Fullveldi í skilningi gamallar einangrunar- og þjóðernishyggju er dautt! Ole Anton Bieltvedt skrifar 22. ágúst 2019 10:00 Þátttaka okkar í samstarfi Evrópuríka – í gegnum EES-samninginn – hefur tryggt okkur mesta framfararskeið í sögu landsins og meiri velfarnað og frelsi, en við höfðum áður þekkt. Með EES-samningnum stofnuðum við til náins samstarfs við ESB-ríkin 28, auk hinna EFTA-ríkjanna, Noregs og Lichtenstein; nær þetta nána samstarf því til 31 ríkis og yfir 500 milljónir manna. Kjarni þessa samstarfs er „fjórfrelsið“. 1. þáttur þess tryggir öllum þegnum þessara landa frelsi til að ferðast, setjast að, stunda nám, stunda vinnu, setja upp fyrirtæki, taka sér búfestu, kaupa íbúð eða fasteign og athafna sig á nánast allan hátt, eins og heimamenn, í hverju þessara landa. Í þessu felast meiri möguleikar til að nýta líf sitt - og njóta þess - en áður hafa þekkzt. Þetta er stórkostlegur draumur, sem hefur rætzt. Hinir þættirnir 3 eru af viðskiptalegum toga: Einstaklingar og fyrirtæki allra landanna geta gert óhindruð og frjáls viðskipti við einstaklinga og fyrirtæki allra hinna ríkjanna, og gefur þetta þeim, sem slíkt stunda, nánast óendanlega möguleika til uppbyggingar og útvíkkunnar sinnar starfsemi. Þáttur 2 nær til varnings, þáttur 3 til þjónustu og þáttur 4 til bankaviðskipta. Þáttur 4 nýtist okkur ekki, því það hefur enginn evrópskur banki áhuga á bankaviðskiptum hér, meðan gjaldmiðillinn hér er króna. Nálægt henni vill enginn ESB-banki koma. 2. og 3. þáttur fjórfrelsisins tryggja sem sé frjáls viðskipti með varning hvers konar og þjónustu. Þetta frelsi nær líka til orku og orkusölu. Hún er auðvitað ekkert annað en varningur, sem gengur kaupum og sölu. Orkusala er sambærileg við t.a.m. sölu á símasambandi og símaþjónustu, flutningsþjónustu eða ferða- og flugþjónustu, sölu á öðrum orkugjöfum, eins og kolum, olíu og gasi, sölu á matvælum eða öðrum neytendavörum – orka er líka neytendavara -, sölu á tækjum, búnaði, bifreiðum eða öðru? Orka er einfaldlega líka vara. Frjáls viðskipti með orku voru því í raun samþykkt og tryggð með samkomulaginu um fjórfrelsið 1994. Svo, hvaða fjárans röfl og rugl er þetta þá eiginlega með 3. orkupakkann!? Hann er löngu samþykktur, það vantar bara endanlegt form á samþykktina! Stærsta vandamál Evrópubúa og allra jarðarbúa - við eigum bara einn sameiginlegan lofthjúp - eru loftlagsbreytingar og þær hita- og veðrabreytingar, sem þær valda. Við dælum gífurlegu magni kolefnis út í andrúmsloftið dag hvern - með atferli okkar og athöfnum - og mengum þar með lofthjúpinn og lífríki jarðar langt yfir þolmörk. Og, langstærsti mengunarvaldurinn og loftslagsspillirinn er orkunotkunin í hinum margvíslegu formum. Það verður því ekki hægt að bjarga loftslagsgæðum og hemja veðurfar, nema með því að orkunotkunin verði líka hamin, henni settar skorður, skilvirkni hennar aukin og formi hennar umbreytt. Út á það ganga einmitt orkupakkar ESB! Kjarninn í hugmyndafræði ESB er trúin á öfluga og frjálsa samkeppni, innan ramma, sem tryggir öllum sömu réttindi og skyldur - sömu leikreglur fyrir alla - með hagsmuni almennings og neytenda að leiðarljósi. Vísa má til sölu og þjónustu á sviði fjarskipta, internets og síma. Hér myndaði ESB regluumhverfi, sem tryggir hámarkssamkeppni á jafnréttisgrundvelli, sem um leið tryggir hagkvæmustu lausnirnar fyrir fyrirtækin, almenning og neytendur. Flestir hljóta t.a.m. að kannast við, að nú geta allir í ESB og EES - við auðvitað líka - hringt á heimagjaldi sínu, síns símafélags, hvar sem er í Evrópu. Auðvitað var með þessari ráðstöfun gripið nokkuð inn í starfsemi og ákvörðunarfrelsi símafélaganna, í hinum ýmsu aðildarlöndum, en á þann veg, að almenningshagsmunir voru settir ofar sérhagsmunum símafélaganna. Þannig er ESB. Hví kvörtuðu lýðskrumarar ekki yfir þessu? Innan skamms taka þær reglur gildi í ESB/EES, að seljendum vöru og þjónustu er gert að bjóða öllum neytendum allra landanna sama verð og sömu skilmála; þýzkt verzlunarfyrirtæki, sem t.a.m. býður þýzkum neytendum ákveðið verð á ákveðinni vöru, sent frítt á heimilisfang kaupanda í Þýzkalandi, verður þá að bjóða neytendum hinna 30 ESB/EES landanna nákvæmlega sama verð og afhendingarkjör. Magnað! ESB hefur nú þegar komið mörgu góðu til leiðar í orkumálum: T.a.m. hefur sambandið þrýst notkun rafmagnspera úr hefðbundnu orkufreku formi í orkuvænar LED-sparperur. Framleiðendum alls konar heimilistækja hefur verið gert, að stórminnka orkunotkun tækjanna, og er algengt, að orkunotkun þeirra hafi minnkað um helming eða tvo þriðju. Orkupakkarnir ganga einmitt út á þetta; þeir tryggja sama regluverk fyrir öll orkufyrirtæki í Evrópu, hvort sem er á sviði framleiðslu- eða dreifingar, og þrýsta á um vaxandi hlut grænnar orku og stórauka skilvirkni orkuþjónustunnar. Hugmyndir um, að ESB eða einhver aðili innan ESB, sé hér að seilast eftir völdum einhvers staðar eru fáránlegar og fjarstæðukenndar. Raforkuframleiðsla Íslands er undir 0,6% af raforkuframleiðslu í Evrópu; það hefur enginn lifandi maður í Evrópu minnsta áhuga á henni. Það virðist meira að segja vera á mörkunum, að hún dugi okkur sjálfum. Eftir hverju væri þá að slægjast? Tilgangurinn með orkupökkunum er sá einn, að ná fram samræmdu og samstilltu átaki í evrópskum orkumálum til þess, að Evrópa geti lagt sitt af mörkum til að standa við Parísar-samkomulagið og bjargað loftslagi og veðráttu jarðar fyrir komandi kynslóðir. Áróður gegn orkupökkum ESB eru því tilefnislaus, gjörðir illra manna eða heimskra, nema hvorttveggja sé, lýðskrumara, og hefðu ýmsir kallað þá siðblinda skv. skilgreiningu Jóns Steinars í Mogga 13. ágúst sl. Fullveldi á okkar tíma verður ekki tryggt nema með víðtæku og öflugu alþjóðasamstarfi, en það eitt tryggir það efnahagslega sjálfstæði, sem er forsenda raunverulegrar sjálfsstjórnar og sjálfstæðs. „Fullveldi“ í skilningi gamallar einangrunar- og þjóðernishyggju, er dautt. „Win-Win“ alþjóðlegs samstarfs og samvinnu er framtíðin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Þriðji orkupakkinn Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Þátttaka okkar í samstarfi Evrópuríka – í gegnum EES-samninginn – hefur tryggt okkur mesta framfararskeið í sögu landsins og meiri velfarnað og frelsi, en við höfðum áður þekkt. Með EES-samningnum stofnuðum við til náins samstarfs við ESB-ríkin 28, auk hinna EFTA-ríkjanna, Noregs og Lichtenstein; nær þetta nána samstarf því til 31 ríkis og yfir 500 milljónir manna. Kjarni þessa samstarfs er „fjórfrelsið“. 1. þáttur þess tryggir öllum þegnum þessara landa frelsi til að ferðast, setjast að, stunda nám, stunda vinnu, setja upp fyrirtæki, taka sér búfestu, kaupa íbúð eða fasteign og athafna sig á nánast allan hátt, eins og heimamenn, í hverju þessara landa. Í þessu felast meiri möguleikar til að nýta líf sitt - og njóta þess - en áður hafa þekkzt. Þetta er stórkostlegur draumur, sem hefur rætzt. Hinir þættirnir 3 eru af viðskiptalegum toga: Einstaklingar og fyrirtæki allra landanna geta gert óhindruð og frjáls viðskipti við einstaklinga og fyrirtæki allra hinna ríkjanna, og gefur þetta þeim, sem slíkt stunda, nánast óendanlega möguleika til uppbyggingar og útvíkkunnar sinnar starfsemi. Þáttur 2 nær til varnings, þáttur 3 til þjónustu og þáttur 4 til bankaviðskipta. Þáttur 4 nýtist okkur ekki, því það hefur enginn evrópskur banki áhuga á bankaviðskiptum hér, meðan gjaldmiðillinn hér er króna. Nálægt henni vill enginn ESB-banki koma. 2. og 3. þáttur fjórfrelsisins tryggja sem sé frjáls viðskipti með varning hvers konar og þjónustu. Þetta frelsi nær líka til orku og orkusölu. Hún er auðvitað ekkert annað en varningur, sem gengur kaupum og sölu. Orkusala er sambærileg við t.a.m. sölu á símasambandi og símaþjónustu, flutningsþjónustu eða ferða- og flugþjónustu, sölu á öðrum orkugjöfum, eins og kolum, olíu og gasi, sölu á matvælum eða öðrum neytendavörum – orka er líka neytendavara -, sölu á tækjum, búnaði, bifreiðum eða öðru? Orka er einfaldlega líka vara. Frjáls viðskipti með orku voru því í raun samþykkt og tryggð með samkomulaginu um fjórfrelsið 1994. Svo, hvaða fjárans röfl og rugl er þetta þá eiginlega með 3. orkupakkann!? Hann er löngu samþykktur, það vantar bara endanlegt form á samþykktina! Stærsta vandamál Evrópubúa og allra jarðarbúa - við eigum bara einn sameiginlegan lofthjúp - eru loftlagsbreytingar og þær hita- og veðrabreytingar, sem þær valda. Við dælum gífurlegu magni kolefnis út í andrúmsloftið dag hvern - með atferli okkar og athöfnum - og mengum þar með lofthjúpinn og lífríki jarðar langt yfir þolmörk. Og, langstærsti mengunarvaldurinn og loftslagsspillirinn er orkunotkunin í hinum margvíslegu formum. Það verður því ekki hægt að bjarga loftslagsgæðum og hemja veðurfar, nema með því að orkunotkunin verði líka hamin, henni settar skorður, skilvirkni hennar aukin og formi hennar umbreytt. Út á það ganga einmitt orkupakkar ESB! Kjarninn í hugmyndafræði ESB er trúin á öfluga og frjálsa samkeppni, innan ramma, sem tryggir öllum sömu réttindi og skyldur - sömu leikreglur fyrir alla - með hagsmuni almennings og neytenda að leiðarljósi. Vísa má til sölu og þjónustu á sviði fjarskipta, internets og síma. Hér myndaði ESB regluumhverfi, sem tryggir hámarkssamkeppni á jafnréttisgrundvelli, sem um leið tryggir hagkvæmustu lausnirnar fyrir fyrirtækin, almenning og neytendur. Flestir hljóta t.a.m. að kannast við, að nú geta allir í ESB og EES - við auðvitað líka - hringt á heimagjaldi sínu, síns símafélags, hvar sem er í Evrópu. Auðvitað var með þessari ráðstöfun gripið nokkuð inn í starfsemi og ákvörðunarfrelsi símafélaganna, í hinum ýmsu aðildarlöndum, en á þann veg, að almenningshagsmunir voru settir ofar sérhagsmunum símafélaganna. Þannig er ESB. Hví kvörtuðu lýðskrumarar ekki yfir þessu? Innan skamms taka þær reglur gildi í ESB/EES, að seljendum vöru og þjónustu er gert að bjóða öllum neytendum allra landanna sama verð og sömu skilmála; þýzkt verzlunarfyrirtæki, sem t.a.m. býður þýzkum neytendum ákveðið verð á ákveðinni vöru, sent frítt á heimilisfang kaupanda í Þýzkalandi, verður þá að bjóða neytendum hinna 30 ESB/EES landanna nákvæmlega sama verð og afhendingarkjör. Magnað! ESB hefur nú þegar komið mörgu góðu til leiðar í orkumálum: T.a.m. hefur sambandið þrýst notkun rafmagnspera úr hefðbundnu orkufreku formi í orkuvænar LED-sparperur. Framleiðendum alls konar heimilistækja hefur verið gert, að stórminnka orkunotkun tækjanna, og er algengt, að orkunotkun þeirra hafi minnkað um helming eða tvo þriðju. Orkupakkarnir ganga einmitt út á þetta; þeir tryggja sama regluverk fyrir öll orkufyrirtæki í Evrópu, hvort sem er á sviði framleiðslu- eða dreifingar, og þrýsta á um vaxandi hlut grænnar orku og stórauka skilvirkni orkuþjónustunnar. Hugmyndir um, að ESB eða einhver aðili innan ESB, sé hér að seilast eftir völdum einhvers staðar eru fáránlegar og fjarstæðukenndar. Raforkuframleiðsla Íslands er undir 0,6% af raforkuframleiðslu í Evrópu; það hefur enginn lifandi maður í Evrópu minnsta áhuga á henni. Það virðist meira að segja vera á mörkunum, að hún dugi okkur sjálfum. Eftir hverju væri þá að slægjast? Tilgangurinn með orkupökkunum er sá einn, að ná fram samræmdu og samstilltu átaki í evrópskum orkumálum til þess, að Evrópa geti lagt sitt af mörkum til að standa við Parísar-samkomulagið og bjargað loftslagi og veðráttu jarðar fyrir komandi kynslóðir. Áróður gegn orkupökkum ESB eru því tilefnislaus, gjörðir illra manna eða heimskra, nema hvorttveggja sé, lýðskrumara, og hefðu ýmsir kallað þá siðblinda skv. skilgreiningu Jóns Steinars í Mogga 13. ágúst sl. Fullveldi á okkar tíma verður ekki tryggt nema með víðtæku og öflugu alþjóðasamstarfi, en það eitt tryggir það efnahagslega sjálfstæði, sem er forsenda raunverulegrar sjálfsstjórnar og sjálfstæðs. „Fullveldi“ í skilningi gamallar einangrunar- og þjóðernishyggju, er dautt. „Win-Win“ alþjóðlegs samstarfs og samvinnu er framtíðin.
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar