Forgangsverkefni / hurfu í money heaven Davíð Bergmann skrifar 19. september 2023 11:31 Er ekki eitthvað vitlaust gefið hérna þegar 9000 milljónir fara í hindurvitna stofnun eins og kirkjuna og 15-17 þúsund milljónir í innflytjendur. Hvað hafa farið mörg þúsund milljónir í höfuðstöðvar Landsbankans og af hverju er ekki fyrir löngu búið að reisa þennan langþráða nýja Landspítala. Hvernig var það, átti ekki salan á Símanum að fara í hann fyrir 20 árum síðan eða hurfu þeir peningar bara upp í money heaven. Af hverju verður stærsti vinnustaður landsins að vera niður í miðbæ Reykjavíkur sem er ekki einu sinni miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu. Síðan líka í umferðalegu tilliti er þessi staðsetning algjört klúður. Ef nýi Landsspítalinn væri miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu þá hefði hann þurft að vera í Kópavogi. Það hefði verið hægt að brúa yfir í Nautholtsvík til að nýta sjúkraflugið á Reykjavíkurflugvelli. En það er tómt mál að tala um það núna því það er löngu búið að skipuleggja það svæði og það er mikil uppbygging búin að eiga sér stað þar nú þegar. En hefði kannski verið valkostur þegar símapeningarnir voru til, áður en þeir hurfu upp í money heaven munið þið. Ég hef velt þessu töluvert fyrir mér hver á forgangarðsröðunin að vera að undanförnu, sér í lagi vegna þess að ég hef þurft að fara með karl föður minn þrisvar sinnum á bráðadeild Landspítalans nærri dauða lífi á síðast liðnum einum og hálfum mánuði. Í öll þessi þrjú skipti hefur hann verið lagður inn. Þegar ég er að skrifa þetta er hann í einangrun á Borgarspítalanum út af því að hann er sýktur af Covid veirunni. Hana krækti hann sér í, í síðustu spítala innlögn sem var fyrir nokkrum dögum síðan þá lá hann inni að ég held í það skiptið í tvær vikur. Á þessum einum og hálfum mánuði hefur pabbi gamli verið sendur heim tvisvar ósjálfbjarga sem hlýtur að teljast algjört glapræði. Ég vil taka það fram að hér er ekki verið að sakast út í sjálft heilbrigðisstarfsfólkið heldur fjárveitingavaldið og stjórnvaldið sem stjórnar þessum málaflokki. Sú sem hefur tekið við honum þegar hann kemur heim er móðir mín 82 ára sem er sjálf mikill sjúklingur og bíður eftir því að komast í aðgerð sem verður vonandi í lok þessar mánaðar eða í byrjun næsta. Hún hefur verið á biðlista að komast í þessa aðgerð í marga mánuði. En eitt veit ég að hún er í engu standi til að sinna pabba fárveikum svona á sig komin, því hún getur enga veginn staðið undir sjálfum sér í dag. En til að bæta gráu ofan á svart liggur hún núna þessa stundina heima mjög veik og með covid líka. Ég vil taka það fram að pabba finnst hann vera taka pláss frá öðrum og að hann eigi hvergi annars staðar að vera en á hjúkrunarheimili en ekki í dýrasta spítalaplássi landsins. Þeir sem þekkja gamla brýnið vita að hann hefur verið ódrepandi fram að þessu og þessi ótrúlega vestfirska seigla og þrjóska hefur að togað hann í gegnum ótrúlegustu raunir þjáningar og orðinn þetta fullorðinn 90 ára gamall dag. Ég hugsa að ég myndi sjálfur hafa gefist upp fyrir löngu síðan. Hann er einn af þessum sem hefur unnið með tveimur jafnsterkum hvort heldur til sjós eða á landi skilað sínu til samfélagsins og aldrei stolið krónu réttsýnn maður og vill helst ekkert láta hafa fyrir sér það er hans líf í hnotskurn. En núna þarf að hann þjónustu með þrjár hjartalokur virkar af fjórum og með æxli djúpt í lunga, fætinum styttri eftir að hafa misst hann í apríl 2012. (Vegna viðurkenndra lækna mistaka). Okkur hefur verið gert grein fyrir því að læknisfræðin geti ekki gert meira fyrir hann annað en að lina þjáningar hans með lyfjum, því hann er ekki skurðtækur með þrjár hjartalokur virkar. Jæja nóg af raunum þeirra gömlu, en það hefur vakið mig til umhugsunar við þessar innlagnir hans pabba sem hafa allar byrjað á því að hann fer á Bráðamóttökuna. Sú deild er full af gömlu fárveiku fólki og ungum fárveikum fíklum sem eru ráfandi um gangana. Skiljanlega fer gamli maður þangað inn til að greina vanda hans. En á hann ekki að hafa pláss á hjúkrunarheimili þar sem hann fær þjónustu allan sólarhringinn en ekki tvisvar í viku eins og henni er háttað dag, þá kemur heimahjúkrun tekur lífsmörk hjá honum og hann fær að fara í bað var að aukast í tvisvar í viku fyrir nokkrum vikum síðan var einu sinni í viku áður. Hvernig er það er hann ekki búinn að vinna fyrir því að komast í sólarhringsþjónustu svona á sig kominn og þetta gamall? Hver er forgangsröðunin hér á landi? Hvað með fólkið okkar sem byggði upp stoðþjónustu kerfin okkar, hvar eru þau í forgangsröðinni, af hverju kemur til með að vanta 700 hjúkrunar rými á næstu árum í Reykjavík af hverju er ekki löngu búið að hugsa fyrir því og klára að byggja þau rými vitandi það hver aldursskipting þjóðar er? Auðvitað finn ég til með flóttafólki en ég finn meira til með gamla fólkinu okkar sem verðskuldar að fá sína þjónustu og við sitt hæfi sem það hefur svo sannarlega unnið fyrir með hörku og dugnaði. Það á ekki að liggja á göngum spítalanna og það á ekki að mæta afgangi. Við eigum að koma vel fram við það á síðustu ævi árum þeirra og af virðingu. Höfundur er bifhjólamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Mest lesið Er ný ESB-langavitleysa íslenzkrar ríkisstjórnar í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun Við erum ekki Rússland Sigmar Guðmundsson Skoðun Íslendingar eru dónalegir, óhófsamir, þjófóttir villimenn Sif Sigmarsdóttir Fastir pennar Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir Skoðun Hver reif kjaft við hvern? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Magnús Karl er hæfastur rektorsframbjóðenda Ástráður Eysteinsson Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Silja Bára - öflugur málsvari sjálfbærni og loftslagsmála Íris Lind Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju veljum við Silju Báru? Auður Birna Stefánsdóttir,Pia Hansson skrifar Skoðun Við erum ekki Rússland Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ný ESB-langavitleysa íslenzkrar ríkisstjórnar í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Ríkisábyrgð á 1.490 milljarða króna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Hver reif kjaft við hvern? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kjósum opnara grunnnám Toby Erik Wikström skrifar Skoðun Magnús Karl er hæfastur rektorsframbjóðenda Ástráður Eysteinsson skrifar Skoðun Betri starfsaðstæður og skilvirkari háskóli Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna styð ég Magnús Karl í kjöri til rektors Háskóla Íslands? Ingileif Jónsdóttir skrifar Skoðun Allt fyrir samansúrrað pólitískt og peningalegt vald? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Vopnakaup íslenska ráðamanna Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Samstaðan er óstöðvandi afl Helga Þórey Júlíudóttir skrifar Skoðun Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hegða sér eins og ofdekraðir unglingar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer skrifar Skoðun Við mótmælum nýbyggingum í Neðra Breiðholtinu Jökull Þór Sveinsson,Hlynur Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tryggjum framtíð endurnýjanlegrar orku á Íslandi Íris Lind Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Reynsla, framtíðarsýn og kjarkur Silju Báru Anna Helga Jónsdóttir,Sigurður Örn Stefánsson skrifar Skoðun Gunnar Smári hvað er hann? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Um Ingibjörgu Gunnarsdóttur – ferill að rektorskjöri Rúnar Unnþórsson,Þórhallur Ingi Halldórsson skrifar Skoðun Ísland er leiðandi ljós og hvatning til fjölmiðla Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Forvarnir á ferð Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Vertu meðbyr mannúðar Birna Þórarinsdóttir skrifar Sjá meira
Er ekki eitthvað vitlaust gefið hérna þegar 9000 milljónir fara í hindurvitna stofnun eins og kirkjuna og 15-17 þúsund milljónir í innflytjendur. Hvað hafa farið mörg þúsund milljónir í höfuðstöðvar Landsbankans og af hverju er ekki fyrir löngu búið að reisa þennan langþráða nýja Landspítala. Hvernig var það, átti ekki salan á Símanum að fara í hann fyrir 20 árum síðan eða hurfu þeir peningar bara upp í money heaven. Af hverju verður stærsti vinnustaður landsins að vera niður í miðbæ Reykjavíkur sem er ekki einu sinni miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu. Síðan líka í umferðalegu tilliti er þessi staðsetning algjört klúður. Ef nýi Landsspítalinn væri miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu þá hefði hann þurft að vera í Kópavogi. Það hefði verið hægt að brúa yfir í Nautholtsvík til að nýta sjúkraflugið á Reykjavíkurflugvelli. En það er tómt mál að tala um það núna því það er löngu búið að skipuleggja það svæði og það er mikil uppbygging búin að eiga sér stað þar nú þegar. En hefði kannski verið valkostur þegar símapeningarnir voru til, áður en þeir hurfu upp í money heaven munið þið. Ég hef velt þessu töluvert fyrir mér hver á forgangarðsröðunin að vera að undanförnu, sér í lagi vegna þess að ég hef þurft að fara með karl föður minn þrisvar sinnum á bráðadeild Landspítalans nærri dauða lífi á síðast liðnum einum og hálfum mánuði. Í öll þessi þrjú skipti hefur hann verið lagður inn. Þegar ég er að skrifa þetta er hann í einangrun á Borgarspítalanum út af því að hann er sýktur af Covid veirunni. Hana krækti hann sér í, í síðustu spítala innlögn sem var fyrir nokkrum dögum síðan þá lá hann inni að ég held í það skiptið í tvær vikur. Á þessum einum og hálfum mánuði hefur pabbi gamli verið sendur heim tvisvar ósjálfbjarga sem hlýtur að teljast algjört glapræði. Ég vil taka það fram að hér er ekki verið að sakast út í sjálft heilbrigðisstarfsfólkið heldur fjárveitingavaldið og stjórnvaldið sem stjórnar þessum málaflokki. Sú sem hefur tekið við honum þegar hann kemur heim er móðir mín 82 ára sem er sjálf mikill sjúklingur og bíður eftir því að komast í aðgerð sem verður vonandi í lok þessar mánaðar eða í byrjun næsta. Hún hefur verið á biðlista að komast í þessa aðgerð í marga mánuði. En eitt veit ég að hún er í engu standi til að sinna pabba fárveikum svona á sig komin, því hún getur enga veginn staðið undir sjálfum sér í dag. En til að bæta gráu ofan á svart liggur hún núna þessa stundina heima mjög veik og með covid líka. Ég vil taka það fram að pabba finnst hann vera taka pláss frá öðrum og að hann eigi hvergi annars staðar að vera en á hjúkrunarheimili en ekki í dýrasta spítalaplássi landsins. Þeir sem þekkja gamla brýnið vita að hann hefur verið ódrepandi fram að þessu og þessi ótrúlega vestfirska seigla og þrjóska hefur að togað hann í gegnum ótrúlegustu raunir þjáningar og orðinn þetta fullorðinn 90 ára gamall dag. Ég hugsa að ég myndi sjálfur hafa gefist upp fyrir löngu síðan. Hann er einn af þessum sem hefur unnið með tveimur jafnsterkum hvort heldur til sjós eða á landi skilað sínu til samfélagsins og aldrei stolið krónu réttsýnn maður og vill helst ekkert láta hafa fyrir sér það er hans líf í hnotskurn. En núna þarf að hann þjónustu með þrjár hjartalokur virkar af fjórum og með æxli djúpt í lunga, fætinum styttri eftir að hafa misst hann í apríl 2012. (Vegna viðurkenndra lækna mistaka). Okkur hefur verið gert grein fyrir því að læknisfræðin geti ekki gert meira fyrir hann annað en að lina þjáningar hans með lyfjum, því hann er ekki skurðtækur með þrjár hjartalokur virkar. Jæja nóg af raunum þeirra gömlu, en það hefur vakið mig til umhugsunar við þessar innlagnir hans pabba sem hafa allar byrjað á því að hann fer á Bráðamóttökuna. Sú deild er full af gömlu fárveiku fólki og ungum fárveikum fíklum sem eru ráfandi um gangana. Skiljanlega fer gamli maður þangað inn til að greina vanda hans. En á hann ekki að hafa pláss á hjúkrunarheimili þar sem hann fær þjónustu allan sólarhringinn en ekki tvisvar í viku eins og henni er háttað dag, þá kemur heimahjúkrun tekur lífsmörk hjá honum og hann fær að fara í bað var að aukast í tvisvar í viku fyrir nokkrum vikum síðan var einu sinni í viku áður. Hvernig er það er hann ekki búinn að vinna fyrir því að komast í sólarhringsþjónustu svona á sig kominn og þetta gamall? Hver er forgangsröðunin hér á landi? Hvað með fólkið okkar sem byggði upp stoðþjónustu kerfin okkar, hvar eru þau í forgangsröðinni, af hverju kemur til með að vanta 700 hjúkrunar rými á næstu árum í Reykjavík af hverju er ekki löngu búið að hugsa fyrir því og klára að byggja þau rými vitandi það hver aldursskipting þjóðar er? Auðvitað finn ég til með flóttafólki en ég finn meira til með gamla fólkinu okkar sem verðskuldar að fá sína þjónustu og við sitt hæfi sem það hefur svo sannarlega unnið fyrir með hörku og dugnaði. Það á ekki að liggja á göngum spítalanna og það á ekki að mæta afgangi. Við eigum að koma vel fram við það á síðustu ævi árum þeirra og af virðingu. Höfundur er bifhjólamaður.
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir skrifar
Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Hvers vegna styð ég Magnús Karl í kjöri til rektors Háskóla Íslands? Ingileif Jónsdóttir skrifar
Skoðun Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer skrifar
Skoðun Við mótmælum nýbyggingum í Neðra Breiðholtinu Jökull Þór Sveinsson,Hlynur Ingi Jóhannsson skrifar
Skoðun Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Reynsla, framtíðarsýn og kjarkur Silju Báru Anna Helga Jónsdóttir,Sigurður Örn Stefánsson skrifar
Skoðun Um Ingibjörgu Gunnarsdóttur – ferill að rektorskjöri Rúnar Unnþórsson,Þórhallur Ingi Halldórsson skrifar
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir Skoðun