Hvar eru málefni barna og ungs fólks? Gunnar E. Sigurbjörnsson skrifar 25. nóvember 2024 18:42 Já, góðan daginn hér. Ég er ekki týpan sem hendir frá mér skoðanagreinum hægri vinstri en ég hef smá áhyggjur af kosningabaráttunni sem er í gangi núna. Það stefnir í mjög spennandi kosningar, en einhvern veginn finnst mér málefni barna og ungs fólks, ásamt öðrum tengdum málum, ekki vera nægilega áberandi í umræðunni eða rædd á markvissan hátt. Ég er faðir tveggja dætra á tveimur skólastigum, hef unnið innan frístunda- og æskulýðsgeirans í yfir 20 ár og átt í talsverðu samstarfi við mennta- og barnamálaráðuneytið í gegnum tíðina. Það sem ég hef tekið mest eftir hvað varðar málefni barna og ungmenna er að sá stjórnmálaflokkur sem hefur að mestu stjórnað fjármálum þjóðarinnar síðustu 70 árin setti fram áhersluplagg þar sem sumt var góðra gjalda vert. Hins vegar var þar talsvert af klisjum án þess að skýrar leiðir fylgdu með. Einnig voru þar hugmyndir sem bera vott um afturför, eins og að börn sem eru „öðruvísi“ ættu að vera í sérskólum og að taka ætti upp úreltar kennsluáherslur og námsmat (lesist: samræmd próf). Ég hef einnig tekið eftir að Viðreisn hefur lagt áherslu á geðheilbrigðismál og málefni fólks með fíknivanda, sem er afar jákvætt. Hins vegar eru það aðeins frambjóðendur í einu kjördæmi sem virðast setja þau málefni sem standa mínu hjarta næst, í algjöran forgang. Sem leggja alla áhersluna í að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Þetta eru þau sem leggja alla áherslu á að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Það eru frambjóðendur Framsóknar í Reykjavík Norður, þar sem fremst í flokki standa Ásmundur Einar Daðason, mennta- og barnamálaráðherra, og Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir, þingmaður. Ég sjálfur hef aldrei kosið Framsókn og ekki ljáð neinum af fjórflokkunum mitt atkvæði á þessari öld en í fyrsta sinn stefnir í að ég kjósi Framsóknarflokkinn. Það er ekki aðeins vegna þeirra ástæðna sem ég hef talið upp hér að ofan. Á undanförnum árum hef ég séð mennta- og barnamálaráðuneytið eflast og mikinn kraft koma í framþróun þeirra málaflokka sem það ráðuneyti hefur yfirumsjón með. Að mínu mati hefur meira áunnist innan ráðuneytisins á síðustu þremur árum en á áratugnum þar á undan. Á þessum þingvetri voru mörg mikilvæg mál á leið inn á Alþingi frá ráðuneytinu, og því var það sárt að sjá stjórnina springa á þeim tímapunkti. Ég vil þó halda því til haga að ég var enginn stuðningsmaður síðustu ríkisstjórnar. Sársaukinn stafaði hins vegar af því að á leið inn í þingið voru ný lög um félagsmiðstöðvar, en Ísland er eina landið á Norðurlöndum sem hefur ekki lögbundið það öfluga æskulýðs- og forvarnarstarf sem þar fer fram. Þá voru ný lög um skólaþjónustu, sem lengi hefur verið beðið eftir, og lög um fjármögnun úrræða fyrir börn sem þurfa mestan stuðning í mennta- og æskulýðsstarfi. Þetta er aðeins hluti þeirra mála sem voru á lokametrunum frá ráðuneytinu. Ég geri mér vel grein fyrir að þetta er ekki ráðherranum einum að þakka, en hann á mikið hrós fyrir sína ástríðu í þessum málum og fyrir að hafa fengið til liðs við sig öflugt og ástríðufullt starfsfólk sem hefur látið hendur standa fram úr ermum. Ef menntamál eru skoðuð sérstaklega hefur lengi vantað aukinn stuðning við útgáfu námsgagna, og lengi hefur verið beðið eftir fyrrgreindum skólaþjónustulögum sem og samræmdu námsmati. Þessi þrenna var á lokametrunum þegar stjórnin sprakk. Ég kom nýlega úr starfstengdri ferð til Eistlands. Það land er efst meðal Evrópulanda samkvæmt Pisa-rannsóknum. Þar, líkt og hér, er áherslan að færast frá klassískum samræmdum prófum yfir í samræmdan fjölþættan námsferil. Í íþróttamálum er loks að sjá fyrir endann á lönguvitleysunni í þjóðarleikvangsmálum. Ekki síður fagna ég auknum áherslum og stuðningi við íþróttaþátttöku barna og ungs fólks með fatlanir. Þá hafa farsældarlögin orðið þess valdandi að öflugt frístundastarf á vegum sveitarfélaga hefur komist betur í sviðsljósið, sem mikilvægur hluti af velferðar- og farsældarkerfi barna. Allt þetta á Ásmundur Einar, Hafdís og fólkið í kringum þau mikinn þátt í að koma á laggirnar. Ég er alls enginn Framsóknarmaður, en ef þau og annað Framsóknarfólk heldur áfram að setja málefni barna og ungs fólks í forgang, er ég til í að veita þeim mitt atkvæði þó ég búi í öðru kjördæmi. Ég skora á kjósendur í Reykjavík Norður að kynna sér betur þær áherslur sem Ásmundur Einar, Hafdís Hrönn og samstarfsfólk þeirra setja á oddinn. Ef þeim tekst að klára ofantöld mál á nýju kjörtímabili, þá skora ég á Ásmund Einar að halda áfram á sömu braut en spýta í lófana er varðar að bæta úr skorti á meðferðarheimilum fyrir ungt fólk og úrræðum fyrir ungmenni sem sýna mikla áhættuhegðun. Kjósum framfarir og bjartari framtíð fyrir börn og ungt fólk næstkomandi laugardag. Höfundur er faðir, deildarstjóri frístundaþjónustu, menntaður kennari og giftur leikskólastjóra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Framsóknarflokkurinn Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Já, góðan daginn hér. Ég er ekki týpan sem hendir frá mér skoðanagreinum hægri vinstri en ég hef smá áhyggjur af kosningabaráttunni sem er í gangi núna. Það stefnir í mjög spennandi kosningar, en einhvern veginn finnst mér málefni barna og ungs fólks, ásamt öðrum tengdum málum, ekki vera nægilega áberandi í umræðunni eða rædd á markvissan hátt. Ég er faðir tveggja dætra á tveimur skólastigum, hef unnið innan frístunda- og æskulýðsgeirans í yfir 20 ár og átt í talsverðu samstarfi við mennta- og barnamálaráðuneytið í gegnum tíðina. Það sem ég hef tekið mest eftir hvað varðar málefni barna og ungmenna er að sá stjórnmálaflokkur sem hefur að mestu stjórnað fjármálum þjóðarinnar síðustu 70 árin setti fram áhersluplagg þar sem sumt var góðra gjalda vert. Hins vegar var þar talsvert af klisjum án þess að skýrar leiðir fylgdu með. Einnig voru þar hugmyndir sem bera vott um afturför, eins og að börn sem eru „öðruvísi“ ættu að vera í sérskólum og að taka ætti upp úreltar kennsluáherslur og námsmat (lesist: samræmd próf). Ég hef einnig tekið eftir að Viðreisn hefur lagt áherslu á geðheilbrigðismál og málefni fólks með fíknivanda, sem er afar jákvætt. Hins vegar eru það aðeins frambjóðendur í einu kjördæmi sem virðast setja þau málefni sem standa mínu hjarta næst, í algjöran forgang. Sem leggja alla áhersluna í að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Þetta eru þau sem leggja alla áherslu á að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Það eru frambjóðendur Framsóknar í Reykjavík Norður, þar sem fremst í flokki standa Ásmundur Einar Daðason, mennta- og barnamálaráðherra, og Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir, þingmaður. Ég sjálfur hef aldrei kosið Framsókn og ekki ljáð neinum af fjórflokkunum mitt atkvæði á þessari öld en í fyrsta sinn stefnir í að ég kjósi Framsóknarflokkinn. Það er ekki aðeins vegna þeirra ástæðna sem ég hef talið upp hér að ofan. Á undanförnum árum hef ég séð mennta- og barnamálaráðuneytið eflast og mikinn kraft koma í framþróun þeirra málaflokka sem það ráðuneyti hefur yfirumsjón með. Að mínu mati hefur meira áunnist innan ráðuneytisins á síðustu þremur árum en á áratugnum þar á undan. Á þessum þingvetri voru mörg mikilvæg mál á leið inn á Alþingi frá ráðuneytinu, og því var það sárt að sjá stjórnina springa á þeim tímapunkti. Ég vil þó halda því til haga að ég var enginn stuðningsmaður síðustu ríkisstjórnar. Sársaukinn stafaði hins vegar af því að á leið inn í þingið voru ný lög um félagsmiðstöðvar, en Ísland er eina landið á Norðurlöndum sem hefur ekki lögbundið það öfluga æskulýðs- og forvarnarstarf sem þar fer fram. Þá voru ný lög um skólaþjónustu, sem lengi hefur verið beðið eftir, og lög um fjármögnun úrræða fyrir börn sem þurfa mestan stuðning í mennta- og æskulýðsstarfi. Þetta er aðeins hluti þeirra mála sem voru á lokametrunum frá ráðuneytinu. Ég geri mér vel grein fyrir að þetta er ekki ráðherranum einum að þakka, en hann á mikið hrós fyrir sína ástríðu í þessum málum og fyrir að hafa fengið til liðs við sig öflugt og ástríðufullt starfsfólk sem hefur látið hendur standa fram úr ermum. Ef menntamál eru skoðuð sérstaklega hefur lengi vantað aukinn stuðning við útgáfu námsgagna, og lengi hefur verið beðið eftir fyrrgreindum skólaþjónustulögum sem og samræmdu námsmati. Þessi þrenna var á lokametrunum þegar stjórnin sprakk. Ég kom nýlega úr starfstengdri ferð til Eistlands. Það land er efst meðal Evrópulanda samkvæmt Pisa-rannsóknum. Þar, líkt og hér, er áherslan að færast frá klassískum samræmdum prófum yfir í samræmdan fjölþættan námsferil. Í íþróttamálum er loks að sjá fyrir endann á lönguvitleysunni í þjóðarleikvangsmálum. Ekki síður fagna ég auknum áherslum og stuðningi við íþróttaþátttöku barna og ungs fólks með fatlanir. Þá hafa farsældarlögin orðið þess valdandi að öflugt frístundastarf á vegum sveitarfélaga hefur komist betur í sviðsljósið, sem mikilvægur hluti af velferðar- og farsældarkerfi barna. Allt þetta á Ásmundur Einar, Hafdís og fólkið í kringum þau mikinn þátt í að koma á laggirnar. Ég er alls enginn Framsóknarmaður, en ef þau og annað Framsóknarfólk heldur áfram að setja málefni barna og ungs fólks í forgang, er ég til í að veita þeim mitt atkvæði þó ég búi í öðru kjördæmi. Ég skora á kjósendur í Reykjavík Norður að kynna sér betur þær áherslur sem Ásmundur Einar, Hafdís Hrönn og samstarfsfólk þeirra setja á oddinn. Ef þeim tekst að klára ofantöld mál á nýju kjörtímabili, þá skora ég á Ásmund Einar að halda áfram á sömu braut en spýta í lófana er varðar að bæta úr skorti á meðferðarheimilum fyrir ungt fólk og úrræðum fyrir ungmenni sem sýna mikla áhættuhegðun. Kjósum framfarir og bjartari framtíð fyrir börn og ungt fólk næstkomandi laugardag. Höfundur er faðir, deildarstjóri frístundaþjónustu, menntaður kennari og giftur leikskólastjóra.
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun