Leigubílar eiga að vera almenningssamgöngur en ekki neyðarúrræði Eyþór Máni Steinarsson skrifar 5. febrúar 2025 14:33 Ný ríkisstjórn boðaði í mínum augum mikið fagnaðarerindi fyrr í vikunni með áformum sínum um að ”fara í fyrsta lið í endurskoðun á lögum um leigubíla” og þá sérstaklega “að koma aftur á stöðvarskyldu”. Þar liggur fyrir sóknarfæri að bæta til muna samgöngur með nokkrum pennastrikum og svo gott sem engum tilkostnaði. Að því sögðu vil ég benda á eitt, sem nýbakaður leigubílstjóri sjálfur, að það hvílir nú þegar stöðvaskylda á leigubílstjórum. Það vill bara svo til að með nýju leigubíla löggjöfinni (120/2022) er hver og einn rekstrarleyfishafi sín eigin stöð. Sem einn talsmanna nýjustu og næst-stærstu leigubílastöðvar landsins hlakka ég til fá boð að borðinu í samráð, í þessari grein langar mig að fara aðeins yfir stöðu markaðarins, og teikna upp hvernig væri hægt að skapa öruggt, áreiðanlegt og heilbrigt umhverfi fyrir leigubílaakstur. Tæknin er til staðar til þess að gera þetta kleift, og ef pöruð með gagnlegu regluverki sem frelsar markaðinn og greiðir fyrir samkeppni væri hægt að auka gæði, áreiðanleika og aðgengi að leigubílum á sama tíma og við bætum afköst, afkomu og vinnuskilyrði leigubílstjóra. Markaður leigubíla er sérstakur. Viðskiptavinurinn fær oftast ekki að velja við hvern þau skipta, eftirspurnin er gífurlega sveiflukennd og þjónustan er mjög persónuleg. Vegna þessarar sérstöðu, og þörf á gæðastjórnun fyrir bæði bílstjóra og farþega, hefur verið reynt að skapa löggildingu fyrir starfsgreinina í gegnum regluverk, leyfisveitingakerfi og námskeiðahald. Fyrirkomulag námsins og löggilding Það ættu öll að geta verið sammála því að fagleg stétt leigubílstjóra sé mikilvæg, ekki bara til þess að skapa menningu atvinnumennsku í greininni, heldur líka til þess að tryggja öryggi farþega og jákvæða þjónustuupplifun þeirra sem nýta sér leigubíla. Eftir að hafa sjálfur gengið í gegnum þessa löggildingu síðastliðna fjóra mánuði, get ég á eigin skinni sagt að markmiði þessa fyrirkomulags er engan veginn náð þrátt fyrir að vera bæði tímafrekt og kostnaðarsamt. Það má jafnvel ganga svo langt að segja að núverandi kerfi löggildingar beinlínis standi í vegi fyrir auknum gæðum, fagmennsku og samkeppni á leigubílamarkaði. Hérna fylgir stutt yfirlit yfir námskröfur og vörður í löggildingu leigubílstjóra: 56 klukkustunda námskeið yfir 14 daga fyrir aukin ökuréttindi. Próf úr námsefninu og próf úr ferðafræði Bóklegt bílpróf, sambærilegt við bílpróf til hefðbundinna B réttinda. 2 kennslustundir í verklegri kennslu. Verklegt próf, sambærilegt við bílpróf til B réttinda. 16 klukkustunda námskeið yfir tvo daga til að öðlast atvinnuréttindi. Þrjú próf í tengslum við atvinnuréttindanámskeið. 40 klukkustunda námskeið yfir 5 daga fyrir rekstrarleyfi Tvö próf og hópaverkefni í tengslum við rekstrarleyfisnámskeið. Heildarkostnaður þessara námskeiða og prófa er 491.500kr. miðað við núgildandi verðskrá, að þeim loknum ertu kominn með réttindi til að eiga og reka eigin leigubíl en námið er eingöngu hægt að sækja hjá einum aðila, Ökuskólanum í Mjódd. Fagleg stétt leigubílstjóra verður ekki sköpuð með óaðgengilegu og dýru námi. Lausnin hlýtur að vera að búa til kerfi sem verðlaunar góða starfshætti, hátt þjónustustig og aðgengi að þjónustunni. Þjónustan Handritið fyrir pöntun og afgreiðslu leigubílaþjónustu hefur lítið breyst síðan fyrir um sjötíu árum. Þú hringir í símanúmer sem þú manst vegna auglýsingu frá áttunda áratugnum, pantar leigubíl sem þú veist ekki hvenær kemur og fyrir verð sem þú hefur í besta falli grófa hugmynd um. Síðan er þér ekið af bílstjóra sem þú hefur enga hugmynd um hver er og getur í lok ferlisins í besta falli hringt í stöðina og kvartað ef þjónustan var alveg skelfileg, ef þú manst stöðvarnúmer bílsins. Það er ekki órökrétt að spyrja, á tíma ótrúlegra tækniframfara, af hverju þjónusta leigubíla hafi breyst svona áberandi lítið. Í mínum augum er það skólabókardæmi um stöðnun sem gerist á markaði þegar um hann eru settir múrar sem útiloka samkeppni sem skapa svo gott sem “ríkisgúdderaða” einokun á markaðnum. Verðin rjúka upp úr öllu valdi og þjónustustigið verður eins lágt og það getur orðið án þess að fólk beinlínis reiðist. Tæknin er til staðar til að gera þetta betur. Að skapa traust og öryggi á markaði sem þessum er þekkt stærð. Skapa þarf orðspor fyrir leigubílstjóra sem er opinbert og endurskoðað af aðilum sem hafa hag af því að leigubílstjórar veiti góða þjónustu. Viðskiptavinir leigubílstjóra þurfa að vita hver keyrir þau, hvaða reynslu bílstjórar hafa, hvað ferðin mun kosta og gefur síðan ferðinni og bílstjóranum einkunn í lok rúntsins. En það er nákvæmlega hvernig þjónustur eins og Hopp eða Uber virka Farveitan, eða leigubílastöðin, hafa síðan mjög skýran hvata til þess að sjá til þess að leigubílstjórar sem keyra undir þeirra merkjum séu faglegir og með góða þjónustulund. Skilvirkni og afköst leigubílstjóra Verð leigubílaþjónustu á Íslandi með því hæsta sem sést í heiminum, þrátt fyrir lágt þjónustustig. Þó að tillit sé tekið til kaupmáttar og almenns verðlags. Stétt leigubílstjóra þénar samt ekki í takt við verðlagninguna. Öll sem lesa þetta kannast líklega við að hafa sett verð leigubílaþjónustu fyrir sig. Meðal fjöldi ferða leigubílstjóra er um það bil 15 ferðir á dag, miðað við brúttótekjur upp á 1.4 milljónir á mánuði og 20 daga í vinnu á mánuði. Flestir leigubílstjórar vinna samt mun fleiri daga en það, og eru ekki endilega með svona háar tekjur. Meðallengd leigubílaferðar eru tólf mínútur. Einfaldur útreikningur gefur okkur þá að meðal akstur bílstjóra sé 180 mínútur á dag að jafnaði, þó það sé líklega í hærra lagi. Bílstjórar vinna vanalega á tólf tíma vöktum, sem gefur okkur nýtingu upp á 25%. Ef við snúum því við þýðir þetta að bílstjórar eru ekki að keyra farþega og þéna tekjur 75% af tíma sínum. Ef að verðin lækkuðu og fleiri nýttu sér leigubílaþjónustu oftar væri hægt að auka nýtni leigubíla og þannig auka tekjur leigubílstjóra. Okkar tillögur Með beitingu tækninnar, nýsköpunar og þjónustumiðaðrar hönnunar, er hægt að skapa betri markað fyrir öll sem vilja nýta sér leigubíla, til að sinna hversdagslegum ferðum sínum. Markmið nýrra laga þarf að vera að skapa öryggi, samkeppnishæft umhverfi og auka aðgengi almennings að leigubílum sem samgönguþjónustu. Í grófum dráttum viljum við að ríkið og Samgöngustofa minnki inngrip sitt á þessum markaði, því það hefur hingað til lítið annað gert en að skapa aðgangshindranir og hindra heilbrigða samkeppni. Erlendis er það einmitt samkeppni milli stöðva sem hefur skapað aðgreiningu á markaðnum, hækkað þjónustustig og bætt kjör bæði farþega og bílstjóra. Námið þarf að vera aðgengilegt, einfalt og ódýrt. Einfalda þarf námskrána og létta á úreltum kröfum til nýrra bílstjóra. Samgöngustofa ætti að tilkynna samstundis stöðum um breytta stöðu leyfis hjá leigubílstjórum, til dæmis vegna afbrota. Samgöngustofa beinir eftirliti sínu að stöðvunum, sem eru síðan gerðar ábyrgar fyrir eftirliti og gæðastjórnun meðal bílstjóra sem starfa hjá þeim. Bílstjórum verði áfram frjálst að skrá sig á eins margar eða fáar stöðvar og þeim listir. Sérstakir hvatar fyrir rafbílavæðingu leigubílaflotans. Skýrari og strangari kröfur um stofnun leigubílastöðva og virkara eftirlit. Leigubílstjórar ættu ekki að geta verið sjálfstæð stöð án þess að standast undir sömu ströngu gæðakröfur og leigubílastöðvar almennt. Neytendur ættu að geta kosið um hverslags leigubílaþjónustu þau vilja með rafrænum hætti, og bílstjórar ættu að geta valið hvaða skilmála þeir samþykkja við hverja stöð sem þeir undirgangast að vinna fyrir. Það hefur sýnt sig ítrekað á mörkuðum erlendis að þetta er leiðin til þess að skapa heilbrigðan, áreiðanlegan og öruggan leigubílamarkað fyrir bæði neytendur og bílstjóra. Þetta er ekki flókið. Stétt leigubílstjóra er beinlínis þekkt fyrir að vera íhaldssöm, en leigubílstjórar, rétt eins og allar aðrar atvinnugreinar, þurfa að horfa fram á við og frekar en að hafna breytingum af öllum toga, þarf að sjá tækifærin sem geta verið falin í þeim. Höfundur er leigubílstjóri, framkvæmdastjóri og meðstofnandi Hopp. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leigubílar Ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur Rafhlaupahjól Mest lesið Á uppgjör frá TR að koma eldri borgurum á óvart? Björn Snæbjörnsson Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Kallið þið þetta fjölbreytni? Hermann Borgar Jakobsson Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir Skoðun Ekkert réttlætir þjóðarmorð Ísraela í Palestínu Sveinn Þórhallsson Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann Skoðun Slúbbertar í skjóli BSRB Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Stormurinn gegn stóðhryssunni Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Kallið þið þetta fjölbreytni? Hermann Borgar Jakobsson skrifar Skoðun Til varnar Eyjafjöllum - og Íslandi öllu Pétur Jónasson skrifar Skoðun Réttlætið sem refsar Jóni Hjálmar Vilhjálmsson skrifar Skoðun Guðmundur Hrafn Arngrímsson er maður sem hefur aldrei rúllað sexum Kristján Blöndal skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár Katrín Matthíasdóttir skrifar Sjá meira
Ný ríkisstjórn boðaði í mínum augum mikið fagnaðarerindi fyrr í vikunni með áformum sínum um að ”fara í fyrsta lið í endurskoðun á lögum um leigubíla” og þá sérstaklega “að koma aftur á stöðvarskyldu”. Þar liggur fyrir sóknarfæri að bæta til muna samgöngur með nokkrum pennastrikum og svo gott sem engum tilkostnaði. Að því sögðu vil ég benda á eitt, sem nýbakaður leigubílstjóri sjálfur, að það hvílir nú þegar stöðvaskylda á leigubílstjórum. Það vill bara svo til að með nýju leigubíla löggjöfinni (120/2022) er hver og einn rekstrarleyfishafi sín eigin stöð. Sem einn talsmanna nýjustu og næst-stærstu leigubílastöðvar landsins hlakka ég til fá boð að borðinu í samráð, í þessari grein langar mig að fara aðeins yfir stöðu markaðarins, og teikna upp hvernig væri hægt að skapa öruggt, áreiðanlegt og heilbrigt umhverfi fyrir leigubílaakstur. Tæknin er til staðar til þess að gera þetta kleift, og ef pöruð með gagnlegu regluverki sem frelsar markaðinn og greiðir fyrir samkeppni væri hægt að auka gæði, áreiðanleika og aðgengi að leigubílum á sama tíma og við bætum afköst, afkomu og vinnuskilyrði leigubílstjóra. Markaður leigubíla er sérstakur. Viðskiptavinurinn fær oftast ekki að velja við hvern þau skipta, eftirspurnin er gífurlega sveiflukennd og þjónustan er mjög persónuleg. Vegna þessarar sérstöðu, og þörf á gæðastjórnun fyrir bæði bílstjóra og farþega, hefur verið reynt að skapa löggildingu fyrir starfsgreinina í gegnum regluverk, leyfisveitingakerfi og námskeiðahald. Fyrirkomulag námsins og löggilding Það ættu öll að geta verið sammála því að fagleg stétt leigubílstjóra sé mikilvæg, ekki bara til þess að skapa menningu atvinnumennsku í greininni, heldur líka til þess að tryggja öryggi farþega og jákvæða þjónustuupplifun þeirra sem nýta sér leigubíla. Eftir að hafa sjálfur gengið í gegnum þessa löggildingu síðastliðna fjóra mánuði, get ég á eigin skinni sagt að markmiði þessa fyrirkomulags er engan veginn náð þrátt fyrir að vera bæði tímafrekt og kostnaðarsamt. Það má jafnvel ganga svo langt að segja að núverandi kerfi löggildingar beinlínis standi í vegi fyrir auknum gæðum, fagmennsku og samkeppni á leigubílamarkaði. Hérna fylgir stutt yfirlit yfir námskröfur og vörður í löggildingu leigubílstjóra: 56 klukkustunda námskeið yfir 14 daga fyrir aukin ökuréttindi. Próf úr námsefninu og próf úr ferðafræði Bóklegt bílpróf, sambærilegt við bílpróf til hefðbundinna B réttinda. 2 kennslustundir í verklegri kennslu. Verklegt próf, sambærilegt við bílpróf til B réttinda. 16 klukkustunda námskeið yfir tvo daga til að öðlast atvinnuréttindi. Þrjú próf í tengslum við atvinnuréttindanámskeið. 40 klukkustunda námskeið yfir 5 daga fyrir rekstrarleyfi Tvö próf og hópaverkefni í tengslum við rekstrarleyfisnámskeið. Heildarkostnaður þessara námskeiða og prófa er 491.500kr. miðað við núgildandi verðskrá, að þeim loknum ertu kominn með réttindi til að eiga og reka eigin leigubíl en námið er eingöngu hægt að sækja hjá einum aðila, Ökuskólanum í Mjódd. Fagleg stétt leigubílstjóra verður ekki sköpuð með óaðgengilegu og dýru námi. Lausnin hlýtur að vera að búa til kerfi sem verðlaunar góða starfshætti, hátt þjónustustig og aðgengi að þjónustunni. Þjónustan Handritið fyrir pöntun og afgreiðslu leigubílaþjónustu hefur lítið breyst síðan fyrir um sjötíu árum. Þú hringir í símanúmer sem þú manst vegna auglýsingu frá áttunda áratugnum, pantar leigubíl sem þú veist ekki hvenær kemur og fyrir verð sem þú hefur í besta falli grófa hugmynd um. Síðan er þér ekið af bílstjóra sem þú hefur enga hugmynd um hver er og getur í lok ferlisins í besta falli hringt í stöðina og kvartað ef þjónustan var alveg skelfileg, ef þú manst stöðvarnúmer bílsins. Það er ekki órökrétt að spyrja, á tíma ótrúlegra tækniframfara, af hverju þjónusta leigubíla hafi breyst svona áberandi lítið. Í mínum augum er það skólabókardæmi um stöðnun sem gerist á markaði þegar um hann eru settir múrar sem útiloka samkeppni sem skapa svo gott sem “ríkisgúdderaða” einokun á markaðnum. Verðin rjúka upp úr öllu valdi og þjónustustigið verður eins lágt og það getur orðið án þess að fólk beinlínis reiðist. Tæknin er til staðar til að gera þetta betur. Að skapa traust og öryggi á markaði sem þessum er þekkt stærð. Skapa þarf orðspor fyrir leigubílstjóra sem er opinbert og endurskoðað af aðilum sem hafa hag af því að leigubílstjórar veiti góða þjónustu. Viðskiptavinir leigubílstjóra þurfa að vita hver keyrir þau, hvaða reynslu bílstjórar hafa, hvað ferðin mun kosta og gefur síðan ferðinni og bílstjóranum einkunn í lok rúntsins. En það er nákvæmlega hvernig þjónustur eins og Hopp eða Uber virka Farveitan, eða leigubílastöðin, hafa síðan mjög skýran hvata til þess að sjá til þess að leigubílstjórar sem keyra undir þeirra merkjum séu faglegir og með góða þjónustulund. Skilvirkni og afköst leigubílstjóra Verð leigubílaþjónustu á Íslandi með því hæsta sem sést í heiminum, þrátt fyrir lágt þjónustustig. Þó að tillit sé tekið til kaupmáttar og almenns verðlags. Stétt leigubílstjóra þénar samt ekki í takt við verðlagninguna. Öll sem lesa þetta kannast líklega við að hafa sett verð leigubílaþjónustu fyrir sig. Meðal fjöldi ferða leigubílstjóra er um það bil 15 ferðir á dag, miðað við brúttótekjur upp á 1.4 milljónir á mánuði og 20 daga í vinnu á mánuði. Flestir leigubílstjórar vinna samt mun fleiri daga en það, og eru ekki endilega með svona háar tekjur. Meðallengd leigubílaferðar eru tólf mínútur. Einfaldur útreikningur gefur okkur þá að meðal akstur bílstjóra sé 180 mínútur á dag að jafnaði, þó það sé líklega í hærra lagi. Bílstjórar vinna vanalega á tólf tíma vöktum, sem gefur okkur nýtingu upp á 25%. Ef við snúum því við þýðir þetta að bílstjórar eru ekki að keyra farþega og þéna tekjur 75% af tíma sínum. Ef að verðin lækkuðu og fleiri nýttu sér leigubílaþjónustu oftar væri hægt að auka nýtni leigubíla og þannig auka tekjur leigubílstjóra. Okkar tillögur Með beitingu tækninnar, nýsköpunar og þjónustumiðaðrar hönnunar, er hægt að skapa betri markað fyrir öll sem vilja nýta sér leigubíla, til að sinna hversdagslegum ferðum sínum. Markmið nýrra laga þarf að vera að skapa öryggi, samkeppnishæft umhverfi og auka aðgengi almennings að leigubílum sem samgönguþjónustu. Í grófum dráttum viljum við að ríkið og Samgöngustofa minnki inngrip sitt á þessum markaði, því það hefur hingað til lítið annað gert en að skapa aðgangshindranir og hindra heilbrigða samkeppni. Erlendis er það einmitt samkeppni milli stöðva sem hefur skapað aðgreiningu á markaðnum, hækkað þjónustustig og bætt kjör bæði farþega og bílstjóra. Námið þarf að vera aðgengilegt, einfalt og ódýrt. Einfalda þarf námskrána og létta á úreltum kröfum til nýrra bílstjóra. Samgöngustofa ætti að tilkynna samstundis stöðum um breytta stöðu leyfis hjá leigubílstjórum, til dæmis vegna afbrota. Samgöngustofa beinir eftirliti sínu að stöðvunum, sem eru síðan gerðar ábyrgar fyrir eftirliti og gæðastjórnun meðal bílstjóra sem starfa hjá þeim. Bílstjórum verði áfram frjálst að skrá sig á eins margar eða fáar stöðvar og þeim listir. Sérstakir hvatar fyrir rafbílavæðingu leigubílaflotans. Skýrari og strangari kröfur um stofnun leigubílastöðva og virkara eftirlit. Leigubílstjórar ættu ekki að geta verið sjálfstæð stöð án þess að standast undir sömu ströngu gæðakröfur og leigubílastöðvar almennt. Neytendur ættu að geta kosið um hverslags leigubílaþjónustu þau vilja með rafrænum hætti, og bílstjórar ættu að geta valið hvaða skilmála þeir samþykkja við hverja stöð sem þeir undirgangast að vinna fyrir. Það hefur sýnt sig ítrekað á mörkuðum erlendis að þetta er leiðin til þess að skapa heilbrigðan, áreiðanlegan og öruggan leigubílamarkað fyrir bæði neytendur og bílstjóra. Þetta er ekki flókið. Stétt leigubílstjóra er beinlínis þekkt fyrir að vera íhaldssöm, en leigubílstjórar, rétt eins og allar aðrar atvinnugreinar, þurfa að horfa fram á við og frekar en að hafna breytingum af öllum toga, þarf að sjá tækifærin sem geta verið falin í þeim. Höfundur er leigubílstjóri, framkvæmdastjóri og meðstofnandi Hopp.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Skoðun Áskorun til Alþingis: Tryggið almannahagsmuni - afnemið samkeppnisundanþágu afurðastöðvanna Benedikt S. Benediktsson,Breki Karlsson,Halla Gunnarsdóttir,Ólafur Stephensen skrifar
Skoðun Guðmundur Hrafn Arngrímsson er maður sem hefur aldrei rúllað sexum Kristján Blöndal skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun