Fullveldi í skilningi gamallar einangrunar- og þjóðernishyggju er dautt! Ole Anton Bieltvedt skrifar 22. ágúst 2019 10:00 Þátttaka okkar í samstarfi Evrópuríka – í gegnum EES-samninginn – hefur tryggt okkur mesta framfararskeið í sögu landsins og meiri velfarnað og frelsi, en við höfðum áður þekkt. Með EES-samningnum stofnuðum við til náins samstarfs við ESB-ríkin 28, auk hinna EFTA-ríkjanna, Noregs og Lichtenstein; nær þetta nána samstarf því til 31 ríkis og yfir 500 milljónir manna. Kjarni þessa samstarfs er „fjórfrelsið“. 1. þáttur þess tryggir öllum þegnum þessara landa frelsi til að ferðast, setjast að, stunda nám, stunda vinnu, setja upp fyrirtæki, taka sér búfestu, kaupa íbúð eða fasteign og athafna sig á nánast allan hátt, eins og heimamenn, í hverju þessara landa. Í þessu felast meiri möguleikar til að nýta líf sitt - og njóta þess - en áður hafa þekkzt. Þetta er stórkostlegur draumur, sem hefur rætzt. Hinir þættirnir 3 eru af viðskiptalegum toga: Einstaklingar og fyrirtæki allra landanna geta gert óhindruð og frjáls viðskipti við einstaklinga og fyrirtæki allra hinna ríkjanna, og gefur þetta þeim, sem slíkt stunda, nánast óendanlega möguleika til uppbyggingar og útvíkkunnar sinnar starfsemi. Þáttur 2 nær til varnings, þáttur 3 til þjónustu og þáttur 4 til bankaviðskipta. Þáttur 4 nýtist okkur ekki, því það hefur enginn evrópskur banki áhuga á bankaviðskiptum hér, meðan gjaldmiðillinn hér er króna. Nálægt henni vill enginn ESB-banki koma. 2. og 3. þáttur fjórfrelsisins tryggja sem sé frjáls viðskipti með varning hvers konar og þjónustu. Þetta frelsi nær líka til orku og orkusölu. Hún er auðvitað ekkert annað en varningur, sem gengur kaupum og sölu. Orkusala er sambærileg við t.a.m. sölu á símasambandi og símaþjónustu, flutningsþjónustu eða ferða- og flugþjónustu, sölu á öðrum orkugjöfum, eins og kolum, olíu og gasi, sölu á matvælum eða öðrum neytendavörum – orka er líka neytendavara -, sölu á tækjum, búnaði, bifreiðum eða öðru? Orka er einfaldlega líka vara. Frjáls viðskipti með orku voru því í raun samþykkt og tryggð með samkomulaginu um fjórfrelsið 1994. Svo, hvaða fjárans röfl og rugl er þetta þá eiginlega með 3. orkupakkann!? Hann er löngu samþykktur, það vantar bara endanlegt form á samþykktina! Stærsta vandamál Evrópubúa og allra jarðarbúa - við eigum bara einn sameiginlegan lofthjúp - eru loftlagsbreytingar og þær hita- og veðrabreytingar, sem þær valda. Við dælum gífurlegu magni kolefnis út í andrúmsloftið dag hvern - með atferli okkar og athöfnum - og mengum þar með lofthjúpinn og lífríki jarðar langt yfir þolmörk. Og, langstærsti mengunarvaldurinn og loftslagsspillirinn er orkunotkunin í hinum margvíslegu formum. Það verður því ekki hægt að bjarga loftslagsgæðum og hemja veðurfar, nema með því að orkunotkunin verði líka hamin, henni settar skorður, skilvirkni hennar aukin og formi hennar umbreytt. Út á það ganga einmitt orkupakkar ESB! Kjarninn í hugmyndafræði ESB er trúin á öfluga og frjálsa samkeppni, innan ramma, sem tryggir öllum sömu réttindi og skyldur - sömu leikreglur fyrir alla - með hagsmuni almennings og neytenda að leiðarljósi. Vísa má til sölu og þjónustu á sviði fjarskipta, internets og síma. Hér myndaði ESB regluumhverfi, sem tryggir hámarkssamkeppni á jafnréttisgrundvelli, sem um leið tryggir hagkvæmustu lausnirnar fyrir fyrirtækin, almenning og neytendur. Flestir hljóta t.a.m. að kannast við, að nú geta allir í ESB og EES - við auðvitað líka - hringt á heimagjaldi sínu, síns símafélags, hvar sem er í Evrópu. Auðvitað var með þessari ráðstöfun gripið nokkuð inn í starfsemi og ákvörðunarfrelsi símafélaganna, í hinum ýmsu aðildarlöndum, en á þann veg, að almenningshagsmunir voru settir ofar sérhagsmunum símafélaganna. Þannig er ESB. Hví kvörtuðu lýðskrumarar ekki yfir þessu? Innan skamms taka þær reglur gildi í ESB/EES, að seljendum vöru og þjónustu er gert að bjóða öllum neytendum allra landanna sama verð og sömu skilmála; þýzkt verzlunarfyrirtæki, sem t.a.m. býður þýzkum neytendum ákveðið verð á ákveðinni vöru, sent frítt á heimilisfang kaupanda í Þýzkalandi, verður þá að bjóða neytendum hinna 30 ESB/EES landanna nákvæmlega sama verð og afhendingarkjör. Magnað! ESB hefur nú þegar komið mörgu góðu til leiðar í orkumálum: T.a.m. hefur sambandið þrýst notkun rafmagnspera úr hefðbundnu orkufreku formi í orkuvænar LED-sparperur. Framleiðendum alls konar heimilistækja hefur verið gert, að stórminnka orkunotkun tækjanna, og er algengt, að orkunotkun þeirra hafi minnkað um helming eða tvo þriðju. Orkupakkarnir ganga einmitt út á þetta; þeir tryggja sama regluverk fyrir öll orkufyrirtæki í Evrópu, hvort sem er á sviði framleiðslu- eða dreifingar, og þrýsta á um vaxandi hlut grænnar orku og stórauka skilvirkni orkuþjónustunnar. Hugmyndir um, að ESB eða einhver aðili innan ESB, sé hér að seilast eftir völdum einhvers staðar eru fáránlegar og fjarstæðukenndar. Raforkuframleiðsla Íslands er undir 0,6% af raforkuframleiðslu í Evrópu; það hefur enginn lifandi maður í Evrópu minnsta áhuga á henni. Það virðist meira að segja vera á mörkunum, að hún dugi okkur sjálfum. Eftir hverju væri þá að slægjast? Tilgangurinn með orkupökkunum er sá einn, að ná fram samræmdu og samstilltu átaki í evrópskum orkumálum til þess, að Evrópa geti lagt sitt af mörkum til að standa við Parísar-samkomulagið og bjargað loftslagi og veðráttu jarðar fyrir komandi kynslóðir. Áróður gegn orkupökkum ESB eru því tilefnislaus, gjörðir illra manna eða heimskra, nema hvorttveggja sé, lýðskrumara, og hefðu ýmsir kallað þá siðblinda skv. skilgreiningu Jóns Steinars í Mogga 13. ágúst sl. Fullveldi á okkar tíma verður ekki tryggt nema með víðtæku og öflugu alþjóðasamstarfi, en það eitt tryggir það efnahagslega sjálfstæði, sem er forsenda raunverulegrar sjálfsstjórnar og sjálfstæðs. „Fullveldi“ í skilningi gamallar einangrunar- og þjóðernishyggju, er dautt. „Win-Win“ alþjóðlegs samstarfs og samvinnu er framtíðin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Þriðji orkupakkinn Mest lesið Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson skrifar Skoðun Vaka stendur með Menntavísindasviði í verki Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson skrifar Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þjóðaröryggi að vera aðildarríki að Evrópusambandinu Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Fullvalda utan sambandsríkja Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar - Salómonsdómur, lög og ólög Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Sjálfstæðir grunnskólar í hættu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Borgaralegur vígbúnaður Dr. Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Áskoranir og tækni í heilbrigðisþjónustu Teitur Guðmundsson skrifar Skoðun Ósunginn óður til doktorsnema Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Frjáls umræða ekki lengur leyfð í USA – Skoðanafrelsi í hættu – Amerískt Gestapo í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Tannhjól í mulningsvél? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Fækkum kennurum um 90% Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Uppsagnarbréf til góða fólksins Daníel Freyr Jónsson skrifar Skoðun Kristni og íslam: Samfélag sem hvílir á skilningi Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Hugtakastríðið mikla Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Ólafur Helgi Marteinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar Skoðun Vilji til að rjúfa kyrrstöðu í húsnæðiskreppunni Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Sjá meira
Þátttaka okkar í samstarfi Evrópuríka – í gegnum EES-samninginn – hefur tryggt okkur mesta framfararskeið í sögu landsins og meiri velfarnað og frelsi, en við höfðum áður þekkt. Með EES-samningnum stofnuðum við til náins samstarfs við ESB-ríkin 28, auk hinna EFTA-ríkjanna, Noregs og Lichtenstein; nær þetta nána samstarf því til 31 ríkis og yfir 500 milljónir manna. Kjarni þessa samstarfs er „fjórfrelsið“. 1. þáttur þess tryggir öllum þegnum þessara landa frelsi til að ferðast, setjast að, stunda nám, stunda vinnu, setja upp fyrirtæki, taka sér búfestu, kaupa íbúð eða fasteign og athafna sig á nánast allan hátt, eins og heimamenn, í hverju þessara landa. Í þessu felast meiri möguleikar til að nýta líf sitt - og njóta þess - en áður hafa þekkzt. Þetta er stórkostlegur draumur, sem hefur rætzt. Hinir þættirnir 3 eru af viðskiptalegum toga: Einstaklingar og fyrirtæki allra landanna geta gert óhindruð og frjáls viðskipti við einstaklinga og fyrirtæki allra hinna ríkjanna, og gefur þetta þeim, sem slíkt stunda, nánast óendanlega möguleika til uppbyggingar og útvíkkunnar sinnar starfsemi. Þáttur 2 nær til varnings, þáttur 3 til þjónustu og þáttur 4 til bankaviðskipta. Þáttur 4 nýtist okkur ekki, því það hefur enginn evrópskur banki áhuga á bankaviðskiptum hér, meðan gjaldmiðillinn hér er króna. Nálægt henni vill enginn ESB-banki koma. 2. og 3. þáttur fjórfrelsisins tryggja sem sé frjáls viðskipti með varning hvers konar og þjónustu. Þetta frelsi nær líka til orku og orkusölu. Hún er auðvitað ekkert annað en varningur, sem gengur kaupum og sölu. Orkusala er sambærileg við t.a.m. sölu á símasambandi og símaþjónustu, flutningsþjónustu eða ferða- og flugþjónustu, sölu á öðrum orkugjöfum, eins og kolum, olíu og gasi, sölu á matvælum eða öðrum neytendavörum – orka er líka neytendavara -, sölu á tækjum, búnaði, bifreiðum eða öðru? Orka er einfaldlega líka vara. Frjáls viðskipti með orku voru því í raun samþykkt og tryggð með samkomulaginu um fjórfrelsið 1994. Svo, hvaða fjárans röfl og rugl er þetta þá eiginlega með 3. orkupakkann!? Hann er löngu samþykktur, það vantar bara endanlegt form á samþykktina! Stærsta vandamál Evrópubúa og allra jarðarbúa - við eigum bara einn sameiginlegan lofthjúp - eru loftlagsbreytingar og þær hita- og veðrabreytingar, sem þær valda. Við dælum gífurlegu magni kolefnis út í andrúmsloftið dag hvern - með atferli okkar og athöfnum - og mengum þar með lofthjúpinn og lífríki jarðar langt yfir þolmörk. Og, langstærsti mengunarvaldurinn og loftslagsspillirinn er orkunotkunin í hinum margvíslegu formum. Það verður því ekki hægt að bjarga loftslagsgæðum og hemja veðurfar, nema með því að orkunotkunin verði líka hamin, henni settar skorður, skilvirkni hennar aukin og formi hennar umbreytt. Út á það ganga einmitt orkupakkar ESB! Kjarninn í hugmyndafræði ESB er trúin á öfluga og frjálsa samkeppni, innan ramma, sem tryggir öllum sömu réttindi og skyldur - sömu leikreglur fyrir alla - með hagsmuni almennings og neytenda að leiðarljósi. Vísa má til sölu og þjónustu á sviði fjarskipta, internets og síma. Hér myndaði ESB regluumhverfi, sem tryggir hámarkssamkeppni á jafnréttisgrundvelli, sem um leið tryggir hagkvæmustu lausnirnar fyrir fyrirtækin, almenning og neytendur. Flestir hljóta t.a.m. að kannast við, að nú geta allir í ESB og EES - við auðvitað líka - hringt á heimagjaldi sínu, síns símafélags, hvar sem er í Evrópu. Auðvitað var með þessari ráðstöfun gripið nokkuð inn í starfsemi og ákvörðunarfrelsi símafélaganna, í hinum ýmsu aðildarlöndum, en á þann veg, að almenningshagsmunir voru settir ofar sérhagsmunum símafélaganna. Þannig er ESB. Hví kvörtuðu lýðskrumarar ekki yfir þessu? Innan skamms taka þær reglur gildi í ESB/EES, að seljendum vöru og þjónustu er gert að bjóða öllum neytendum allra landanna sama verð og sömu skilmála; þýzkt verzlunarfyrirtæki, sem t.a.m. býður þýzkum neytendum ákveðið verð á ákveðinni vöru, sent frítt á heimilisfang kaupanda í Þýzkalandi, verður þá að bjóða neytendum hinna 30 ESB/EES landanna nákvæmlega sama verð og afhendingarkjör. Magnað! ESB hefur nú þegar komið mörgu góðu til leiðar í orkumálum: T.a.m. hefur sambandið þrýst notkun rafmagnspera úr hefðbundnu orkufreku formi í orkuvænar LED-sparperur. Framleiðendum alls konar heimilistækja hefur verið gert, að stórminnka orkunotkun tækjanna, og er algengt, að orkunotkun þeirra hafi minnkað um helming eða tvo þriðju. Orkupakkarnir ganga einmitt út á þetta; þeir tryggja sama regluverk fyrir öll orkufyrirtæki í Evrópu, hvort sem er á sviði framleiðslu- eða dreifingar, og þrýsta á um vaxandi hlut grænnar orku og stórauka skilvirkni orkuþjónustunnar. Hugmyndir um, að ESB eða einhver aðili innan ESB, sé hér að seilast eftir völdum einhvers staðar eru fáránlegar og fjarstæðukenndar. Raforkuframleiðsla Íslands er undir 0,6% af raforkuframleiðslu í Evrópu; það hefur enginn lifandi maður í Evrópu minnsta áhuga á henni. Það virðist meira að segja vera á mörkunum, að hún dugi okkur sjálfum. Eftir hverju væri þá að slægjast? Tilgangurinn með orkupökkunum er sá einn, að ná fram samræmdu og samstilltu átaki í evrópskum orkumálum til þess, að Evrópa geti lagt sitt af mörkum til að standa við Parísar-samkomulagið og bjargað loftslagi og veðráttu jarðar fyrir komandi kynslóðir. Áróður gegn orkupökkum ESB eru því tilefnislaus, gjörðir illra manna eða heimskra, nema hvorttveggja sé, lýðskrumara, og hefðu ýmsir kallað þá siðblinda skv. skilgreiningu Jóns Steinars í Mogga 13. ágúst sl. Fullveldi á okkar tíma verður ekki tryggt nema með víðtæku og öflugu alþjóðasamstarfi, en það eitt tryggir það efnahagslega sjálfstæði, sem er forsenda raunverulegrar sjálfsstjórnar og sjálfstæðs. „Fullveldi“ í skilningi gamallar einangrunar- og þjóðernishyggju, er dautt. „Win-Win“ alþjóðlegs samstarfs og samvinnu er framtíðin.
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun
Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar
Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar
Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar
Skoðun Frjáls umræða ekki lengur leyfð í USA – Skoðanafrelsi í hættu – Amerískt Gestapo í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun