Ætla þeir nú gegn eigin hugmyndum? Einar K. Guðfinnsson skrifar 11. júlí 2004 00:01 Fjölmiðlalögin - Einar K. Guðfinnsson þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins Umræður um fjölmiðlamálin sl. fimmtudag á Alþingi hafa leitt í ljós ótrúlega stöðu stjórnarandstöðunnar. Sérstaklega þingmanna Vinstri grænna. Það er ljóst mál að hið nýja frumvarp ríkisstjórnarinnar sem nú er til meðferðar í þinginu er algjörlega í samræmi við málflutning Vinstri grænna og að hluta til Frjálslyndra. Samt sem áður rjúka þeir upp til handa og fóta og boða hörku andstöðu við málið. Því blasir við að málaflutningur þeirra styðst ekki við efnislega andstöðu. Það er eitthvað allt annað sem veldur afstöðu þeirra hér og nú. Þeir lögðu þetta sjálfir til. Það var stjórnarandstaðan sem kepptist við það að krefjast þess að fjölmiðlalöggjöfin yrði numin úr gildi og hafist yrði handa við nýja lagasetningu. Þetta kom meðal annars fram í fréttum Bylgjunnar á miðvikudaginn í síðustu viku. Þremur fjórum dögum áður en ríkisstjórnin lagði það til. Vakti ég meðal annars athygli á þessu í ræðu minni á Alþingi miðvikudaginn 7. júlí sl. Þar vitnaði ég í frétt Bylgjunnar þar sem sagði meðal annars: "Sá möguleiki er fyrir hendi að ríkisstjórnin afturkalli fjölmiðlalögin, og geri þannig þjóðaratkvæðagreiðslu óþarfa. Stjórnarandstaðan segir að ef svo fari, sé hún reiðubúin til samstarfs um að semja nýtt frumvarp". Og í frekari frásögn Bylgjunnar af þessu máli er enn vikið að þeim möguleika að fella burtu löggjöfina og hefjast handa við nýja lagasmíð - sem myndi þar með gera þjóðaratkvæðagreiðslu óþarfa. Vitnar útvarpsstöðin í Ögmund Jónasson, þingflokksformann Vinstri grænna, með eftirfarandi hætti: "Ögmundur Jónasson, þingflokksformaður Vinstri grænna, segir að stjórnarandstaðan myndi fagna því. Þetta yrði til þess að kveða niður illvígar deilur í þjóðfélaginu auk þess sem góðri niðurstöðu væri náð í málinu. Eina vitið sé því að draga lögin til baka og nema þau úr gildi. Þá þyrfti að setjast yfir málið frá grunni og semja nýja löggjöf. " Þetta er nákvæmlega það sem verið er að gera. Lagt er fram frumvarp um afnám gildandi laga og um leið samin ný löggjöf. Slíkt mál er nú í höndum Alþingis. Það er Alþingi sem nú situr yfir málinu til þess að semja nýja löggjöf. Til upprifjunar má líka minna á grein Sigurðar Líndal, fyrrv. lagaprófessors, hér í þessu blaði, þann 2. júní sl. en hann hefur verið mjög kallaður til vitnis í þessari miklu umræðu um fjölmiðlalöggjöfina. Þar hvetur hann eindregið til þess að lögin séu afnumin og færir fyrir því afar athyglisverð rök. Stóryrðin sem stjórnarandstæðingar hafa nú um frumvarp ríkisstjórnarinnar eru því augljóslega bein árás prófessorinn. Það vakti líka athygli í þinginu sl. fimmtudag, að Steingrímur J. Sigfússon, formaður Vinstri grænna, kaus þögnina - aldrei þessu vant - þegar þingmenn Sjálfstæðisflokksins, þau Sigurður Kári Kristjánsson og Ásta Möller, rifjuðu upp ummæli hans úr umræðum í Alþingi fyrr í vor. Það er ástæða til þess að endurbirta ummælin orðrétt og í heild, svo lesendur sjái skoðanir formanns Vinstri grænna, a.m.k. eins og þær birtust okkur úr ræðustóli Alþingis þann 3. maí sl: "Þarna er spurning um hvort setja mætti þak sem miðaðist við tiltölulega lága prósentu, hvort það væri ekki sanngjarnara og raunhæfara. Hið sama gildir um að fyrirtæki eða fyrirtækjasamsteypa sem tengist starfsemi á sviði ljósvakamiðla megi ekki eiga eina einustu krónu í útgefanda dagblaðs. Er ástæða til þess að ganga svo langt, jafnvel með fullri virðingu fyrir því sem var alveg gilt sjónarmið að skoða, að halda dreifðri eignaraðild? Hvað með að nota þar ákvæði laga um fjármálastofnanir, að þar séu mörkin dregin við virkan eignarhlut. Það mætti þess vegna nota sömu skilgreiningu og þar er, með leyfi forseta, þ.e. að "með virkum eignarhlut er átt við beina eða óbeina hlutdeild sem nemur 10% eða meira af eigin fé eða atkvæðisrétti eða aðra hlutdeild sem gerir kleift að hafa veruleg áhrif á stjórnun viðkomandi" fyrirtæki. Með öðrum orðum, mætti ljósvakafyrirtæki aldrei hafa veruleg áhrif á stjórnun hins fyrirtækisins, enda undir 10% þaki. Og síðar í ræðunni segir um gildistíma leyfa ljósvakamiðlanna: "Að síðustu vil ég segja, herra forseti, um gildistökuákvæði frumvarpsins, að þau tel ég alls ekki ganga eins og þau eru úr garði gerð. Mér finnst lágmark að þegar útgefin útvarpsleyfi haldi gildi sínu og lagaskilin séu með þeim hætti að menn hafi hið minnsta tveggja til þriggja ára aðlögunartíma óháð þeim leyfum sem þeir hafa í höndunum en til viðbótar gildi öll þegar útgefin útvarpsleyfi þar til þau renna úr gildi og þarf að endurnýja þau, þá á grundvelli hinna nýju reglna". Þetta er einkar athyglisvert vegna þess að hið nýja frumvarp ríkisstjórnarflokkanna gefur markaðsráðandi fyrirtækjum færi á að eiga 10 prósent í ljósvakamiðlum og einnig að gildistaka laganna verði fyrst á haustmánuðum 2007. Það er heldur rýmri tími en formaður VG lagði í raun til, er hann vakti athygli á að gildistími útvarpsleyfa Stöðvar 2 sé fram í ágúst 2007. Það er því alveg ljóst að sé frumvarpið borið saman við málflutning þessara tveggja forystumanna Vinstri grænna þá er ómögulegt annað en að álykta að þeir séu því sammála. Andstaða þeirra við hið nýja stjórnarfrumvarp um fjölmiðla er því ekki af efnislegum ástæðum, heldur einhverjum öðrum óútskýrðum annarlegum orsökum, sem sætir mikilli undrun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Einar K. Guðfinnsson Mest lesið Halldór 13.09.2025 Halldór Óvelkomnar alls staðar Kristín Davíðsdóttir Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller Skoðun Við elskum pizzur Herdís Magna Gunnarsdóttir Skoðun Furðuleg meðvirkni með fúskurum Jón Kaldal Skoðun Grafið undan grunnstoð samfélagsins Skoðun Hæfniviðmið eða tölulegar einkunnir, hvað segir okkur meira um nám? Bryngeir Valdimarsson Skoðun Frá upplausn til uppbyggingar Þór Pálsson Skoðun Hagsmunir sveitanna í vasa heildsala Anton Guðmundsson Skoðun Þegar viska breytist í vopn Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er ég eins og ég er? - Svar við pistli heilbrigðisráðherra Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Eftir höfðinu dansa limirnir Hallfríður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Sýklasótt – tími og þekking skiptir máli Alma Möller skrifar Skoðun Frá upplausn til uppbyggingar Þór Pálsson skrifar Skoðun Hagsmunir sveitanna í vasa heildsala Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Verið að vinna sér í haginn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller skrifar Skoðun Óvelkomnar alls staðar Kristín Davíðsdóttir skrifar Skoðun Samstillt átak um öryggi Íslands Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við elskum pizzur Herdís Magna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð samfélagsins skrifar Skoðun Fjölbreytt líf í sjónum Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Skoðun Hæfniviðmið eða tölulegar einkunnir, hvað segir okkur meira um nám? Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Gætum eggja og forðumst náttúruleysi! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Hraðara regluverk fyrir ómissandi innviði! Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lesblinda og skólahald á Norðurlöndunum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Heimspeki og hugmyndaheimur Kína Jón Sigurgeirsson skrifar Skoðun Furðuleg meðvirkni með fúskurum Jón Kaldal skrifar Skoðun Þegar viska breytist í vopn Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Þingmálaskrá og fjárlagafrumvarp 2026: „Tiltekt“ á kostnað lífskjara Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Verndum líffræðilega fjölbreytni í hafi! Laura Sólveig Lefort Scheefer,Valgerður Árnadóttir,Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Jafnréttisstofa í 25 ár: Er þetta ekki komið? Martha Lilja Olsen skrifar Skoðun Hvar er textinn? Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Berklar, Krakk og Rough Sleep Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Blóðugar afleiðingar lyga Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Hinsegin samfélagið á heimili í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhrif Vesturlanda og vöxtur Kína Jón Sigurgeirsson skrifar Skoðun Alvöru fjárlög fyrir venjulegt fólk Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Hafa börn frjálsan vilja? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Dagur sjálfsvígsforvarna – tryggjum raunverulegt aðgengi að sálfræðimeðferð Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Sjá meira
Fjölmiðlalögin - Einar K. Guðfinnsson þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins Umræður um fjölmiðlamálin sl. fimmtudag á Alþingi hafa leitt í ljós ótrúlega stöðu stjórnarandstöðunnar. Sérstaklega þingmanna Vinstri grænna. Það er ljóst mál að hið nýja frumvarp ríkisstjórnarinnar sem nú er til meðferðar í þinginu er algjörlega í samræmi við málflutning Vinstri grænna og að hluta til Frjálslyndra. Samt sem áður rjúka þeir upp til handa og fóta og boða hörku andstöðu við málið. Því blasir við að málaflutningur þeirra styðst ekki við efnislega andstöðu. Það er eitthvað allt annað sem veldur afstöðu þeirra hér og nú. Þeir lögðu þetta sjálfir til. Það var stjórnarandstaðan sem kepptist við það að krefjast þess að fjölmiðlalöggjöfin yrði numin úr gildi og hafist yrði handa við nýja lagasetningu. Þetta kom meðal annars fram í fréttum Bylgjunnar á miðvikudaginn í síðustu viku. Þremur fjórum dögum áður en ríkisstjórnin lagði það til. Vakti ég meðal annars athygli á þessu í ræðu minni á Alþingi miðvikudaginn 7. júlí sl. Þar vitnaði ég í frétt Bylgjunnar þar sem sagði meðal annars: "Sá möguleiki er fyrir hendi að ríkisstjórnin afturkalli fjölmiðlalögin, og geri þannig þjóðaratkvæðagreiðslu óþarfa. Stjórnarandstaðan segir að ef svo fari, sé hún reiðubúin til samstarfs um að semja nýtt frumvarp". Og í frekari frásögn Bylgjunnar af þessu máli er enn vikið að þeim möguleika að fella burtu löggjöfina og hefjast handa við nýja lagasmíð - sem myndi þar með gera þjóðaratkvæðagreiðslu óþarfa. Vitnar útvarpsstöðin í Ögmund Jónasson, þingflokksformann Vinstri grænna, með eftirfarandi hætti: "Ögmundur Jónasson, þingflokksformaður Vinstri grænna, segir að stjórnarandstaðan myndi fagna því. Þetta yrði til þess að kveða niður illvígar deilur í þjóðfélaginu auk þess sem góðri niðurstöðu væri náð í málinu. Eina vitið sé því að draga lögin til baka og nema þau úr gildi. Þá þyrfti að setjast yfir málið frá grunni og semja nýja löggjöf. " Þetta er nákvæmlega það sem verið er að gera. Lagt er fram frumvarp um afnám gildandi laga og um leið samin ný löggjöf. Slíkt mál er nú í höndum Alþingis. Það er Alþingi sem nú situr yfir málinu til þess að semja nýja löggjöf. Til upprifjunar má líka minna á grein Sigurðar Líndal, fyrrv. lagaprófessors, hér í þessu blaði, þann 2. júní sl. en hann hefur verið mjög kallaður til vitnis í þessari miklu umræðu um fjölmiðlalöggjöfina. Þar hvetur hann eindregið til þess að lögin séu afnumin og færir fyrir því afar athyglisverð rök. Stóryrðin sem stjórnarandstæðingar hafa nú um frumvarp ríkisstjórnarinnar eru því augljóslega bein árás prófessorinn. Það vakti líka athygli í þinginu sl. fimmtudag, að Steingrímur J. Sigfússon, formaður Vinstri grænna, kaus þögnina - aldrei þessu vant - þegar þingmenn Sjálfstæðisflokksins, þau Sigurður Kári Kristjánsson og Ásta Möller, rifjuðu upp ummæli hans úr umræðum í Alþingi fyrr í vor. Það er ástæða til þess að endurbirta ummælin orðrétt og í heild, svo lesendur sjái skoðanir formanns Vinstri grænna, a.m.k. eins og þær birtust okkur úr ræðustóli Alþingis þann 3. maí sl: "Þarna er spurning um hvort setja mætti þak sem miðaðist við tiltölulega lága prósentu, hvort það væri ekki sanngjarnara og raunhæfara. Hið sama gildir um að fyrirtæki eða fyrirtækjasamsteypa sem tengist starfsemi á sviði ljósvakamiðla megi ekki eiga eina einustu krónu í útgefanda dagblaðs. Er ástæða til þess að ganga svo langt, jafnvel með fullri virðingu fyrir því sem var alveg gilt sjónarmið að skoða, að halda dreifðri eignaraðild? Hvað með að nota þar ákvæði laga um fjármálastofnanir, að þar séu mörkin dregin við virkan eignarhlut. Það mætti þess vegna nota sömu skilgreiningu og þar er, með leyfi forseta, þ.e. að "með virkum eignarhlut er átt við beina eða óbeina hlutdeild sem nemur 10% eða meira af eigin fé eða atkvæðisrétti eða aðra hlutdeild sem gerir kleift að hafa veruleg áhrif á stjórnun viðkomandi" fyrirtæki. Með öðrum orðum, mætti ljósvakafyrirtæki aldrei hafa veruleg áhrif á stjórnun hins fyrirtækisins, enda undir 10% þaki. Og síðar í ræðunni segir um gildistíma leyfa ljósvakamiðlanna: "Að síðustu vil ég segja, herra forseti, um gildistökuákvæði frumvarpsins, að þau tel ég alls ekki ganga eins og þau eru úr garði gerð. Mér finnst lágmark að þegar útgefin útvarpsleyfi haldi gildi sínu og lagaskilin séu með þeim hætti að menn hafi hið minnsta tveggja til þriggja ára aðlögunartíma óháð þeim leyfum sem þeir hafa í höndunum en til viðbótar gildi öll þegar útgefin útvarpsleyfi þar til þau renna úr gildi og þarf að endurnýja þau, þá á grundvelli hinna nýju reglna". Þetta er einkar athyglisvert vegna þess að hið nýja frumvarp ríkisstjórnarflokkanna gefur markaðsráðandi fyrirtækjum færi á að eiga 10 prósent í ljósvakamiðlum og einnig að gildistaka laganna verði fyrst á haustmánuðum 2007. Það er heldur rýmri tími en formaður VG lagði í raun til, er hann vakti athygli á að gildistími útvarpsleyfa Stöðvar 2 sé fram í ágúst 2007. Það er því alveg ljóst að sé frumvarpið borið saman við málflutning þessara tveggja forystumanna Vinstri grænna þá er ómögulegt annað en að álykta að þeir séu því sammála. Andstaða þeirra við hið nýja stjórnarfrumvarp um fjölmiðla er því ekki af efnislegum ástæðum, heldur einhverjum öðrum óútskýrðum annarlegum orsökum, sem sætir mikilli undrun.
Skoðun Samstillt átak um öryggi Íslands Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Fjölbreytt líf í sjónum Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar
Skoðun Hæfniviðmið eða tölulegar einkunnir, hvað segir okkur meira um nám? Bryngeir Valdimarsson skrifar
Skoðun Þingmálaskrá og fjárlagafrumvarp 2026: „Tiltekt“ á kostnað lífskjara Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar
Skoðun Verndum líffræðilega fjölbreytni í hafi! Laura Sólveig Lefort Scheefer,Valgerður Árnadóttir,Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar
Skoðun Dagur sjálfsvígsforvarna – tryggjum raunverulegt aðgengi að sálfræðimeðferð Pétur Maack Þorsteinsson skrifar