Maðurinn sem ætlaði að fá lánaðan tjakkinn. Einar Helgason skrifar 9. júlí 2024 06:00 Hún er góð sagan af manninum sem ætlaði að fá lánaðan tjakkinn hjá bóndanum á sveitabænum. Reyndar geri ég ráð fyrir að margir af þeim sem lesa þessar línur hafi heyrt þennan brandara en ég læt hann samt flakka hérna. En það var þannig að það var maður á ferð í bíl sínum eftir fáförnum sveitavegi þegar það sprakk á einu dekki undir bílnum. Nú þegar maðurinn ætlaði að skipta um dekk kom í ljós að engin tjakkur var í bílnum. Nú voru góð ráð dýr en í fjarska sá maðurinn sveitabæ og hann ákvað að ganga þangað til þess að biðja bóndann á bænum að lána sér tjakk. Þetta var um það bil fimmtán mínútna gangur og maðurinn gekk af stað. Eftir að hann hóf gönguna heim að bænum fór hann að brjóta heilan um hvernig viðtökurnar yrði hjá þessum bónda sem þarna bjó. Hvað til dæmis ef hann hataði þetta andskotans Reykjavíkurpakk og það kæmi ekki til greina að hjálpa því á nokkurn hátt? Svo væri líka til í dæminu að hann væri fæddur ruddi og lánaði engum sín verkfæri og segði mönnum bara að fara til fjandans sem bæðu um slíkt. Svo hafði hann líka heyrt að þessir bændur væru á hausnum fjárhagslega og tækju okurverð fyrir allt sem þeir gerðu fyrir aðra, enda sæist það best á verðinu á lambakjötinu um þessar mundir. Þessar og aðrar hugsanaflækjur veltust um í kollinum á okkar manni þegar hann gekk heim að bænum. Og hann var orðin eiginlega alveg kolsjóðandi vitlaus í skapinu þegar hann loks náði heim á hlað á þessum sveitabæ og bankaði hraustlega á útihurðina. Og ekki lagaði það ástandið þegar þessi bóndadurgur var ekkert að flýta sér til dyra þá var suðan komin á alvarlegt stig í okkar manni þegar hann loksins opnaði. Hann horfði á þennan bónda sem ég heyrði um seinna að væri orðlagður fyrir greiðvirkni og gæði og hreytti út úr sér. „Taktu þennan andskotans tjakk og troddu honum upp í rassgatið á þér.“ Ástæðan fyrir því að ég er að rifja upp þennan gamla brandara er sú að mér dettur hann æ oftar í hug þegar ég les pistla eftir Hjört J Guðmundson sem hann birtir á Vísissíðunni. Þar fer þessi ágæti maður hamförum um hvað það yrði skelfilegt fyrir okkur Íslendinga að fara alla leið inn í ESB og hvað við yrðum niðurlægð af því að við erum svo fámenn þjóð. Og það sem Hjörtur á sameiginlegt með manninum sem ætlaði að fá lánaðan tjakkinn að hann á von á skelfilegum viðtökum ef Ísland leitaðist eftir inngöngu í ESB. Hins vegar hefur maðurinn sem vantaði tjakkinn það fram yfir Hjört að hann lagði það á sig að arka af stað þótt hann hafi svo sjálfur skitið upp á bak þarna í restina. En Hjörtur telur það fráleitt að reyna eitthvað í þá áttina að hefja samningaviðræður vegna þess að hann er með þau úrslit á hreinu. Hann þarf ekki annað en draga samningana sem hann geymir í sínu heilabúi fram og þá fer það ekkert á milli mála að þar yrðum við niðurlægð og jafnvel rænd okkar auðlindum. Ég veit reyndar ekki hvort það sé gerlegt að ræna sjávarauðlind sem þegar er búið að stela af venjulegum Íslendingum. Og ég held að Hjörtur viti það fullvel hverjir stóðu fyrir því og hver tekur ekki mark á manni sem bæði er sagnfræðingur og alþjóða stjórnmálafræðingur auk þess er hann sérfræðingur í einhverjum Evrópufræðum. Úff ekki get ég státað mig af því að vera sérfræðingur í neinu nema að keyra sendiferðabíl á sendibílastöð, ég var einu sinni góður í því. En svo kemur líka í ljós að Hjörtur J Guðmundson er launaður blaðamaður hjá Mogganum sem við vitum öll að er áróðurssnepill á framfæri helstu útgerðarisa í Íslensku samfélagi og sömu aðila og stálu sjávarauðlindina okkar. Og það sem kannski er enn merkilegra að Íslensk útgerðafyrirtæki eru þeir aðilar sem hafa mestan hag af því að vera næstum fullgildir meðlimir í Evrópusambandinu. Þar hafa þeir ákveðin tollfríðindi inn á þann stóra markað og þar hafa þeir frelsi til að reka fyrirtæki sem þeir hafa svo sannarlega nýtt sér. Auk þess gátu þau yfirgefið Íslensku krónuna sem er einhver mesti skaðvaldur fyrir venjulegt fólk á Íslandi og hreiðrað um sig í skjóli evrunnar. (Hjörtur fær kannski borgað í evrum fyrir alla áróðurspistlanna.) Nú ætla ég ekki að fara út í það að lýsa því í smáatriðum hvað muni standa í samningum milli Íslands og Evrópusambandsins, enda hef ég ekki hugmynd um það. Þær samningaviðræður munu standa jafnvel í einhver ár og ég ætla að fullyrða að Hjörtur veit ekkert um það heldur hvað þar stendur þótt hann telji sig vita það. Það versta er að það eru eftir einhverjir örfáir bjánar en þarna úti sem trúa því líka. Nú geri ég ráð fyrir því að einhverjir furði sig á því að ég skuli vera að velta þessum hlutum fyrir mér og skrifa þessar línur en ástæðan er einfaldlega þessi. Á minni löngu ævi í Íslensku samfélagi hef ég komst að því að það eru ákveðin öfl í okkar landi sem velta sér upp auðævum sem hægt er að viðhalda með því að halda alþýðu fólks í skefjum. Og það er gert meðal annars með því að koma í veg fyrir að við göngum í Evrópusambandið og tökum upp evru því þá missa peningaöflin tökin sem þeir hafa á fólki með Íslensku krónunni. Eða hvar í veröldinni er það hægt að láta fólk taka lán með þröngum skilyrðum um greiðslugetu sem svo afborganir tvöfaldast eða jafnvel þrefaldast að nokkrum mánuðum liðnum? Mér dettur engin í hug sem gæti staðið fyrir svona gjörningi nema kannski félagsskapur sem heitir Mafía og er ættuð frá Sikiley enda væri ég ekki hissa þótt þeir dauðöfunduðu peningaöflin á Íslandi að búa við þessi gróðatækifæri. Eða finnst fólki það ekkert skrítið að þegar krónan fellur og hinn venjulegi maður þarf að taka á sig auknar byrðar þá græða fjármálafyrirtækin eins og engin sé morgundagurinn Við þurfum ekki annað en að horfa til Færeyja sem tengjast evrunni til þess að vita hvað ég er að meina. Síðan kaupa þessi öfl mann með nógu skrautlega titla til þess að skreyta sig með, sjálfsagt í þeirri von að hann verði trúverðugri, til þess skrifa á nokkurra daga fresti áróðurspistla í þeirri von að viðhalda skepnuskapnum. Kannski má þakka fyrir að sá sem ritar þessar línur er kurteis að eðlisfari og lætur ekki allt flakka. En ég get ekki af því gert að mér dettur fyllilega í hug að þessir áróðurspistlar eigi að fara á svipaðan stað og manninum fannst að tjakkurinn ætti heima. Höfundur var sérfræðingur í því að keyra sendiferðabíl og er auk þess með stýrimansréttindi. Hann er líka það fróður að hann veit til þess að fólk í löndunum sem við viljum bera okkur saman við getur tekið lán þar sem það veit upp á hár hvað afborguninn er há allt til enda lánstímans. Ef það breytist á lánstímanum lánveitanda í hag þá er það sakamál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Svar við greininni „Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu“ Hópur lækna Skoðun Opið bréf til Ingu Sæland Ragnar Erling Hermannsson Skoðun Fjórar leiðir til að verða besta útgáfan af þér Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Allir geta drukknað en enginn þarf að drukkna Hildur Vattnes Kristjánsdóttir Skoðun Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun Rangfeðranir Sævar Þór Jónsson Skoðun Upplýsingaóreiða og rannsóknir á mettaðri fitu Hópur lækna Skoðun Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson Skoðun Ekkert samráð – ekkert traust Björg Eva Erlendsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Allir geta drukknað en enginn þarf að drukkna Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Svar við greininni „Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu“ Hópur lækna skrifar Skoðun Fjórar leiðir til að verða besta útgáfan af þér Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Ferðalag sálna Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekkert samráð – ekkert traust Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson skrifar Skoðun Að vera með BRCA-stökkbreytingu Brynja Rún Sævarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til foreldra í Stakkaborg Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Rammaáætlun og Hvammsvirkjun: Heimilt en ekki skylt Mörður Árnason skrifar Skoðun Hvernig þjóð viljum við vera? Sigrún Lilja Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Meiri rökræður, minni áróður: Borgaraþing fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-aðild Valgerður Björk Pálsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til Ingu Sæland Ragnar Erling Hermannsson skrifar Skoðun Atvinnuþátttaka kvenna og karla Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Mannekla á leikskólum Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson skrifar Skoðun Tillaga um endurskoðun á virðisaukaskattskerfi deilihagkerfisins Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Heimur hins sterka og óvissan framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Umsögn um breytingar á ýmsum lögum vegna einföldunar og samræmingar leyfisferla á sviði umhverfis- og orkumála Erla Björk Þorgeirsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf Leifur Helgi Konráðsson skrifar Skoðun Emma Lazarus og Frelsisstyttan Atli Harðarson skrifar Skoðun Rétt tímasetning skiptir öllu máli Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir skrifar Skoðun Sjálfræðissvipting þjóðar Ægir Örn Arnarson skrifar Skoðun Rangfeðranir Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Valkyrjur: Ekki falla á prófinu! Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Hvammsvirkjun og meintur orkuskortur Ólafur Páll Jónsson skrifar Skoðun 13,5 milljónir Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar Skoðun Að vera léttvægur fundinn Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Fögnum vopnahléi og krefjumst varanlegs friðar Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Er heimurinn á leið til helvítis? Árni Sigurðsson skrifar Sjá meira
Hún er góð sagan af manninum sem ætlaði að fá lánaðan tjakkinn hjá bóndanum á sveitabænum. Reyndar geri ég ráð fyrir að margir af þeim sem lesa þessar línur hafi heyrt þennan brandara en ég læt hann samt flakka hérna. En það var þannig að það var maður á ferð í bíl sínum eftir fáförnum sveitavegi þegar það sprakk á einu dekki undir bílnum. Nú þegar maðurinn ætlaði að skipta um dekk kom í ljós að engin tjakkur var í bílnum. Nú voru góð ráð dýr en í fjarska sá maðurinn sveitabæ og hann ákvað að ganga þangað til þess að biðja bóndann á bænum að lána sér tjakk. Þetta var um það bil fimmtán mínútna gangur og maðurinn gekk af stað. Eftir að hann hóf gönguna heim að bænum fór hann að brjóta heilan um hvernig viðtökurnar yrði hjá þessum bónda sem þarna bjó. Hvað til dæmis ef hann hataði þetta andskotans Reykjavíkurpakk og það kæmi ekki til greina að hjálpa því á nokkurn hátt? Svo væri líka til í dæminu að hann væri fæddur ruddi og lánaði engum sín verkfæri og segði mönnum bara að fara til fjandans sem bæðu um slíkt. Svo hafði hann líka heyrt að þessir bændur væru á hausnum fjárhagslega og tækju okurverð fyrir allt sem þeir gerðu fyrir aðra, enda sæist það best á verðinu á lambakjötinu um þessar mundir. Þessar og aðrar hugsanaflækjur veltust um í kollinum á okkar manni þegar hann gekk heim að bænum. Og hann var orðin eiginlega alveg kolsjóðandi vitlaus í skapinu þegar hann loks náði heim á hlað á þessum sveitabæ og bankaði hraustlega á útihurðina. Og ekki lagaði það ástandið þegar þessi bóndadurgur var ekkert að flýta sér til dyra þá var suðan komin á alvarlegt stig í okkar manni þegar hann loksins opnaði. Hann horfði á þennan bónda sem ég heyrði um seinna að væri orðlagður fyrir greiðvirkni og gæði og hreytti út úr sér. „Taktu þennan andskotans tjakk og troddu honum upp í rassgatið á þér.“ Ástæðan fyrir því að ég er að rifja upp þennan gamla brandara er sú að mér dettur hann æ oftar í hug þegar ég les pistla eftir Hjört J Guðmundson sem hann birtir á Vísissíðunni. Þar fer þessi ágæti maður hamförum um hvað það yrði skelfilegt fyrir okkur Íslendinga að fara alla leið inn í ESB og hvað við yrðum niðurlægð af því að við erum svo fámenn þjóð. Og það sem Hjörtur á sameiginlegt með manninum sem ætlaði að fá lánaðan tjakkinn að hann á von á skelfilegum viðtökum ef Ísland leitaðist eftir inngöngu í ESB. Hins vegar hefur maðurinn sem vantaði tjakkinn það fram yfir Hjört að hann lagði það á sig að arka af stað þótt hann hafi svo sjálfur skitið upp á bak þarna í restina. En Hjörtur telur það fráleitt að reyna eitthvað í þá áttina að hefja samningaviðræður vegna þess að hann er með þau úrslit á hreinu. Hann þarf ekki annað en draga samningana sem hann geymir í sínu heilabúi fram og þá fer það ekkert á milli mála að þar yrðum við niðurlægð og jafnvel rænd okkar auðlindum. Ég veit reyndar ekki hvort það sé gerlegt að ræna sjávarauðlind sem þegar er búið að stela af venjulegum Íslendingum. Og ég held að Hjörtur viti það fullvel hverjir stóðu fyrir því og hver tekur ekki mark á manni sem bæði er sagnfræðingur og alþjóða stjórnmálafræðingur auk þess er hann sérfræðingur í einhverjum Evrópufræðum. Úff ekki get ég státað mig af því að vera sérfræðingur í neinu nema að keyra sendiferðabíl á sendibílastöð, ég var einu sinni góður í því. En svo kemur líka í ljós að Hjörtur J Guðmundson er launaður blaðamaður hjá Mogganum sem við vitum öll að er áróðurssnepill á framfæri helstu útgerðarisa í Íslensku samfélagi og sömu aðila og stálu sjávarauðlindina okkar. Og það sem kannski er enn merkilegra að Íslensk útgerðafyrirtæki eru þeir aðilar sem hafa mestan hag af því að vera næstum fullgildir meðlimir í Evrópusambandinu. Þar hafa þeir ákveðin tollfríðindi inn á þann stóra markað og þar hafa þeir frelsi til að reka fyrirtæki sem þeir hafa svo sannarlega nýtt sér. Auk þess gátu þau yfirgefið Íslensku krónuna sem er einhver mesti skaðvaldur fyrir venjulegt fólk á Íslandi og hreiðrað um sig í skjóli evrunnar. (Hjörtur fær kannski borgað í evrum fyrir alla áróðurspistlanna.) Nú ætla ég ekki að fara út í það að lýsa því í smáatriðum hvað muni standa í samningum milli Íslands og Evrópusambandsins, enda hef ég ekki hugmynd um það. Þær samningaviðræður munu standa jafnvel í einhver ár og ég ætla að fullyrða að Hjörtur veit ekkert um það heldur hvað þar stendur þótt hann telji sig vita það. Það versta er að það eru eftir einhverjir örfáir bjánar en þarna úti sem trúa því líka. Nú geri ég ráð fyrir því að einhverjir furði sig á því að ég skuli vera að velta þessum hlutum fyrir mér og skrifa þessar línur en ástæðan er einfaldlega þessi. Á minni löngu ævi í Íslensku samfélagi hef ég komst að því að það eru ákveðin öfl í okkar landi sem velta sér upp auðævum sem hægt er að viðhalda með því að halda alþýðu fólks í skefjum. Og það er gert meðal annars með því að koma í veg fyrir að við göngum í Evrópusambandið og tökum upp evru því þá missa peningaöflin tökin sem þeir hafa á fólki með Íslensku krónunni. Eða hvar í veröldinni er það hægt að láta fólk taka lán með þröngum skilyrðum um greiðslugetu sem svo afborganir tvöfaldast eða jafnvel þrefaldast að nokkrum mánuðum liðnum? Mér dettur engin í hug sem gæti staðið fyrir svona gjörningi nema kannski félagsskapur sem heitir Mafía og er ættuð frá Sikiley enda væri ég ekki hissa þótt þeir dauðöfunduðu peningaöflin á Íslandi að búa við þessi gróðatækifæri. Eða finnst fólki það ekkert skrítið að þegar krónan fellur og hinn venjulegi maður þarf að taka á sig auknar byrðar þá græða fjármálafyrirtækin eins og engin sé morgundagurinn Við þurfum ekki annað en að horfa til Færeyja sem tengjast evrunni til þess að vita hvað ég er að meina. Síðan kaupa þessi öfl mann með nógu skrautlega titla til þess að skreyta sig með, sjálfsagt í þeirri von að hann verði trúverðugri, til þess skrifa á nokkurra daga fresti áróðurspistla í þeirri von að viðhalda skepnuskapnum. Kannski má þakka fyrir að sá sem ritar þessar línur er kurteis að eðlisfari og lætur ekki allt flakka. En ég get ekki af því gert að mér dettur fyllilega í hug að þessir áróðurspistlar eigi að fara á svipaðan stað og manninum fannst að tjakkurinn ætti heima. Höfundur var sérfræðingur í því að keyra sendiferðabíl og er auk þess með stýrimansréttindi. Hann er líka það fróður að hann veit til þess að fólk í löndunum sem við viljum bera okkur saman við getur tekið lán þar sem það veit upp á hár hvað afborguninn er há allt til enda lánstímans. Ef það breytist á lánstímanum lánveitanda í hag þá er það sakamál.
Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun
Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson Skoðun
Skoðun Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Svar við greininni „Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu“ Hópur lækna skrifar
Skoðun Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson skrifar
Skoðun Meiri rökræður, minni áróður: Borgaraþing fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-aðild Valgerður Björk Pálsdóttir skrifar
Skoðun Mannekla á leikskólum Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson skrifar
Skoðun Tillaga um endurskoðun á virðisaukaskattskerfi deilihagkerfisins Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Umsögn um breytingar á ýmsum lögum vegna einföldunar og samræmingar leyfisferla á sviði umhverfis- og orkumála Erla Björk Þorgeirsdóttir skrifar
Skoðun Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir skrifar
Skoðun Fögnum vopnahléi og krefjumst varanlegs friðar Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar
Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir Skoðun
Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson Skoðun