Hið Góða líf Valgerður Árnadóttir skrifar 7. maí 2018 14:31 Eftir seinni heimsstyrjöld urðu hugmyndir um hið góða líf ráðandi stefna samfélagsins. Fólki var sagt að við ættum rétt á lífsgæðum, við ættum rétt á að búa vel, eiga heimilistæki sem auðveldaði okkur lífið eins og ísskáp og ryksugu og til þess að eignast þessa hluti þurfti ekki nema eina fyrirvinnu sem vann 8 tíma á dag 5 daga vikunnar. Lífsgæði manna fólst í því að eiga fínt hús, flottasta bílinn og öflugustu ryksuguna, auglýsingar snerust allar um þessa hluti sem myndu auðvelda okkur lífið og varð okkur mikið kappsmál að vera ekki eftirbátur nágrannans. En eins og snjóbolti vatt þessi lífsstíll upp á sig, skilaboð kapítalismans voru að við þyrftum sífellt að eiga meira og meira. Það var ekki nóg að hafa eina fyrirvinnu, framleiðsla varð meiri, vöruverð lækkaði og fólk á Vesturlöndum sprengdi utan af sér húsnæðið og fataskápana. Þú átt ekki að láta sjá þig í sama kjólnum tvisvar, þú þarft að eiga Ittala glös og heimilistæki til hvers verks, þú átt ekki einu sinni að poppa í potti lengur, fáðu þér poppvél. Við erum flest sammála að neyslan er komin út fyrir öll velsæmismörk, heilsu okkar hefur hrakað vegna óhóflegs áts á skyndibita og unnu kjöti, byggingar- fata- og dýraafurðaiðnaðurinn mengar meira en allar samgöngur samanlagt, eyða regnskógum og drepa hafsvæði. Það er sem betur fer vakning í dag um þessa hræðilegu þróun, við erum að verða meðvitaðri um vistvænni ferðamáta, mínímalískan lífsstíl og sjálfbæra framleiðslu en neysluhyggjan er rótgróin og hrædd, kapítalisminn óttast að missa tökin og auglýsingar, tilboð og lægri verð halda áfram að herja á okkur, áróðurinn er allstaðar og skilaboðin eru ennþá kaupa, kaupa, kaupa. Við þurfum nýja bylgju, hin nýja bylgja snýst um lífsgæði, hverjum er ekki sama um Ittala glösin ef þú hefur ekki tíma til að fara með barnið þitt á róló? Lífsgæði felast í gæðastundum, heilbrigði og vellíðan og þar komum við Píratar inn. Við viljum ekki laga kerfið, við viljum breyta því. Við viljum stytta vinnuvikuna svo fólk fái meiri tíma saman, lækka húsnæðiskostnað og gefa fólki tækifæri á að lifa sjálfbæru lífi. Við viljum aðlaga vinnumarkaðinn að fólki en ekki fólki að vinnumarkaðnum. Við viljum auka gæði hverfisins þíns, þétta byggð, efla hverfin, gera samgöngur vistvænar og aðgengilegar, laga hljóðvist, veita skjól og binda svifryk með gróðursetningu. Við viljum auka reiti fyrir matjurtagarða, fjölga vistgötum og fjölskylduvænum görðum þar sem leikvellir og hundagerði tvinnast saman við náttúru og þjónustu. Þetta er ekki útópísk hugsun, þetta hefur tekist vel í mörgum borgum sem búa við svipað eða kaldara loftslag en við gerum. Við skipulagningu hverfa ætlum við að taka mið af þeim sjálfbæru markmiðum sem við höfum sett okkur. Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið að kynna hugmyndir sem nú þegar eru komnar í skipulag og framkvæmd af meirihluta í borginni sem sínar hugmyndir að grænni borg en á sama tíma vilja þau dreifa byggð, fjölga akreinum og hafa talað af yfirgripsmikilli vanþekkingu gegn Borgarlínu um leið og þau eru fylgjandi henni, flokkurinn er með þessu í þversögn við sjálfan sig enda erfitt að vera kapítalískur hægriflokkur og vera á sama tíma sjálfbær og vistvænn. Svona virkar skrum. Þú keyrir á ósannindi, etur saman hópum og stendur ekki við loforðin. Við Píratar ætlum að gera okkar besta til að uppfylla markmið okkar um betri lífsgæði fyrir alla, aðgengilegra kerfi, gagnsæi og ábyrg vinnubrögð til að þjóna þínum hagsmunum. Þannig vinna Píratar!Valgerður Árnadóttir skipar 5. sæti Pírata í Reykjavík Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2018 Skoðun Valgerður Árnadóttir Mest lesið Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson skrifar Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Eftir seinni heimsstyrjöld urðu hugmyndir um hið góða líf ráðandi stefna samfélagsins. Fólki var sagt að við ættum rétt á lífsgæðum, við ættum rétt á að búa vel, eiga heimilistæki sem auðveldaði okkur lífið eins og ísskáp og ryksugu og til þess að eignast þessa hluti þurfti ekki nema eina fyrirvinnu sem vann 8 tíma á dag 5 daga vikunnar. Lífsgæði manna fólst í því að eiga fínt hús, flottasta bílinn og öflugustu ryksuguna, auglýsingar snerust allar um þessa hluti sem myndu auðvelda okkur lífið og varð okkur mikið kappsmál að vera ekki eftirbátur nágrannans. En eins og snjóbolti vatt þessi lífsstíll upp á sig, skilaboð kapítalismans voru að við þyrftum sífellt að eiga meira og meira. Það var ekki nóg að hafa eina fyrirvinnu, framleiðsla varð meiri, vöruverð lækkaði og fólk á Vesturlöndum sprengdi utan af sér húsnæðið og fataskápana. Þú átt ekki að láta sjá þig í sama kjólnum tvisvar, þú þarft að eiga Ittala glös og heimilistæki til hvers verks, þú átt ekki einu sinni að poppa í potti lengur, fáðu þér poppvél. Við erum flest sammála að neyslan er komin út fyrir öll velsæmismörk, heilsu okkar hefur hrakað vegna óhóflegs áts á skyndibita og unnu kjöti, byggingar- fata- og dýraafurðaiðnaðurinn mengar meira en allar samgöngur samanlagt, eyða regnskógum og drepa hafsvæði. Það er sem betur fer vakning í dag um þessa hræðilegu þróun, við erum að verða meðvitaðri um vistvænni ferðamáta, mínímalískan lífsstíl og sjálfbæra framleiðslu en neysluhyggjan er rótgróin og hrædd, kapítalisminn óttast að missa tökin og auglýsingar, tilboð og lægri verð halda áfram að herja á okkur, áróðurinn er allstaðar og skilaboðin eru ennþá kaupa, kaupa, kaupa. Við þurfum nýja bylgju, hin nýja bylgja snýst um lífsgæði, hverjum er ekki sama um Ittala glösin ef þú hefur ekki tíma til að fara með barnið þitt á róló? Lífsgæði felast í gæðastundum, heilbrigði og vellíðan og þar komum við Píratar inn. Við viljum ekki laga kerfið, við viljum breyta því. Við viljum stytta vinnuvikuna svo fólk fái meiri tíma saman, lækka húsnæðiskostnað og gefa fólki tækifæri á að lifa sjálfbæru lífi. Við viljum aðlaga vinnumarkaðinn að fólki en ekki fólki að vinnumarkaðnum. Við viljum auka gæði hverfisins þíns, þétta byggð, efla hverfin, gera samgöngur vistvænar og aðgengilegar, laga hljóðvist, veita skjól og binda svifryk með gróðursetningu. Við viljum auka reiti fyrir matjurtagarða, fjölga vistgötum og fjölskylduvænum görðum þar sem leikvellir og hundagerði tvinnast saman við náttúru og þjónustu. Þetta er ekki útópísk hugsun, þetta hefur tekist vel í mörgum borgum sem búa við svipað eða kaldara loftslag en við gerum. Við skipulagningu hverfa ætlum við að taka mið af þeim sjálfbæru markmiðum sem við höfum sett okkur. Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið að kynna hugmyndir sem nú þegar eru komnar í skipulag og framkvæmd af meirihluta í borginni sem sínar hugmyndir að grænni borg en á sama tíma vilja þau dreifa byggð, fjölga akreinum og hafa talað af yfirgripsmikilli vanþekkingu gegn Borgarlínu um leið og þau eru fylgjandi henni, flokkurinn er með þessu í þversögn við sjálfan sig enda erfitt að vera kapítalískur hægriflokkur og vera á sama tíma sjálfbær og vistvænn. Svona virkar skrum. Þú keyrir á ósannindi, etur saman hópum og stendur ekki við loforðin. Við Píratar ætlum að gera okkar besta til að uppfylla markmið okkar um betri lífsgæði fyrir alla, aðgengilegra kerfi, gagnsæi og ábyrg vinnubrögð til að þjóna þínum hagsmunum. Þannig vinna Píratar!Valgerður Árnadóttir skipar 5. sæti Pírata í Reykjavík
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar