Glöggt mátti heyra á landeigendum á aðalfundi þeirra í Bændahöllinni og málþingi í kjölfarið að þeir telja vegið að eignarétti sínum.
„Það er mjög þungt í landeigendum, sem að mjög stórum hluta eru, eðli málsins samkvæmt, bændur á Íslandi,“ segir Óskar Magnússon, formaður Landssamtaka landeigenda á Íslandi, og segir um 400 manns í samtökunum.

„Ég óttast að ef menn vilja framkvæma einhverjar nauðsynlegar framkvæmdir, svo sem vegi, leitarmannaskála eða annað á hálendinu, þá þurfi að sækja það allt til Reykjavíkur,“ segir Snorri.
Einn af eigendum Látrabjargs lýsti því sem hann kallaði yfirgang Umhverfisstofnunar og umhverfisráðherra vegna áforma um friðlýsingu.
„Þetta séu aðallega stjórnmálamennirnir sem vilja ráða öllu, - og þeir sem vinna hjá ríkinu,“ segir Marías Sveinsson, stærsti eigandi Hvallátra í Vestur-Barðastrandarsýslu.

„Í fyrsta lagi er komið fram frumvarp um þjóðgarða, sem vegur mjög að eignaréttindum og umráðum landeigenda, og lítið gert með það að hafa samráð við þá.
Það er komin viðamikil skýrsla um eignarhald á bújörðum þar sem líka er gert ráð fyrir allskonar íhlutun ríkisvaldsins, sem ekki stenst eignarréttarákvæði Stjórnarskrárinnar.
Og nú í þriðja lagi, sem reyndar hefur farið mjög leynt, er breyting sem framundan er á náttúruverndarlögum, þar sem nánast umráð lands eru tekin af landeigendum. Þeim er ekki heimilt að stöðva för heilu hópferðabílanna eða stórferða um lönd sín, nema það séu einhverjar skipulagðar og endurteknar ferðir,“ segir Óskar.

„Og þau eru þarna ennþá, ekki verri en þau eru. Og ég held að landsbyggðarfólk sé alveg fullfært um að sjá um þetta,“ segir Snorri.
„Ég óttast að það séu átök framundan, já, - milli landeigenda, bænda, - fólks um allt land sem er að reyna að nýta eignir sínar, - ef þetta á allt saman að ná fram að ganga,“ segir Óskar.
„Þetta er prinsippmál. Við viljum bara ráða þessu,“ segir Snorri.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2: