Líndal vegur að persónu Kristinn H. Gunnarsson skrifar 27. febrúar 2010 06:00 Umræða um Icesave er nauðsynleg. Í henni er gerð grein fyrir helstu sjónarmiðum sem uppi eru og færð rök fyrir þeim. Ég hef leyft mér að setja fram skoðun mína á málinu og rökstutt hana í mörgum greinum og pistlum undanfarið ár. Ég tel ótvírætt að lög um innstæðutryggingar mæli fyrir um lágmarkstryggingu á innstæðum í íslenskum bönkum. Þau lög eru innleiðing á löggjöf Evrópusambandsins. Önnur íslensk lög ákveða að meginmál EES-samningsins, ásamt tilgreindum bókunum og viðaukum, hafi lagagildi hér á landi og að skýra skuli lög og reglur til samræmis við EES-samninginn og þær reglur sem á honum byggja. Allt er þetta til þess að tryggja að sömu lög gildi í öllum EES-löndunum um þau mál sem samningurinn nær til. Íslendingar undirgengust þetta grundvallaratriði með EES-samningnum. Þess vegna eiga allir innstæðueigendur í íslenskum banka rétt til lágmarkstryggingar óháð þjóðerni eða starfsstöð bankans. Þetta er kjarninn í Icesave-deilunni. Íslensk stjórnvöld hafa tryggt sumum innstæður sínar að fullu bæði í orði og verki með beinni ábyrgð ríkissjóðs og fjárframlögum. Þau hafa með samningum og formlegum bréfaskriftum viðurkennt greiðsluskyldu að lágmarki til á innstæðum í erlendum útibúum íslensku bankanna. Þau reyndu á síðustu stundu fyrir bankahrunið að fá Icesave-innstæðurnar felldar undir ábyrgð breska tryggingarkerfisins. Það var óþarfi ef engin lagaskylda hvílir á Íslendingum. Það var líka óþarfi að tryggja allar innstæður á Íslandi að fullu ef engin lagaskylda og ábyrgð er á opinberum aðilum. Það var þá líka óþarfi að breyta leikreglum eftir á og gera innstæður að forgangskröfu í þrotabú. Það er gert á kostnað annarra kröfuhafa. Þeir tapa hundruðum milljarða króna, sem þeir hefðu annars fengið. Íslensk lög eiga að gilda eins um alla sem undir þau falla. Jafnræðisreglan er bundin í stjórnarskrá lýðveldisins. Út frá þessum skilningi málsins legg ég mat á það sem best er að gera fyrir land og þjóð í þessu erfiða og að mörgu leyti ógeðfellda máli. Sigurður Líndal fór fram á að ég færði rök fyrir því áliti mínu að stjórnvöld hefðu fyrir löngu viðurkennt að greiða lágmarkstrygginguna á Icesave-innstæðunum. Það gerði ég fúslega. Hann kaus þá að krefja mig um rök fyrir annarri fullyrðingu sem hann lagði mér í munn. Þrátt fyrir það ákvað ég að leitast við svara henni af bestu getu í stuttu máli. Viðbrögð Sigurðar eru mér veruleg vonbrigði. Þau eru ekki skoðanaskipti. Útúrsnúningur, orðhengilsháttur og afflutningur eru ekki framlag til umræðu og hjálpa ekki lesandanum til þess að komast að upplýstri niðurstöðu. Sigurður Líndal gerir lítið úr eigin ævistarfi og bregst þeirri skynsemi sem hann hefur áratugum saman leitast við að fá verðandi lögfræðinga landsins til þess að tileinka sér. Verst þykir mér þó þegar hann bregður mér um heilindi og ber á mig annarlegar hvatir. Því vil ég ekki sitja undir og mótmæli því harðlega. Sigurður Líndal verður sér mjög til minnkunar með brigslum sínum. Þá eru menn orðnir algerlega rökþrota þegar gripið er til þess að segja að „er hulin ráðgáta hvað honum gengur til“. Það er hvorki Sigurði né neinum öðrum hulin ráðgáta. Mér gengur það til að leiða málið til bestu og skynsamlegustu niðurstöðu fyrir íslenska þjóð sem völ er á miðað við málavöxtu. Það er mér ekki hulin ráðgáta hvað Sigurði gengur til með þessum ummælum sínum. Hann er að sá efasemdum um heilindi og grafa undan trúverðugleika þess sem orðin beinast að. Sigurður er að vega að persónu og draga mörk milli þjóðarinnar og hennar. Þetta hafa aðrir verið að gera síðustu daga og vegið að fólki sem hefur verið áberandi í umræðunni og er svipaðrar skoðunar og ég. Umræðan er með þessu komin á ómerkilegasta og lágkúrulegasta stig sem unnt er að ná og Sigurður Líndal leggur sitt af mörkum svikalaust. Hann gerir sjálfum sér meiri óleik en mér finnst að hann eigi skilið. Honum ber engin skylda til þess að standa við hlið helstu lýðskrumara stjórnmálanna og á ekki heima í þeirra hópi. Höfundur er fyrrverandi alþingismaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristinn H. Gunnarsson Mest lesið Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson Skoðun Halldór 25.10.2025 Halldór Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen Skoðun Skoðun Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Konan - Vinnan - Kjörin í 40 ár Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Íslenskur her og íslensk leyniþjónusta Steingrímur Jónsson skrifar Skoðun Er jafnrétti fyrir allar? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ættu konur að fara í háskólanám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Íris Björk Ágústsdóttir skrifar Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpunarlaust haust Jón Gunnarsson skrifar Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar Skoðun Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Einfaldar lausnir á vaxtamálavanda bankanna Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er sköpun í skólastarfi? Bryngeir Valdimarsson skrifar Sjá meira
Umræða um Icesave er nauðsynleg. Í henni er gerð grein fyrir helstu sjónarmiðum sem uppi eru og færð rök fyrir þeim. Ég hef leyft mér að setja fram skoðun mína á málinu og rökstutt hana í mörgum greinum og pistlum undanfarið ár. Ég tel ótvírætt að lög um innstæðutryggingar mæli fyrir um lágmarkstryggingu á innstæðum í íslenskum bönkum. Þau lög eru innleiðing á löggjöf Evrópusambandsins. Önnur íslensk lög ákveða að meginmál EES-samningsins, ásamt tilgreindum bókunum og viðaukum, hafi lagagildi hér á landi og að skýra skuli lög og reglur til samræmis við EES-samninginn og þær reglur sem á honum byggja. Allt er þetta til þess að tryggja að sömu lög gildi í öllum EES-löndunum um þau mál sem samningurinn nær til. Íslendingar undirgengust þetta grundvallaratriði með EES-samningnum. Þess vegna eiga allir innstæðueigendur í íslenskum banka rétt til lágmarkstryggingar óháð þjóðerni eða starfsstöð bankans. Þetta er kjarninn í Icesave-deilunni. Íslensk stjórnvöld hafa tryggt sumum innstæður sínar að fullu bæði í orði og verki með beinni ábyrgð ríkissjóðs og fjárframlögum. Þau hafa með samningum og formlegum bréfaskriftum viðurkennt greiðsluskyldu að lágmarki til á innstæðum í erlendum útibúum íslensku bankanna. Þau reyndu á síðustu stundu fyrir bankahrunið að fá Icesave-innstæðurnar felldar undir ábyrgð breska tryggingarkerfisins. Það var óþarfi ef engin lagaskylda hvílir á Íslendingum. Það var líka óþarfi að tryggja allar innstæður á Íslandi að fullu ef engin lagaskylda og ábyrgð er á opinberum aðilum. Það var þá líka óþarfi að breyta leikreglum eftir á og gera innstæður að forgangskröfu í þrotabú. Það er gert á kostnað annarra kröfuhafa. Þeir tapa hundruðum milljarða króna, sem þeir hefðu annars fengið. Íslensk lög eiga að gilda eins um alla sem undir þau falla. Jafnræðisreglan er bundin í stjórnarskrá lýðveldisins. Út frá þessum skilningi málsins legg ég mat á það sem best er að gera fyrir land og þjóð í þessu erfiða og að mörgu leyti ógeðfellda máli. Sigurður Líndal fór fram á að ég færði rök fyrir því áliti mínu að stjórnvöld hefðu fyrir löngu viðurkennt að greiða lágmarkstrygginguna á Icesave-innstæðunum. Það gerði ég fúslega. Hann kaus þá að krefja mig um rök fyrir annarri fullyrðingu sem hann lagði mér í munn. Þrátt fyrir það ákvað ég að leitast við svara henni af bestu getu í stuttu máli. Viðbrögð Sigurðar eru mér veruleg vonbrigði. Þau eru ekki skoðanaskipti. Útúrsnúningur, orðhengilsháttur og afflutningur eru ekki framlag til umræðu og hjálpa ekki lesandanum til þess að komast að upplýstri niðurstöðu. Sigurður Líndal gerir lítið úr eigin ævistarfi og bregst þeirri skynsemi sem hann hefur áratugum saman leitast við að fá verðandi lögfræðinga landsins til þess að tileinka sér. Verst þykir mér þó þegar hann bregður mér um heilindi og ber á mig annarlegar hvatir. Því vil ég ekki sitja undir og mótmæli því harðlega. Sigurður Líndal verður sér mjög til minnkunar með brigslum sínum. Þá eru menn orðnir algerlega rökþrota þegar gripið er til þess að segja að „er hulin ráðgáta hvað honum gengur til“. Það er hvorki Sigurði né neinum öðrum hulin ráðgáta. Mér gengur það til að leiða málið til bestu og skynsamlegustu niðurstöðu fyrir íslenska þjóð sem völ er á miðað við málavöxtu. Það er mér ekki hulin ráðgáta hvað Sigurði gengur til með þessum ummælum sínum. Hann er að sá efasemdum um heilindi og grafa undan trúverðugleika þess sem orðin beinast að. Sigurður er að vega að persónu og draga mörk milli þjóðarinnar og hennar. Þetta hafa aðrir verið að gera síðustu daga og vegið að fólki sem hefur verið áberandi í umræðunni og er svipaðrar skoðunar og ég. Umræðan er með þessu komin á ómerkilegasta og lágkúrulegasta stig sem unnt er að ná og Sigurður Líndal leggur sitt af mörkum svikalaust. Hann gerir sjálfum sér meiri óleik en mér finnst að hann eigi skilið. Honum ber engin skylda til þess að standa við hlið helstu lýðskrumara stjórnmálanna og á ekki heima í þeirra hópi. Höfundur er fyrrverandi alþingismaður.
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar
Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun