Partí í Dúfnahólum 10 Þórlindur Kjartansson skrifar 23. nóvember 2018 07:00 Frægasta eftirpartí Íslandssögunnar var haldið í Breiðholtinu. Nánar tiltekið á efstu hæð í fjölbýlishúsinu við Dúfnahóla 10. Þangað hópuðust tugir gesta í mjög einsleitu en þó misjöfnu ástandi eftir tónleika hljómsveitarinnar HAM í miðborg Reykjavíkur. Það fyrsta sem gestirnir gerðu þegar þeir höfðu ruðst inn í íbúðina var að sparka skrautmunum ofan af stássborðum og leggjast svo í símann til þess að redda áfengi. Íbúðin var nefnilega ekki beinlínis búin undir að taka á móti stórum hópi djammþyrstra ungmenna, enda var hún innréttuð eftir smag og behag roskinnar móður söguhetjunnar í kvikmyndinni Sódóma Reykjavík, og yrði seint lýst sem sérlega partívænu húsnæði—jafnvel eftir að gestirnir voru búnir að kveikja á blysum inni í stofunni og byrjaðir að skjóta flugeldum ofan af svölunum. Hin roskna húsfrú svaf svo fast að hún rankaði ekki við sér í gauraganginum og svaf það meira að segja af sér þegar hún var borin út á dýnunni, pakkað saman inn í lyftuna og hlaðið ofan í lítinn bát á bílastæðinu. Það var ekki fyrr en hún var komin á flot niður Elliðaárnar—og eftir að vatni hafði verið hleypt í gegnum stífluna—að hún loksins vaknaði; og þá reyndar með verulegum andfælum.Tilefnislaust partí Flestir muna eflaust tilefni partísins. Það var byggt á algjörum misskilningi. Söguhetjan Alex var í sakleysi sínu að hrópa heimilisfang sitt til hins harðsvíraða glæpamanns Mola í síbyljandi hávaða þungarokkstónleika þegar tónlistarmennirnir gerðu skyndilega og fullkomlega ófyrirsjáanlega kúnstpásu. Hrópið hljómaði því ómengað yfir allan skarann. „Dúfnahólar 10,“ hrópaði hann og orðrómurinn barst á augabragði frá manni til manns. Kvöldinu var bjargað. Enginn þurfti að óttast um afdrif sín eftir að klukkan sló þrjú. Það var partí í Dúfnahólum 10. Allt var þetta byggt á misskilningi. Það stóð auðvitað aldrei til að halda neitt partí í Dúfnahólum 10. Það hefði reyndar hverjum manni mátt vera ljóst um leið og komið var þangað inn og veislugestir höfðu tækifæri til þess að kynna sér aðbúnaðinn örlítið nánar. En þá var vitaskuld orðið alltof seint að fara að gera eitthvað í þessu og allsendis óvíst að hægt væri að komast í partí einhvers staðar annars staðar svona seint um kvöldið. Úr því sem komið var gat atburðarásin ekki orðið önnur heldur en sú sem varð, að íbúðinni var rústað í gleðskapnum. Ekkert við því að gera. Partíþyrstir tónleikagestir hefðu aldrei látið bjóða sér annað en að halda þetta blessaða partí. Og því fór sem fór. Eins og gjarnan er með eftirpartí þá féll það í hlut einhverra allt annarra að mæta afleiðingunum daginn eftir, laga til í íbúðinni og borga fyrir skemmdirnar. Þeir brenna sig sjaldnast á eldunum sem fyrstir kveikja þá.Misskilningur Nú hefur þess orðið mjög vart á síðustu vikum að alls konar misskilningur hefur grafið um sig um innleiðingu á svokölluðum þriðja orkupakka sem Íslandi ber að innleiða vegna þess að við erum meðlimir í fríverslunarbandalagi Evrópuþjóða—Evrópska efnahagssvæðinu. Eins og mjög mörg önnur löggjöf sem íslenskir stjórnmálamenn hafa neyðst til að setja í lög á grundvelli þessa samstarfs þá er tilgangur hennar að stuðla að heilbrigðari og betri markaði með afurð sem er mikilvæg fyrir bæði neytendur og framleiðendur—sem sagt raforku. Löggjöfin er vitaskuld sniðin að hinum sameiginlega markaði í Evrópu og mun ekki hafa teljandi áhrif á Íslandi nema hingað verði lagður sæstrengur. Og jafnvel þá er ekki verið að leggja til að einhverjar ömurlega ósanngjarnar sérreglur gildi um Ísland, heldur bara þær nákvæmlega sömu og um hina 500 milljón íbúa þeirra landa sem við eigum í svo nánu og verðmætu sambandi við.Rangur misskilningur Til eru þeir sem hafa mikinn áhuga á því að gera mikla grýlu úr þessari löggjöf. Og einhvern veginn hefur það gerst að búið er að hvísla ýmsum misskilningi og rangtúlkunum í eyru þeirra sem langar ákafast í einhvers konar pólitískt upplausnarpartí. Stjórnvöld eiga vitaskuld í verulegum vandræðum með að leiðrétta spunann því það getur nefnilega verið mjög erfitt að afboða í eftirpartí þegar leigubílarnir eru lagðir af stað. Alveg eins og partígestirnir í Dúfnahólum 10 þurftu ekki að taka minnstu ábyrgð á afleiðingum veisluhaldsins—þá munu þeir ekki þurfa að þrífa upp eftir sig sem harðast reka áróður gegn frjálsri verslun og evrópskri samvinnu um þessar mundir. Það mun falla í hlut ábyrgara stjórnmálafólks að greiða úr þeim flækjum sem fyrirsjáanlegar eru ef upplausnaröfl fá vilja sínum framgengt.Stolt eða hrædd? Þeir sem segjast hafa mestar áhyggjur af árásum á fullveldi Íslands eru einmitt þeir hinir sömu sem þykjast ná ekki upp í nef sér af reiði út í orkulöggjöfina evrópsku. En er það ekki eitthvað öfugsnúið? Lýsir það sérstöku stolti yfir fullveldi Íslands og getu þjóðarinnar til að standa á eigin fótum, að telja að Ísland þurfi sérstakar undanþágur frá því að hlíta sömu reglum og aðrir á sama markaði? Lýsir það kannski frekar hræðslu? Það má nefnilega teljast frekar ótrúleg vantrú á getu og hæfileika íslensku þjóðarinnar að hamast gegn því að okkar fólk hafi tækifæri til þess að starfa frjálst og opið á risastórum opnum markaði—með þeim kostum og göllum sem því fylgir. En það er ekkert að óttast. Íslendingar geta nefnilega verið mjög stoltir yfir því hvernig okkur hefur tekist að bæta lífskjör okkar á grundvelli frjálsrar verslunar við Evrópu. Áður en við leyfum okkur að fara á taugum yfir illa ígrunduðum samsæriskenningum ættum við að líta vandlega í kringum okkur og sjá hversu verðmætt það er að heimamarkaður Íslands telur ekki aðeins 350 þúsund sálir, heldur hálfan milljarð. Og þeir sem vilja standa vörð um alla þessa miklu kosti þurfa líka að vera fljótari á fætur heldur en húsfreyjan í Dúfnahólum 10; svo við vöknum ekki ein á báti á náttfötunum einhvers staðar úti á hafi. Þá er lítil huggun í því að vitleysan hafi byggst á eintómum misskilningi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Þórlindur Kjartansson Mest lesið Halldór 09.08.2025 Halldór Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Til ritstjóra DV Ívar Halldórsson Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ert þú með þráhyggju? Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Frægasta eftirpartí Íslandssögunnar var haldið í Breiðholtinu. Nánar tiltekið á efstu hæð í fjölbýlishúsinu við Dúfnahóla 10. Þangað hópuðust tugir gesta í mjög einsleitu en þó misjöfnu ástandi eftir tónleika hljómsveitarinnar HAM í miðborg Reykjavíkur. Það fyrsta sem gestirnir gerðu þegar þeir höfðu ruðst inn í íbúðina var að sparka skrautmunum ofan af stássborðum og leggjast svo í símann til þess að redda áfengi. Íbúðin var nefnilega ekki beinlínis búin undir að taka á móti stórum hópi djammþyrstra ungmenna, enda var hún innréttuð eftir smag og behag roskinnar móður söguhetjunnar í kvikmyndinni Sódóma Reykjavík, og yrði seint lýst sem sérlega partívænu húsnæði—jafnvel eftir að gestirnir voru búnir að kveikja á blysum inni í stofunni og byrjaðir að skjóta flugeldum ofan af svölunum. Hin roskna húsfrú svaf svo fast að hún rankaði ekki við sér í gauraganginum og svaf það meira að segja af sér þegar hún var borin út á dýnunni, pakkað saman inn í lyftuna og hlaðið ofan í lítinn bát á bílastæðinu. Það var ekki fyrr en hún var komin á flot niður Elliðaárnar—og eftir að vatni hafði verið hleypt í gegnum stífluna—að hún loksins vaknaði; og þá reyndar með verulegum andfælum.Tilefnislaust partí Flestir muna eflaust tilefni partísins. Það var byggt á algjörum misskilningi. Söguhetjan Alex var í sakleysi sínu að hrópa heimilisfang sitt til hins harðsvíraða glæpamanns Mola í síbyljandi hávaða þungarokkstónleika þegar tónlistarmennirnir gerðu skyndilega og fullkomlega ófyrirsjáanlega kúnstpásu. Hrópið hljómaði því ómengað yfir allan skarann. „Dúfnahólar 10,“ hrópaði hann og orðrómurinn barst á augabragði frá manni til manns. Kvöldinu var bjargað. Enginn þurfti að óttast um afdrif sín eftir að klukkan sló þrjú. Það var partí í Dúfnahólum 10. Allt var þetta byggt á misskilningi. Það stóð auðvitað aldrei til að halda neitt partí í Dúfnahólum 10. Það hefði reyndar hverjum manni mátt vera ljóst um leið og komið var þangað inn og veislugestir höfðu tækifæri til þess að kynna sér aðbúnaðinn örlítið nánar. En þá var vitaskuld orðið alltof seint að fara að gera eitthvað í þessu og allsendis óvíst að hægt væri að komast í partí einhvers staðar annars staðar svona seint um kvöldið. Úr því sem komið var gat atburðarásin ekki orðið önnur heldur en sú sem varð, að íbúðinni var rústað í gleðskapnum. Ekkert við því að gera. Partíþyrstir tónleikagestir hefðu aldrei látið bjóða sér annað en að halda þetta blessaða partí. Og því fór sem fór. Eins og gjarnan er með eftirpartí þá féll það í hlut einhverra allt annarra að mæta afleiðingunum daginn eftir, laga til í íbúðinni og borga fyrir skemmdirnar. Þeir brenna sig sjaldnast á eldunum sem fyrstir kveikja þá.Misskilningur Nú hefur þess orðið mjög vart á síðustu vikum að alls konar misskilningur hefur grafið um sig um innleiðingu á svokölluðum þriðja orkupakka sem Íslandi ber að innleiða vegna þess að við erum meðlimir í fríverslunarbandalagi Evrópuþjóða—Evrópska efnahagssvæðinu. Eins og mjög mörg önnur löggjöf sem íslenskir stjórnmálamenn hafa neyðst til að setja í lög á grundvelli þessa samstarfs þá er tilgangur hennar að stuðla að heilbrigðari og betri markaði með afurð sem er mikilvæg fyrir bæði neytendur og framleiðendur—sem sagt raforku. Löggjöfin er vitaskuld sniðin að hinum sameiginlega markaði í Evrópu og mun ekki hafa teljandi áhrif á Íslandi nema hingað verði lagður sæstrengur. Og jafnvel þá er ekki verið að leggja til að einhverjar ömurlega ósanngjarnar sérreglur gildi um Ísland, heldur bara þær nákvæmlega sömu og um hina 500 milljón íbúa þeirra landa sem við eigum í svo nánu og verðmætu sambandi við.Rangur misskilningur Til eru þeir sem hafa mikinn áhuga á því að gera mikla grýlu úr þessari löggjöf. Og einhvern veginn hefur það gerst að búið er að hvísla ýmsum misskilningi og rangtúlkunum í eyru þeirra sem langar ákafast í einhvers konar pólitískt upplausnarpartí. Stjórnvöld eiga vitaskuld í verulegum vandræðum með að leiðrétta spunann því það getur nefnilega verið mjög erfitt að afboða í eftirpartí þegar leigubílarnir eru lagðir af stað. Alveg eins og partígestirnir í Dúfnahólum 10 þurftu ekki að taka minnstu ábyrgð á afleiðingum veisluhaldsins—þá munu þeir ekki þurfa að þrífa upp eftir sig sem harðast reka áróður gegn frjálsri verslun og evrópskri samvinnu um þessar mundir. Það mun falla í hlut ábyrgara stjórnmálafólks að greiða úr þeim flækjum sem fyrirsjáanlegar eru ef upplausnaröfl fá vilja sínum framgengt.Stolt eða hrædd? Þeir sem segjast hafa mestar áhyggjur af árásum á fullveldi Íslands eru einmitt þeir hinir sömu sem þykjast ná ekki upp í nef sér af reiði út í orkulöggjöfina evrópsku. En er það ekki eitthvað öfugsnúið? Lýsir það sérstöku stolti yfir fullveldi Íslands og getu þjóðarinnar til að standa á eigin fótum, að telja að Ísland þurfi sérstakar undanþágur frá því að hlíta sömu reglum og aðrir á sama markaði? Lýsir það kannski frekar hræðslu? Það má nefnilega teljast frekar ótrúleg vantrú á getu og hæfileika íslensku þjóðarinnar að hamast gegn því að okkar fólk hafi tækifæri til þess að starfa frjálst og opið á risastórum opnum markaði—með þeim kostum og göllum sem því fylgir. En það er ekkert að óttast. Íslendingar geta nefnilega verið mjög stoltir yfir því hvernig okkur hefur tekist að bæta lífskjör okkar á grundvelli frjálsrar verslunar við Evrópu. Áður en við leyfum okkur að fara á taugum yfir illa ígrunduðum samsæriskenningum ættum við að líta vandlega í kringum okkur og sjá hversu verðmætt það er að heimamarkaður Íslands telur ekki aðeins 350 þúsund sálir, heldur hálfan milljarð. Og þeir sem vilja standa vörð um alla þessa miklu kosti þurfa líka að vera fljótari á fætur heldur en húsfreyjan í Dúfnahólum 10; svo við vöknum ekki ein á báti á náttfötunum einhvers staðar úti á hafi. Þá er lítil huggun í því að vitleysan hafi byggst á eintómum misskilningi.
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar