Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir og Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifa 12. júní 2025 09:30 Leiklist er einstakt listform sem getur bæði virkað sem aðferð til almenns náms og sem sjálfstæð námsgrein. Nemendur geta þróað tilfinningar sínar í gegnum leiklist, auk samkenndar og sjálfsstjórnar. Þeir geta byggt upp sjálfstraust og sköpunarkraft, eflt tjáningarhæfileika sína og bætt félags- og samvinnuhæfni. Sérstaða leiklistar felst meðal annars í því hvernig hún nýtir vitsmuni, sköpunargáfu og líkamlega færni til jafns. Leiklist er afl til breytinga sem stuðlar að félagslegum og tilfinningalegum þroska nemenda. Frá árinu 2013 hefur leiklist verið hluti af aðalnámskrá grunnskóla á Íslandi, bæði sem aðferð og sem námsgrein. Við Menntavísindasvið Háskóla Íslands fer fram öflugt nám í list- og verkgreinakennslu og er kennsla í leiklist þar á meðal. Leiklist sem aðferð getur eflt nám í greinum eins og móðurmáli, samfélagsfræði, sögu og erlendum tungumálum. Leiklistin getur þannig gegnt lykilhlutverki í samþættingu námsgreina og viðfangsefna. Samkvæmt aðalnámskrá grunnskóla þurfa þær kennslustundir að innihalda „kennara í hlutverki, lifandi leik, sjálfstjáningu, þroska í gegnum leiklist, vinnu í pörum og nám í gegnum leiklist”. Leiklist sem námsgrein felur hins vegar í sér þjálfun nemenda í aðferðum listformsins og leikrænu læsi í víðasta skilningi. Hún auðgar skilning nemenda á sjálfum sér, mannlegu eðli og samfélagi. Þegar nemendur taka þátt í leiklist fá þeir tækifæri til að setja sig í spor annarra í ímynduðu samhengi, sem hvetur þá til að tala og tjá sig út frá mismunandi sjónarhornum í öryggi kennslustofunnar. Samkvæmt aðalnámskrá þurfa þær kennslustundir að innihalda „spuna, hæfni nemenda til að taka að sér hlutverk, vinna með texta, vinna í hóp, vinna með margar tegundir leikhúss, tileinka sér ólíka leikstíla og skilja tengsl milli flytjanda og áhorfenda“. Sérstaða leiklistar Leiklist hefur einstakt hlutverk innan námskrárinnar. Með leiklist eflist vitsmunalegt nám þar sem hún stuðlar að dýpri hugsun og gagnrýnni greiningu. Hún eflir skapandi nám með því að opna leiðir til nýsköpunar og tjáningar og líkamlegt nám þar sem hún hvetur nemendur til að nota líkama sinn sem hluta af náminu. Hún gerir kennurum kleift að umbreyta nemendum sínum í gegnum aðferðir leiklistar, ekki aðeins með því að auka þekkingu þeirra heldur einnig með því að þróa tilfinningalega og félagslega hæfni þeirra. Hvort sem kennarinn vinnur sem „kennari í hlutverki“ til að auðga ferlið eða leiðir nemendur í vinnu með texta, leikstíl eða spuna til að skapa afurð, þá vinna kennarar og nemendur saman að því að tjá og auðga tilfinningar sínar. Þau leitast við að skilja og viðurkenna tengsl menningar og gilda. Leiklist snýst um að kanna, uppgötva, skapa og flytja. Í gegnum leiklist læra nemendur að eiga samskipti við hvert annað á öruggan hátt og prófa mismunandi félagsleg hlutverk. Leikhús og félagslegt réttlæti í skólakerfinu Leikhús getur einnig verið vettvangur náms. Námið getur átt sér stað í gegnum leikrænt læsi, sögugerð og það að sitja og fylgjast með leiksýningu. Kostir þess að börn sæki leikhús eru fjölmargir; það ýtir undir samkennd og menningarlæsi, þroskar gagnrýna hugsun, stuðlar að vellíðan og er um leið skemmtilegt. En leikhús er líka staður þar sem töfrar skapast. Upplifun barns af leikhúsi getur verið lífsbreytandi reynsla og tækifæri til að læra á einstakan hátt. Leikhúsið er „hvað ef…“ heimur. Barnið fer inn í ímyndaðan heim þar sem allt getur gerst. Sýning í kennsluleikhúsi getur byggt á skáldaðri sögu, sögulegum viðburði eða vandamálum samtímans sem býður ungmennum upp á leikhúsupplifanir sem hafa möguleika á að brjóta niður föst tvíhyggjuhugtök á borð við list og nytsemishyggju, menntun og afþreyingu, popúlisma og elítisma, ferli og afurð, virkni og óvirkni, þátttöku og áhorf. Í þessu samhengi verður leikhúsið að miðli sem býður upp á bæði aðgerð og ígrundun en, mikilvægast af öllu, umbreytingu. Þegar börn horfa á leiksýningu, þróa þau hæfni til að ímynda sér nýjar aðstæður og tengja sögur og persónur við eigið líf sem hvetur þau til að búa til sínar eigin hugmyndir sem styrkir skapandi hugsun. Í gegnum söguna og persónur geta börn sett sig í spor annarra og efla þannig samkennd, sjálfskoðun og tilfinningalegan skilning. Leikhúsið hvetur börn til að íhuga og skoða merkingu sögunnar, hegðun persóna og siðferðilegar spurningar sem leiksýningin vekur upp. Leikhúsið sýnir börnum hvernig tjáning, rými og saga vinna saman. Þetta getur veitt þeim innblástur til að skapa eigið leikrænt efni eða sjá hlutverk þeirra sjálfra sem þátttakenda í samfélaginu á annan hátt. Leikhúsið getur þannig umbreytt hugmyndum barna um heiminn og þeirra eigin möguleika. Í þessu liggur styrkur leikhúss sem miðils sem ekki aðeins fræðir og skemmtir heldur þroskar, mótar og kallar á nýja sýn á hlutverk einstaklingsins í samfélagi og menningu. Leiklist og kennsluleikhús veitir öllum nemendum, óháð félagslegri stöðu þeirra, tækifæri til að taka þátt í „Hvað ef…“ heimi sem er stöðugt að breytast. Auk þess sem tæknin þróast á ógnarhraða hefur leiklist það fram yfir aðrar greinar að hún veitir tækifæri til ímyndunar og sviðsetninga framtíðar jafnframt því að prófa nýjar hugmyndir í öruggu rými innan skólastofunnar. Hvað er öruggt rými? Í verkefninu ArtEd sem höfundar tóku þátt í að móta er samstarfsvettvangi og öruggu rými lýst með eftirfarandi hætti: Samstarfsvettvangur: Þetta felur í sér að skapa umhverfi þar sem þátttakendur vinna saman að sameiginlegum markmiðum. Það byggir á gagnkvæmu trausti, virðingu og jafnræði þar sem hugmyndir allra eru teknar alvarlega og metnar. Samstarfið er bæði hvetjandi og styrkjandi, þar sem þátttakendur geta lært hver af öðrum og nýtt styrkleika hópsins í heild sinni. Öruggt rými Er vettvangur þar sem þátttakendur upplifa sig örugga til að tjá sig án ótta við gagnrýni, niðurlægingu eða útskúfun. Í slíku rými er mikilvægt að stuðla að samþykki, stuðningi og umburðarlyndi fyrir fjölbreytileika í skoðunum, reynslu og bakgrunni. Hugtakið öruggt rými leggur einnig áherslu á það hugrekki sem þarf til að takast á við erfiðar samræður og áskoranir í umhverfi þar sem öllum er sýnd virðing. Nemendur eru hvattir til að deila tilfinningum, hugmyndum og reynslu á opinskáan hátt og vinna úr þeim í anda samkenndar og sköpunar. Slík umgjörð skapar kjöraðstæður fyrir nám og persónulegan þroska í gegnum listir og skapandi ferli, þar sem allir þátttakendur geta verið þátttakendur á jafnréttisgrundvelli. Leiklist sem hluti af listum Leiklist er mikilvæg listgrein og skiptir máli sem hluti af menntakerfinu. Í gegnum listir geta nemendur byggt upp nýja fagurfræðilega þekkingu og dýpkað skilning sinn á mannlegum hvötum og reynslu. Leiklist, eins og listnám almennt, er kennsluaðferð með arfleifð sem hefur möguleika á að nútímavæða skólastarf. Við teljum að leiklist, leikhús og listmenntun séu mikilvægari nú en nokkru sinni fyrr í ljósi þeirra áskorana sem ungt fólk stendur frammi fyrir í nútímasamfélagi. Í gegnum leiklist læra nemendur að eiga samskipti við hvert annað í öruggu rými og prófa mismunandi félagsleg hlutverk. Í gegnum hlutverkaleik kanna þeir hvað það þýðir að vera manneskja. Með því að bjóða upp á leiklist, leikhús og listmenntun í skólum gefum við öllum nemendum tækifæri til að taka þátt í „Hvað ef…“ heimi óháð samfélagsstöðu. Í heimi sem breytist hratt og þar sem tækni þróast á ógnarhraða hefur leiklist það fram yfir aðrar greinar að hún býður upp á tækifæri til að ímynda sér, setja aðstæður framtíðar á svið og prófa hugmyndir í „Hvað ef…“ heimi. Við teljum að í þessu samhengi sé leiklist ekki aðeins námsgrein heldur öflug aðferð til að stuðla að félagslegu réttlæti og jöfnum tækifærum fyrir alla nemendur. Hún hjálpar nemendum að skilja og meta fjölbreytileika mannlegrar reynslu og gefur þeim tæki til að íhuga, skapa og móta eigin framtíð. Í haust flytur Menntavísindasvið Háskóla Íslands í nýtt húsnæði á melunum í Sögu við Hagatorg þar sem öll aðstaða í list- og verkgreinum verður hin glæsilegasta. Höfundar eru leiklistarkennarar við Menntavísindasvið Háskóla Íslands og hafa verið leiðandi í leiklist og kennslufræði leiklistar. Rannsóknir þeirra hafa m.a. snúið að bættum kennsluaðferðum í leik- og grunnskóla með aðferðum leiklistar Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Háskólar Skóla- og menntamál Mest lesið Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir Skoðun Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir Skoðun Frjór jarðvegur fyrir glæpagengi til að festa rætur Halldóra Mogensen Skoðun Verkin sem ekki tala Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Án greiningar, engin ábyrgð Gísli Már Gíslason Skoðun Hvenær kemur að okkur? Hjördís María Karlsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvenær kemur að okkur? Hjördís María Karlsdóttir skrifar Skoðun Frjór jarðvegur fyrir glæpagengi til að festa rætur Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Án greiningar, engin ábyrgð Gísli Már Gíslason skrifar Skoðun Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir skrifar Skoðun Verkin sem ekki tala Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Sjá meira
Leiklist er einstakt listform sem getur bæði virkað sem aðferð til almenns náms og sem sjálfstæð námsgrein. Nemendur geta þróað tilfinningar sínar í gegnum leiklist, auk samkenndar og sjálfsstjórnar. Þeir geta byggt upp sjálfstraust og sköpunarkraft, eflt tjáningarhæfileika sína og bætt félags- og samvinnuhæfni. Sérstaða leiklistar felst meðal annars í því hvernig hún nýtir vitsmuni, sköpunargáfu og líkamlega færni til jafns. Leiklist er afl til breytinga sem stuðlar að félagslegum og tilfinningalegum þroska nemenda. Frá árinu 2013 hefur leiklist verið hluti af aðalnámskrá grunnskóla á Íslandi, bæði sem aðferð og sem námsgrein. Við Menntavísindasvið Háskóla Íslands fer fram öflugt nám í list- og verkgreinakennslu og er kennsla í leiklist þar á meðal. Leiklist sem aðferð getur eflt nám í greinum eins og móðurmáli, samfélagsfræði, sögu og erlendum tungumálum. Leiklistin getur þannig gegnt lykilhlutverki í samþættingu námsgreina og viðfangsefna. Samkvæmt aðalnámskrá grunnskóla þurfa þær kennslustundir að innihalda „kennara í hlutverki, lifandi leik, sjálfstjáningu, þroska í gegnum leiklist, vinnu í pörum og nám í gegnum leiklist”. Leiklist sem námsgrein felur hins vegar í sér þjálfun nemenda í aðferðum listformsins og leikrænu læsi í víðasta skilningi. Hún auðgar skilning nemenda á sjálfum sér, mannlegu eðli og samfélagi. Þegar nemendur taka þátt í leiklist fá þeir tækifæri til að setja sig í spor annarra í ímynduðu samhengi, sem hvetur þá til að tala og tjá sig út frá mismunandi sjónarhornum í öryggi kennslustofunnar. Samkvæmt aðalnámskrá þurfa þær kennslustundir að innihalda „spuna, hæfni nemenda til að taka að sér hlutverk, vinna með texta, vinna í hóp, vinna með margar tegundir leikhúss, tileinka sér ólíka leikstíla og skilja tengsl milli flytjanda og áhorfenda“. Sérstaða leiklistar Leiklist hefur einstakt hlutverk innan námskrárinnar. Með leiklist eflist vitsmunalegt nám þar sem hún stuðlar að dýpri hugsun og gagnrýnni greiningu. Hún eflir skapandi nám með því að opna leiðir til nýsköpunar og tjáningar og líkamlegt nám þar sem hún hvetur nemendur til að nota líkama sinn sem hluta af náminu. Hún gerir kennurum kleift að umbreyta nemendum sínum í gegnum aðferðir leiklistar, ekki aðeins með því að auka þekkingu þeirra heldur einnig með því að þróa tilfinningalega og félagslega hæfni þeirra. Hvort sem kennarinn vinnur sem „kennari í hlutverki“ til að auðga ferlið eða leiðir nemendur í vinnu með texta, leikstíl eða spuna til að skapa afurð, þá vinna kennarar og nemendur saman að því að tjá og auðga tilfinningar sínar. Þau leitast við að skilja og viðurkenna tengsl menningar og gilda. Leiklist snýst um að kanna, uppgötva, skapa og flytja. Í gegnum leiklist læra nemendur að eiga samskipti við hvert annað á öruggan hátt og prófa mismunandi félagsleg hlutverk. Leikhús og félagslegt réttlæti í skólakerfinu Leikhús getur einnig verið vettvangur náms. Námið getur átt sér stað í gegnum leikrænt læsi, sögugerð og það að sitja og fylgjast með leiksýningu. Kostir þess að börn sæki leikhús eru fjölmargir; það ýtir undir samkennd og menningarlæsi, þroskar gagnrýna hugsun, stuðlar að vellíðan og er um leið skemmtilegt. En leikhús er líka staður þar sem töfrar skapast. Upplifun barns af leikhúsi getur verið lífsbreytandi reynsla og tækifæri til að læra á einstakan hátt. Leikhúsið er „hvað ef…“ heimur. Barnið fer inn í ímyndaðan heim þar sem allt getur gerst. Sýning í kennsluleikhúsi getur byggt á skáldaðri sögu, sögulegum viðburði eða vandamálum samtímans sem býður ungmennum upp á leikhúsupplifanir sem hafa möguleika á að brjóta niður föst tvíhyggjuhugtök á borð við list og nytsemishyggju, menntun og afþreyingu, popúlisma og elítisma, ferli og afurð, virkni og óvirkni, þátttöku og áhorf. Í þessu samhengi verður leikhúsið að miðli sem býður upp á bæði aðgerð og ígrundun en, mikilvægast af öllu, umbreytingu. Þegar börn horfa á leiksýningu, þróa þau hæfni til að ímynda sér nýjar aðstæður og tengja sögur og persónur við eigið líf sem hvetur þau til að búa til sínar eigin hugmyndir sem styrkir skapandi hugsun. Í gegnum söguna og persónur geta börn sett sig í spor annarra og efla þannig samkennd, sjálfskoðun og tilfinningalegan skilning. Leikhúsið hvetur börn til að íhuga og skoða merkingu sögunnar, hegðun persóna og siðferðilegar spurningar sem leiksýningin vekur upp. Leikhúsið sýnir börnum hvernig tjáning, rými og saga vinna saman. Þetta getur veitt þeim innblástur til að skapa eigið leikrænt efni eða sjá hlutverk þeirra sjálfra sem þátttakenda í samfélaginu á annan hátt. Leikhúsið getur þannig umbreytt hugmyndum barna um heiminn og þeirra eigin möguleika. Í þessu liggur styrkur leikhúss sem miðils sem ekki aðeins fræðir og skemmtir heldur þroskar, mótar og kallar á nýja sýn á hlutverk einstaklingsins í samfélagi og menningu. Leiklist og kennsluleikhús veitir öllum nemendum, óháð félagslegri stöðu þeirra, tækifæri til að taka þátt í „Hvað ef…“ heimi sem er stöðugt að breytast. Auk þess sem tæknin þróast á ógnarhraða hefur leiklist það fram yfir aðrar greinar að hún veitir tækifæri til ímyndunar og sviðsetninga framtíðar jafnframt því að prófa nýjar hugmyndir í öruggu rými innan skólastofunnar. Hvað er öruggt rými? Í verkefninu ArtEd sem höfundar tóku þátt í að móta er samstarfsvettvangi og öruggu rými lýst með eftirfarandi hætti: Samstarfsvettvangur: Þetta felur í sér að skapa umhverfi þar sem þátttakendur vinna saman að sameiginlegum markmiðum. Það byggir á gagnkvæmu trausti, virðingu og jafnræði þar sem hugmyndir allra eru teknar alvarlega og metnar. Samstarfið er bæði hvetjandi og styrkjandi, þar sem þátttakendur geta lært hver af öðrum og nýtt styrkleika hópsins í heild sinni. Öruggt rými Er vettvangur þar sem þátttakendur upplifa sig örugga til að tjá sig án ótta við gagnrýni, niðurlægingu eða útskúfun. Í slíku rými er mikilvægt að stuðla að samþykki, stuðningi og umburðarlyndi fyrir fjölbreytileika í skoðunum, reynslu og bakgrunni. Hugtakið öruggt rými leggur einnig áherslu á það hugrekki sem þarf til að takast á við erfiðar samræður og áskoranir í umhverfi þar sem öllum er sýnd virðing. Nemendur eru hvattir til að deila tilfinningum, hugmyndum og reynslu á opinskáan hátt og vinna úr þeim í anda samkenndar og sköpunar. Slík umgjörð skapar kjöraðstæður fyrir nám og persónulegan þroska í gegnum listir og skapandi ferli, þar sem allir þátttakendur geta verið þátttakendur á jafnréttisgrundvelli. Leiklist sem hluti af listum Leiklist er mikilvæg listgrein og skiptir máli sem hluti af menntakerfinu. Í gegnum listir geta nemendur byggt upp nýja fagurfræðilega þekkingu og dýpkað skilning sinn á mannlegum hvötum og reynslu. Leiklist, eins og listnám almennt, er kennsluaðferð með arfleifð sem hefur möguleika á að nútímavæða skólastarf. Við teljum að leiklist, leikhús og listmenntun séu mikilvægari nú en nokkru sinni fyrr í ljósi þeirra áskorana sem ungt fólk stendur frammi fyrir í nútímasamfélagi. Í gegnum leiklist læra nemendur að eiga samskipti við hvert annað í öruggu rými og prófa mismunandi félagsleg hlutverk. Í gegnum hlutverkaleik kanna þeir hvað það þýðir að vera manneskja. Með því að bjóða upp á leiklist, leikhús og listmenntun í skólum gefum við öllum nemendum tækifæri til að taka þátt í „Hvað ef…“ heimi óháð samfélagsstöðu. Í heimi sem breytist hratt og þar sem tækni þróast á ógnarhraða hefur leiklist það fram yfir aðrar greinar að hún býður upp á tækifæri til að ímynda sér, setja aðstæður framtíðar á svið og prófa hugmyndir í „Hvað ef…“ heimi. Við teljum að í þessu samhengi sé leiklist ekki aðeins námsgrein heldur öflug aðferð til að stuðla að félagslegu réttlæti og jöfnum tækifærum fyrir alla nemendur. Hún hjálpar nemendum að skilja og meta fjölbreytileika mannlegrar reynslu og gefur þeim tæki til að íhuga, skapa og móta eigin framtíð. Í haust flytur Menntavísindasvið Háskóla Íslands í nýtt húsnæði á melunum í Sögu við Hagatorg þar sem öll aðstaða í list- og verkgreinum verður hin glæsilegasta. Höfundar eru leiklistarkennarar við Menntavísindasvið Háskóla Íslands og hafa verið leiðandi í leiklist og kennslufræði leiklistar. Rannsóknir þeirra hafa m.a. snúið að bættum kennsluaðferðum í leik- og grunnskóla með aðferðum leiklistar
Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir Skoðun
Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir Skoðun
Skoðun Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir skrifar
Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir Skoðun
Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir Skoðun