Vegna FB færslu Kristins Hrafnssonar: Misskilningur um endurgreiðslukerfi kvikmynda Ólafur William Hand skrifar 8. janúar 2025 16:30 Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvikmyndagerð á Íslandi Mest lesið Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Enginn skilinn eftir á götunni Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson skrifar Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar Skoðun Málþóf á kostnað ungs fólks Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Sjá meira
Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth.
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar
Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun