Miðflokkurinn stendur vörð um bændur Högni Elfar Gylfason skrifar 15. nóvember 2024 20:31 Við hjónin höfum rekið búskap hér í Skagafirði um langt árabil og konan mín verið við bústörf nánast frá fæðingu. Búskapur er það sem við lifum á og lifum fyrir. Ég hef aldrei efast um að Miðflokkurinn undir forystu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar standi vörð um hagsmuni bænda og íslensks landbúnaðar. Ekki er vanþörf á því undanfarin ár hefur staða bænda versnað jafnt og stöðugt og virðist seta Framsóknarmanna í ríkisstjórn hafa skipt litlu máli, en það kemur ekki á óvart því þeir hafa ekki haft áhuga á að stýra ráðuneyti landbúnaðarmála árum saman. Það er því undarlegt að þeir vakni upp rétt fyrir kosningar og skammi þá sem ekki hafa verið við völd fyrir ástandið. Því miður er það svo að sótt er að íslenskri framleiðslu og kjör bænda hafa stöðugt verið að versna. Svo mjög að bændur sáu sér ekki annað fært en að kalla saman aukabúnaðarþing fyrir ári síðan þar sem samþykkt var sérstök ályktun um afkomuvanda bænda. Um leið lýsti þetta aukabúnaðarþing yfir áhyggjum sínum af horfum í fæðuframleiðslu þjóðarinnar. Hvar voru Framsóknarmenn þá? Enginn getur efast um að þessar ályktanir voru áfellisdómur yfir stjórnarstefnu þeirrar ríkisstjórnar sem Framsóknarflokkurinn hefur setið í. Í ályktun aukabúnaðarþingsins um afkomuvandann segir: „Við verðum að tryggja sjálfsaflahlutfall í fæðuframleiðslu íslensku þjóðarinnar. Fæðuöryggi Íslands verður ekki uppfyllt með öðru en framleiðslu hér á landi án tillits til staðsetningar. Án bænda er fæðusjálfstæði þjóðar teflt í tvísýnu.“ Komi tafarlaust til móts við bráðavanda Þarna birtist ákall um viðbrögð við bráðavanda, já bráðavanda. Þingið sá sér ekki annað fært en að kalla eftir því að stjórnvöld kæmu tafarlaust til móts við bráðavanda í íslenskum landbúnaði þannig að tryggja megi afkomu og starfsskilyrði atvinnugreinarinnar. Þá var lögð áhersla á brýna þörf þess að stjórnvöld settust að samningaborðinu þar sem staða búvörusamninga yrði metin og næstu skref ákveðin. Ítrekað hefur verið bent á að samkvæmt búvörulögum skuli ávallt tryggja nægilegt vöruframboð við breytilegar aðstæður í landinu, og að kjör þeirra sem landbúnað stunda skuli vera í sem nánustu samræmi við kjör annarra stétta. Niðurstaða aukabúnaðarþingsins var: Hvorugt er uppfyllt í dag. Verklag og regluverk tolla verði yfirfarið En það sem er að trufla bændur hvað mest undir stjórn Framsóknarflokksins er verklag og regluverk tolla. Aukabúnaðarþingið áréttaði sérstaklega mikilvægi þess að verklag og regluverk um tolla á Íslandi verði yfirfarið með tilliti til bæði eftirlits og gjalda. Allir bændur vita að eftirliti með innfluttum landbúnaðarvörum hefur verið verulega ábótavant, sér í lagi varðandi magntolla samkvæmt tollskrá. Hvar var vakt Framsóknarflokksins þá? Verkin sýna merkin Í niðurstöðu sérstaks ráðuneytisstjórahóps sem matvælaráðuneytið stóð að fyrir ári síðan kom fram að laun í kúabúskap og sauðfjárrækt hafa staðið í stað eða lækkað frá árinu 2016. Um leið jukust langtímaskuldir bænda á árunum 2016-2022. Í skýrslunni var bent á að bændur í mjólkurframleiðslu væru almennt skuldsettari en í öðrum búgreinum vegna samþjöppunar og fjárfestinga. Einnig benti skýrslan á að fjármagnskostnaður hefur hækkað mikið frá árinu 2021. Það þarf ekki að hafa mörg orð um það hvað efnahagsstjórn núverandi ríkisstjórnar hefur haft slæmar afleiðingar fyrir bændur sem þurfa að þola háan fjármagskostnað án þess að geta velt kostnaðarhækkunum út í verðlagið. Fyrir ári síðan skrifaði þáverandi formaður Bændasamtaka Íslands, Gunnar Þorgeirsson, þetta: „Við lestur fjárlagafrumvarpsins er engin vísbending um aukin framlög til landbúnaðar, að undanskildu auknu fjármagni til eflingar kornræktar en engin teikn á lofti um hvernig stjórnvöld hafa í hyggju að koma til móts við afkomuvanda í greininni.“ Þá sem nú, eru bændur skildir eftir einir á vakt Framsóknarflokksins. Það hefur engin stefnubreyting orðið á áhugaleysi Framsóknarflokksins á málefnum landbúnaðarins síðustu árin. Nýfengið hugrekki fólks á lista þessa fyrrverandi flokks bænda til þess að ráðast til atlögu við Miðflokkinn með útúrsnúningi, hálfsannleik og hreinum og klárum ósannindum er tilkomið vegna hræðslu við að missa þingsæti og völd í komandi alþingiskosningum. Bændur fylgjast alltaf með hagsmunamálum stéttarinnar en ekki aðeins rétt fyrir kosningar. Því sjá þeir í gegnum hjákátlega kosningabrellu Framsóknarflokksins sem birtist í skoðanagrein á visir.is. Áfram Ísland. Höfundur er sauðfjárbóndi, varaþingmaður og frambjóðandi Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Högni Elfar Gylfason Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Landbúnaður Miðflokkurinn Mest lesið 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Skoðun Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Við hjónin höfum rekið búskap hér í Skagafirði um langt árabil og konan mín verið við bústörf nánast frá fæðingu. Búskapur er það sem við lifum á og lifum fyrir. Ég hef aldrei efast um að Miðflokkurinn undir forystu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar standi vörð um hagsmuni bænda og íslensks landbúnaðar. Ekki er vanþörf á því undanfarin ár hefur staða bænda versnað jafnt og stöðugt og virðist seta Framsóknarmanna í ríkisstjórn hafa skipt litlu máli, en það kemur ekki á óvart því þeir hafa ekki haft áhuga á að stýra ráðuneyti landbúnaðarmála árum saman. Það er því undarlegt að þeir vakni upp rétt fyrir kosningar og skammi þá sem ekki hafa verið við völd fyrir ástandið. Því miður er það svo að sótt er að íslenskri framleiðslu og kjör bænda hafa stöðugt verið að versna. Svo mjög að bændur sáu sér ekki annað fært en að kalla saman aukabúnaðarþing fyrir ári síðan þar sem samþykkt var sérstök ályktun um afkomuvanda bænda. Um leið lýsti þetta aukabúnaðarþing yfir áhyggjum sínum af horfum í fæðuframleiðslu þjóðarinnar. Hvar voru Framsóknarmenn þá? Enginn getur efast um að þessar ályktanir voru áfellisdómur yfir stjórnarstefnu þeirrar ríkisstjórnar sem Framsóknarflokkurinn hefur setið í. Í ályktun aukabúnaðarþingsins um afkomuvandann segir: „Við verðum að tryggja sjálfsaflahlutfall í fæðuframleiðslu íslensku þjóðarinnar. Fæðuöryggi Íslands verður ekki uppfyllt með öðru en framleiðslu hér á landi án tillits til staðsetningar. Án bænda er fæðusjálfstæði þjóðar teflt í tvísýnu.“ Komi tafarlaust til móts við bráðavanda Þarna birtist ákall um viðbrögð við bráðavanda, já bráðavanda. Þingið sá sér ekki annað fært en að kalla eftir því að stjórnvöld kæmu tafarlaust til móts við bráðavanda í íslenskum landbúnaði þannig að tryggja megi afkomu og starfsskilyrði atvinnugreinarinnar. Þá var lögð áhersla á brýna þörf þess að stjórnvöld settust að samningaborðinu þar sem staða búvörusamninga yrði metin og næstu skref ákveðin. Ítrekað hefur verið bent á að samkvæmt búvörulögum skuli ávallt tryggja nægilegt vöruframboð við breytilegar aðstæður í landinu, og að kjör þeirra sem landbúnað stunda skuli vera í sem nánustu samræmi við kjör annarra stétta. Niðurstaða aukabúnaðarþingsins var: Hvorugt er uppfyllt í dag. Verklag og regluverk tolla verði yfirfarið En það sem er að trufla bændur hvað mest undir stjórn Framsóknarflokksins er verklag og regluverk tolla. Aukabúnaðarþingið áréttaði sérstaklega mikilvægi þess að verklag og regluverk um tolla á Íslandi verði yfirfarið með tilliti til bæði eftirlits og gjalda. Allir bændur vita að eftirliti með innfluttum landbúnaðarvörum hefur verið verulega ábótavant, sér í lagi varðandi magntolla samkvæmt tollskrá. Hvar var vakt Framsóknarflokksins þá? Verkin sýna merkin Í niðurstöðu sérstaks ráðuneytisstjórahóps sem matvælaráðuneytið stóð að fyrir ári síðan kom fram að laun í kúabúskap og sauðfjárrækt hafa staðið í stað eða lækkað frá árinu 2016. Um leið jukust langtímaskuldir bænda á árunum 2016-2022. Í skýrslunni var bent á að bændur í mjólkurframleiðslu væru almennt skuldsettari en í öðrum búgreinum vegna samþjöppunar og fjárfestinga. Einnig benti skýrslan á að fjármagnskostnaður hefur hækkað mikið frá árinu 2021. Það þarf ekki að hafa mörg orð um það hvað efnahagsstjórn núverandi ríkisstjórnar hefur haft slæmar afleiðingar fyrir bændur sem þurfa að þola háan fjármagskostnað án þess að geta velt kostnaðarhækkunum út í verðlagið. Fyrir ári síðan skrifaði þáverandi formaður Bændasamtaka Íslands, Gunnar Þorgeirsson, þetta: „Við lestur fjárlagafrumvarpsins er engin vísbending um aukin framlög til landbúnaðar, að undanskildu auknu fjármagni til eflingar kornræktar en engin teikn á lofti um hvernig stjórnvöld hafa í hyggju að koma til móts við afkomuvanda í greininni.“ Þá sem nú, eru bændur skildir eftir einir á vakt Framsóknarflokksins. Það hefur engin stefnubreyting orðið á áhugaleysi Framsóknarflokksins á málefnum landbúnaðarins síðustu árin. Nýfengið hugrekki fólks á lista þessa fyrrverandi flokks bænda til þess að ráðast til atlögu við Miðflokkinn með útúrsnúningi, hálfsannleik og hreinum og klárum ósannindum er tilkomið vegna hræðslu við að missa þingsæti og völd í komandi alþingiskosningum. Bændur fylgjast alltaf með hagsmunamálum stéttarinnar en ekki aðeins rétt fyrir kosningar. Því sjá þeir í gegnum hjákátlega kosningabrellu Framsóknarflokksins sem birtist í skoðanagrein á visir.is. Áfram Ísland. Höfundur er sauðfjárbóndi, varaþingmaður og frambjóðandi Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun