Að rjúfa hin helgustu vé Ingibjörg Elsa Björnsdóttir skrifar 2. desember 2021 08:31 Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingibjörg Elsa Björnsdóttir Mest lesið Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Stjórnvöld mega ekki klúðra nýju vaxtaviðmiði Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Að einfalda veruleikann og breyta öllu í pólitískt fóður Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins skrifar Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gellupólitík Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur.
Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir Skoðun
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar
Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir Skoðun