Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar 25. júlí 2025 14:33 Ég kalla sjálfa mig druslu, klæðist fötum sem stendur á „Ég er drusla,“ dreifi límmiðum með einmitt þeim orðum og labba árlega í Druslugöngunni. Þó að ég geri það fyrir góðan og mikilvægan málstað og útskýri mál mitt fyrir fólkinu í kringum mig er yfirleitt einhver sem hneykslast – einhver sem trúir ekki að ég myndi kalla sjálfa mig druslu! Svona ung, falleg og klár kona? Eins og það komi málinu við á einhvern hátt hvernig ég líti út eða hvernig ég beri mig. En hvað er það er vera drusla? Reykjavíkurdætur segja réttilega í lagi sínu D.R.U.S.L.A: „ein af fjórum í okkar heimsveldi verður fyrir kynferðislegu ofbeldi.“[1]Það skiptir ekki máli hvað konur gera; klæða sig til að fela líkama sinn eða sýna hann fyrir öllum heiminum, passa glasið á barnum, labba um með lyklana á milli puttanna, öskra þegar þær vantar hjálp – tölurnar um skráð kynferðisofbeldi hjá lögreglunni hækka stöðugt.[2] Svo eru auðvitað málin sem fá aldrei að líta dagsljósið, bæði vegna hræðslu þolenda í garð geranda sinna og kúgana samfélagsins. Ekki nóg með það, heldur fá flestir þolendur að heyra ummæli eins og „en hann er svo góður gæi,“ „varstu ekki bara aðeins of full,“ „sagðirðu nei?“ frá fólki sem þau héldu að þau gætu treyst, fólki sem þau kölluðu vini sína. Ef ég færi núna upp að manneskju og myndi berja hana í spað og sparka í, væri ég ekki gerandi? Ég fengi á mig kæru, ljót orð frá fólki og mögulegan fangelsisdóm – en ef nauðgun hefði átt sér stað? Þá er oftast litið í hina áttina. Meðvirkni samfélagsins í garð geranda er að gera út af við fórnarlömb kynferðisofbeldis. Það er þörf á breytingum. Það er ekki svo langt síðan ég átti gott samtal við 95 ára gömlu föðurömmu mína um Druslugönguna. Ég var sjálfboðaliði fyrir sjálfa gönguna og var að útskýra fyrir henni hvað gangan snýst um. Ég sagði henni að markmið Druslugöngunnar væri að uppræta fordóma varðandi klæðaburð og ástand þeirra sem verða fyrir kynferðisofbeldi og vekja athygli á því að það eru gerendurnir sem bera ábyrgð á kynferðisofbeldinu en ekki þolendurnir. Amma hefur alltaf verið mesta hvatning mín sem og fyrirmynd í lífinu. Í gegnum árin hefur hún ekki alltaf verið sammála öllu sem ég geri, en þrátt fyrir það sýnir hún mér alltaf virðingu og stuðning. Í samtali okkar um Druslugönguna deildi amma með mér sögu; hún var sex ára gömul og varð fyrir kynferðisofbeldi af hendi fjölskyldumeðlims sem var undir áhrifum áfengis. Síðan þá hefur hún haldið að þetta væri henni að kenna – þangað til núna. Ég var önnur manneskjan sem hún sagði frá þessu. Í áttatíu og níu ár hélt amma þessu leyndu, fyrir öllum nema einni manneskju, sem afsakaði einungis hegðun gerandans; hann var svo góður kall og var aðeins að sýna henni væntumþykju og var bara aðeins í glasi. Samtal okkar veitti henni rými til þess að skila skömminni. Eins hræðilegt og það var að heyra sögu hennar, urðu tengsl okkar enn sterkari en áður. Ég berst fyrir þolendum kynferðisofbeldis til þess að koma því til hvers og eins þolanda að ofbeldið sem þau verða fyrir er ALDREI þeim að kenna. Ég trúi þér. Þó áttatíu og níu ár séu liðin síðan brotið var á ömmu minni, hefur ekki mikið breyst. Kvennabaráttan tekur stór skref með reglulegu millibili en þó er enn langt í land. Ef ekki væri fyrir sjálfboðaliða og ýmis samtök sem styrkja og styðja við Druslugönguna á hverju ári til að dreifa boðskapnum og sýna styrk með þolendum væru sum okkar ekki hér í dag. Göngum með, hópumst í Druslugönguna, styðjum þolendur kynferðisofbeldis, sýnum þeim þolinmæði og væntumþykju því þau eru ekki að ljúga. Höfundur er í skipulagsteymi Druslugöngunnar. Öll sem vilja leita sér hjálpar geta leitað til Bjarkarhlíðar og Stígamóta. Allur ágóði af göngunni í ár fer í Minningarsjóð Ólafar Töru sem styður bæði við þolendur og þau sem eru í framlínu baráttunnar. Öll sem vilja leggja Druslugöngunnni lið geta greitt frjáls framlög á reikning göngunnar 0101-26-100839 kt. 580711-0730 eða verslað varning á göngunni. [1] D.R.U.S.L.A, 2016. [2] Hér er linkur að vefsíðu Lögreglunnar á Íslandi sem sýnir tölfræði kynferðisofbeldis seinustu ára: https://www.logreglan.is/tilkynntum-kynferdisbrotum-fjolgar-milli-ara/ Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Druslugangan Jafnréttismál Mest lesið Má umskera dreng í heimahúsi? Eva Hauksdóttir Skoðun Tryggðu þér bíl fyrir áramótin! Vilhjálmur Árnason Skoðun Frystum samninga. Stoppum atkvæðagreiðslur. Ótímabundið frost Pétur Björgvin Sveinsson Skoðun Hver er virðingin fyrir skólaskyldunni? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Er þetta planið? Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Mikilvægar kjarabætur fyrir aldraða Inga Sæland Skoðun Íbúðir með froðu til sölu Björn Sigurðsson Skoðun Bullur í Brussel Jón Pétur Zimsen Skoðun Áminntur um sannsögli Jón Ármann Steinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hver mun stjórna heiminum eftir hundrað ár? Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Íbúðir með froðu til sölu Björn Sigurðsson skrifar Skoðun Að hafa eða að vera Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Mikilvægar kjarabætur fyrir aldraða Inga Sæland skrifar Skoðun Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Tryggðu þér bíl fyrir áramótin! Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Formúlu fyrir sigri? Nei takk. Guðmundur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Norræn samstaða skapar tækifæri fyrir græna framtíð Nótt Thorberg skrifar Skoðun Má umskera dreng í heimahúsi? Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Viðskiptafrelsi og hátækniiðnaður Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Hver er virðingin fyrir skólaskyldunni? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða í Kópavogi á sama tíma og bæjarsjóður er rekinn með halla Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Valþröng í varnarmálum Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Fjólubláar prófílmyndir Anna Sóley Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Er þetta planið? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Frystum samninga. Stoppum atkvæðagreiðslur. Ótímabundið frost Pétur Björgvin Sveinsson skrifar Skoðun Tækifærin í orkuskiptunum Jón Trausti Kárason skrifar Skoðun Frekar rétt að endurskoða sambúðina Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Bullur í Brussel Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Áminntur um sannsögli Jón Ármann Steinsson skrifar Skoðun Nvidia, Bitcoin og gamla varnarliðið: Hvað bíður Íslands? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ekki hluti af OKKAR Evrópu! Margrét Kristmannsdóttir skrifar Skoðun Mikil aukning í unglingadrykkju – eða hvað? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kílómetragjald – Mun lækkun á bensíni og dísel skila sér til neytenda? Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Er aukin atvinnuþátttaka kostnaður fyrir samfélagið? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Stjórnmálaflokkar á öruggu framfæri ríkis og sveitarfélaga Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun 30 milljarðar í útsvar en engin rödd í kosningum Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Jólakötturinn, ert það þú? Aldís Amah Hamilton,Hulda Jónsdóttir Tölgyes,Klara Ósk Elíasdóttir,Ragnheiður Gröndal,Rósa Líf Darradóttir,Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Vaxtaokrið Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Er Ísland enn fullvalda? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Sjá meira
Ég kalla sjálfa mig druslu, klæðist fötum sem stendur á „Ég er drusla,“ dreifi límmiðum með einmitt þeim orðum og labba árlega í Druslugöngunni. Þó að ég geri það fyrir góðan og mikilvægan málstað og útskýri mál mitt fyrir fólkinu í kringum mig er yfirleitt einhver sem hneykslast – einhver sem trúir ekki að ég myndi kalla sjálfa mig druslu! Svona ung, falleg og klár kona? Eins og það komi málinu við á einhvern hátt hvernig ég líti út eða hvernig ég beri mig. En hvað er það er vera drusla? Reykjavíkurdætur segja réttilega í lagi sínu D.R.U.S.L.A: „ein af fjórum í okkar heimsveldi verður fyrir kynferðislegu ofbeldi.“[1]Það skiptir ekki máli hvað konur gera; klæða sig til að fela líkama sinn eða sýna hann fyrir öllum heiminum, passa glasið á barnum, labba um með lyklana á milli puttanna, öskra þegar þær vantar hjálp – tölurnar um skráð kynferðisofbeldi hjá lögreglunni hækka stöðugt.[2] Svo eru auðvitað málin sem fá aldrei að líta dagsljósið, bæði vegna hræðslu þolenda í garð geranda sinna og kúgana samfélagsins. Ekki nóg með það, heldur fá flestir þolendur að heyra ummæli eins og „en hann er svo góður gæi,“ „varstu ekki bara aðeins of full,“ „sagðirðu nei?“ frá fólki sem þau héldu að þau gætu treyst, fólki sem þau kölluðu vini sína. Ef ég færi núna upp að manneskju og myndi berja hana í spað og sparka í, væri ég ekki gerandi? Ég fengi á mig kæru, ljót orð frá fólki og mögulegan fangelsisdóm – en ef nauðgun hefði átt sér stað? Þá er oftast litið í hina áttina. Meðvirkni samfélagsins í garð geranda er að gera út af við fórnarlömb kynferðisofbeldis. Það er þörf á breytingum. Það er ekki svo langt síðan ég átti gott samtal við 95 ára gömlu föðurömmu mína um Druslugönguna. Ég var sjálfboðaliði fyrir sjálfa gönguna og var að útskýra fyrir henni hvað gangan snýst um. Ég sagði henni að markmið Druslugöngunnar væri að uppræta fordóma varðandi klæðaburð og ástand þeirra sem verða fyrir kynferðisofbeldi og vekja athygli á því að það eru gerendurnir sem bera ábyrgð á kynferðisofbeldinu en ekki þolendurnir. Amma hefur alltaf verið mesta hvatning mín sem og fyrirmynd í lífinu. Í gegnum árin hefur hún ekki alltaf verið sammála öllu sem ég geri, en þrátt fyrir það sýnir hún mér alltaf virðingu og stuðning. Í samtali okkar um Druslugönguna deildi amma með mér sögu; hún var sex ára gömul og varð fyrir kynferðisofbeldi af hendi fjölskyldumeðlims sem var undir áhrifum áfengis. Síðan þá hefur hún haldið að þetta væri henni að kenna – þangað til núna. Ég var önnur manneskjan sem hún sagði frá þessu. Í áttatíu og níu ár hélt amma þessu leyndu, fyrir öllum nema einni manneskju, sem afsakaði einungis hegðun gerandans; hann var svo góður kall og var aðeins að sýna henni væntumþykju og var bara aðeins í glasi. Samtal okkar veitti henni rými til þess að skila skömminni. Eins hræðilegt og það var að heyra sögu hennar, urðu tengsl okkar enn sterkari en áður. Ég berst fyrir þolendum kynferðisofbeldis til þess að koma því til hvers og eins þolanda að ofbeldið sem þau verða fyrir er ALDREI þeim að kenna. Ég trúi þér. Þó áttatíu og níu ár séu liðin síðan brotið var á ömmu minni, hefur ekki mikið breyst. Kvennabaráttan tekur stór skref með reglulegu millibili en þó er enn langt í land. Ef ekki væri fyrir sjálfboðaliða og ýmis samtök sem styrkja og styðja við Druslugönguna á hverju ári til að dreifa boðskapnum og sýna styrk með þolendum væru sum okkar ekki hér í dag. Göngum með, hópumst í Druslugönguna, styðjum þolendur kynferðisofbeldis, sýnum þeim þolinmæði og væntumþykju því þau eru ekki að ljúga. Höfundur er í skipulagsteymi Druslugöngunnar. Öll sem vilja leita sér hjálpar geta leitað til Bjarkarhlíðar og Stígamóta. Allur ágóði af göngunni í ár fer í Minningarsjóð Ólafar Töru sem styður bæði við þolendur og þau sem eru í framlínu baráttunnar. Öll sem vilja leggja Druslugöngunnni lið geta greitt frjáls framlög á reikning göngunnar 0101-26-100839 kt. 580711-0730 eða verslað varning á göngunni. [1] D.R.U.S.L.A, 2016. [2] Hér er linkur að vefsíðu Lögreglunnar á Íslandi sem sýnir tölfræði kynferðisofbeldis seinustu ára: https://www.logreglan.is/tilkynntum-kynferdisbrotum-fjolgar-milli-ara/
Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða í Kópavogi á sama tíma og bæjarsjóður er rekinn með halla Bergljót Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Frystum samninga. Stoppum atkvæðagreiðslur. Ótímabundið frost Pétur Björgvin Sveinsson skrifar
Skoðun Kílómetragjald – Mun lækkun á bensíni og dísel skila sér til neytenda? Gunnar Alexander Ólafsson skrifar
Skoðun Stjórnmálaflokkar á öruggu framfæri ríkis og sveitarfélaga Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar
Skoðun Jólakötturinn, ert það þú? Aldís Amah Hamilton,Hulda Jónsdóttir Tölgyes,Klara Ósk Elíasdóttir,Ragnheiður Gröndal,Rósa Líf Darradóttir,Valgerður Árnadóttir skrifar
Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun