Ég um mig frá mér til ég ræð Kristján Logason skrifar 24. nóvember 2023 09:01 Forkastanlegt bann það sem lögreglustjórinn á Suðurnesjum hefur af kunnuglegri ofurforsjárhyggju og fruntaskap sett á vegna núverandi atburða í Grindavík er ekki einvörðungu að verða okkur til atlægis úti í heimi heldur eru gjörðir hans og þvermóðska lílkleg til þess að valda landinu og ferðaþjónustunni stórum skaða sem hæglega getur hlaupið á miljörðum. Fréttir berast nú af því erlendis frá að fréttamiðlar sumir hverjir fjalli um núverandi atburði eins og um sé að ræða jarðskjálftavirkni og eldgos sem nær yfir allt Ísland og því sé ráðlegast að forðast ferðir hingað því það sé stór hættulegt. Það er mikil þörf á því í hverjum atburði að sagt sé sem greinarbest frá og skýringar fylgi svo almenningur fái sem besta mynd af atburði og sé ekki hræddur að óþörfu. Þar gegnir ljósmyndun og kvikmyndun mjög mikilvægu hlutverki og því fjölbreyttari sem þær eru og því betur sem þær gefa glögga mynd af stöðu mála og framvindu atburða því betra. Því betur gerir fólk sér grein fyrir hvað raunverulega gengur á. Þegar fréttist af því að hið heimsfræga rit National Geographic og sambærileg þýsk og evrópsk rit hafi gefist upp á því að eiga við þvermóðskufulla ofurbannista Íslendinga sem svara skilaboðum seint og ílla þá erum við stödd á frekar hættulegu sprungusvæði og mikil hætta á því að Ísland detti niður um sprungu á þeim fréttavegi og komist aldrei upp aftur þegar ljósmyndarar og fréttamenn hafa lýst því yfir að þeir nenni ekki til Íslands vegna flækjustigs við að komast að fréttaefni. Sem ljósmyndari kom ég bæði að gosinu á Fimmvörðuhálsi og að gosinu í Eyjafjallajökli 2010 og átti í báðum tilvikum góð samskipti við viðbragðsaðila jafnt sem lögreglu. Skilningur þá á veru okkar á svæðinu var til staðar og því hefur síðan verið hampað að Eyjafjallajökull og gosið þar eigi einn stærstan þátt í þeim uppgangi sem verið hefur innan ferðaþjónustunnar. Ef það er svo, er það vegna ljósmynda mín og annarra sem rötuðu um heim allan og greiddu götu ferðaþjónustunnar. Ljósmyndin er nefnilega það sem fólk rekur augun í, því næst fyrirsögn og ef hvoru tveggja vekur athygli þá les það textann. Ætla má að ég sem ljósmyndari hafi lagt mig í stórhættu við að mynda þessi tvö gos og það sé með því hættulegra sem ég hef gert sem ljósmyndari, því er ekki fyrir að fara og sætir það því enn meiri furðu en áður að mér og öðrum ljósmyndurum og blaðamönnum skuli meinaður aðgangur að svæði þar sem verulega hæpið er að við getum farið okkur að voða. Það að senda svo björgunarlið með ljósmyndurum í nafni öryggis er svo enn furðulegra því ef eitthvað kemur fyrir þá hverfur ekki einn ljósmyndari í eldhafið heldur hópur björgunarsveitarfólks líka. Þannig setur lögreglustjórinn á Suðurnesjum fleiri í óþarfa áhættu í nafni gerræðislegrar ákvarðana um falskt öryggi. Sem ljósmyndari og ferðalangur hef ég farið í gönguferð um Copper Canyon sem er eitt hættulegasta svæði í heimi, því þar fer fram helsta mariuana rækt Mexico og skemmst frá því að segja að stuttu eftir veru okkar í þorpinu Creel voru 30 manns drepin vegna gengjastríðs. Af hverju lifðum við af þessa för þrátt fyrir að hafa þurft samningaviðræður við El Loco í botni gilsins? Af því að við vorum undirbúin. Við höfðum talað við fólk og fengið útskýringar og af því við héldum haus og fríkuðum ekki út þegar mesta hættan steðjaði að og konan mín gekk óvænt beint í flasið á smyglurum meðan ég var á gilbarminum að mynda. Við héldum líka haus þegar í litla sæta þorpinu Atego á ruta des flores í El Salvador gekk að okkur drengur merktur með svaðalegu húðflúri S13 sem eru ein hættulegustu glæpasamtök í gervallri Mið-Ameríku og hótaði okkur og vildi peninga og bakpokann minn með myndavélum. Við komumst klakklaust frá þeirri reynslu af því við héldum haus og mér segir svo hugur að hann sé enn að sleikja sárin því yfirvöld náðu í skottið á honum mjög fljótlega á eftir. Eiginlega furðu fljótt. Lögreglustjórinn á Suðurnesjum heldur ekki haus. Hann fríkar út í hvert skipti sem það er einhver viðburður af stærri gráðunni. Þannig hefur hann til dæmis eyðilagt ánægju mótorhjólamanna við að gera sér glaðan dag á Ljósanótt og í því sambandi ekki hikað við að brjóta lög og gefa skipanir sem eru hreint og klárt lögbrot og furðu sætir að ekki skuli hafa verið rannsakað til hlítar. Með kergju sinni og einstreingingshætti hefur hann þannig skaðað Ljósanótt og Suðurnesin. Nú er dæmið öllu alvarlegra því nú er hann farinn að skaða Ísland í heild, ímynd landsins sem og heimilda og fréttagerð frá þeim atburðum sem nú eiga sér stað. Einstaklingur á æðsta stigi stjórnsýslu sem ekki heldur haus þegar atburðir stærri en morgunverður hans gerast, á ekkert erindi í stjórnsýsluna og alls ekki þegar viðkomandi hefur verið staðinn að því að hundsa tilmæli ráðamanna og fara sínu fram í geðþótta þvert á heilbrigða skynsemi og með því kostað þjóðina bæði mikla fjármuni, menningarverðmæti og ánægjulegar stundir. Það að erlendir miðlar eins og National Geographic taki ákvörðun um að fjalla ekki um Ísland vegna kergju ráðamanna, stjórnsýslunnar og óstjórnlegrar stjórnsemi er graf alvarlegt mál sem á endanum getur kostað landið í heild milljarða. Einstaklingar í slíkri stöðu eins og Lögreglustjórinn á Suðurnesjum sem ekki geta sinnt mannlegum samskiptum ,ekki hafa yfirsýn yfir málin og ekki geta skipulagt sig með tilliti til mismunandi þarfa en fríka út og fyrirskipa aðgerðir af því að hann vill það, af því að hann segir það og af því að hann ræður, slíkir einstaklingar eiga, af því að hann ræður ekki við málið, að segja af sér þegar í stað. Höfundur er ljósmyndari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eldgos á Reykjanesskaga Lögreglan Ljósmyndun Mest lesið Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson Skoðun Skoðun Skoðun Á hvorum endanum viljum við byrja að skera af? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson skrifar Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir skrifar Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Sjá meira
Forkastanlegt bann það sem lögreglustjórinn á Suðurnesjum hefur af kunnuglegri ofurforsjárhyggju og fruntaskap sett á vegna núverandi atburða í Grindavík er ekki einvörðungu að verða okkur til atlægis úti í heimi heldur eru gjörðir hans og þvermóðska lílkleg til þess að valda landinu og ferðaþjónustunni stórum skaða sem hæglega getur hlaupið á miljörðum. Fréttir berast nú af því erlendis frá að fréttamiðlar sumir hverjir fjalli um núverandi atburði eins og um sé að ræða jarðskjálftavirkni og eldgos sem nær yfir allt Ísland og því sé ráðlegast að forðast ferðir hingað því það sé stór hættulegt. Það er mikil þörf á því í hverjum atburði að sagt sé sem greinarbest frá og skýringar fylgi svo almenningur fái sem besta mynd af atburði og sé ekki hræddur að óþörfu. Þar gegnir ljósmyndun og kvikmyndun mjög mikilvægu hlutverki og því fjölbreyttari sem þær eru og því betur sem þær gefa glögga mynd af stöðu mála og framvindu atburða því betra. Því betur gerir fólk sér grein fyrir hvað raunverulega gengur á. Þegar fréttist af því að hið heimsfræga rit National Geographic og sambærileg þýsk og evrópsk rit hafi gefist upp á því að eiga við þvermóðskufulla ofurbannista Íslendinga sem svara skilaboðum seint og ílla þá erum við stödd á frekar hættulegu sprungusvæði og mikil hætta á því að Ísland detti niður um sprungu á þeim fréttavegi og komist aldrei upp aftur þegar ljósmyndarar og fréttamenn hafa lýst því yfir að þeir nenni ekki til Íslands vegna flækjustigs við að komast að fréttaefni. Sem ljósmyndari kom ég bæði að gosinu á Fimmvörðuhálsi og að gosinu í Eyjafjallajökli 2010 og átti í báðum tilvikum góð samskipti við viðbragðsaðila jafnt sem lögreglu. Skilningur þá á veru okkar á svæðinu var til staðar og því hefur síðan verið hampað að Eyjafjallajökull og gosið þar eigi einn stærstan þátt í þeim uppgangi sem verið hefur innan ferðaþjónustunnar. Ef það er svo, er það vegna ljósmynda mín og annarra sem rötuðu um heim allan og greiddu götu ferðaþjónustunnar. Ljósmyndin er nefnilega það sem fólk rekur augun í, því næst fyrirsögn og ef hvoru tveggja vekur athygli þá les það textann. Ætla má að ég sem ljósmyndari hafi lagt mig í stórhættu við að mynda þessi tvö gos og það sé með því hættulegra sem ég hef gert sem ljósmyndari, því er ekki fyrir að fara og sætir það því enn meiri furðu en áður að mér og öðrum ljósmyndurum og blaðamönnum skuli meinaður aðgangur að svæði þar sem verulega hæpið er að við getum farið okkur að voða. Það að senda svo björgunarlið með ljósmyndurum í nafni öryggis er svo enn furðulegra því ef eitthvað kemur fyrir þá hverfur ekki einn ljósmyndari í eldhafið heldur hópur björgunarsveitarfólks líka. Þannig setur lögreglustjórinn á Suðurnesjum fleiri í óþarfa áhættu í nafni gerræðislegrar ákvarðana um falskt öryggi. Sem ljósmyndari og ferðalangur hef ég farið í gönguferð um Copper Canyon sem er eitt hættulegasta svæði í heimi, því þar fer fram helsta mariuana rækt Mexico og skemmst frá því að segja að stuttu eftir veru okkar í þorpinu Creel voru 30 manns drepin vegna gengjastríðs. Af hverju lifðum við af þessa för þrátt fyrir að hafa þurft samningaviðræður við El Loco í botni gilsins? Af því að við vorum undirbúin. Við höfðum talað við fólk og fengið útskýringar og af því við héldum haus og fríkuðum ekki út þegar mesta hættan steðjaði að og konan mín gekk óvænt beint í flasið á smyglurum meðan ég var á gilbarminum að mynda. Við héldum líka haus þegar í litla sæta þorpinu Atego á ruta des flores í El Salvador gekk að okkur drengur merktur með svaðalegu húðflúri S13 sem eru ein hættulegustu glæpasamtök í gervallri Mið-Ameríku og hótaði okkur og vildi peninga og bakpokann minn með myndavélum. Við komumst klakklaust frá þeirri reynslu af því við héldum haus og mér segir svo hugur að hann sé enn að sleikja sárin því yfirvöld náðu í skottið á honum mjög fljótlega á eftir. Eiginlega furðu fljótt. Lögreglustjórinn á Suðurnesjum heldur ekki haus. Hann fríkar út í hvert skipti sem það er einhver viðburður af stærri gráðunni. Þannig hefur hann til dæmis eyðilagt ánægju mótorhjólamanna við að gera sér glaðan dag á Ljósanótt og í því sambandi ekki hikað við að brjóta lög og gefa skipanir sem eru hreint og klárt lögbrot og furðu sætir að ekki skuli hafa verið rannsakað til hlítar. Með kergju sinni og einstreingingshætti hefur hann þannig skaðað Ljósanótt og Suðurnesin. Nú er dæmið öllu alvarlegra því nú er hann farinn að skaða Ísland í heild, ímynd landsins sem og heimilda og fréttagerð frá þeim atburðum sem nú eiga sér stað. Einstaklingur á æðsta stigi stjórnsýslu sem ekki heldur haus þegar atburðir stærri en morgunverður hans gerast, á ekkert erindi í stjórnsýsluna og alls ekki þegar viðkomandi hefur verið staðinn að því að hundsa tilmæli ráðamanna og fara sínu fram í geðþótta þvert á heilbrigða skynsemi og með því kostað þjóðina bæði mikla fjármuni, menningarverðmæti og ánægjulegar stundir. Það að erlendir miðlar eins og National Geographic taki ákvörðun um að fjalla ekki um Ísland vegna kergju ráðamanna, stjórnsýslunnar og óstjórnlegrar stjórnsemi er graf alvarlegt mál sem á endanum getur kostað landið í heild milljarða. Einstaklingar í slíkri stöðu eins og Lögreglustjórinn á Suðurnesjum sem ekki geta sinnt mannlegum samskiptum ,ekki hafa yfirsýn yfir málin og ekki geta skipulagt sig með tilliti til mismunandi þarfa en fríka út og fyrirskipa aðgerðir af því að hann vill það, af því að hann segir það og af því að hann ræður, slíkir einstaklingar eiga, af því að hann ræður ekki við málið, að segja af sér þegar í stað. Höfundur er ljósmyndari.
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun