Lokasenna að Landsbankamáli 19. desember 2012 06:00 Þegar þar var komið sögu, að klíkumenn Framsóknar bjuggust um rammlega í Landsbankanum vegna fyrirhugaðrar einkavæðingar hans, þótti þeim fýsilegt að Halldór Guðbjarnason yrði einn bankastjóri við einkavæðinguna. Þessu var honum lofað, en seinna svikið. Honum var bætt tjónið með því að gera hann að framkvæmdastjóra Visa-Ísland. Þar tókst honum svo vel upp að fyrirtækið var sektað um kr. 385 milljónir. Fyrir þá upphæð hefði mátt kaupa veiðileyfi í Hrútafjarðará í 400 – fjögur hundruð – ár, á verðlagi sem gilti þegar þau kaup fóru fram af hálfu bankans. Síðan var aðförin í bankanum skipulögð. Halldór Guðbjarnason hætti að veiða í Hrútafjarðará, en hóf að safna upplýsingum frá Innra eftirliti um risnu, utanferðir, veiðiskap, hætti að skrifa sjálfur upp á reikninga o.fl. Sá sem útvegaði honum upplýsingarnar heitir Haukur Þór Haraldsson og hefir orðið kunnur af peningamálum og hirðusemi í bankanum, þótt síðar yrði. Gróinn siður En Davíð Oddsson gaf ríkisendurskoðanda, Sigurði Þórðarsyni (Renda), fyrirmælin. Renda var fullkunnugt um, til fjölda ára, að rekstri Landsbankans hafði ekki verið breytt neitt, a.m.k. ekki síðustu tuttugu árin, enda hafði hann skrifað upp á reikninga bankans athugasemdalaust árum saman. En hann gerði sér hins vegar grein fyrir hvað biði hans ef hann gegndi ekki æðsta stjórnanda til sjós og lands, enda maðurinn pólitískt að stöðu sinni kominn. En þegar herförin var komin á fullt skrið og Haukur hinn hirðusami búinn að nesta Halldór bankastjóra setti bankastjórinn sig niður hjá Renda og hóf að lesa upp fyrir honum fræðin sem Innra eftirlit Hauks hafði tekið saman. Þau fræði voru ekki öll vandlega unnin, en flutt samt. Hefði þó bankastjórinn átt að gæta sín betur. Svo dæmi sé tekið: Það var gróinn siður í Landsbanka, að bankaráðið hélt hóf mikið við hvern hundraðasta fund ráðsins, sem haldinn var. Þar kom á þessum tíma að sá sextánhundraðasti var haldinn. Var þá boðið til mikils hófs á Hótel Sögu undir stjórn formanns bankaráðs, Eyjólfs K. Sigurjónssonar. Í lok hófs kvittaði Sverrir Hermannsson fyrir af hálfu bankans. Þeim reikningi, sem nam 330 þús. kr., mötuðu þeir kumpánar, Halldór og Haukur hirðusami, Renda á sem einkarisnu Sverris! Þannig voru vinnubrögðin. Má m.a. geta þess að laxveiðikaupum í Hrútafjarðará var slitið í febrúarlok 1997, þegar Árni Tómasson vakti athygli á að þau kaup gætu valdið tortryggni. Til þeirra kaupa var upphaflega stofnað af yfirvöldum í bankanum og alltaf afgreidd af Renda athugasemdalaust. Á fullum dagpeningum Þegar Jón Steinar Gunnlaugsson hafði yfirfarið málsgögn að beiðni bankaráðs gagnrýndi hann nokkur atriði, en engin af þeim voru ný af nálinni heldur tíðkuð í bankanum áratugum saman. T.d. upplýsti þáverandi formaður bankaráðs, Pétur Sigurðsson, að fyrirrennari Sverris í bankastjórastól hefði síðasta ár sitt varið meiru en hálfu þess í utanlandsdvöl – á fullum dagpeningum. Björgvin Vilmundarson var gagnkunnugur öllum starfsháttum bankastjórnar áratugi aftur í tímann og var eftir þeim farið í hvívetna af nýjum mönnum í embættunum. Enda lagði Jón Steinar ekki til neinar refsingar, þótt gagnrýninn væri á einstaka atriði. Bankastjórarnir héldu öllum sínum hlunnindum, fullum uppsagnarákvæðum og eftirlaunum. Það eina sem Framsóknarklíkan hafði upp úr krafsinu var VÍS-bréfin, sem seld voru þeim á 6,8 milljarða króna, en þeir komu svo í verð tæpum þremur árum síðar fyrir 31,5 milljarða króna. En Landsbankann fengu þeir ekki, enda sviku þeir Halldór Guðbjarnason um bankastjórastöðuna, og settu handbendi Finns Ingólfssonar í embættið. Bæði voru skæðin góð á Framsóknarvísu. Vonandi verða stjórnarhættir Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar uppi meðan land byggist. Ella biði þjóðarinnar líklega annað stórslys. Eftir dúk og disk kom svo formaður Sjálfstæðisflokksins, Davíð Oddsson, á fund ritstjóra Morgunblaðsins, Matthíasar Johannessen og Styrmis Gunnarssonar og lýsti yfir: „Landsbankamálið var allt tómt fát og fum. Sverrir hafði ekkert gert af sér." Taki þeir til sín sem eiga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Skoðun Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson skrifar Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Sjá meira
Þegar þar var komið sögu, að klíkumenn Framsóknar bjuggust um rammlega í Landsbankanum vegna fyrirhugaðrar einkavæðingar hans, þótti þeim fýsilegt að Halldór Guðbjarnason yrði einn bankastjóri við einkavæðinguna. Þessu var honum lofað, en seinna svikið. Honum var bætt tjónið með því að gera hann að framkvæmdastjóra Visa-Ísland. Þar tókst honum svo vel upp að fyrirtækið var sektað um kr. 385 milljónir. Fyrir þá upphæð hefði mátt kaupa veiðileyfi í Hrútafjarðará í 400 – fjögur hundruð – ár, á verðlagi sem gilti þegar þau kaup fóru fram af hálfu bankans. Síðan var aðförin í bankanum skipulögð. Halldór Guðbjarnason hætti að veiða í Hrútafjarðará, en hóf að safna upplýsingum frá Innra eftirliti um risnu, utanferðir, veiðiskap, hætti að skrifa sjálfur upp á reikninga o.fl. Sá sem útvegaði honum upplýsingarnar heitir Haukur Þór Haraldsson og hefir orðið kunnur af peningamálum og hirðusemi í bankanum, þótt síðar yrði. Gróinn siður En Davíð Oddsson gaf ríkisendurskoðanda, Sigurði Þórðarsyni (Renda), fyrirmælin. Renda var fullkunnugt um, til fjölda ára, að rekstri Landsbankans hafði ekki verið breytt neitt, a.m.k. ekki síðustu tuttugu árin, enda hafði hann skrifað upp á reikninga bankans athugasemdalaust árum saman. En hann gerði sér hins vegar grein fyrir hvað biði hans ef hann gegndi ekki æðsta stjórnanda til sjós og lands, enda maðurinn pólitískt að stöðu sinni kominn. En þegar herförin var komin á fullt skrið og Haukur hinn hirðusami búinn að nesta Halldór bankastjóra setti bankastjórinn sig niður hjá Renda og hóf að lesa upp fyrir honum fræðin sem Innra eftirlit Hauks hafði tekið saman. Þau fræði voru ekki öll vandlega unnin, en flutt samt. Hefði þó bankastjórinn átt að gæta sín betur. Svo dæmi sé tekið: Það var gróinn siður í Landsbanka, að bankaráðið hélt hóf mikið við hvern hundraðasta fund ráðsins, sem haldinn var. Þar kom á þessum tíma að sá sextánhundraðasti var haldinn. Var þá boðið til mikils hófs á Hótel Sögu undir stjórn formanns bankaráðs, Eyjólfs K. Sigurjónssonar. Í lok hófs kvittaði Sverrir Hermannsson fyrir af hálfu bankans. Þeim reikningi, sem nam 330 þús. kr., mötuðu þeir kumpánar, Halldór og Haukur hirðusami, Renda á sem einkarisnu Sverris! Þannig voru vinnubrögðin. Má m.a. geta þess að laxveiðikaupum í Hrútafjarðará var slitið í febrúarlok 1997, þegar Árni Tómasson vakti athygli á að þau kaup gætu valdið tortryggni. Til þeirra kaupa var upphaflega stofnað af yfirvöldum í bankanum og alltaf afgreidd af Renda athugasemdalaust. Á fullum dagpeningum Þegar Jón Steinar Gunnlaugsson hafði yfirfarið málsgögn að beiðni bankaráðs gagnrýndi hann nokkur atriði, en engin af þeim voru ný af nálinni heldur tíðkuð í bankanum áratugum saman. T.d. upplýsti þáverandi formaður bankaráðs, Pétur Sigurðsson, að fyrirrennari Sverris í bankastjórastól hefði síðasta ár sitt varið meiru en hálfu þess í utanlandsdvöl – á fullum dagpeningum. Björgvin Vilmundarson var gagnkunnugur öllum starfsháttum bankastjórnar áratugi aftur í tímann og var eftir þeim farið í hvívetna af nýjum mönnum í embættunum. Enda lagði Jón Steinar ekki til neinar refsingar, þótt gagnrýninn væri á einstaka atriði. Bankastjórarnir héldu öllum sínum hlunnindum, fullum uppsagnarákvæðum og eftirlaunum. Það eina sem Framsóknarklíkan hafði upp úr krafsinu var VÍS-bréfin, sem seld voru þeim á 6,8 milljarða króna, en þeir komu svo í verð tæpum þremur árum síðar fyrir 31,5 milljarða króna. En Landsbankann fengu þeir ekki, enda sviku þeir Halldór Guðbjarnason um bankastjórastöðuna, og settu handbendi Finns Ingólfssonar í embættið. Bæði voru skæðin góð á Framsóknarvísu. Vonandi verða stjórnarhættir Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar uppi meðan land byggist. Ella biði þjóðarinnar líklega annað stórslys. Eftir dúk og disk kom svo formaður Sjálfstæðisflokksins, Davíð Oddsson, á fund ritstjóra Morgunblaðsins, Matthíasar Johannessen og Styrmis Gunnarssonar og lýsti yfir: „Landsbankamálið var allt tómt fát og fum. Sverrir hafði ekkert gert af sér." Taki þeir til sín sem eiga.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun