Að sögn viðstaddra sagði lögreglan þegar hún gaf fyrirmælin að þetta væri gert vegna þess að starfsemi skemmtistaða og kráa „og þess háttar“ mætti aðeins standa til miðnættis á kvöldin.
Ekki fengu gestirnir sem mótmæltu aðgerðinni annað séð en að aðeins væri kveðið á um veitingastaði, skemmtistaði og krár inni á upplýsingasíðu stjórnvalda, en ekkert „og þess háttar“ og að félagsheimili gæti því vart fallið þar undir.
Páley Borgþórsdóttir lögreglustjóri í umdæminu upplýsir hins vegar í samtali við Vísi að félagsheimilið hafi veitingaleyfi og að af þeim sökum hafi lögreglu borið að framfylgja reglunum. Partíið búið á miðnætti.
Einn veislugesta, Ari Óskar Víkingsson, segir við Vísi að lögreglan hafi sagt orðrétt að ef hópurinn vildi halda partíinu gangandi þyrfti hann að færa það í heimahús – þá gæti lögreglan ekki stöðvað þau. „Er ekki grundvallarástæðan fyrir þessu að forðast smithættu? Hvernig væri hún ekki meiri ef við værum öll 60 í heimahúsi?“ spyr Ari.
Helst snýr gagnrýni Ara að því að lögreglan vísaði ekki til þess á staðnum að ástæðan væri veitingaleyfi staðarins, heldur til annarra óskýrari þátta. Af þeim sökum áttu gestirnir erfitt með að taka fyrirmælin alvarlega.
Veitingaleyfið skiptir öllu
Félagsheimilið Ljósvetningabúð er með veitingaleyfi í flokki II., til umfangslítilla áfengisveitinga. Húsið var þó ekki að bjóða upp á neinar veitingar heldur sáu gestirnir um það sjálfir, sem höfðu leigt út félagsheimilið.
Leyfið eitt og sér er þó nóg til að lögregla telji sér skylt að koma í veg fyrir gleðskap þar eftir miðnætti.
„Það skiptir engu máli, það er alltaf farið eftir leyfi staðarins, þeim leyfum sem eru í gildi á hverjum stað. Þannig er reglugerðin bara orðuð,“ segir Páley.
Í gildandi reglugerð segir: „Veitingastaðir þar sem heimilaðar eru áfengisveitingar, svo sem veitingahús, kaffihús, krár og skemmtistaðir, spilasalir og spilakassar skulu ekki hafa opið lengur en til kl. 23.00 alla daga vikunnar.“ Þar er ekki vikið að félagsheimilum, en eru þau þó ekki undanskilin.
Veitingaleyfi Ljósvetningabúðar virðist þó vera í vissri vanhirðu, því þegar Vísir hafði samband við umsjónarmann heimilisins svaraði hann því neitandi að staðurinn hefði veitingaleyfi. Honum virðist því ekki hafa verið kunnugt um veitingaleyfið sem sveitarfélagið hefur þó hjá sýslumanni.
Heimili og félagsheimili
Páley segir að það hafi verið flókið alveg frá því í fyrra að koma í veg fyrir fjölmennar samkomur á stöðum sem ekki hafa veitingaleyfi.
„Það sem er búið að vera flókið hjá okkur frá því í fyrra eru staðirnir sem eru ekki með nein leyfi. Það eru hlöðurnar og veiðarfærahúsin og allt þetta, þangað sem fólk hefur verið að færa einkasamkomur til að losna við þetta,“ segir Páley.
„Við erum líka alveg með staði bara eins og heimili, þar sem þú getur bara boðið í afmæli. Þá gildir bara 200 manna samkomutakmörkun þar. Það er sama með alla svona einkastaði þar sem ekki er veitingaleyfi,“ bætir lögreglustjórinn við.
Úr veislugest í næturgest
Þegar lögreglan leysti upp samkvæmið á laugardaginn voru góð ráð dýr fyrir þá sem höfðu haft hug á að gista í félagsheimilinu að loknum gleðskapnum.
Í lagalegum skilningi þurftu þeir í rauninni að bregða sér skyndilega úr hlutverki veislugesta og í hlutverk óbreyttra næturgesta, enda var veislan þá orðin óheimil.
Að sögn Ara Óskars fór lögreglan, sem þegar hafði verið stödd í félagsheimilinu drjúga stund, á þessum tímapunkti að hlutast til um fjölda þeirra sem mátti gista nú þegar samkvæminu var lokið.
„Hún ætlaði að leyfa okkur að vera þarna 20 vegna þess að það var tala sem hafði verið nefnd í samtali við umsjónarmann félagsheimilisins. En af hverju máttum við bara vera 20 eftir þá en ekki fleiri?“ spyr Ari.
Lögreglan hafi staðið föst á að aðeins 20 mættu gista og að lokum hafi farið svo að um tíu manns gistu í félagsheimilinu. Aðrir komu sér heim með einum eða öðrum hætti, en það var ekki hlaupið að því að fá sæti í bíl eftir að flestir höfðu verið við skál.
Augljóslega ekki nógu skýrt
„Við hefðum aldrei gagnrýnt þessa ákvörðun svona harkalega ef lögreglan hefði bara strax bent á að þetta væri vegna veitingaleyfisins. Hún gerði það ekki heldur vísaði bara til einhvers sem lögfræðingur sem hún var með í símanum var að segja. Svo endurtók hún þetta með veitingastaði „og þess háttar,“ segir Ari.
Umsjónarmaður félagsheimilisins hafi fyrr um daginn haft samband við lögreglu og svo gefið leigjendunum þær upplýsingar að hægt væri að fagna óáreitt fram á nótt án þess að brjóta sóttvarnareglur.
„Grundvallaratriðið er þá að þessar reglur eru augljóslega ekki nógu skýrar ef bæði umsjónarmaðurinn og ábyrgðarmenn veislunnar töldu að við gætum verið þarna fram á nótt, en svo koma lögregluþjónar á staðinn og segja þá eitthvað annað en varðstjóri hjá lögreglunni hafði sagt við umsjónarmann fyrr um daginn. Það hefði ekki verið neitt mál að hætta við þetta fyrr en þarna sátum við bara í súpunni,“ segir Ari.
