60 blaðsíður af orðagjálfri Þorgrímur Sigmundsson skrifar 8. desember 2021 11:00 Sáttmáli um ríkisstjórnarsamstarf Framsóknarflokks, Sjálfstæðisflokks og Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs er einhver mesti langhundur sem sést hefur í pólitískri markaðssetningu. Hann hefði auðveldlega getað verið helmingi styttri og komist fyrir á færri blaðsíðum. Það hefði auðvitað ekki litið eins vel út. Plaggið á auðvitað að virka efnismikið, sem stenst enga skoðun. Það er margt ágætt í sáttmálanum ekki síst þau fjölmörgu atriði sem þar er að finna sem voru tillögur frá minnihlutanum á síðasta kjörtímabili. Þær voru slegnar út af borðinu á sínum tíma eins og um vitleysu væri að ræða. Ekki þarf að fletta nema að blaðsíðu fimm til að finna einmitt eitt slíkt atriði en þar stendur eftirfarandi „Leikreglur vinnumarkaðarins verða skýrðar með nýjum starfskjaralögum og aðgerðum gegn kennitöluflakki“ undir yfirskriftinni „Við ætlum að vaxa til meiri velsældar“ Miðflokkurinn lagði einmitt til aðgerðir á síðastliðnu kjörtímabili til höfuðs kennitöluflakki. Þá reyndist enginn áhugi vera hjá ríkisstjórnaflokkunum til að taka á þeirri meinsemd og gerðu þeir lítið úr málinu. Nú er hins vegar hægt að gera málið að sínu og það er það sem mestu skiptir fyrir stjórnarflokkana. Næsta dæmi komi spánskt fyrir sjónir. Á bls. 7 er eftirfarandi fullyrðing „Áfram verður lögð áhersla á opin og frjáls alþjóðaviðskipti, norrænt samstarf og trausta framkvæmd EES-samningsins þar sem hagsmuna Íslands er gætt í hvívetna“ Um framkvæmd EES samningsins var eins og líklega flestir muna nákvæmlega enginn áhugi hjá þáverandi og núverandi stjórnvöldum til að nýta þau ákvæði EES samningsins sem í boði eru til að gæta hagsmuna Íslands í hvívetna þegar kom að því að innleiða orkustefnu ESB með orkupakka 3.Má því líklega ekki vænta að vilji verði til þess þegar orkupakki 4 kemur til kasta þingsins. Mótsagnir á mótsagnir ofan Fullyrt er að unnið verði áfram að því að efla net- og fjarskiptaöryggi! Á sama tíma er unnið að sölu á Mílu þó svo nýr Innviðaráðherra og þáverandi Sveitarstjórnarráðherra hafi vitað af því ferli löngu fyrir kosningar en ekki séð ástæðu til að nefna það í aðdraganda þeirra. Eflaust rétt pólitískt mat. Ber þá að skilja sem svo að viðkomandi ráðherra ásamt öðrum fulltrúum meirihlutans þyki eðlilegt að þjóðin efli net- og fjarskiptaöryggi sitt svo hægt sé að selja það úr landi? Hér eins og svo víða í sáttmálanum fer ekki saman hljóð og mynd. Sem dæmi má nefna hækkað frítekjumark eldri borgara (sem hækkar þó ekki nándar nærri nóg) og eykur þannig möguleika þeirra á þátttöku á vinnumarkaði. Það er vel fyrir þá sem geta. En ef stjórnvöld eru loksins að sjá ljósið og farin að gera sér grein fyrir því að þessi tilslökun kostar ríkissjóð ekki krónu heldur þvert á móti væri ekki nær að hækka þetta miklu meira eða afnema skerðingar. Slíkar tekjur bera skatta sem skila sér í ríkissjóð. Þetta leysir þó ekki þann vanda sem mjög stór ef ekki stærsti hluti þessa fólks glímir við sem er að geta ekki unnið lengur þegar lífeyrinn dugar ekki til eðlilegrar framfærslu. Í þeim efnum skilar ríkisstjórnin auðu nú sem fyrr. Mótsagnirnar eru ekki minni þegar kemur að fjármálaumhverfi borgaranna en „Ríkisstjórnin mun leggja sitt af mörkum til að stuðla að umhverfi lágra vaxta, hóflegrar verðbólgu og góðu samráði við aðila vinnumarkaðarins til að stuðla að nauðsynlegu samspili þessara þátta“ en hækkun húsnæðisverðs er einn helsti drifkraftur verðbólgunnar sem aftur þrýstir upp launakröfum sem aftur ýtir undir verðbólgu. Miðflokkurinn lagði einmitt til á síðasta kjörtímabili að húsnæðisverð yrði tekið út úr neysluvísitölunni. Það var hvorki kjarkur né vilji til þess hjá stjórnarflokkunum. Þetta er hinn gamalkunni íslenski veruleiki og samt hyggst ríkisstjórnin láta verðtrygginguna óáreitta og lifa áfram góðu lífi. Á sama tíma og ætla má að í málaflokk fatlaðs fólks skorti 9 milljarða sem ekki eru sagðir til, hyggjast fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks bakka upp 13 milljarða stefnu Vinstri grænna í loftslagsmálum og til að senda skýr skilaboð til fatlaðs fólks hyggst núverandi ráðherra menningarmála koma á fót ríkisrekinni streymisveitu fyrir íslenskt efni, þrátt fyrir að til staðar séu streymisveitur sem geta tekið verkefnið að sér, í gæluverkefnin vantar ekki fjármuni. Skilaboðin eru alveg skýr þrátt fyrir orð forsætisráðherra á sínum tíma um að málefni þeirra sem minnst mættu sín gætu ekki beðið. Skilaboðin eru þið verðið að bíða. Rétt er þó að óska VG til hamingju með að hin geggjaða þjóðgarðshugmynd skuli hafa lifað af þó minni sé og hafi fengið nýtt nafn. Það hljóta að vera vonbrigði fyrir hinn Örlitla grenjandi minnihluta. Eða var það kannski meirihluti? Hér hefur ekki verið komið inn á samgöngumál, málefni landbúnaðarins, rekstrarumhverfi lítilla fyrirtækja eða byggðamál en ekki eru mótsagnirnar minni í þeim hluta sáttmálans. Meira um það síðar. Sáttmáli þessara þriggja flokka er fullur af mótsögnum, bara svona allskonar fyrir alla sem allir geta túlkað út og suður, og augljóslega engin pólitík bara lægsti mögulegi samnefnari flokkanna sem teygður er í 60 blaðsíður af orðagjálfri. Höfundur er 2. varaþingmaður Miðflokksins í Norðausturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Alþingi Mest lesið Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Sjá meira
Sáttmáli um ríkisstjórnarsamstarf Framsóknarflokks, Sjálfstæðisflokks og Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs er einhver mesti langhundur sem sést hefur í pólitískri markaðssetningu. Hann hefði auðveldlega getað verið helmingi styttri og komist fyrir á færri blaðsíðum. Það hefði auðvitað ekki litið eins vel út. Plaggið á auðvitað að virka efnismikið, sem stenst enga skoðun. Það er margt ágætt í sáttmálanum ekki síst þau fjölmörgu atriði sem þar er að finna sem voru tillögur frá minnihlutanum á síðasta kjörtímabili. Þær voru slegnar út af borðinu á sínum tíma eins og um vitleysu væri að ræða. Ekki þarf að fletta nema að blaðsíðu fimm til að finna einmitt eitt slíkt atriði en þar stendur eftirfarandi „Leikreglur vinnumarkaðarins verða skýrðar með nýjum starfskjaralögum og aðgerðum gegn kennitöluflakki“ undir yfirskriftinni „Við ætlum að vaxa til meiri velsældar“ Miðflokkurinn lagði einmitt til aðgerðir á síðastliðnu kjörtímabili til höfuðs kennitöluflakki. Þá reyndist enginn áhugi vera hjá ríkisstjórnaflokkunum til að taka á þeirri meinsemd og gerðu þeir lítið úr málinu. Nú er hins vegar hægt að gera málið að sínu og það er það sem mestu skiptir fyrir stjórnarflokkana. Næsta dæmi komi spánskt fyrir sjónir. Á bls. 7 er eftirfarandi fullyrðing „Áfram verður lögð áhersla á opin og frjáls alþjóðaviðskipti, norrænt samstarf og trausta framkvæmd EES-samningsins þar sem hagsmuna Íslands er gætt í hvívetna“ Um framkvæmd EES samningsins var eins og líklega flestir muna nákvæmlega enginn áhugi hjá þáverandi og núverandi stjórnvöldum til að nýta þau ákvæði EES samningsins sem í boði eru til að gæta hagsmuna Íslands í hvívetna þegar kom að því að innleiða orkustefnu ESB með orkupakka 3.Má því líklega ekki vænta að vilji verði til þess þegar orkupakki 4 kemur til kasta þingsins. Mótsagnir á mótsagnir ofan Fullyrt er að unnið verði áfram að því að efla net- og fjarskiptaöryggi! Á sama tíma er unnið að sölu á Mílu þó svo nýr Innviðaráðherra og þáverandi Sveitarstjórnarráðherra hafi vitað af því ferli löngu fyrir kosningar en ekki séð ástæðu til að nefna það í aðdraganda þeirra. Eflaust rétt pólitískt mat. Ber þá að skilja sem svo að viðkomandi ráðherra ásamt öðrum fulltrúum meirihlutans þyki eðlilegt að þjóðin efli net- og fjarskiptaöryggi sitt svo hægt sé að selja það úr landi? Hér eins og svo víða í sáttmálanum fer ekki saman hljóð og mynd. Sem dæmi má nefna hækkað frítekjumark eldri borgara (sem hækkar þó ekki nándar nærri nóg) og eykur þannig möguleika þeirra á þátttöku á vinnumarkaði. Það er vel fyrir þá sem geta. En ef stjórnvöld eru loksins að sjá ljósið og farin að gera sér grein fyrir því að þessi tilslökun kostar ríkissjóð ekki krónu heldur þvert á móti væri ekki nær að hækka þetta miklu meira eða afnema skerðingar. Slíkar tekjur bera skatta sem skila sér í ríkissjóð. Þetta leysir þó ekki þann vanda sem mjög stór ef ekki stærsti hluti þessa fólks glímir við sem er að geta ekki unnið lengur þegar lífeyrinn dugar ekki til eðlilegrar framfærslu. Í þeim efnum skilar ríkisstjórnin auðu nú sem fyrr. Mótsagnirnar eru ekki minni þegar kemur að fjármálaumhverfi borgaranna en „Ríkisstjórnin mun leggja sitt af mörkum til að stuðla að umhverfi lágra vaxta, hóflegrar verðbólgu og góðu samráði við aðila vinnumarkaðarins til að stuðla að nauðsynlegu samspili þessara þátta“ en hækkun húsnæðisverðs er einn helsti drifkraftur verðbólgunnar sem aftur þrýstir upp launakröfum sem aftur ýtir undir verðbólgu. Miðflokkurinn lagði einmitt til á síðasta kjörtímabili að húsnæðisverð yrði tekið út úr neysluvísitölunni. Það var hvorki kjarkur né vilji til þess hjá stjórnarflokkunum. Þetta er hinn gamalkunni íslenski veruleiki og samt hyggst ríkisstjórnin láta verðtrygginguna óáreitta og lifa áfram góðu lífi. Á sama tíma og ætla má að í málaflokk fatlaðs fólks skorti 9 milljarða sem ekki eru sagðir til, hyggjast fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks bakka upp 13 milljarða stefnu Vinstri grænna í loftslagsmálum og til að senda skýr skilaboð til fatlaðs fólks hyggst núverandi ráðherra menningarmála koma á fót ríkisrekinni streymisveitu fyrir íslenskt efni, þrátt fyrir að til staðar séu streymisveitur sem geta tekið verkefnið að sér, í gæluverkefnin vantar ekki fjármuni. Skilaboðin eru alveg skýr þrátt fyrir orð forsætisráðherra á sínum tíma um að málefni þeirra sem minnst mættu sín gætu ekki beðið. Skilaboðin eru þið verðið að bíða. Rétt er þó að óska VG til hamingju með að hin geggjaða þjóðgarðshugmynd skuli hafa lifað af þó minni sé og hafi fengið nýtt nafn. Það hljóta að vera vonbrigði fyrir hinn Örlitla grenjandi minnihluta. Eða var það kannski meirihluti? Hér hefur ekki verið komið inn á samgöngumál, málefni landbúnaðarins, rekstrarumhverfi lítilla fyrirtækja eða byggðamál en ekki eru mótsagnirnar minni í þeim hluta sáttmálans. Meira um það síðar. Sáttmáli þessara þriggja flokka er fullur af mótsögnum, bara svona allskonar fyrir alla sem allir geta túlkað út og suður, og augljóslega engin pólitík bara lægsti mögulegi samnefnari flokkanna sem teygður er í 60 blaðsíður af orðagjálfri. Höfundur er 2. varaþingmaður Miðflokksins í Norðausturkjördæmi.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar