandi og þá sérstaklega fyrir kúabændur sem framleiða mjólkina. Þar sem þeir verða að sætta sig við það verð sem Kaupfélag Skagfirðinga, sem á Mjólkursamsöluna (kallast MS í dag) ákveður að borga þeim. Framsóknarlegur innviðaráðherra laug á Alþingi í þessum umræðum um að þetta væri raunin á hinum Norðurlöndunum, eins og er vitað í hérna á Rúv. Enda veit hann að afleiðingarnar fyrir hann verða engar, enda er hann ekkert eini lygarinn á Alþingi Íslendinga. „Sigurður Ingi Jóhannsson innviðaráðherra sagði að með þessum breytingum væri verið að færa löggjöfina nær því sem tíðkaðist í öðrum norrænum ríkjum. Mjólkuriðnaðurinn hefði fengið álíka undanþágu árið 2004.“Kjötafurðastöðvar fá undanþágu frá samkeppnislögum – Rúv 21. mars 2024. Á Norðurlöndunum eru sterk samkeppnislög sem varða kjötvinnslur, mjólkurvinnslu og sölu á landbúnaðarvörum. Svona einokun eins og er á Íslandi er einfaldlega ekki samþykkt á Norðurlöndunum eða innan Evrópusambandsins og ætti ekki að vera samþykkt af almenningi eða nokkrum stjórnmálaflokki á Íslandi, enda er þetta spilling, þetta er ekkert annað og veður ekkert annað en gjörspilling. Þeir einu sem græða á þessu eru kjötvinnslur og eigendur þeirra sem fá núna að sameinast í eina stjóra kjötvinnslu sem mun stjórna öllum markaðinum og munu komast upp með það að borga ekki neitt fyrir vöruna til bænda og rukka almenning hámarksverð á sama tíma út í búð. Þetta mál hefði aldrei átt að verða að lögum. Það átt heima í pappírtætara á skrifstofu inni á Alþingi. Ástæða þess að íslensk stjórnvöld komast upp með þessa glæpastarfsemi gagnvart bændum og almenningi er vegna þess að landbúnaður er ekki hluti af EES samningum og ekki hluti af EFTA samningum (sem eru fyrir fyrirtæki). Þetta er engu að síður skaðlegt fyrir íslenskan landbúnað. Þar sem ljóst er að verð mun hækka, gæði munu versna. Þetta mun einnig setja útflutning (þann litla sem er) á íslenskum landbúnaðarvörum í hættu. Enda munu fá fyrirtæki innan Evrópusambandsins hætta á það að versla við einokunarbatterí á Íslandi til þess að selja nokkur þúsund lambalæri frá Íslandi. Framleiðsla á öðru kjöti dugar varla fyrir innlendan markað, því er svo til enginn útflutningur á því en það sama gildir. Bændasamtök Íslands eru einnig sek í þessu máli, enda er þetta komið að mestu leiti frá þeim og þau styðja þessa breytingu. Það er kaldhæðni að þau eru núna í markaðsátakinu „enginn bóndi, enginn matur“ á sama tíma og þau sjá til þess að bændum verður útrýmt á Íslandi með öllu með þessari lagabreytingu. Sjá tilkynningu frá þeim hérna, „Yfirlýsing – frumvarp um framleiðendafélög“ (bondi.is 21. mars 2024). Þessi lög, eins og ég nefni hérna að ofan eru ekki að neinu leiti að sinna hagsmunum þeirra sem framleiða vöruna og þeirra sem neyta vörunnar. Þessi lög eru eingöngu sett til þess að þjónusta milliliði á Íslandi, sem eru þessar kjötafurðarstöðvar (sem eru einnig sláturhúsin innan þessa ramma). Ferill málsins á Alþingi bendir einnig sterklega til þess að hagsmunir hagsmunaaðila hafi verið hafðir að leiðarljósi en ekki hagsmunir almennings. Þar sem neikvæðar umsagnir um þessa lagabreytingu voru hafðar að engu þegar þessi lög voru samin og þær umsagnir sem komu inn í samráðsgátt stjórnvalda voru hafðar að engu. Þetta eru ekki vönduð vinnubrögð, það kemur lítið á óvart, þar sem spilling hefur aldrei vönduð vinnubrögð. Ef Íslendingum finnst verð á lambakjöti hátt núna. Þá munu þeir þurfa að sætta sig við tugþúsunda hækkun á lambakjöti (og öðru kjöti) á næstu mánuðum eftir því sem áhrif þessara ólaga munu koma fram. Ég er ekki viss um að Íslendingar muni hafa efni á því að kaupa kjöt þegar áhrifin verða að fullu kominn fram eftir nokkur ár. Kjötvara verður dýr lúxusvara á Íslandi þegar áhrifin af þessum ólögum verða að fullu kominn fram. Þetta mun einnig búa til stórfelldan svartan markað með kjötvörur á Íslandi sem mun verða hættulegt heilsu fólks. Það er hratt verið að færa Ísland aftur til ársins 1960 til 1990 með þessum lagabreytingum og þær eru og verða aldrei til góða. Það er vonandi að Forseti Íslands neiti að skrifa undir þessi ólög og vísi þeim í þjóðaratkvæði, þar sem íslenska þjóðin getur þá hafnað þeim í eitt skipti fyrir öll. Þar sem þetta er eina hlutverk Forseta Íslands og það er komin þörf á því að það sé notað, þar sem íslenskum stjórnmálamönnum er augljóslega ekki treystandi til að gera það sem er rétt. Höfundur er rithöfundur og baráttumaður fyrir opnum, réttlátum samkeppnismarkaði í framleiðslu, þjónustu og sölu á vörum til almennings. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Landbúnaður Jón Frímann Jónsson Undanþága kjötafurðastöðva frá samkeppnislögum Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Eflum geðheilsu alla daga Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Getur fólk með gigt látið drauma sína rætast? Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Alþingi Íslendinga dæmdi íslenskan landbúnað til dauða í dag. Það var gert með því að koma á einokunarkerfi á Íslandi í allri framleiðslu á matvælum á Íslandi. Núna er mjólkin undanþegin samkeppnislögum og í raun, öllum markaðslögmálum og núna er komið að allri kjötframleiðslu á Íslandi. Undanþága vegna mjólkurframleiðslu frá samkeppnislögum hefur verið hörmung á Íslandi og þá sérstaklega fyrir kúabændur sem framleiða mjólkina. Þar sem þeir verða að sætta sig við það verð sem Kaupfélag Skagfirðinga, sem á Mjólkursamsöluna (kallast MS í dag) ákveður að borga þeim. Framsóknarlegur innviðaráðherra laug á Alþingi í þessum umræðum um að þetta væri raunin á hinum Norðurlöndunum, eins og er vitað í hérna á Rúv. Enda veit hann að afleiðingarnar fyrir hann verða engar, enda er hann ekkert eini lygarinn á Alþingi Íslendinga. „Sigurður Ingi Jóhannsson innviðaráðherra sagði að með þessum breytingum væri verið að færa löggjöfina nær því sem tíðkaðist í öðrum norrænum ríkjum. Mjólkuriðnaðurinn hefði fengið álíka undanþágu árið 2004.“Kjötafurðastöðvar fá undanþágu frá samkeppnislögum – Rúv 21. mars 2024. Á Norðurlöndunum eru sterk samkeppnislög sem varða kjötvinnslur, mjólkurvinnslu og sölu á landbúnaðarvörum. Svona einokun eins og er á Íslandi er einfaldlega ekki samþykkt á Norðurlöndunum eða innan Evrópusambandsins og ætti ekki að vera samþykkt af almenningi eða nokkrum stjórnmálaflokki á Íslandi, enda er þetta spilling, þetta er ekkert annað og veður ekkert annað en gjörspilling. Þeir einu sem græða á þessu eru kjötvinnslur og eigendur þeirra sem fá núna að sameinast í eina stjóra kjötvinnslu sem mun stjórna öllum markaðinum og munu komast upp með það að borga ekki neitt fyrir vöruna til bænda og rukka almenning hámarksverð á sama tíma út í búð. Þetta mál hefði aldrei átt að verða að lögum. Það átt heima í pappírtætara á skrifstofu inni á Alþingi. Ástæða þess að íslensk stjórnvöld komast upp með þessa glæpastarfsemi gagnvart bændum og almenningi er vegna þess að landbúnaður er ekki hluti af EES samningum og ekki hluti af EFTA samningum (sem eru fyrir fyrirtæki). Þetta er engu að síður skaðlegt fyrir íslenskan landbúnað. Þar sem ljóst er að verð mun hækka, gæði munu versna. Þetta mun einnig setja útflutning (þann litla sem er) á íslenskum landbúnaðarvörum í hættu. Enda munu fá fyrirtæki innan Evrópusambandsins hætta á það að versla við einokunarbatterí á Íslandi til þess að selja nokkur þúsund lambalæri frá Íslandi. Framleiðsla á öðru kjöti dugar varla fyrir innlendan markað, því er svo til enginn útflutningur á því en það sama gildir. Bændasamtök Íslands eru einnig sek í þessu máli, enda er þetta komið að mestu leiti frá þeim og þau styðja þessa breytingu. Það er kaldhæðni að þau eru núna í markaðsátakinu „enginn bóndi, enginn matur“ á sama tíma og þau sjá til þess að bændum verður útrýmt á Íslandi með öllu með þessari lagabreytingu. Sjá tilkynningu frá þeim hérna, „Yfirlýsing – frumvarp um framleiðendafélög“ (bondi.is 21. mars 2024). Þessi lög, eins og ég nefni hérna að ofan eru ekki að neinu leiti að sinna hagsmunum þeirra sem framleiða vöruna og þeirra sem neyta vörunnar. Þessi lög eru eingöngu sett til þess að þjónusta milliliði á Íslandi, sem eru þessar kjötafurðarstöðvar (sem eru einnig sláturhúsin innan þessa ramma). Ferill málsins á Alþingi bendir einnig sterklega til þess að hagsmunir hagsmunaaðila hafi verið hafðir að leiðarljósi en ekki hagsmunir almennings. Þar sem neikvæðar umsagnir um þessa lagabreytingu voru hafðar að engu þegar þessi lög voru samin og þær umsagnir sem komu inn í samráðsgátt stjórnvalda voru hafðar að engu. Þetta eru ekki vönduð vinnubrögð, það kemur lítið á óvart, þar sem spilling hefur aldrei vönduð vinnubrögð. Ef Íslendingum finnst verð á lambakjöti hátt núna. Þá munu þeir þurfa að sætta sig við tugþúsunda hækkun á lambakjöti (og öðru kjöti) á næstu mánuðum eftir því sem áhrif þessara ólaga munu koma fram. Ég er ekki viss um að Íslendingar muni hafa efni á því að kaupa kjöt þegar áhrifin verða að fullu kominn fram eftir nokkur ár. Kjötvara verður dýr lúxusvara á Íslandi þegar áhrifin af þessum ólögum verða að fullu kominn fram. Þetta mun einnig búa til stórfelldan svartan markað með kjötvörur á Íslandi sem mun verða hættulegt heilsu fólks. Það er hratt verið að færa Ísland aftur til ársins 1960 til 1990 með þessum lagabreytingum og þær eru og verða aldrei til góða. Það er vonandi að Forseti Íslands neiti að skrifa undir þessi ólög og vísi þeim í þjóðaratkvæði, þar sem íslenska þjóðin getur þá hafnað þeim í eitt skipti fyrir öll. Þar sem þetta er eina hlutverk Forseta Íslands og það er komin þörf á því að það sé notað, þar sem íslenskum stjórnmálamönnum er augljóslega ekki treystandi til að gera það sem er rétt. Höfundur er rithöfundur og baráttumaður fyrir opnum, réttlátum samkeppnismarkaði í framleiðslu, þjónustu og sölu á vörum til almennings.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun