Þunn lína milli orsaka og afleiðinga Valerio Gargiulo skrifar 25. mars 2024 08:30 Í flóknu efni mannlegra samskipta birtist hugtakið orsök og afleiðing í mörgum myndum, sem oftar en ekki sleppur við tafarlausan skilning. Þessi flókna hreyfing er sérstaklega áberandi í sumum gangverkum lífs okkar. Lýsandi dæmi um þetta vandamál er að finna í hernaðariðnaðinum og mótmælahringnum t.d. gegn stríði. Þegar verksmiðjur framleiða sprengjur og vopn skapar það atburðarás sem getur að lokum leitt til eyðileggingar og dauða. Viðbrögð friðarsinna finnast þó oft aðeins þegar þessi vopn eru notuð á vígvellinum, þegar hrikaleg áhrif sprenginga og annarra vopna eru þegar óafturkræf. Sprengja sem hefur verið framleidd verður fyrr eða síðar sprengd á einhverjum tímapunkti. Þessi yfirlýsing vekur mikilvæga sýn á hringrás ofbeldis og brýn þörf á að taka á rótum átakanna. Framleiðsla vopna skapar óhjákvæmilegt skilyrði fyrir notkun þeirra og kyndir undir hringrás ofbeldis sem getur leitt til hrikalegra afleiðinga. Þetta viðhorf vekur upp grundvallarspurningar um mátt mótmæla og möguleika þeirra til að hafa áhrif á gang mála. Ef friðarsinnar gripu fyrr inn í og einbeittu sér að rótum átakanna frekar en hörmulegum afleiðingum þeirra, gætu þeir í raun skipt máli? Sem svar við þessari spurningu koma fram nokkur sjónarmið. Sumir halda því fram að barátta við rótarsökina, vopnaiðnaðinn, sé skilvirkari til að koma í veg fyrir átök í framtíðinni og stuðla að friðarmenningu. Aðrir telja hins vegar að mótmæli gegn augljósari og skjótari áhrifum stríðs, svo sem tap á saklausum mannslífum, sé öflugri skírskotun til sameiginlegrar samvisku og grundvallarmannlegra gilda. Í raun og veru er lausnin ekki endilega fólgin í einni töfra lausn heldur frekar blandað af ólíkum skoðunum þar sem lausnin hefur einhvern ávinning. Alhliða og áhrifamikil mótmæli ættu að íhuga bæði orsakir og afleiðingar átakanna og viðurkenna mikilvægi þess að taka á báðum þáttum til að stuðla að þýðingarmiklum breytingum. Upp í hugann kemur atriði úr ítölskri kvikmynd þar sem söguhetjan sagði um stríð: "Peningar skapa stríð, stríð gerir eftirstríðstímabilið, eftirstríðstímabilið skapar svarta markaðinn, svarti markaðurinn endurgerir peninga, peningar endurgerir stríð. Í stríð eru allir í hættu, nema þeir sem vildu stríð." Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Mest lesið Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar Skoðun Lyftistöng fyrir samfélagið Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Rödd friðar þarf að hljóma skærar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Af skynsemi Vegagerðarinnar Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar Skoðun Nýtt fangelsi – fyrir öruggara samfélag Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Ærin verkefni næstu ár Ásbjörg Kristinsdóttir skrifar Skoðun Kominn tími á öðruvísi stjórnmál Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason skrifar Sjá meira
Í flóknu efni mannlegra samskipta birtist hugtakið orsök og afleiðing í mörgum myndum, sem oftar en ekki sleppur við tafarlausan skilning. Þessi flókna hreyfing er sérstaklega áberandi í sumum gangverkum lífs okkar. Lýsandi dæmi um þetta vandamál er að finna í hernaðariðnaðinum og mótmælahringnum t.d. gegn stríði. Þegar verksmiðjur framleiða sprengjur og vopn skapar það atburðarás sem getur að lokum leitt til eyðileggingar og dauða. Viðbrögð friðarsinna finnast þó oft aðeins þegar þessi vopn eru notuð á vígvellinum, þegar hrikaleg áhrif sprenginga og annarra vopna eru þegar óafturkræf. Sprengja sem hefur verið framleidd verður fyrr eða síðar sprengd á einhverjum tímapunkti. Þessi yfirlýsing vekur mikilvæga sýn á hringrás ofbeldis og brýn þörf á að taka á rótum átakanna. Framleiðsla vopna skapar óhjákvæmilegt skilyrði fyrir notkun þeirra og kyndir undir hringrás ofbeldis sem getur leitt til hrikalegra afleiðinga. Þetta viðhorf vekur upp grundvallarspurningar um mátt mótmæla og möguleika þeirra til að hafa áhrif á gang mála. Ef friðarsinnar gripu fyrr inn í og einbeittu sér að rótum átakanna frekar en hörmulegum afleiðingum þeirra, gætu þeir í raun skipt máli? Sem svar við þessari spurningu koma fram nokkur sjónarmið. Sumir halda því fram að barátta við rótarsökina, vopnaiðnaðinn, sé skilvirkari til að koma í veg fyrir átök í framtíðinni og stuðla að friðarmenningu. Aðrir telja hins vegar að mótmæli gegn augljósari og skjótari áhrifum stríðs, svo sem tap á saklausum mannslífum, sé öflugri skírskotun til sameiginlegrar samvisku og grundvallarmannlegra gilda. Í raun og veru er lausnin ekki endilega fólgin í einni töfra lausn heldur frekar blandað af ólíkum skoðunum þar sem lausnin hefur einhvern ávinning. Alhliða og áhrifamikil mótmæli ættu að íhuga bæði orsakir og afleiðingar átakanna og viðurkenna mikilvægi þess að taka á báðum þáttum til að stuðla að þýðingarmiklum breytingum. Upp í hugann kemur atriði úr ítölskri kvikmynd þar sem söguhetjan sagði um stríð: "Peningar skapa stríð, stríð gerir eftirstríðstímabilið, eftirstríðstímabilið skapar svarta markaðinn, svarti markaðurinn endurgerir peninga, peningar endurgerir stríð. Í stríð eru allir í hættu, nema þeir sem vildu stríð." Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar
Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar
Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar
Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar