Þetta er spurning sem allir leikmenn íslenska landsliðsins eru búnir að fá undanfarna mánuði og ekki síst í aðdraganda leiksins gegn Portúgal. Það var erfitt að ímynda sér hvernig strákarnir okkar myndu takast á við þetta verkefni en svarið var það sama og alltaf. Þegar liðið sem kom okkur á mótið var mætt til leiks með sama hugarfar þurfti ekki að spyrja að leikslokum. Að sjálfsögðu náðu þeir úrslitum.
Við fjölmiðlamenn sem fylgjum strákunum eftir hefðum betur spurt okkur sjálfa þessarar sömu spurningar. Að sitja upp í rjáfri vallarins þar sem ég var mættur 90 mínútum fyrir leik og fylgjast með stemningunni magnast er eitthvað sem maður mun aldrei gleyma. Að sjá stúkuna verða alltaf meira og meira bláa og heyra svo 8.000 manns syngja Ég er kominn heim... þetta er eitthvað sem orð fá ekki lýst.

Undirbúningurinn fyrir leikinn var gríðarlegur. Viðtölin, blaðamannafundirnir og leikdagurinn. Allt tók þetta orku og svo spennufallið eftir þennan sögulega leik í Saint-Étienne. Maður trúir varla að nú sé bara sett aftur í fyrsta gír og upp brekkuna skal haldið á ný. Að minnsta kosti fjórum sinnum. Já, við erum að fara í 16 liða úrslitin þannig við getum alveg farið að breyta miðanum okkar heim 23. júní strax.
Gærdagurinn var lágstemmdur. Það voru rólegheit á æfingasvæðinu þar við hittum þjálfarana og Theodór Elmar Bjarnason en aðeins þeir sem spiluðu ekkert æfðu í Annecy. Lars Lagerbäck var sallarólegur að vanda en svægið yfir gamla manninum var mikið. Lalli var að vinna með peysuna bundna yfir herðarnar eins og Lacrosse-spilari í bandarískum háskóla.

Við fundum okkur borð og snæddum fína franska pitsu. Hér er ekkert verið að gefa hlutina. Annecy er nokkuð snobbaður bær og verðið á mat og drykk ekkert grín. Túristinn þarf að opna veskið ætli hann sér ekki að svelta.
Á röltinu um bæinn snarstoppaði ég við verslun sem hét Trendy Hoes. Ég veit ekki hversu framarlega Frakkinn stendur í kynajafnrétti en sama hversu aftarlega þú ert á merinni í þeim efnum fannst mér ansi gróft að reyna að lokka fólk inn í búð þar sem portkonur ættu að vera með tískuvit. Sem þær eru kannski með. Ég veit ekkert um það.

Hér í bæ er í gangi stærsta teiknimyndahátíð Evrópu, að okkur er sagt. Hún hefur verið hér árlega í 30 ár. Bærinn er því fullur af hipsterum sem mættir eru til að sjá allt það nýjasta í skrípóinu.
Leigubílstjórinn sem keyrði okkur heim úr bænum vildi endilega ræða þessa kvikmyndahátíð út og inn á milli þess sem við tókum keppni í hvort væri meiri snjór í Annecy eða á Íslandi. Þetta var svona nett Einars frænda-keppni sem ég held að hann hafi unnið því alltaf þegar ég talaði datt hann bara út og hlustaði ekki. Og ef ég minnsti á Ísland á EM starði hann bara út um gluggann. Hann fékk ekkert þjórfé.
Ekki missa af neinu sem gerist á EM í Frakklandi. Vísir er með hóp fjölmiðlamanna á mótinu sem færa ykkur allar nýjustu fréttirnar af strákunum okkar. Fylgdu okkur á Facebook, Twitter og Snapchat (sport365).

