Opin spurning til ríkisstjórnarinnar: „Hafið þið hugleitt það að byggja barnafangelsi?“ Alma Björk Ástþórsdóttir skrifar 9. nóvember 2021 07:31 Hvað þarf til þess að þið vaknið kæra fólk? Þarf barn að láta lífið í skólakerfinu til þess að þið skiljið alvarleikann? Ykkur finnst kannski fjarstæða að slíkt gæti gerst á litla Íslandi, en hér fjallar ABC fréttastofan um nokkur tilfelli þar sem börn létu lífið eftir að vera þvinguð í gólfið af starfsmönnum skóla. Í gærkveldi kom íslensk móðir fram í kvöldfréttum Stöðvar 2 og greindi frá því að barnið hennar hefði lent í nákvæmlega svona taki hjá starfsmanni í Gerðaskóla. Þessi móðir kærði viðkomandi starfsmann til lögreglu, en nú tæpu ári síðar er málið enn í rannsókn og starfsmaðurinn enn við vinnu! Frá því í vor hefur verið vakin talsverð athygli á vanrækslu barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi. Í ágúst hélt ÖBÍ blaðamannafund þar sem tilkynnt var um yfirvofandi málsókn vegna slíkrar vanrækslu. Í október bárust fréttir af því að Umboðsmaður Alþingis hefði óskað eftir upplýsingum um vistun nemenda í sérstökum rýmum. Hann bendir á að það þurfi lagaheimild til að svipta barn frelsi, að málið sé tekið alvarlega og að hann telji þörf á að bregðast við. Í byrjun mánaðarins bárust fréttir af því að starfsmenn skóla á höfuðborgarsvæðinu hefðu verið kærðir til lögreglu í kjölfar þess að hafa læst 8 ára gamalt barn eitt inni í herbergi í 25 mínútur. Á sama tíma sitjið þið, æðsta framkvæmdarvald landsins og horfið þögul á. Eins og málið sé ykkur algjörlega óviðkomandi. Má skilja það sem svo að þið séuð hlynnt því að börn séu tekin fangataki og læst ein inni í herbergjum? Hvað á að gera gætu einhverjir sagt? Því mörg málanna eru sannarlega alvarleg eins og við sáum í fréttum í gær þegar nemandi í Valhúsaskóla otaði hníf úr matsal skólans að öðrum nemanda. Hefði ekki verið best að loka þennan nemenda inni? NEI, því þá gerum við hann enn reiðari, aukum enn frekar vantraust á starfsfólki, samfélaginu, lífinu…það væri þjarmað að honum þannig að hann tæki mjög líklega enn beittari hníf næst þegar hann lætur til skarar skríða, og það er nú ekki það sem samfélagið vill. Hvað þá? Væri kannski ráð að byggja barnafangelsi þannig að svona nemendur geti ekki náð í beittasta hnífinn næst? Þannig að það verði ekkert „næst“? Sameina alla þessa fangaklefa sem virðast vera að spretta upp í mörgum skólum undir eitt og sama þakið? Loka bara litlu skæruliðana inni þar til þeir fullorðnast og komast inn á Hraunið? „School to prison pipeline“ eins og vinir okkar vestan hafs orða það? Eða væri kannski leið að grípa inn í áður en hlutirnir þróast á þennan veg? Barn mætir nefnilega ekki í fyrsta bekk og byrjar að ógna samnemendum eða ráðast á kennara. Eitthvað mikið hefur gengið á áður en það gerist. Hvernig væri að bregðast við um leið og við verðum þess vör í stað þess að foreldrar þurfi að berjast við kerfið og úrelt viðhorf og fá svo skömm fyrir lélegt uppeldi þegar ofbeldi meðal ungmenna eykst? Hvernig væri að hafa fagaðila í skólum til þess að takast á við svona uppákomur? Þið og forverar ykkar hafið unnið í því síðustu ár að láta rannsaka aðbúnað barna og fatlaðra einstaklinga á vistheimilum síðustu aldar. Þið settuð á lög um sanngirnisbætur fyrir misgjörðir á stofnunum fyrir fötluð börn. En á sama tíma hafið þið umbylt menntakerfinu með skóla án aðgreiningar og þar með skellt fötluðum börnum og öðrum börnum með sérþarfir í hendurnar á starfsfólki sem hvorki hefur reynslu né þekkingu til þess að takast á við vanda þessara barna! Svo heyrið þið ekki ákallið þegar sýður upp úr! Þið hreinsið upp „skítinn“ á einum stað en á sama tíma leyfið þið honum að safnast upp á öðrum stað! Er það kannski einhver sér íslensk leið? Brjóta á fólki og setja svo rannsóknarnefnd af stað og greiða sanngirnisbætur? Munum við í framtíðinni fá að sjá nefnd til þess að rannsaka aðstæður og aðbúnað barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi? Ég óska hér opinberlega eftir því að þið, ráðherrarnir okkar, æðsta framkvæmdarvaldið okkar, tjáið ykkur um þessi mál og beitið ykkur fyrir því að ástandið lagist. Þetta er óboðlegt fyrir alla! Höfundur er stofnandi grasrótarhópsins Sagan okkar, sem berst fyrir réttindum barna með sérþarfir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alma Björk Ástþórsdóttir Réttindi barna Mest lesið Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad skrifar Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson skrifar Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Hvað þarf til þess að þið vaknið kæra fólk? Þarf barn að láta lífið í skólakerfinu til þess að þið skiljið alvarleikann? Ykkur finnst kannski fjarstæða að slíkt gæti gerst á litla Íslandi, en hér fjallar ABC fréttastofan um nokkur tilfelli þar sem börn létu lífið eftir að vera þvinguð í gólfið af starfsmönnum skóla. Í gærkveldi kom íslensk móðir fram í kvöldfréttum Stöðvar 2 og greindi frá því að barnið hennar hefði lent í nákvæmlega svona taki hjá starfsmanni í Gerðaskóla. Þessi móðir kærði viðkomandi starfsmann til lögreglu, en nú tæpu ári síðar er málið enn í rannsókn og starfsmaðurinn enn við vinnu! Frá því í vor hefur verið vakin talsverð athygli á vanrækslu barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi. Í ágúst hélt ÖBÍ blaðamannafund þar sem tilkynnt var um yfirvofandi málsókn vegna slíkrar vanrækslu. Í október bárust fréttir af því að Umboðsmaður Alþingis hefði óskað eftir upplýsingum um vistun nemenda í sérstökum rýmum. Hann bendir á að það þurfi lagaheimild til að svipta barn frelsi, að málið sé tekið alvarlega og að hann telji þörf á að bregðast við. Í byrjun mánaðarins bárust fréttir af því að starfsmenn skóla á höfuðborgarsvæðinu hefðu verið kærðir til lögreglu í kjölfar þess að hafa læst 8 ára gamalt barn eitt inni í herbergi í 25 mínútur. Á sama tíma sitjið þið, æðsta framkvæmdarvald landsins og horfið þögul á. Eins og málið sé ykkur algjörlega óviðkomandi. Má skilja það sem svo að þið séuð hlynnt því að börn séu tekin fangataki og læst ein inni í herbergjum? Hvað á að gera gætu einhverjir sagt? Því mörg málanna eru sannarlega alvarleg eins og við sáum í fréttum í gær þegar nemandi í Valhúsaskóla otaði hníf úr matsal skólans að öðrum nemanda. Hefði ekki verið best að loka þennan nemenda inni? NEI, því þá gerum við hann enn reiðari, aukum enn frekar vantraust á starfsfólki, samfélaginu, lífinu…það væri þjarmað að honum þannig að hann tæki mjög líklega enn beittari hníf næst þegar hann lætur til skarar skríða, og það er nú ekki það sem samfélagið vill. Hvað þá? Væri kannski ráð að byggja barnafangelsi þannig að svona nemendur geti ekki náð í beittasta hnífinn næst? Þannig að það verði ekkert „næst“? Sameina alla þessa fangaklefa sem virðast vera að spretta upp í mörgum skólum undir eitt og sama þakið? Loka bara litlu skæruliðana inni þar til þeir fullorðnast og komast inn á Hraunið? „School to prison pipeline“ eins og vinir okkar vestan hafs orða það? Eða væri kannski leið að grípa inn í áður en hlutirnir þróast á þennan veg? Barn mætir nefnilega ekki í fyrsta bekk og byrjar að ógna samnemendum eða ráðast á kennara. Eitthvað mikið hefur gengið á áður en það gerist. Hvernig væri að bregðast við um leið og við verðum þess vör í stað þess að foreldrar þurfi að berjast við kerfið og úrelt viðhorf og fá svo skömm fyrir lélegt uppeldi þegar ofbeldi meðal ungmenna eykst? Hvernig væri að hafa fagaðila í skólum til þess að takast á við svona uppákomur? Þið og forverar ykkar hafið unnið í því síðustu ár að láta rannsaka aðbúnað barna og fatlaðra einstaklinga á vistheimilum síðustu aldar. Þið settuð á lög um sanngirnisbætur fyrir misgjörðir á stofnunum fyrir fötluð börn. En á sama tíma hafið þið umbylt menntakerfinu með skóla án aðgreiningar og þar með skellt fötluðum börnum og öðrum börnum með sérþarfir í hendurnar á starfsfólki sem hvorki hefur reynslu né þekkingu til þess að takast á við vanda þessara barna! Svo heyrið þið ekki ákallið þegar sýður upp úr! Þið hreinsið upp „skítinn“ á einum stað en á sama tíma leyfið þið honum að safnast upp á öðrum stað! Er það kannski einhver sér íslensk leið? Brjóta á fólki og setja svo rannsóknarnefnd af stað og greiða sanngirnisbætur? Munum við í framtíðinni fá að sjá nefnd til þess að rannsaka aðstæður og aðbúnað barna með sérþarfir í íslensku skólakerfi? Ég óska hér opinberlega eftir því að þið, ráðherrarnir okkar, æðsta framkvæmdarvaldið okkar, tjáið ykkur um þessi mál og beitið ykkur fyrir því að ástandið lagist. Þetta er óboðlegt fyrir alla! Höfundur er stofnandi grasrótarhópsins Sagan okkar, sem berst fyrir réttindum barna með sérþarfir.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun