Sannleikurinn um Evrópusambandið III: Eflum álfuna okkar, Evrópu, og þar með ESB, barnanna okkar vegna! Ole Anton Bieldtvedt skrifar 8. september 2024 07:02 Undirritaður bjó í miðju Evrópusambandinu, Þýzkalandi, í 27 ár og fylgdist gjörla með þróun ríkjasambandsins allan þennan tíma, reyndar fyrir og eftir á líka, svo og með tilkomu Evrunnar og þróun þessa sameiginlega gjaldmiðils nú 26 þjóða. Allt gerðist þetta innan frá; ég upplifði atburðarásina á staðnum. Hægri öfgamenn, þjóðernissinnar með þrönga sýn, popúlistar, liggja í því, að skrifa óhróður um Evrópusambandið, ESB, mikið þá í formi hálfsannleika og rangfærslna, þar sem staðreyndir eru slitnar úr samhengi, bútum skeytt saman, þannig, að rétt mynd afskræmist og sannleikur bjagast. Fyrir suma virkar þetta vel, fer vel í þá, en forsendan er auðvitað sú, að menn kunna ekki góð skil á efninu, hafi ekki upplifað eða sett sig vel inn í málið, og falla sumir í gryfju rangfærslnanna og taka þær sem góðar og gildar. Þessi óhróðurskrif hafa líka farið fram hér Vísi, þessum ágæta miðli, og það í stórum stíl, einkum síðasta misserið. Ég tel, að þessi skrif tengist félagasamtökunum Heimssýn, en, ef Heimssýn væri stjórnmálaflokkur, myndi hann að mínu mati flokkast með Brexit-sinnum, AfD í Þýzkalandi, Front National/Le Pen í Frakklandi, Lega Nord eða FdI á Ítalíu, en þessi síðastnefndu stjórnmálasamtök eiga rætur að rekja til PNF, Partitio Nazionale Fascista, sem Mussolini stofnaði. Í stað þessa að elta frekari ólar við einstakar rangfærslur, sem líka eru endurteknar sífellt, eins og um slitna plötu væri að ræða, hef ég ákveðið, að skrifa upplýsandi greinar um Evrópu, ESB og Evruna. Hér kemur sú 3., III, en hinar 2 birtust 19.08. og 29.08. sl.: Hver var staðan í Evrópu fyrir 100 árum? Fyrir 100 árum voru jarðarbúar 2 milljarðar. Voru Evrópubúar, er þar átt við vestari hlutann, um 500 milljónir. 25% jarðarbúa. Verulegur hluti. Staðan og horfur nú? Nú eru þessar tölur 8 milljarðar jarðarbúa, en Evrópubúum hefur ekki fjölgað. Eru enn 500 milljónir. Hlutfall er því komið niður í 6-7%. Um næstu aldamót er talið, að jarðarbúar verði komnir í 11-12 milljarða, en ekki er búizt við að Evrópubúum fjölgi. Þeir verða því aðeins 4% jarðarbúa um næstu aldamót. Miðstöð mannréttinda, velferðar og öryggis Á sama tíma er Evrópa miðstöð lýðræðis, bráttunnar gegn spillingu, mannréttinda, virðingar við jörðina, velferðar og öryggis. Er ljóst, að margur maðurinn í Asíu, Afríku eða S-Ameríku muni renna hýru auga til Evrópu og þeirrar velferðar, frelsis og þess öryggis, sem hér má finna, á komandi áratugum. Þessi staða er nú þegar komin upp í formi flóttamanna frá Miðausturlöndum, Asíu og Afríku, svo að ekki sé talað um Úkraínumenn, sem reyndar eru að flýja innan Evrópu, en vilja ekkert frekar, en verða hluti af hinni eiginlegu Evrópu, Evrópusambandinu, ESB. Enn eru þetta mest einstaklingar, sem eru að flýja stríðshörmungar, atvinnuleysi, fátækt, kúgun, vonleysi og ófrelsi. Ekki öflug lið eða skipulegar fylkingar trúarhópa eða árásargjarnra þjóða eða kynþátta. Hvað kennir mankynssagan okkur? Mannkynssagan einkennist af baráttu um auðæfi, land og kosti þess, völd og trúarbrögð. Þrátt fyrir viðleitni til samskipta og samstarfs á grundvelli skilnings og samhjálpar, er hætt við, að mannkynssagan muni endurtaka sig. Eitt er sjálfsbjargarhvöt manna og endalaus leit að betra lífi, annað er valda- og yfirráðasókn valdagráðugra þjóðarleiðtoga og ofstækisfullra trúarleiðtoga í heimi minnkandi auðlinda og dvínandi lífsgæða. Höldum vöku okkar fyrir börnin okkar Það væri ótrúleg grunnhyggja, ef við, Evrópubúar, héldum, að við gætum setið að mannréttindum okkar, allsnægtum og öryggi, í ró og friði, meðan aðrir hlutar mannkyns svelta, líða og þjást, og, að þeir, sem eiga undir högg að sækja, muni einfaldlega nema staðar við línu á landakortinu. Hvernig mætti uppskipting og ágreiningur vera til góðs? Til eru þeir menn, sem virðast halda, að Evrópa sé bezt komin í uppskiptingu og ágreiningi. Það er hryggilegt, að jafnvel íslenzkir forystumenn, margur maðurinn í D og B, svo að ekki sé talað um M, skuli, vegna þjóðerniskenndar sinnar og skammsýni, músarholusjónarmiða, aðhyllast og beinlínis styðja þessi sjónarmið og tilraunir til niðurrifs og uppskiptingar, veikingar, eyðileggingar Evrópu. Margir þessara manna koma einmitt saman í Heimssýn. Sterk Evrópa og aðgerðarplan til hjálpar eina leiðin! Til að tryggja hagsmuni og öryggi Evrópu, þarf þetta til að koma: Skilningur á þessari stöðu og þeirri hættu, sem fram undan leynist. Fullkomin samstaða og bezta möguleg samvinna allra þjóða og afla innan Evrópu, Evrópusambandsins, Ísland auðvitað meðtalið. Evrópa þarf að fara af stað með öfluga áætlun og aðgerðaplan til að styrkja og byggja upp fátækar þjóðir heims, einkum í Afríku og Asíu, og hjálpa þeim þannig til sjálfsbjargar, en heima hjá þeim. Vettvangur fyrir þetta lífsnauðsynlega samstarf og aðgerðir er vitaskuld Evrópusambandið, ESB, sem, Guði sé lof, er komið vel á veg með að friða, sameina og styrkja Evrópu, viðskiptalega og efnahagslega, og sér þörfina nú á hernaðarlegri styrkingu og sjálfstæði. NATO fínt, en veitir í núverandi formi ekki framtíðaröryggi Menn hafa í sambandi við öryggi Evrópu talið, að NATO myndi tryggja hagsmuni hennar og varnir, en, því miður hafa Evrópubúar treyst um of á hernaðarmátt Bandaríkjanna í NATO og þar með vanrækt sjálfstæðar varnir sínar og hernaðarmátt Evrópu sjálfar. Úr þessu er nú loks verið að bæta, svo kaldhæðnislegt, sem það er, þökk sé Pútín. Framtíðarstyrk Evrópu liggur í sameinuðu ríkjasambandi ESB og NATO, en þjóðirnar, sem að þeim standa, eru mikið þær sömu. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Þjóðin vill eitt, Kristrún annað Ole Anton Bieltvedt Skoðun Söngur Ísraels og RÚV Ingólfur Gíslason. Skoðun Lélegir íslenskir læknar...eru ekki til! Steinunn Þórðardóttir Skoðun Uppiskroppa með umræðuefni í málþófi? Talið um Gaza! Viðar Eggertsson Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun Þjóðin sem selur sjálfri sér: Vangaveltur um sölu Íslandsbanka Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Halldór 17.05.2025 Halldór Valkyrjurnar verða að losa okkur við Rapyd Björn B. Björnsson Skoðun Torfærur, hossur og hristingar! Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Friðun Grafarvogs Stefán Jón Hafstein Skoðun Skoðun Skoðun Þjóðin vill eitt, Kristrún annað Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Lélegir íslenskir læknar...eru ekki til! Steinunn Þórðardóttir skrifar Skoðun Þjóðin sem selur sjálfri sér: Vangaveltur um sölu Íslandsbanka Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Þriðji kafli: Skálmöld Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Valkyrjurnar verða að losa okkur við Rapyd Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Söngur Ísraels og RÚV Ingólfur Gíslason. skrifar Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson skrifar Skoðun Uppiskroppa með umræðuefni í málþófi? Talið um Gaza! Viðar Eggertsson skrifar Skoðun Kærleikurinn pikkaði í mig Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gigt er ekki bara sjúkdómur fullorðinna – Gigtarfélagið heldur opið hús til að fræða og styðja alla aldurshópa Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Friðun Grafarvogs Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Torfærur, hossur og hristingar! Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun NÓG ER NÓG – Heilbrigðiskerfið er í neyðarástandi Ásthildur Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Við munum aldrei fela okkur aftur Kári Garðarsson skrifar Skoðun Er Kópavogsbær vel rekinn? Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Oft er forræðishyggja hjá fjölskyldum og á heimilum fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Um sjónarhorn og sannleika Líf Magneudóttir skrifar Skoðun Lýðræðið er farið – er of seint að snúa við? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Er gagnlegt að kunna að forrita á tímum gervigreindar? Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Málþóf og/eða lýðræði? Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Umdeildasti fríverslunarsamningur sögunnar? Arnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Ísafjarðarbær í Bestu deild Sigríður Júlía Brynleifsdóttir,Gylfi Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð í beinni Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Allt þetta máttu eiga ef þú tilbiður mig Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Atvinnufrelsi! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að mása eða fara í golf Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Leiðréttum kerfisbundið misrétti Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Leikjanámskeið fyrir fullorðna við Austurvöll Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sparnaðarráð fyrir ferðalagið Svandís Edda Jónudóttir skrifar Skoðun Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar Sjá meira
Undirritaður bjó í miðju Evrópusambandinu, Þýzkalandi, í 27 ár og fylgdist gjörla með þróun ríkjasambandsins allan þennan tíma, reyndar fyrir og eftir á líka, svo og með tilkomu Evrunnar og þróun þessa sameiginlega gjaldmiðils nú 26 þjóða. Allt gerðist þetta innan frá; ég upplifði atburðarásina á staðnum. Hægri öfgamenn, þjóðernissinnar með þrönga sýn, popúlistar, liggja í því, að skrifa óhróður um Evrópusambandið, ESB, mikið þá í formi hálfsannleika og rangfærslna, þar sem staðreyndir eru slitnar úr samhengi, bútum skeytt saman, þannig, að rétt mynd afskræmist og sannleikur bjagast. Fyrir suma virkar þetta vel, fer vel í þá, en forsendan er auðvitað sú, að menn kunna ekki góð skil á efninu, hafi ekki upplifað eða sett sig vel inn í málið, og falla sumir í gryfju rangfærslnanna og taka þær sem góðar og gildar. Þessi óhróðurskrif hafa líka farið fram hér Vísi, þessum ágæta miðli, og það í stórum stíl, einkum síðasta misserið. Ég tel, að þessi skrif tengist félagasamtökunum Heimssýn, en, ef Heimssýn væri stjórnmálaflokkur, myndi hann að mínu mati flokkast með Brexit-sinnum, AfD í Þýzkalandi, Front National/Le Pen í Frakklandi, Lega Nord eða FdI á Ítalíu, en þessi síðastnefndu stjórnmálasamtök eiga rætur að rekja til PNF, Partitio Nazionale Fascista, sem Mussolini stofnaði. Í stað þessa að elta frekari ólar við einstakar rangfærslur, sem líka eru endurteknar sífellt, eins og um slitna plötu væri að ræða, hef ég ákveðið, að skrifa upplýsandi greinar um Evrópu, ESB og Evruna. Hér kemur sú 3., III, en hinar 2 birtust 19.08. og 29.08. sl.: Hver var staðan í Evrópu fyrir 100 árum? Fyrir 100 árum voru jarðarbúar 2 milljarðar. Voru Evrópubúar, er þar átt við vestari hlutann, um 500 milljónir. 25% jarðarbúa. Verulegur hluti. Staðan og horfur nú? Nú eru þessar tölur 8 milljarðar jarðarbúa, en Evrópubúum hefur ekki fjölgað. Eru enn 500 milljónir. Hlutfall er því komið niður í 6-7%. Um næstu aldamót er talið, að jarðarbúar verði komnir í 11-12 milljarða, en ekki er búizt við að Evrópubúum fjölgi. Þeir verða því aðeins 4% jarðarbúa um næstu aldamót. Miðstöð mannréttinda, velferðar og öryggis Á sama tíma er Evrópa miðstöð lýðræðis, bráttunnar gegn spillingu, mannréttinda, virðingar við jörðina, velferðar og öryggis. Er ljóst, að margur maðurinn í Asíu, Afríku eða S-Ameríku muni renna hýru auga til Evrópu og þeirrar velferðar, frelsis og þess öryggis, sem hér má finna, á komandi áratugum. Þessi staða er nú þegar komin upp í formi flóttamanna frá Miðausturlöndum, Asíu og Afríku, svo að ekki sé talað um Úkraínumenn, sem reyndar eru að flýja innan Evrópu, en vilja ekkert frekar, en verða hluti af hinni eiginlegu Evrópu, Evrópusambandinu, ESB. Enn eru þetta mest einstaklingar, sem eru að flýja stríðshörmungar, atvinnuleysi, fátækt, kúgun, vonleysi og ófrelsi. Ekki öflug lið eða skipulegar fylkingar trúarhópa eða árásargjarnra þjóða eða kynþátta. Hvað kennir mankynssagan okkur? Mannkynssagan einkennist af baráttu um auðæfi, land og kosti þess, völd og trúarbrögð. Þrátt fyrir viðleitni til samskipta og samstarfs á grundvelli skilnings og samhjálpar, er hætt við, að mannkynssagan muni endurtaka sig. Eitt er sjálfsbjargarhvöt manna og endalaus leit að betra lífi, annað er valda- og yfirráðasókn valdagráðugra þjóðarleiðtoga og ofstækisfullra trúarleiðtoga í heimi minnkandi auðlinda og dvínandi lífsgæða. Höldum vöku okkar fyrir börnin okkar Það væri ótrúleg grunnhyggja, ef við, Evrópubúar, héldum, að við gætum setið að mannréttindum okkar, allsnægtum og öryggi, í ró og friði, meðan aðrir hlutar mannkyns svelta, líða og þjást, og, að þeir, sem eiga undir högg að sækja, muni einfaldlega nema staðar við línu á landakortinu. Hvernig mætti uppskipting og ágreiningur vera til góðs? Til eru þeir menn, sem virðast halda, að Evrópa sé bezt komin í uppskiptingu og ágreiningi. Það er hryggilegt, að jafnvel íslenzkir forystumenn, margur maðurinn í D og B, svo að ekki sé talað um M, skuli, vegna þjóðerniskenndar sinnar og skammsýni, músarholusjónarmiða, aðhyllast og beinlínis styðja þessi sjónarmið og tilraunir til niðurrifs og uppskiptingar, veikingar, eyðileggingar Evrópu. Margir þessara manna koma einmitt saman í Heimssýn. Sterk Evrópa og aðgerðarplan til hjálpar eina leiðin! Til að tryggja hagsmuni og öryggi Evrópu, þarf þetta til að koma: Skilningur á þessari stöðu og þeirri hættu, sem fram undan leynist. Fullkomin samstaða og bezta möguleg samvinna allra þjóða og afla innan Evrópu, Evrópusambandsins, Ísland auðvitað meðtalið. Evrópa þarf að fara af stað með öfluga áætlun og aðgerðaplan til að styrkja og byggja upp fátækar þjóðir heims, einkum í Afríku og Asíu, og hjálpa þeim þannig til sjálfsbjargar, en heima hjá þeim. Vettvangur fyrir þetta lífsnauðsynlega samstarf og aðgerðir er vitaskuld Evrópusambandið, ESB, sem, Guði sé lof, er komið vel á veg með að friða, sameina og styrkja Evrópu, viðskiptalega og efnahagslega, og sér þörfina nú á hernaðarlegri styrkingu og sjálfstæði. NATO fínt, en veitir í núverandi formi ekki framtíðaröryggi Menn hafa í sambandi við öryggi Evrópu talið, að NATO myndi tryggja hagsmuni hennar og varnir, en, því miður hafa Evrópubúar treyst um of á hernaðarmátt Bandaríkjanna í NATO og þar með vanrækt sjálfstæðar varnir sínar og hernaðarmátt Evrópu sjálfar. Úr þessu er nú loks verið að bæta, svo kaldhæðnislegt, sem það er, þökk sé Pútín. Framtíðarstyrk Evrópu liggur í sameinuðu ríkjasambandi ESB og NATO, en þjóðirnar, sem að þeim standa, eru mikið þær sömu. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Skoðun Þjóðin sem selur sjálfri sér: Vangaveltur um sölu Íslandsbanka Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson skrifar
Skoðun Gigt er ekki bara sjúkdómur fullorðinna – Gigtarfélagið heldur opið hús til að fræða og styðja alla aldurshópa Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Oft er forræðishyggja hjá fjölskyldum og á heimilum fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Skoðun Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun