Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar 21. september 2024 09:31 Ég ákvað að skrifa þessa grein fyrir alla sem orðið hafa verið fyrir einelti og öllu því ofbeldi sem fylgir. Þú ert ekki ein/n, því mjög margir eru með þér. Lestu áfram. Við eigum öll okkar sögu. Sum okkar verða fyrir harkalegu einelti og félagslegu og andlegu ofbeldi þar sem við erum harkalega gagnrýnd og einfaldlega niðurlægð og barinn niður. Það er svo mikið af fólki sem finnst það vera misskilið af öðrum, útilokaðir frá öllum og öllu og eru algjörlega einir í heiminum. Það eru svo margir sem finnast þeim vera án ástar, án kærleika og umhyggju frá öðrum. Einfaldlega óelskaðir. Það eru svo margir sem upplifa að vera notaðir af öðrum og hlegið af og gert grín af og ekki bara yngri kynslóðin heldur sú eldri líka. Það eru svo margir sem finnast þeir ekki eiga heima í þessum heimi vegna þess að þeir upplifa sig sem skrítna, öðruvísi en aðrir vegna þess hvernig er komið fram við þá. Þessir einstaklingar upplifa sig eins og á svona hlutlausu svæði í myrkrinu án nokkurrar félagslegrar tengingar sem gefur þeim bara sársauka hvern einasta dag. Þeir eiga engan raunverulegan vin eða er tekið af öðrum eins og það raunverulega er og enginn virðist taka eftir því eða lokar augunum fyrir því. Og það lifir með grímu hvern einasta dag til að fela sársaukann. Fela hversu brotið það er. Það verður fyrir lygum, baktali, gróusögum sem algjörlega fara með það andlega og oftar en ekki leiðist þetta fólk út í fíkniefni og slæman félagsskap. Og bara af því að það fékk aldrei tækifæri til að vera tekið af öðrum eins og það er og algjörlega lokað á það með ljótu ofbeldi í sínu mörgu myndum. Einelti hefur margar birtingarmyndir ofbeldis eins og ég hef sagt hér fyrir ofan. Í 90% tilvika er einelti gert í hópum gegn einni manneskju. Einelti er mjög dulið og margslungið og gert til að niðurlægja, særa, valda sársaukafullri líðan og algjörlega mismuna og útiloka manneskjuna. Og fullt af fólki horfir á einstaklinga verða fyrir einelti hvort sem það er fullorðið eða af yngri kynslóðinni en gerir ekkert, sennilega út af hræðslu af því að lenda sjálft í einelti. Einelti er sálfræðilegt, líkamlegt, félagslegt og gert til að gjörsamlega eyðileggja orðspor og ímynd einstaklingsins. Búa til sögur um hann sem endurspeglar hann ekki nè hans karakter eða persónuleika. Þetta getur leitt til mikillar hræðslu og ótta. Lélegar og brotinnar sjálfsmyndar, einmanaleika, þunglyndi, kvíða, áráttu og þráhyggjuröskun og já sjálfsmorðshugsana og að vilja bara hverfa úr þessum heimi. Einstaklingurinn byrjar að rífa sig niður fyrir að vera ekki nógu góður og telur sig jafnvel heimskan, ljótan og algjörlega misheppnaðan í lífinu. Að enginn vilji hann eða raunverulega sjá hann og skilja. Og hann felur sig því á bakvið "brosið og reynir að komast í gegnum hvern einasta dag sem er eins og martröð." En málið er að þeir sem leggja aðra í einelti eru mjög óöruggir með sjálfan sig og hafa líklega orðið fyrir einhverskonar ofbeldi á yngri árum hvort sem það var á heimili sínu eða annarsstaðar. Þeir varpa sínum eigin sársauka á aðra og niðurlægja þá til að fá einhverskonar vald eða líðan sem var tekið af þeim í æsku. Einelti markast af hegðun sem víkur verulega frá félagslega viðmiðinu og þeir sem beita því eru mjög líklegir til að fara illa út úr lífinu á allan hátt og enda í fíkniefnum, glæpum og svo framvegis og þeir eru því langt frá því að vera andlega félagslegir á heilbrigðan hátt. Ég lít svo á að flestir sem beita einelti glími við einhverskonar persónuleikaröskun og að uppeldisaðstæður hafi líklega haft sterk áhrif á þá. Sérstaklega ef einstaklingurinn hefur alist upp í ógnandi heimilisaðstæðum. En sem betur fer að margir sem verða fyrir eineltinu ná sér út úr því og ofbeldið sem þeir hafa orðið fyrir endar. Þeir hætta að rífa sig niður með sjálfshatri og enda uppi sem sigurvegarar í lífinu og fá loksins þá ást, frið, umhyggju og þá viðurkenningu sem það á skilið. Að vera séð og tekið af öðrum algjörlega eins og það er. Að geta verið algjörlega sá sem þú ert. Og það er mesta frelsið og gleðin sem þú getur fengið í heiminum. Ég veit það sjálfur því ég er einn af þeim. Ég er einn af ykkur. Að lokum vil ég deila með öllum sem lent hafa í einelti lag eftir Brandi Marie Carlile sem ég hlusta mjög oft á. En þetta lag gaf henni fyrstu Grammy verðlaunin sín. Þetta er einfaldlega eitt fallegasta lag sem samið hefur verið síðustu áratugina og er ákveðinn þjóðsöngur fyrir alla minnihlutahópa og þá sem hafa lent í einelti og öllu því ofbeldi sem fylgir því. Á endanum, þá tapa þeir í lífinu sem beita einelti og ofbeldi. Þannig þú ert sigurvegari. Þú vannst þessa baráttu og komst út hinumegin á endanum. Þetta lag er fyrir þig. Ást og friður. https://youtu.be/ON0yCLjr9nw?si=zNLzZBNkmIoeryI4 Höfundur er eilífðarstúdent. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Mest lesið Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson Skoðun Falsfréttastjóri RÚV dýpkar holuna sína Einar Steingrímsson Skoðun Fækkum kennurum um 90% Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Uppsagnarbréf til góða fólksins Daníel Freyr Jónsson Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson Skoðun Sjálfstæðir grunnskólar í hættu Benedikt S. Benediktsson Skoðun Þjóðaröryggi að vera aðildarríki að Evrópusambandinu Skoðun Skoðun Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þjóðaröryggi að vera aðildarríki að Evrópusambandinu skrifar Skoðun Fullvalda utan sambandsríkja Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar - Salómonsdómur, lög og ólög Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Sjálfstæðir grunnskólar í hættu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Borgaralegur vígbúnaður Dr. Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Áskoranir og tækni í heilbrigðisþjónustu Teitur Guðmundsson skrifar Skoðun Ósunginn óður til doktorsnema Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Frjáls umræða ekki lengur leyfð í USA – Skoðanafrelsi í hættu – Amerískt Gestapo í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Tannhjól í mulningsvél? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Fækkum kennurum um 90% Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Uppsagnarbréf til góða fólksins Daníel Freyr Jónsson skrifar Skoðun Kristni og íslam: Samfélag sem hvílir á skilningi Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Hugtakastríðið mikla Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Ólafur Helgi Marteinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar Skoðun Vilji til að rjúfa kyrrstöðu í húsnæðiskreppunni Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Grænt ál frá Íslandi er mikilvægt fyrir sjálfstæða Evrópu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þegar barn óttast önnur börn Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Falsfréttastjóri RÚV dýpkar holuna sína Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson skrifar Skoðun Veit sem sagt Grímur betur? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig talar maður við tölvur og hafa vélar rökhugsun? Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Verkin sem ríkisstjórnin verður dæmd af Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Open Letter to new HÍ Rector re Disability Support Hópur starfsfólks og nemenda við HÍ skrifar Sjá meira
Ég ákvað að skrifa þessa grein fyrir alla sem orðið hafa verið fyrir einelti og öllu því ofbeldi sem fylgir. Þú ert ekki ein/n, því mjög margir eru með þér. Lestu áfram. Við eigum öll okkar sögu. Sum okkar verða fyrir harkalegu einelti og félagslegu og andlegu ofbeldi þar sem við erum harkalega gagnrýnd og einfaldlega niðurlægð og barinn niður. Það er svo mikið af fólki sem finnst það vera misskilið af öðrum, útilokaðir frá öllum og öllu og eru algjörlega einir í heiminum. Það eru svo margir sem finnast þeim vera án ástar, án kærleika og umhyggju frá öðrum. Einfaldlega óelskaðir. Það eru svo margir sem upplifa að vera notaðir af öðrum og hlegið af og gert grín af og ekki bara yngri kynslóðin heldur sú eldri líka. Það eru svo margir sem finnast þeir ekki eiga heima í þessum heimi vegna þess að þeir upplifa sig sem skrítna, öðruvísi en aðrir vegna þess hvernig er komið fram við þá. Þessir einstaklingar upplifa sig eins og á svona hlutlausu svæði í myrkrinu án nokkurrar félagslegrar tengingar sem gefur þeim bara sársauka hvern einasta dag. Þeir eiga engan raunverulegan vin eða er tekið af öðrum eins og það raunverulega er og enginn virðist taka eftir því eða lokar augunum fyrir því. Og það lifir með grímu hvern einasta dag til að fela sársaukann. Fela hversu brotið það er. Það verður fyrir lygum, baktali, gróusögum sem algjörlega fara með það andlega og oftar en ekki leiðist þetta fólk út í fíkniefni og slæman félagsskap. Og bara af því að það fékk aldrei tækifæri til að vera tekið af öðrum eins og það er og algjörlega lokað á það með ljótu ofbeldi í sínu mörgu myndum. Einelti hefur margar birtingarmyndir ofbeldis eins og ég hef sagt hér fyrir ofan. Í 90% tilvika er einelti gert í hópum gegn einni manneskju. Einelti er mjög dulið og margslungið og gert til að niðurlægja, særa, valda sársaukafullri líðan og algjörlega mismuna og útiloka manneskjuna. Og fullt af fólki horfir á einstaklinga verða fyrir einelti hvort sem það er fullorðið eða af yngri kynslóðinni en gerir ekkert, sennilega út af hræðslu af því að lenda sjálft í einelti. Einelti er sálfræðilegt, líkamlegt, félagslegt og gert til að gjörsamlega eyðileggja orðspor og ímynd einstaklingsins. Búa til sögur um hann sem endurspeglar hann ekki nè hans karakter eða persónuleika. Þetta getur leitt til mikillar hræðslu og ótta. Lélegar og brotinnar sjálfsmyndar, einmanaleika, þunglyndi, kvíða, áráttu og þráhyggjuröskun og já sjálfsmorðshugsana og að vilja bara hverfa úr þessum heimi. Einstaklingurinn byrjar að rífa sig niður fyrir að vera ekki nógu góður og telur sig jafnvel heimskan, ljótan og algjörlega misheppnaðan í lífinu. Að enginn vilji hann eða raunverulega sjá hann og skilja. Og hann felur sig því á bakvið "brosið og reynir að komast í gegnum hvern einasta dag sem er eins og martröð." En málið er að þeir sem leggja aðra í einelti eru mjög óöruggir með sjálfan sig og hafa líklega orðið fyrir einhverskonar ofbeldi á yngri árum hvort sem það var á heimili sínu eða annarsstaðar. Þeir varpa sínum eigin sársauka á aðra og niðurlægja þá til að fá einhverskonar vald eða líðan sem var tekið af þeim í æsku. Einelti markast af hegðun sem víkur verulega frá félagslega viðmiðinu og þeir sem beita því eru mjög líklegir til að fara illa út úr lífinu á allan hátt og enda í fíkniefnum, glæpum og svo framvegis og þeir eru því langt frá því að vera andlega félagslegir á heilbrigðan hátt. Ég lít svo á að flestir sem beita einelti glími við einhverskonar persónuleikaröskun og að uppeldisaðstæður hafi líklega haft sterk áhrif á þá. Sérstaklega ef einstaklingurinn hefur alist upp í ógnandi heimilisaðstæðum. En sem betur fer að margir sem verða fyrir eineltinu ná sér út úr því og ofbeldið sem þeir hafa orðið fyrir endar. Þeir hætta að rífa sig niður með sjálfshatri og enda uppi sem sigurvegarar í lífinu og fá loksins þá ást, frið, umhyggju og þá viðurkenningu sem það á skilið. Að vera séð og tekið af öðrum algjörlega eins og það er. Að geta verið algjörlega sá sem þú ert. Og það er mesta frelsið og gleðin sem þú getur fengið í heiminum. Ég veit það sjálfur því ég er einn af þeim. Ég er einn af ykkur. Að lokum vil ég deila með öllum sem lent hafa í einelti lag eftir Brandi Marie Carlile sem ég hlusta mjög oft á. En þetta lag gaf henni fyrstu Grammy verðlaunin sín. Þetta er einfaldlega eitt fallegasta lag sem samið hefur verið síðustu áratugina og er ákveðinn þjóðsöngur fyrir alla minnihlutahópa og þá sem hafa lent í einelti og öllu því ofbeldi sem fylgir því. Á endanum, þá tapa þeir í lífinu sem beita einelti og ofbeldi. Þannig þú ert sigurvegari. Þú vannst þessa baráttu og komst út hinumegin á endanum. Þetta lag er fyrir þig. Ást og friður. https://youtu.be/ON0yCLjr9nw?si=zNLzZBNkmIoeryI4 Höfundur er eilífðarstúdent.
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar
Skoðun Frjáls umræða ekki lengur leyfð í USA – Skoðanafrelsi í hættu – Amerískt Gestapo í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar
Skoðun Grænt ál frá Íslandi er mikilvægt fyrir sjálfstæða Evrópu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Open Letter to new HÍ Rector re Disability Support Hópur starfsfólks og nemenda við HÍ skrifar
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun