Áfram kennarar! Kristbjörg Þórisdóttir og Bragi Reynir Sæmundsson skrifa 23. febrúar 2025 16:01 Ég tel mig alltaf hafa borið virðingu fyrir kennurum og er þakklát öllum þeim kennurum sem hafa mótað mig og mitt líf en ég gerði mér þó ekki fullkomlega grein fyrir virði kennara fyrr en ég varð foreldri barna í leik- og grunnskóla. Þá fyrst áttaði ég mig á því hversu ómetanlegt það er að vita af börnum mínum í höndum frábærra kennara. Takk Aðalþing Ég man að rétt fyrir jólin þegar ég var að keyra frá leikskóla dóttur minnar, Aðalþingi, hugsaði ég „takk Aðalþing“. Ég keyrði frá leikskólanum uppfull þakklætis yfir því hversu góður staður þetta væri sem dóttir okkar fengi að verja dögum sínum á. Staður sem ætti stóran hlut í því að móta litlu dömuna okkar í þann magnaða einstakling sem hún er og verður. Þegar við mætum er oft dempuð birta, hlýleg ljós, klassísk tónlist, rólegheit og faglegt starfsfólk sem eru sérfræðingar í uppeldisfræðum og kennslu. Starfsfólk sem brennur fyrir starfi sínu og skilar því aldeilis til litlu konunnar okkar. Alla daga, allt árið. Öruggt umhverfi sem er úthugsað með alls kyns aðferðum til að laða fram þroska, áhuga, forvitni, sköpun og öfluga einstaklinga. Þegar dóttir okkar var í aðlögun fundum við foreldrar barnanna þetta strax og vorum sammála að þarna liði okkur þannig að við gætum næstum því farið á fyrsta degi og treyst starfsfólkinu fyrir því allra verðmætasta í lífinu og það hefur svo sannarlega staðist. Takk Sigga, Oddný, Hörður, Brynja og þið öll á Aðalþingi! Takk Vatnsendaskóli Ég man líka þegar ein af umsjónarkennurum sonarins hringdi í mig fyrir jólin þar sem sonur minn var ekki kominn inn í bekkinn sem er ólíkt honum. Sem betur fer hafði ekkert gerst, drengurinn einungis byrjað daginn á öðrum stað í skólanum fyrir smá misskilning. Ég man hvað við vorum þakklát fyrir að finna hversu vakandi þær væru fyrir að allir ungarnir þeirra væru mættir, brygðust strax við og hversu mikilvægt er að bregðast við ef eitthvað hefði gerst því þá geta mínútur skipt máli. Við upplifðum hversu vel öryggi sonar okkar væri sinnt í Vatnsendaskóla og ég hugsaði „takk Elsa“. Þetta var aðeins eitt af mörgum símtölum og samskiptum sem við foreldrarnir höfum átt við umsjónarkennara sonarins þar sem þær eru að upplýsa um eitthvað, ræða málin og allt með því sjónarmiði að tryggja sem allra best hans þroska og velferð í skólanum. Umhyggjan og sönn væntumþykja fyrir syni okkar er augljós. Að sama skapi höfum við alltaf upplifað að sérþörfum hans sé mætt mjög faglega og eins vel og mögulegt er. Aldrei hikað við að leggja aukalega á sig, hugsa út frá þörfum hans og gera allt sem í þeirra valdi stendur til að tryggja sem best að litli maðurinn okkar vaxi og dafni sem sá magnaði einstaklingur sem hann er og verður. Mikið lagt á sig til að laða fram styrkleika hans og smám saman byggja upp þar sem veikleikar hans liggja. Við myndum helst vilja að þær gætu kennt honum upp í háskóla. Takk Elsa, Íris, Svandís, Magga og þið öll í Vatnsendaskóla! Að lokum, áskorun til foreldra og stjórnvalda Af hverju að skrifa þennan pistil? Jú vegna þess að aðbúnaður barnanna hefur verið framúrskarandi. Þau eru í frábærum skólum með frábæra kennara. Það verður seint metið til fjár það sem faglegir og góðir kennarar skilja eftir gagnvart því langverðmætasta sem hvert og eitt okkar á sem eru börnin okkar. Á sama tíma er í okkar huga ekkert starf sem skapar eins mikil verðmæti og starf kennara því þeir, ásamt okkur foreldrum, eiga yfirleitt mestan þátt í því að byggja upp framtíðina. Allt veltur á því að þar séu byggðir upp einstaklingar sem hafa fengið að vaxa, dafna og þrífast í að verða besta útgáfan af sér. Það er stoð alls annars í okkar samfélagslega heilbrigði og arðsemin af því stjarnfræðileg. Þess vegna viljum við okkar allra besta fólk inn í skólana. Fagfólk sem brennur fyrir því að kenna, fólk sem eru frábærar fyrirmyndir og öruggir klettar fyrir börnin okkar. Nú er tími til kominn að standa með kennurum, sýna störfum þeirra virðingu í verki og lyfta starfi þeirra aftur upp á það plan sem það svo sannarlega hefur verið á í mannskynssögunni. Tími til kominn að endurhugsa það hvernig virði starfa í okkar samfélagi er út frá þeim verðmætum sem hvert starf skapar. Stokkum upp spilin! Gæti verið að slík breyting á verðmætamati myndi mögulega leysa fleiri vandamál eins og það að vel metin kennarastörf myndu gera fólki sem brennur fyrir skólunum og kennslu kleift að starfa við sína hugsjón og vilja vera í því starfi til frambúðar. Þannig þyrfti til dæmis ekki að fara í vanhugsaðar aðgerðir eins og að ráða tímabundið foreldra sem vinna við allt annað inn í leikskóla til að tryggja barni sínu pláss eða vera með ómannaða skóla. Takk kennarar, við styðjum ykkur og hvetjum fleiri foreldra til að láta sömuleiðis í sér heyra. Höfundar eru sálfræðingar og foreldrar barna á leikskólanum Aðalþingi og Vatnsendaskóla Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla- og menntamál Leikskólar Kennaraverkfall 2024-25 Mest lesið Staðan á húsnæðismarkaði: Offramboð af röngu meðaltali Egill Lúðvíksson Skoðun Hrynur sjávarútvegur? Stefán Ólafsson Skoðun Sjúklingum er mismunað – Eftir hverju eru þau að bíða? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Mál Ásthildar Lóu Þórsdóttur – Hvernig manneskjur viljum við vera? Hulda Steingrímsdóttir Skoðun Háskóli Höfuðborgarinnar, ekki Íslands Arent Orri Claessen,Gunnar Ásgrímsson Skoðun 10 ár og bull í lokin Jón Pétur Zimsen Skoðun Þingmönnum ber að verja stjórnarskrána, ekki misvirða hana Arnar Þór Jónsson Skoðun Lýðræðið deyr í myrkrinu Heiðar Örn Sigurfinnsson Skoðun Ofbeldi Bjarni Karlsson Skoðun Iftar, agape og Eid: Kristnir og múslimar við sama borð Hilal Kücükakin Kizilkaya,Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Kárhóll og Kína: Þegar vísindi verða pólitísk tól Davíð Michelsen skrifar Skoðun Mál Ásthildar Lóu Þórsdóttur – Hvernig manneskjur viljum við vera? Hulda Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn gegn fjölskyldusameiningum? Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lýðræðið deyr í myrkrinu Heiðar Örn Sigurfinnsson skrifar Skoðun Færni til framtíðar Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldi Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Lestu Gaza Móheiður Hlíf Geirlaugsdóttir skrifar Skoðun Ný fjármálaáætlun - tækifæri til að efna loforðin um bætt geðheilbrigði Sandra B. Franks skrifar Skoðun 10 ár og bull í lokin Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Opið bréf til atvinnuvegaráðherra: 48 daga, nei takk Gísli Gunnar Marteinsson skrifar Skoðun Á nú að opinbera það að ég veit í rauninni ekki neitt? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Háskóli Höfuðborgarinnar, ekki Íslands Arent Orri Claessen,Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hrynur sjávarútvegur? Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Iftar, agape og Eid: Kristnir og múslimar við sama borð Hilal Kücükakin Kizilkaya,Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Bætt skipulag fyrir stúdenta Aðalsteinn Haukur Sverrisson ,Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Frá sögulegum minjum til sviðsettrar upplifunar: Um sanngildi og Disneyvæðingu Sólheimasands Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Staðan á húsnæðismarkaði: Offramboð af röngu meðaltali Egill Lúðvíksson skrifar Skoðun Þingmönnum ber að verja stjórnarskrána, ekki misvirða hana Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Söguþráðurinn raknar Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Af hverju ætti að verja okkur ef við endurgjöldum ekki greiðann? Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Sjúklingum er mismunað – Eftir hverju eru þau að bíða? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Erum við betri en ungmenni í að skilja þeirra eigin veruleika? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Réttlátari og skilvirkari úrlausnir fyrir réttarvörslukerfið Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Samfélagsþjónusta á röngum forsendum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Öryggi á Íslandi í breyttri heimsmynd Sigríður Björk Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Stækkum Skógarlund! Elsa María Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvað eru strandveiðar? Gísli Gunnar Marteinsson skrifar Skoðun Veiðileyfagjaldið til þjóðarinnar - loksins Bolli Héðinsson skrifar Skoðun Blikur á lofti í starfsemi Söngskóla Sigurðar Demetz Hallveig Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Áskoranir og tækifæri alþjóðaviðskipta á óvissutímum Hildur Árnadóttir,Pétur Þ. Óskarsson skrifar Sjá meira
Ég tel mig alltaf hafa borið virðingu fyrir kennurum og er þakklát öllum þeim kennurum sem hafa mótað mig og mitt líf en ég gerði mér þó ekki fullkomlega grein fyrir virði kennara fyrr en ég varð foreldri barna í leik- og grunnskóla. Þá fyrst áttaði ég mig á því hversu ómetanlegt það er að vita af börnum mínum í höndum frábærra kennara. Takk Aðalþing Ég man að rétt fyrir jólin þegar ég var að keyra frá leikskóla dóttur minnar, Aðalþingi, hugsaði ég „takk Aðalþing“. Ég keyrði frá leikskólanum uppfull þakklætis yfir því hversu góður staður þetta væri sem dóttir okkar fengi að verja dögum sínum á. Staður sem ætti stóran hlut í því að móta litlu dömuna okkar í þann magnaða einstakling sem hún er og verður. Þegar við mætum er oft dempuð birta, hlýleg ljós, klassísk tónlist, rólegheit og faglegt starfsfólk sem eru sérfræðingar í uppeldisfræðum og kennslu. Starfsfólk sem brennur fyrir starfi sínu og skilar því aldeilis til litlu konunnar okkar. Alla daga, allt árið. Öruggt umhverfi sem er úthugsað með alls kyns aðferðum til að laða fram þroska, áhuga, forvitni, sköpun og öfluga einstaklinga. Þegar dóttir okkar var í aðlögun fundum við foreldrar barnanna þetta strax og vorum sammála að þarna liði okkur þannig að við gætum næstum því farið á fyrsta degi og treyst starfsfólkinu fyrir því allra verðmætasta í lífinu og það hefur svo sannarlega staðist. Takk Sigga, Oddný, Hörður, Brynja og þið öll á Aðalþingi! Takk Vatnsendaskóli Ég man líka þegar ein af umsjónarkennurum sonarins hringdi í mig fyrir jólin þar sem sonur minn var ekki kominn inn í bekkinn sem er ólíkt honum. Sem betur fer hafði ekkert gerst, drengurinn einungis byrjað daginn á öðrum stað í skólanum fyrir smá misskilning. Ég man hvað við vorum þakklát fyrir að finna hversu vakandi þær væru fyrir að allir ungarnir þeirra væru mættir, brygðust strax við og hversu mikilvægt er að bregðast við ef eitthvað hefði gerst því þá geta mínútur skipt máli. Við upplifðum hversu vel öryggi sonar okkar væri sinnt í Vatnsendaskóla og ég hugsaði „takk Elsa“. Þetta var aðeins eitt af mörgum símtölum og samskiptum sem við foreldrarnir höfum átt við umsjónarkennara sonarins þar sem þær eru að upplýsa um eitthvað, ræða málin og allt með því sjónarmiði að tryggja sem allra best hans þroska og velferð í skólanum. Umhyggjan og sönn væntumþykja fyrir syni okkar er augljós. Að sama skapi höfum við alltaf upplifað að sérþörfum hans sé mætt mjög faglega og eins vel og mögulegt er. Aldrei hikað við að leggja aukalega á sig, hugsa út frá þörfum hans og gera allt sem í þeirra valdi stendur til að tryggja sem best að litli maðurinn okkar vaxi og dafni sem sá magnaði einstaklingur sem hann er og verður. Mikið lagt á sig til að laða fram styrkleika hans og smám saman byggja upp þar sem veikleikar hans liggja. Við myndum helst vilja að þær gætu kennt honum upp í háskóla. Takk Elsa, Íris, Svandís, Magga og þið öll í Vatnsendaskóla! Að lokum, áskorun til foreldra og stjórnvalda Af hverju að skrifa þennan pistil? Jú vegna þess að aðbúnaður barnanna hefur verið framúrskarandi. Þau eru í frábærum skólum með frábæra kennara. Það verður seint metið til fjár það sem faglegir og góðir kennarar skilja eftir gagnvart því langverðmætasta sem hvert og eitt okkar á sem eru börnin okkar. Á sama tíma er í okkar huga ekkert starf sem skapar eins mikil verðmæti og starf kennara því þeir, ásamt okkur foreldrum, eiga yfirleitt mestan þátt í því að byggja upp framtíðina. Allt veltur á því að þar séu byggðir upp einstaklingar sem hafa fengið að vaxa, dafna og þrífast í að verða besta útgáfan af sér. Það er stoð alls annars í okkar samfélagslega heilbrigði og arðsemin af því stjarnfræðileg. Þess vegna viljum við okkar allra besta fólk inn í skólana. Fagfólk sem brennur fyrir því að kenna, fólk sem eru frábærar fyrirmyndir og öruggir klettar fyrir börnin okkar. Nú er tími til kominn að standa með kennurum, sýna störfum þeirra virðingu í verki og lyfta starfi þeirra aftur upp á það plan sem það svo sannarlega hefur verið á í mannskynssögunni. Tími til kominn að endurhugsa það hvernig virði starfa í okkar samfélagi er út frá þeim verðmætum sem hvert starf skapar. Stokkum upp spilin! Gæti verið að slík breyting á verðmætamati myndi mögulega leysa fleiri vandamál eins og það að vel metin kennarastörf myndu gera fólki sem brennur fyrir skólunum og kennslu kleift að starfa við sína hugsjón og vilja vera í því starfi til frambúðar. Þannig þyrfti til dæmis ekki að fara í vanhugsaðar aðgerðir eins og að ráða tímabundið foreldra sem vinna við allt annað inn í leikskóla til að tryggja barni sínu pláss eða vera með ómannaða skóla. Takk kennarar, við styðjum ykkur og hvetjum fleiri foreldra til að láta sömuleiðis í sér heyra. Höfundar eru sálfræðingar og foreldrar barna á leikskólanum Aðalþingi og Vatnsendaskóla
Iftar, agape og Eid: Kristnir og múslimar við sama borð Hilal Kücükakin Kizilkaya,Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun
Skoðun Mál Ásthildar Lóu Þórsdóttur – Hvernig manneskjur viljum við vera? Hulda Steingrímsdóttir skrifar
Skoðun Ný fjármálaáætlun - tækifæri til að efna loforðin um bætt geðheilbrigði Sandra B. Franks skrifar
Skoðun Iftar, agape og Eid: Kristnir og múslimar við sama borð Hilal Kücükakin Kizilkaya,Sigurvin Lárus Jónsson skrifar
Skoðun Frá sögulegum minjum til sviðsettrar upplifunar: Um sanngildi og Disneyvæðingu Sólheimasands Guðmundur Björnsson skrifar
Skoðun Af hverju ætti að verja okkur ef við endurgjöldum ekki greiðann? Sigurður Loftur Thorlacius skrifar
Skoðun Réttlátari og skilvirkari úrlausnir fyrir réttarvörslukerfið Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Áskoranir og tækifæri alþjóðaviðskipta á óvissutímum Hildur Árnadóttir,Pétur Þ. Óskarsson skrifar
Iftar, agape og Eid: Kristnir og múslimar við sama borð Hilal Kücükakin Kizilkaya,Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun