Bandaríkjaforseti 4. nóvember 2004 00:01 Bandaríska þjóðin hefur valið sér forseta - George W. Bush - sem verður leiðtogi hennar næstu fjögur árin. Bush hefur þar með annað kjörtímabil sitt í janúar á næsta ári. Hann á mikið verk fyrir höndum við að auka tiltrú manna á Bandaríkjunum á næstu fjórum árum. Ekki síst þarf hann að sameina þjóð sína eftir kosningarnar og auka traust almennings í Evrópu og víðar í heiminum á Bandaríkjunum. Það er því ærið verkefni sem bíður nýs forseta Bandaríkjanna innanlands og utan. Kosningabaráttan hefur líklega aldrei á síðari árum verið jafn spennandi og nú. Þarf að leita allt aftur til ársins 1960 þegar Kennedy og Nixon áttust við og Kennedy hafði sigur sem kunnugt er. Eðli málsins samkvæmt ætti sitjandi forseti að hafa töluvert forskot á mótframbjóðandann, en svo var ekki að þessu sinni. Úrslitin endurspegla niðurstöður skoðanakannana, en sem betur fer virðist sigur Bush afgerandi því hann hefur á fjórðu milljón atkvæða fram yfir Kerry. Ekki er þó um yfirburðasigur varðandi fjölda kjörmanna að ræða, eins og t.d. þegar Ronald Reagan bauð sig fram í síðara skiptið. Það styrkir enn stöðu Bush á heimavelli að repúblikanar hafa aukið styrk sinn í báðum deildum þingsins, Öldungadeildinni og Fulltrúadeildinni. Þá er það ákveðið áfall fyrir demókrata að leiðtogi þeirra í Öldungadeildinni, Tom Daschle frá Suður-Dakota, tapaði sæti sínu eftir margra ára setu þar og áður í Fulltrúadeildinni. Þótt sigur Bush í kosningunum sé afgerandi og hann hafi meirihluta þeirra sem tóku þátt í kosningunum á bak við sig er ekki þar með sagt að hann hafi styrkt stöðu sína á jafn sannfærandi hátt í Evrópu og öðrum heimshlutum. Það er ekki nóg að stjórnvöld í einstökum löndum fagni endurkjöri hans, heldur verður hann líka að vera studdur af almenningi um heim allan ef honum á að farnast vel. Stríðið í Írak situr í mörgum og fólki finnst að það hafi verið dýru verði keypt að steypa Saddam Hussein af stóli. Þá er deila Ísraela og Palestínumanna enn óleyst, en það var einmitt eitt af höfuðmarkmiðum Clintons síðustu dagana í forsetastóli að leiða hana til lykta. Sigur Bush er okkur Íslendingum í hag varðandi tvíhliða samskipti landanna. Bandaríkin hafa löngum verið ein helsta vinaþjóð okkar og verða væntanlega áfram. Bush hefur þegar sett sig vel inn í sameiginleg málefni okkar, og fyrirhugaður fundur Davíðs Oddssonar og Colins Powell í Washington síðar í mánuðinum bendir til þess að lausn sé í sjónmáli varðandi varnarmálin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Kári Jónasson Mest lesið Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson Skoðun Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun
Bandaríska þjóðin hefur valið sér forseta - George W. Bush - sem verður leiðtogi hennar næstu fjögur árin. Bush hefur þar með annað kjörtímabil sitt í janúar á næsta ári. Hann á mikið verk fyrir höndum við að auka tiltrú manna á Bandaríkjunum á næstu fjórum árum. Ekki síst þarf hann að sameina þjóð sína eftir kosningarnar og auka traust almennings í Evrópu og víðar í heiminum á Bandaríkjunum. Það er því ærið verkefni sem bíður nýs forseta Bandaríkjanna innanlands og utan. Kosningabaráttan hefur líklega aldrei á síðari árum verið jafn spennandi og nú. Þarf að leita allt aftur til ársins 1960 þegar Kennedy og Nixon áttust við og Kennedy hafði sigur sem kunnugt er. Eðli málsins samkvæmt ætti sitjandi forseti að hafa töluvert forskot á mótframbjóðandann, en svo var ekki að þessu sinni. Úrslitin endurspegla niðurstöður skoðanakannana, en sem betur fer virðist sigur Bush afgerandi því hann hefur á fjórðu milljón atkvæða fram yfir Kerry. Ekki er þó um yfirburðasigur varðandi fjölda kjörmanna að ræða, eins og t.d. þegar Ronald Reagan bauð sig fram í síðara skiptið. Það styrkir enn stöðu Bush á heimavelli að repúblikanar hafa aukið styrk sinn í báðum deildum þingsins, Öldungadeildinni og Fulltrúadeildinni. Þá er það ákveðið áfall fyrir demókrata að leiðtogi þeirra í Öldungadeildinni, Tom Daschle frá Suður-Dakota, tapaði sæti sínu eftir margra ára setu þar og áður í Fulltrúadeildinni. Þótt sigur Bush í kosningunum sé afgerandi og hann hafi meirihluta þeirra sem tóku þátt í kosningunum á bak við sig er ekki þar með sagt að hann hafi styrkt stöðu sína á jafn sannfærandi hátt í Evrópu og öðrum heimshlutum. Það er ekki nóg að stjórnvöld í einstökum löndum fagni endurkjöri hans, heldur verður hann líka að vera studdur af almenningi um heim allan ef honum á að farnast vel. Stríðið í Írak situr í mörgum og fólki finnst að það hafi verið dýru verði keypt að steypa Saddam Hussein af stóli. Þá er deila Ísraela og Palestínumanna enn óleyst, en það var einmitt eitt af höfuðmarkmiðum Clintons síðustu dagana í forsetastóli að leiða hana til lykta. Sigur Bush er okkur Íslendingum í hag varðandi tvíhliða samskipti landanna. Bandaríkin hafa löngum verið ein helsta vinaþjóð okkar og verða væntanlega áfram. Bush hefur þegar sett sig vel inn í sameiginleg málefni okkar, og fyrirhugaður fundur Davíðs Oddssonar og Colins Powell í Washington síðar í mánuðinum bendir til þess að lausn sé í sjónmáli varðandi varnarmálin.
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun
Hvar er stjarna Framsóknarflokksins í síðustu kosningum núna? „Barnaverndarpáfinn“! Davíð Bergmann Skoðun