Það hefur staðið styr um vinnustaðinn minn síðustu daga Páll Geir Bjarnason skrifar 30. júní 2020 13:47 Mig langar að segja frá undarlegu en jafnframt nokkuð merkilegu símtali sem ég fékk s.l. sunnudagskvöld. Þannig er að ég er skráður félagi í SÁÁ. Í mig hringir aðili sem vill hvetja mig til að mæta á aðalfund SÁÁ. Þessi aðili segist vera að hringja í félaga í SÁÁ og og hefur svo uppi framboðsáróður öðrum yfirlýstum frambjóðandanum til stuðnings. Frambjóðanda sem hefur boðið sig fram til að verða formaður SÁÁ á nýjan leik eftir nokkurra ára hlé. Eins og þið mörg vitið hef ég líka unnið hjá SÁÁ í 13 ár og verið millistjórnandi þar í 8 ár. Málefnið stendur mér því ansi nærri. Ég þekkti líka til aðilans sem hringdi í mig, enda kynnti hann sig með nafni, og veit að þar var á ferð fulltrúi í 9 manna framkvæmdastjórn SÁÁ. Látum liggja á milli hluta hvernig stendur á að fulltrúi í framkvæmdastjórn SÁÁ er að hringja út áróður og hvernig hann vissi að ég væri skráður félagi. Sitt verður hverjum að sýnast um hversu eðlileg vinnubrögð það eru. Hins vegar var málflutningurinn um þá miklu ógn sem steðjar að SÁÁ mér ansi framandi og vekur hreinlega furðu hjá mér. Í öllum meginþáttum fór þessi fulltrúi framkvæmdarstjórnar með í besta falli afbökun á þeim raunveruleika sem ég bý við í vinnunni og í versta falli hrein ósannindi. Athugið að mér er málið ansi náið þar sem ég tek þátt í flestum fundum á meðferðarsviði og er innvinklaður í alla teymisvinnu á sviðinu. Mig langar aðeins til að leiðrétta þær helstu rangfærslur sem þessi ágæti framkvæmdarstjórnaraðili fór með því ég er að heyra þennan villandi málflutning alltof víða. Í fyrsta lagi var staðhæft að núverandi stjórnendur hygðust fjölga dýru starfsfólki á kostnað áfengis- og vímuefnaráðgjafa SÁÁ. Að ráðgjafarnir yrðu látnir víkja fyrir öðru fagfólki og bolað út úr meðferðinni. Ekkert viðlíka hefur komið til tals innan meðferðarsviðs. Þvert á móti er ávallt talað um ráðgjafa sem hryggjarstykkið í meðferðinni og ítrekað að gæta þurfi að eðlilegri nýliðun hjá þeirri fagstétt. Starfi þeirra hampað, þeir valdefldir og vinna þeirra í meðferðinni metin að verðleikum. Sem sagt passað vel uppá að staða þeirra í meðferðarvinnunni sé sterk og reynt að gæta vel að stöðugildi þeirra séu næg. Ef maður hins vegar vill rýna nánar í orð þessa ágæta fulltrúa framkvæmdarstjórnar þá eru áfengis- og vímuefnaráðgjafar greinilega ódýrt vinnuafl og umhugsunarvert að svo sé miðað við mikilvægi stéttarinnar. Framkvæmdastjórn mætti beita sér meira til að fá þau laun leiðrétt í þjónustusamningum frekar en að óttast yfirtöku „dýrari fagstétta“. Í öðru lagi er sagt að meðferðin sé orðin alltof dýr og núverandi stjórnendur séu að sigla skútunni í kaf. Að það sé aukin yfirkeyrsla ár eftir ár. Þetta er sérstök fullyrðing í ljósi þess að reksturinn er bara eins og hann hefur alltaf verið. Ríkið greiðir vel á tólfta hundruð milljónir gegnum þjónustusamning og samþykkt er af stjórn viðbót, ca 200 milljónir á núvirði, af sjálfsaflafé eins og til fjölda margra ára. Engar stökkbreytingar hafa orðið þar á. Stöðugildi, rekstrarkostnaður og framalög taka litlum sveiflum þegar litið er mörg ár aftur í tímann. Þetta sýna tölur úr ársreikningi síðasta árs og síðustu ára. Það er sem sagt ekkert að frétta. Meðferðin var meira að segja dýrari árin 2007, 2008 og 2013 heldur en 2017-2019. Enn og aftur. Ekkert að frétta þar. Launakostnaður er ekki heldur að taka neinum stökkbreytingum. Launakostnaður eru meira að segja kominn undir launavísitölu síðustu ár. Frábærar fréttir auðvitað í rekstrarlegu tilliti, en kannski ekki eins góðar ef tekið er mið af launaþróun í landinu. Þetta þýðir að starfsfólk SÁÁ er ódýrara en gengur og gerist í samfélaginu. Þvílíkt bruðl, eða hitt þó heldur. Í þriðja lagi er hávært tal um að Valgerður og stjórnendur á meðferðarsviði hyggist afhenda Ríkinu SÁÁ eða eigur þess. Jafnvel að Geðdeild Landspítala eigi að reka Vog og Ríkið að stýra meðferðinni. Þetta er svo fjarri lagi að manni setur hreinlega hljóðan. Að fólk haldi á lofti þessari bábylju þrátt fyrir að margítrekað sé bæði af Valgerði og öðrum á meðferðarsviði að ekkert slíkt sé inn í myndinni er með ólíkindum. Það er eins og ef eitthvað sé bara sagt nógu oft þá sé það satt. Ég get skammlaust upplýst það að í öllum samtölum, teymisvinnu og fundum inn á meðferðarsviði er ávallt það sjónarmið að SÁÁ eigi að vera sjálfstætt, reka faglega meðferð gegnum þjónustusamninga eins og áður og vera áfram sjálfseignastofnun. Hins vegar eru lög í landinu sem kveða á um hvernig sjúkrahúsrekstur á að vera og SÁÁ getur ekki starfað í bága við þau lög. Það þarf faglega stjórn yfir sjúkrarekstri og um það voru deilur í vetur. Framkvæmdastjórn fór á svig við þau lög þegar hún fór framhjá löglega ráðnum forstjóra lækninga og taldi sig geta tekið ákvörðun um hverjir eigi að vinna í meðferðinni. Ef við tökum dæmi og setjum þetta í annað samhengi þá er þetta svipað og að bæjarstjórn Kópavogs myndi mæta í Kópavogsskóla og segja upp öllum tónmenntakennurum án samráðs við skólastjórnendur. Það sjá allir, og ekki síst sellókennarar, að það er pínu galið. Ekki furða að starfsfólki hafi ofboðið og orðið reitt. Það að vilja fylgja lögum og hafa faglega stjórn yfir sjúkrarekstri jafngildir ekki að afhenda ríkinu SÁÁ og eigur þess. Það þarf ansi ríkt ímyndunarafl til að sjá þá atburðarás raungerast. Fyrir utan að það ekki hægt. Það er margt fleira í þessari umræðu rangfærslur, uppspuni eða rangtúlkanir. Margt fært í stílinn, teygt, togað og sett fram sem heilagur sannleikur. Ég ætla ekki að tíunda meira um það. Þið sem mig þekkið vitið vel að ég er seinþreyttur til vandræða og vil helst ekki hallmæla neinu fólki. En ég gat bara ekki orða bundist eftir allt sem hefur verið að ganga á uppá síðkastið. Þið megið vita það að mest af þessum málflutningi passar bara alls ekki við þann veruleika sem ég upplifi í vinnunni á Vogi. Það er ansi sárt að horfa endurtekið upp á rangfærslur þegar maður veit betur. Þið þekkið eflaust mörg þá tilfinningu, og hún er ansi rík hjá mér í dag. En ég get ekki komist að annarri niðurstöðu en að það sé ekkert að frétta. Það er engin ógn og sjúkrareksturinn er bara alveg eins og hann hefur alltaf verið. Fólk getur dregið af þessari frásögn sínar niðurstöður. Mér sýnist sumir þarna úti hafa ekki áhuga á raunveruleikanum og þeir verða að eiga það við sig. Við hin viljum bara veg SÁÁ sem mestan, meðferðina okkar faglega og góða og halda áfram að bæta áratuga frábært starf í samvinnu og sátt. Höfundur er dagskrárstjóri SÁÁ á Vogi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólga innan SÁÁ Mest lesið Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Sjá meira
Mig langar að segja frá undarlegu en jafnframt nokkuð merkilegu símtali sem ég fékk s.l. sunnudagskvöld. Þannig er að ég er skráður félagi í SÁÁ. Í mig hringir aðili sem vill hvetja mig til að mæta á aðalfund SÁÁ. Þessi aðili segist vera að hringja í félaga í SÁÁ og og hefur svo uppi framboðsáróður öðrum yfirlýstum frambjóðandanum til stuðnings. Frambjóðanda sem hefur boðið sig fram til að verða formaður SÁÁ á nýjan leik eftir nokkurra ára hlé. Eins og þið mörg vitið hef ég líka unnið hjá SÁÁ í 13 ár og verið millistjórnandi þar í 8 ár. Málefnið stendur mér því ansi nærri. Ég þekkti líka til aðilans sem hringdi í mig, enda kynnti hann sig með nafni, og veit að þar var á ferð fulltrúi í 9 manna framkvæmdastjórn SÁÁ. Látum liggja á milli hluta hvernig stendur á að fulltrúi í framkvæmdastjórn SÁÁ er að hringja út áróður og hvernig hann vissi að ég væri skráður félagi. Sitt verður hverjum að sýnast um hversu eðlileg vinnubrögð það eru. Hins vegar var málflutningurinn um þá miklu ógn sem steðjar að SÁÁ mér ansi framandi og vekur hreinlega furðu hjá mér. Í öllum meginþáttum fór þessi fulltrúi framkvæmdarstjórnar með í besta falli afbökun á þeim raunveruleika sem ég bý við í vinnunni og í versta falli hrein ósannindi. Athugið að mér er málið ansi náið þar sem ég tek þátt í flestum fundum á meðferðarsviði og er innvinklaður í alla teymisvinnu á sviðinu. Mig langar aðeins til að leiðrétta þær helstu rangfærslur sem þessi ágæti framkvæmdarstjórnaraðili fór með því ég er að heyra þennan villandi málflutning alltof víða. Í fyrsta lagi var staðhæft að núverandi stjórnendur hygðust fjölga dýru starfsfólki á kostnað áfengis- og vímuefnaráðgjafa SÁÁ. Að ráðgjafarnir yrðu látnir víkja fyrir öðru fagfólki og bolað út úr meðferðinni. Ekkert viðlíka hefur komið til tals innan meðferðarsviðs. Þvert á móti er ávallt talað um ráðgjafa sem hryggjarstykkið í meðferðinni og ítrekað að gæta þurfi að eðlilegri nýliðun hjá þeirri fagstétt. Starfi þeirra hampað, þeir valdefldir og vinna þeirra í meðferðinni metin að verðleikum. Sem sagt passað vel uppá að staða þeirra í meðferðarvinnunni sé sterk og reynt að gæta vel að stöðugildi þeirra séu næg. Ef maður hins vegar vill rýna nánar í orð þessa ágæta fulltrúa framkvæmdarstjórnar þá eru áfengis- og vímuefnaráðgjafar greinilega ódýrt vinnuafl og umhugsunarvert að svo sé miðað við mikilvægi stéttarinnar. Framkvæmdastjórn mætti beita sér meira til að fá þau laun leiðrétt í þjónustusamningum frekar en að óttast yfirtöku „dýrari fagstétta“. Í öðru lagi er sagt að meðferðin sé orðin alltof dýr og núverandi stjórnendur séu að sigla skútunni í kaf. Að það sé aukin yfirkeyrsla ár eftir ár. Þetta er sérstök fullyrðing í ljósi þess að reksturinn er bara eins og hann hefur alltaf verið. Ríkið greiðir vel á tólfta hundruð milljónir gegnum þjónustusamning og samþykkt er af stjórn viðbót, ca 200 milljónir á núvirði, af sjálfsaflafé eins og til fjölda margra ára. Engar stökkbreytingar hafa orðið þar á. Stöðugildi, rekstrarkostnaður og framalög taka litlum sveiflum þegar litið er mörg ár aftur í tímann. Þetta sýna tölur úr ársreikningi síðasta árs og síðustu ára. Það er sem sagt ekkert að frétta. Meðferðin var meira að segja dýrari árin 2007, 2008 og 2013 heldur en 2017-2019. Enn og aftur. Ekkert að frétta þar. Launakostnaður er ekki heldur að taka neinum stökkbreytingum. Launakostnaður eru meira að segja kominn undir launavísitölu síðustu ár. Frábærar fréttir auðvitað í rekstrarlegu tilliti, en kannski ekki eins góðar ef tekið er mið af launaþróun í landinu. Þetta þýðir að starfsfólk SÁÁ er ódýrara en gengur og gerist í samfélaginu. Þvílíkt bruðl, eða hitt þó heldur. Í þriðja lagi er hávært tal um að Valgerður og stjórnendur á meðferðarsviði hyggist afhenda Ríkinu SÁÁ eða eigur þess. Jafnvel að Geðdeild Landspítala eigi að reka Vog og Ríkið að stýra meðferðinni. Þetta er svo fjarri lagi að manni setur hreinlega hljóðan. Að fólk haldi á lofti þessari bábylju þrátt fyrir að margítrekað sé bæði af Valgerði og öðrum á meðferðarsviði að ekkert slíkt sé inn í myndinni er með ólíkindum. Það er eins og ef eitthvað sé bara sagt nógu oft þá sé það satt. Ég get skammlaust upplýst það að í öllum samtölum, teymisvinnu og fundum inn á meðferðarsviði er ávallt það sjónarmið að SÁÁ eigi að vera sjálfstætt, reka faglega meðferð gegnum þjónustusamninga eins og áður og vera áfram sjálfseignastofnun. Hins vegar eru lög í landinu sem kveða á um hvernig sjúkrahúsrekstur á að vera og SÁÁ getur ekki starfað í bága við þau lög. Það þarf faglega stjórn yfir sjúkrarekstri og um það voru deilur í vetur. Framkvæmdastjórn fór á svig við þau lög þegar hún fór framhjá löglega ráðnum forstjóra lækninga og taldi sig geta tekið ákvörðun um hverjir eigi að vinna í meðferðinni. Ef við tökum dæmi og setjum þetta í annað samhengi þá er þetta svipað og að bæjarstjórn Kópavogs myndi mæta í Kópavogsskóla og segja upp öllum tónmenntakennurum án samráðs við skólastjórnendur. Það sjá allir, og ekki síst sellókennarar, að það er pínu galið. Ekki furða að starfsfólki hafi ofboðið og orðið reitt. Það að vilja fylgja lögum og hafa faglega stjórn yfir sjúkrarekstri jafngildir ekki að afhenda ríkinu SÁÁ og eigur þess. Það þarf ansi ríkt ímyndunarafl til að sjá þá atburðarás raungerast. Fyrir utan að það ekki hægt. Það er margt fleira í þessari umræðu rangfærslur, uppspuni eða rangtúlkanir. Margt fært í stílinn, teygt, togað og sett fram sem heilagur sannleikur. Ég ætla ekki að tíunda meira um það. Þið sem mig þekkið vitið vel að ég er seinþreyttur til vandræða og vil helst ekki hallmæla neinu fólki. En ég gat bara ekki orða bundist eftir allt sem hefur verið að ganga á uppá síðkastið. Þið megið vita það að mest af þessum málflutningi passar bara alls ekki við þann veruleika sem ég upplifi í vinnunni á Vogi. Það er ansi sárt að horfa endurtekið upp á rangfærslur þegar maður veit betur. Þið þekkið eflaust mörg þá tilfinningu, og hún er ansi rík hjá mér í dag. En ég get ekki komist að annarri niðurstöðu en að það sé ekkert að frétta. Það er engin ógn og sjúkrareksturinn er bara alveg eins og hann hefur alltaf verið. Fólk getur dregið af þessari frásögn sínar niðurstöður. Mér sýnist sumir þarna úti hafa ekki áhuga á raunveruleikanum og þeir verða að eiga það við sig. Við hin viljum bara veg SÁÁ sem mestan, meðferðina okkar faglega og góða og halda áfram að bæta áratuga frábært starf í samvinnu og sátt. Höfundur er dagskrárstjóri SÁÁ á Vogi.
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun