Litla Rússland #2 Sigurjón Þórðarson skrifar 21. júní 2023 08:01 Ísland er ríkt af auðlindum eins og Rússland sem lengi vel taldist til vinaþjóða Íslendinga. Líkt og Rússar þá eru Íslendingar hálfgerð fórnarlömb stjórnmálaelítu og auðróna landsins. Elítan þjónar fyrst og fremst fámennri stétt auðmanna og flokksgæðinga, sem eru að sölsa undir sig auðlindir landsins og draga til sín bróðurpartinn af verðmætasköpun þjóðarinnar. Makríllinn og Pútín Hvernig í ósköpunum gat ákvörðun sem tekin var á grundvelli fiskverndar árið 2010 leitt af sér að þeir sem fengu í aðalrétt úthlutað tugum milljarða króna veiðirétti endurgjaldslaust fái til viðbótar eftirrétt upp á um 2 milljarða króna í formi skaðabóta frá íslenskum skattgreiðendum? Svona rugl gæti ekki einu sinni gerst í Rússlandi Pútíns. Það er ekki úr vegi að rifja það upp, að Makríllinn gerðist bjargvættur þjóðarinnar eftir efnahagshrunið 2008 og flæddi inn í landhelgina í stríðum straumi. Í fyrstu veiddist hann aðeins sem meðafli á síldveiðum hjá uppsjávarflotanum djúpt austur af landinu. Hann var nær alfarið veiddur til bræðslu og þar réð mestu hjá stórútgerðinni, að veiða sem mest magn óháð verðmætasköpun, til að áskotnast veiðireynslu ef til kvótasetningar kæmi. Magnveiði var sett í algeran forgang frekar en vinnsla og verðmætasköpun. Til þess annars vegar að sporna gegn sóun verðmæta og stuðla að veiðum til manneldis og hins vegar að tryggja veiðar smærri báta á grunnslóðinni sem makríllinn var farinn að gera sig heimakominn á, var sett reglugerð af þáverandi sjávarútvegsráðherra. Reglugerðin tryggði skipum sem stunduðu línu-, handfæra- og vinnsluskipum litla sneið af þeim heildarafla sem íslensk skip máttu veiða af makríl ár hvert. Reglugerðin var mikill þyrnir í augum LÍÚ forvera SFS og ákváðu útgerðir að fara í mál við ríkið á lagatæknilegum forsendum, en afar ósanngjörnum grundvelli. Útgerðirnar töpuðu málinu í héraðsdómi, en niðurstöðu málsins var snúið við í Hæstarétti. Árni Kolbeinsson, fyrrum hæstaréttardómari, var kallaður aftur til starfa í þessu tiltekna máli, þrátt fyrir vanhæfi. Nægir þar að nefna að sonur hans hafði verið framkvæmdastjóri LÍÚ og SFS, auk þess sem hann hafði verið ráðuneytisstjóri í sjávarútvegsráðuneyti Halldórs Ásgrímssonar og tekið þar þátt í að móta regluverkið. Hvers vegna tapaði ríkið málinu, þar sem augljóslega var verið að dæma gegn hagsmunum þjóðarinnar á grundvelli lagatæknilegra þátta? Svarið við þeirri spurningu snýr ekki einungis að vali á dómurum, heldur ekki síður með því að skoða hverjir voru sjávarútvegsráðherrar á meðan á málaferlunum stóð. Má þar nefna m.a. merkismennina þá Kristján Þór Júlíusson og Sigurð Inga Jóhannsson. Svari nú hver fyrir sig hvort þessir menn séu þekktir fyrir það á sínum stjórnmálaferli að setja heildarhagsmuni þjóðarinnar framar sérhagsmunum stórútgerðarinnar. „Lærdómur“ ríkisstjórnar Katrínar Allir sem vildu gátu fylgst með stórundarlegri leiksýningu í Hæstarétti og Alþingis, sem var eitthvað á þá leið að vegna lagatæknilegra mistaka við úthlutun Makrílskvótans árið 2010, þá væri afar brýnt að mati Kristjáns Þórs sjávarútvegsráðherra að setja makrílinn inn í gjafakvótakerfið – hvernig er hægt að bjóða uppa á svona farsa? Engu að síður var það gert með hraði á Alþingi vorið 2019. Áður hafði makrílnum verið úthlutað til eins árs í senn á grundvelli reglugerðar. Með því að setja makrílinn inn í braskkerfið á þessum tímapunkti, þá myndaðist reikningsgrundvöllur sem nýttur var til að rökstyðja miklu hærri skaðabótagreiðslur af hálfu ríkisins en ella. Ekki þarf að koma á óvart að núverandi matvælaráðherra, sem virðist vera haldin einhvers konar kvótaæði, hafi stutt málið á sínum tíma. Það kom ekki heldur til greina hjá ráðandi stjórnmálaöflum að leigja út veiðiheimildir til hæstbjóðandi og ekki mátti heyra á það minnst að setja lítinn hluta í útleigu til stórútgerðarinnar. Þó ekki væri til annars en að eiga eitthvað upp í milljarða króna skaðabótakröfur. Þegar upp er staðið þá er almenningur í síðasta sæti hjá stjórnmálaelítunni. Íslenskir skattgreiðendur skulu borga skaðabætur fyrir vanhæfni ráðamanna. Ef veislutertan fer ekki óskert á silfurfat auðmanna þá skal almenningur borga! Höfundur er varaþingmaður Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurjón Þórðarson Flokkur fólksins Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Mest lesið 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvað er eiginlega málið með þessa þéttingu?? Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Eitt próf á ári – er það snemmtæk íhlutun? Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar öllu er á botninn hvolft Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Viltu finna milljarð? - Frá gráu svæði í gagnsæi Gunnar Pétur Haraldsson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum – tækifæri eða hliðarskref? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson skrifar Skoðun Eru börn innviðir? Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík skrifar Skoðun Körfubolti á tímum þjóðarmorðs Bjarni Þór Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson skrifar Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Sjá meira
Ísland er ríkt af auðlindum eins og Rússland sem lengi vel taldist til vinaþjóða Íslendinga. Líkt og Rússar þá eru Íslendingar hálfgerð fórnarlömb stjórnmálaelítu og auðróna landsins. Elítan þjónar fyrst og fremst fámennri stétt auðmanna og flokksgæðinga, sem eru að sölsa undir sig auðlindir landsins og draga til sín bróðurpartinn af verðmætasköpun þjóðarinnar. Makríllinn og Pútín Hvernig í ósköpunum gat ákvörðun sem tekin var á grundvelli fiskverndar árið 2010 leitt af sér að þeir sem fengu í aðalrétt úthlutað tugum milljarða króna veiðirétti endurgjaldslaust fái til viðbótar eftirrétt upp á um 2 milljarða króna í formi skaðabóta frá íslenskum skattgreiðendum? Svona rugl gæti ekki einu sinni gerst í Rússlandi Pútíns. Það er ekki úr vegi að rifja það upp, að Makríllinn gerðist bjargvættur þjóðarinnar eftir efnahagshrunið 2008 og flæddi inn í landhelgina í stríðum straumi. Í fyrstu veiddist hann aðeins sem meðafli á síldveiðum hjá uppsjávarflotanum djúpt austur af landinu. Hann var nær alfarið veiddur til bræðslu og þar réð mestu hjá stórútgerðinni, að veiða sem mest magn óháð verðmætasköpun, til að áskotnast veiðireynslu ef til kvótasetningar kæmi. Magnveiði var sett í algeran forgang frekar en vinnsla og verðmætasköpun. Til þess annars vegar að sporna gegn sóun verðmæta og stuðla að veiðum til manneldis og hins vegar að tryggja veiðar smærri báta á grunnslóðinni sem makríllinn var farinn að gera sig heimakominn á, var sett reglugerð af þáverandi sjávarútvegsráðherra. Reglugerðin tryggði skipum sem stunduðu línu-, handfæra- og vinnsluskipum litla sneið af þeim heildarafla sem íslensk skip máttu veiða af makríl ár hvert. Reglugerðin var mikill þyrnir í augum LÍÚ forvera SFS og ákváðu útgerðir að fara í mál við ríkið á lagatæknilegum forsendum, en afar ósanngjörnum grundvelli. Útgerðirnar töpuðu málinu í héraðsdómi, en niðurstöðu málsins var snúið við í Hæstarétti. Árni Kolbeinsson, fyrrum hæstaréttardómari, var kallaður aftur til starfa í þessu tiltekna máli, þrátt fyrir vanhæfi. Nægir þar að nefna að sonur hans hafði verið framkvæmdastjóri LÍÚ og SFS, auk þess sem hann hafði verið ráðuneytisstjóri í sjávarútvegsráðuneyti Halldórs Ásgrímssonar og tekið þar þátt í að móta regluverkið. Hvers vegna tapaði ríkið málinu, þar sem augljóslega var verið að dæma gegn hagsmunum þjóðarinnar á grundvelli lagatæknilegra þátta? Svarið við þeirri spurningu snýr ekki einungis að vali á dómurum, heldur ekki síður með því að skoða hverjir voru sjávarútvegsráðherrar á meðan á málaferlunum stóð. Má þar nefna m.a. merkismennina þá Kristján Þór Júlíusson og Sigurð Inga Jóhannsson. Svari nú hver fyrir sig hvort þessir menn séu þekktir fyrir það á sínum stjórnmálaferli að setja heildarhagsmuni þjóðarinnar framar sérhagsmunum stórútgerðarinnar. „Lærdómur“ ríkisstjórnar Katrínar Allir sem vildu gátu fylgst með stórundarlegri leiksýningu í Hæstarétti og Alþingis, sem var eitthvað á þá leið að vegna lagatæknilegra mistaka við úthlutun Makrílskvótans árið 2010, þá væri afar brýnt að mati Kristjáns Þórs sjávarútvegsráðherra að setja makrílinn inn í gjafakvótakerfið – hvernig er hægt að bjóða uppa á svona farsa? Engu að síður var það gert með hraði á Alþingi vorið 2019. Áður hafði makrílnum verið úthlutað til eins árs í senn á grundvelli reglugerðar. Með því að setja makrílinn inn í braskkerfið á þessum tímapunkti, þá myndaðist reikningsgrundvöllur sem nýttur var til að rökstyðja miklu hærri skaðabótagreiðslur af hálfu ríkisins en ella. Ekki þarf að koma á óvart að núverandi matvælaráðherra, sem virðist vera haldin einhvers konar kvótaæði, hafi stutt málið á sínum tíma. Það kom ekki heldur til greina hjá ráðandi stjórnmálaöflum að leigja út veiðiheimildir til hæstbjóðandi og ekki mátti heyra á það minnst að setja lítinn hluta í útleigu til stórútgerðarinnar. Þó ekki væri til annars en að eiga eitthvað upp í milljarða króna skaðabótakröfur. Þegar upp er staðið þá er almenningur í síðasta sæti hjá stjórnmálaelítunni. Íslenskir skattgreiðendur skulu borga skaðabætur fyrir vanhæfni ráðamanna. Ef veislutertan fer ekki óskert á silfurfat auðmanna þá skal almenningur borga! Höfundur er varaþingmaður Flokks fólksins.
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar
Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun